وَيۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِينَ

واي بر كم فروشان

ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ

كساني كه چون براي خود پيمانه كنند، [حق خود را] به طور كامل مي‌ستانند

وَإِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ

و چون براي مردم پيمانه و يا وزن كنند، كم مي‌دهند

أَلَا يَظُنُّ أُوْلَـٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ

آيا اينان گمان نمي‌كنند كه [در روز قيامت] زنده خواهند شد

لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ

در آن روز با عظمت

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

روزي كه مردمان در پيشگاه پروردگار عالميان مي‌ايستند

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٖ

نه چنان است، [كه آنان مي‌پندارند] به يقين نامة اعمال بدكاران در سِجِّيْن قرار دارد

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سِجِّينٞ

و تو چه مي‌داني كه سِجِّيْن چيست

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

كتاب نوشته شده‌اي است

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

در آن روز، واي بر حال تكذيب كنندگان

ٱلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

آناني كه [آمدن] روز جزاء را تكذيب مي‌كنند

وَمَا يُكَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا كُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

و روز جزاء را جز هر تجاوز پيشة گنهكاري دروغ نمي‌پندارد

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

[و آن كسي است] كه چون آيات ما برايش تلاوت شود، مي‌گويد: افسانه هاي پيشينيان است

كَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

چنين نيست [كه آنها مي‌گويند]، بلكه اعمال [بد] شان، بر دلهاي شان زنگار بسته است

كَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ

چنين نيست [كه آنها مي‌گويند]، بي گمان آنان در آن روز، از لقاي پروردگار شان محجوب هستند

ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِيمِ

بعد از آن، آنان حتما به دوزخ وارد مي‌شوند

ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

بعد از آن براي آنان گفته مي‌شود: اين است همان چيزي كه آنرا دروغ مي‌پنداشتيد

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ

هرگز چنين نيست [كه آنان مي‌پندارند] به تحقيق نامة نيكوكاران در عِلِّيِيْن است

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ

و تو چه مي‌داني كه عِلِّيِيْن چيست

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

كتاب نوشته شده‌اي است

يَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

كه فرشتگان مُقَرَّب در آنجا حاضر مي‌شوند

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٍ

به يقين نيكوكاران در نعمت [هاي بهشت] هستند

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

و بر تختها [تكيه زده اند] و تماشا مي‌كنند

تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِيمِ

خوشي و خرمي نعمتها را در چهره‌هاي شان مي‌بيني

يُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِيقٖ مَّخۡتُومٍ

و از شراب مُهر شدة به آنان شراب مي‌دهند

خِتَٰمُهُۥ مِسۡكٞۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلۡيَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ

مُهر آن از مُشك است، و مسابقه دهندگان در آن نعمتها با يكديگر سبقت مي‌جويند

وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِيمٍ

و چيزي كه به آن آميخته شده است، از تسنيم است

عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ

و تسنيم چشمه‌اي است كه مقربان [درگاه الهي] از آن مي‌نوشند

إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ

مجرمان [در دار دنيا] مؤمنان را [مورد مسخره قرار داده] و به آنان مي‌خنديدند

وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ

و چون از كنار آنها مي‌گذشتند، به چشم و ابرو به طرف آنان اشاره مي‌كردند