سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٖ وَاقِعٖ

پرسان كنندة از [روي تمسخر] از عذابي كه و قوع [آن حتمي است] پرسيد

لِّلۡكَٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٞ

[اين عذاب] براي كافران است، و هيچ بازدارندة ندارد

مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِ

[اين عذاب] از طرف الله صاحب درجات و مراتب است

تَعۡرُجُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥ خَمۡسِينَ أَلۡفَ سَنَةٖ

فرشتگان، و روح [كه جبرئيل باشد] در روزي كه درازي آن پنجاه هزار سال است، به سوي او عروج مي‌كنند

فَٱصۡبِرۡ صَبۡرٗا جَمِيلًا

پس تو [اي پيامبر!] صبر جميل پيشه كن

إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا

به يقين آنها [منكران روز قيامت] آن روز را دور مي‌بينند

وَنَرَىٰهُ قَرِيبٗا

و ما آنرا نزديك مي‌بينيم

يَوۡمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلۡمُهۡلِ

روزي كه آسمان مانند فلز، گداخته شود

وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ

و كوه‌ها مانند پشم رنگين [ندافي شدة] باشند

وَلَا يَسۡـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمٗا

و هيچ دوستي از دوست ديگرش [چيزي] نپرسد

يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ

[دوستان] به يكديگر نشان داده مي‌شوند، مجرم آرزو مي‌كند كه از عذاب آن روز فرزندان خود

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ

و همسر و برادر خود

وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ

و قبيلة را كه به او پناه داده است

وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ

و همه كساني را كه در روي زمين هستند، عوض بدهد، تا خودش نجات يابد

كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ

هرگز [چنين نيست] آن آتشي است كه زبانه مي‌كشد

نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ

بَركَنندة پوست سر است

تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ

كساني را كه به [دين الهي] پشت كرده بودند، و [از حق] روي گردان بودند، به سوي خود فرا مي‌خواند

وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ

و [همچنين كساني] كه مال را ذخيره كرده و نگه داشته اند

۞إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا

به يقين كه انسان بي طاقت آفريده شده است

إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا

هر گاه به او مصيبتي برسد، بي قرار مي‌گردد

وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا

و چون نعمتي برايش برسد، بخالت مي‌ورزد

إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ

مگر نماز گذاران

ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ

كه بر نماز شان مواظبت مي‌نمايند

وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ

و كساني كه در اموال شان حق معيني است

لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

براي سائل و محروم

وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

و كساني كه روز قيامت را باور دارند

وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ

و كساني كه از عذاب پروردگار شان در ترس مي‌باشند

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ

زيرا از عذاب پروردگار شان ايمن نمي‌توان بود

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ

و كساني كه شرمگاه خود را حفظ مي‌كنند

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ

مگر بر همسران شان، و بر كنيزاني كه مالك آنها هستند، كه [در اين صورت] ملامتي بر آنان نيست