طسٓمٓ

طا، سيم، ميم

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

اينها آيات كتاب مبين است

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

[اي پيامبر!] شايد از اينكه اينها ايمان نمي‌آورند، مي‌خواهي خود را به هلاكت برساني

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

اگر ما بخواهيم، از آسمان بر آنان معجز‌ة نازل مي‌كنيم، كه در برابر آن گردن بنهند

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ

و هيچ تذكر تاز‌ة از طرف [الله] مهربان به آنها نمي‌آيد، مگر آنكه از آن روي گردان مي‌باشند

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَـٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

پس به يقين كه تكذيب كردند، و به زودي خبرهاي چيزي كه مسخره اش مي‌كردند، به آنها خواهد رسيد

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ

آيا به زمين نگاه نكرده اند كه چه انواع بسياري از گياهان خوب در آن رويانيديم

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

به يقين در اين چيز دليلي [بر قدرت الله] است، ولي اكثر آنان ايمان نمي‌آورند

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

و به يقين پروردگار تو پيروزمند مهربان است

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

و [اى پيامبر!] آن زماني را به ياد آور كه پروردگارت موسي را صدا زد كه به سوي مردم ستمگر برو

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ

كه قوم فرعون باشند، آيا آنها [از عذاب الله] نمي‌ترسند

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ

[موسي] گفت: پرودگارا! مي‌ترسم مرا تكذيب كنند

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

و دلم تنگ مي‌شود، و زبانم باز نمي‌شود، پس هارون [را هم به پيامبري] بفرست

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ

و براي آنان بر من [ادعاي] گناهي است، و مي‌ترسم مرا بكشند

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ

[الله متعال] فرمود: چنين نيست، و هر دوي شما با آيات ما برويد، يقينا ما با شما هستيم [و] مي‌شنويم

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

نزد فرعون برويد، و بگوييد: ما فرستادة پروردگار جهانيانيم

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ

اينكه بني اسرائيل را با ما بفرست

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ

[فرعون] گفت: آيا ما تو را در كودكي در نزد خود پرورش نداديم، و چندين سال از عمر خود را با ما نبودي؟

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

و آن كاري را كه كردي، كردي، [كه آن مرد قبطي را كشتي] و تو از ناسپاسان هستي

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

[موسي] گفت: آن كار را زماني كردم كه از بيخبران بودم

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و چون از شما ترسيدم، از نزد شما فرار كردم، و پروردگارم به من حكمي بخشيد، و مرا از پيامبران گردانيد

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ

مگر اين نعمتي است كه بر من منت مي‌نهي كه بني اسرائيل را به بردگي كشانده‌اي

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

فرعون گفت: پروردگار جهانيان چيست

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

گفت: پروردگار آسمانها و زمين است، و [پروردگار] آنچه كه ميان آنها است، اگر اهل يقين باشيد

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

[فرعون] براي كساني كه به اطرافش بودند گفت: آيا نمي‌شنويد

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

[موسي] گفت: پروردگار شما، و پروردگار پدران شما است

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ

[فرعون] گفت: به يقين اين پيامبر تان كه به سوي شما فرستاده شده است، ديوانه مي‌باشد

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

[موسي] گفت: پروردگار مشرق و مغرب، و همه چيزهايي است كه در ميان آن دو [مشرق و مغرب] قرار دارد، اگر انديشه كنيد

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ

[فرعون] گفت: اگر به جز از من معبودى [ديگري] را برگزيني، به يقين تو را زنداني مي‌كنم

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ

[موسي] گفت: ولو آنكه براي تو معجزة آشكاري بياورم