Sura: سورۀ شعراء

Aya : 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ

و دوزخ براي گمراهان آشكار مي‌گردد



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

و براي آنها گفته مي‌شود: كجا هستند معبوداني كه به جاي خدا آنها را عبادت مي‌كرديد



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ

آيا به شما ياري مي‌دهند، و يا به خود ياري مي‌رسانند



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ

پس آنان و گمراهان [به روي] در آن [دوزخ] افكنده مي‌شوند



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ

[و همچنين] لشكريان ابليس



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ

آنها در حالي كه با هم مخاصمه مي‌كنند، مي‌گويند



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

به الله قَسَم كه ما در گمراهي آشكاري بوديم



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان برابر ساختيم



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

ما را جز مجرمان گمراه نساختند



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ

براي ما هيچ شفاعت كنندة نيست



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ

و نه دوست مهرباني



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

اي كاش به [دنيا] برمي‌گشتيم، تا از جملة مؤمنان مي‌شديم



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

به يقين در اين چيز دليلي [بر قدرت الله متعال] است، ولي اكثر شان ايمان نمي‌آورند



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

و به يقين پروردگار تو پيروزمند مهربان است



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

قوم نوح پيامبران را تكذيب كردند



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

آنگاه كه برادر شان نوح براي آنان گفت: آيا [از الله] نمي‌ترسيد



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

به يقين من براي شما پيامبر اميني هستم



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

پس از الله بترسيد، و از من اطاعت نماييد



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و من از شما مزدي نمي‌خواهم، مزد من جز بر پروردگار جهانيان نيست



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

پس از الله بترسيد، و از من اطاعت نماييد



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 111

۞قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

[قوم نوح] گفتند: آيا ما به تو ايمان بياوريم، در حالي كه فرومايگان از تو پيروي نموده اند



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

[نوح] گفت: من چه مي‌دانم كه آنان چه مي‌كردند



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ

اگر بفهميد حساب آنها جز بر پروردگار من نيست



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

و من مؤمنان را طرد نخواهم كرد



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ

من جز بيم دهندة آشكاري نيستم



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ

[قوم نوح] گفتند: اي نوح! اگر [از اين سخنان] دست بر نداري، سنگباران خواهي شد



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ

[نوح] گفت: پروردگارا! همانا قوم من مرا تكذيب كردند



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

پس ميان من و آنان داوري كن، و مرا و مؤمناني را كه با من هستند، نجات بده



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

پس او و كساني را كه با او بودند، در كشتي پُر باري نجات داديم



Sura: سورۀ شعراء

Aya : 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ

بعد از آن باقيمانده را غرق كرديم