وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
Da kayan marmari da makiyaya
Tarayya :
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
Don jin daxinku da na dabbobinku
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ
Sannan idan mai sa kurunta ta zo (watau busa ta farko)
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
A ranar da mutum yake guje wa xan’uwansa
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
Da uwarsa da ubansa
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
Da matarsa da ‘ya’yansa
لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ
Kowane mutum daga cikinsu a wannan ranar yana da lamarin da ya sha kansa
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ
Wasu fuskoki a wannan ranar masu haske ne
ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ
Masu dariya, masu farin ciki
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ
Wasu fuskokin kuma a ranar akwai qura a kansu
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
Baqin ciki zai lulluve su
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
Waxannan su ne kafirai mavarnata