تَبَٰرَكَ ٱلَّذِي بِيَدِهِ ٱلۡمُلۡكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

خجسته و با بركت است آن ذاتي كه فرمانروايي [جهان] به دست او است، و او بر همه چيز توانا است

ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡمَوۡتَ وَٱلۡحَيَوٰةَ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفُورُ

آن ذاتي است كه مرگ و زندگي را خلق كرده است، تا شما را بيازمايد كه كدام يك از شما نيكوكارتر است، و او پيروزمند آمرزنده است

ٱلَّذِي خَلَقَ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖ طِبَاقٗاۖ مَّا تَرَىٰ فِي خَلۡقِ ٱلرَّحۡمَٰنِ مِن تَفَٰوُتٖۖ فَٱرۡجِعِ ٱلۡبَصَرَ هَلۡ تَرَىٰ مِن فُطُورٖ

آن ذاتي است كه هفت آسمان را طبقه طبقه [بالاي يكديگر] آفريده نمود، در آفريدهاى [الله] مهربان هيچ نابساماني نمي‌بيني، بار ديگر بنگر، آيا كدام خللي مي‌بيني

ثُمَّ ٱرۡجِعِ ٱلۡبَصَرَ كَرَّتَيۡنِ يَنقَلِبۡ إِلَيۡكَ ٱلۡبَصَرُ خَاسِئٗا وَهُوَ حَسِيرٞ

بار ديگر نظر كن، تا آنگاه كه نگاهت زبون و درمانده به سويت باز مي‌گردد

وَلَقَدۡ زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِمَصَٰبِيحَ وَجَعَلۡنَٰهَا رُجُومٗا لِّلشَّيَٰطِينِۖ وَأَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابَ ٱلسَّعِيرِ

و به تحقيق كه آسمان دنيا را با چراغها مزين ساخته ايم، و آنها را [آن چراغها را] وسيلة راندن شياطين قرار داديم، و عذاب سوزان جهنم را براي آنها آماده كرديم

وَلِلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡ عَذَابُ جَهَنَّمَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

و براي كساني كه به پروردگار شان كفر ورزيده اند، عذاب جهنم است، [و جهنم] جايگاه بدي است

إِذَآ أُلۡقُواْ فِيهَا سَمِعُواْ لَهَا شَهِيقٗا وَهِيَ تَفُورُ

چون در آنجا انداخته شوند، در حالي كه [جهنم] مي‌جوشد، از آن نعرة مي‌شنوند

تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۖ كُلَّمَآ أُلۡقِيَ فِيهَا فَوۡجٞ سَأَلَهُمۡ خَزَنَتُهَآ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ نَذِيرٞ

نزديك است كه از شدت خشم پاره پاره شود، هرگاه گروهي در آن انداخته مي‌شود، نگهبانان دوزخ از آنان مي‌پرسند: آيا بيم دهندة براي شما نيامده بود

قَالُواْ بَلَىٰ قَدۡ جَآءَنَا نَذِيرٞ فَكَذَّبۡنَا وَقُلۡنَا مَا نَزَّلَ ٱللَّهُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ كَبِيرٖ

مي‌گويند: بلي! آمده بود، ولي ما [آن را] تكذيب نموديم، و گفتيم: الله هيچ چيزي را نازل نكرده است، [وبه آنان گفتيم:] جز اين نيست كه شما در گمراهي بزرگي مي‌باشيد

وَقَالُواْ لَوۡ كُنَّا نَسۡمَعُ أَوۡ نَعۡقِلُ مَا كُنَّا فِيٓ أَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ

و مي‌گويند: اگر مي‌شنيديم، و يا انديشه مي‌كرديم، [امروز] در زمرة دوزخيان نمي‌بوديم

فَٱعۡتَرَفُواْ بِذَنۢبِهِمۡ فَسُحۡقٗا لِّأَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ

به گناه خود اعتراف مي‌كنند، پس بر اهل دوزخ دوري [از رحمت الله] باد

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ

همانا كساني كه در نهان از پروردگار خود مي‌ترسند، براي آنان آمرزش، و مزد بزرگي است

وَأَسِرُّواْ قَوۡلَكُمۡ أَوِ ٱجۡهَرُواْ بِهِۦٓۖ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

و گفتار خود را چه پنهان بداريد، و چه آشكار كنيد، او به راز دلها دانا است

أَلَا يَعۡلَمُ مَنۡ خَلَقَ وَهُوَ ٱللَّطِيفُ ٱلۡخَبِيرُ

آيا كسي كه آفريده كرده است، [احوال آفريدههاى خود را] نمي‌داند، در حالي كه او لطيف [و] خبير است

هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ ذَلُولٗا فَٱمۡشُواْ فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُواْ مِن رِّزۡقِهِۦۖ وَإِلَيۡهِ ٱلنُّشُورُ

او آن ذاتي است كه زمين را براي شما رام گردانيد، پس در گوشه و كنار آن برويد، و از روزي او بخوريد، و [بدانيد] كه برانگيخته شدن به سوي او است

ءَأَمِنتُم مَّن فِي ٱلسَّمَآءِ أَن يَخۡسِفَ بِكُمُ ٱلۡأَرۡضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ

آيا از آن ذاتي كه در آسمان است، ايمن شده ايد كه شما را به زمين فرو بَرَد، و آنگاه [زمين] به جنبش و لرزه در آيد

أَمۡ أَمِنتُم مَّن فِي ٱلسَّمَآءِ أَن يُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ حَاصِبٗاۖ فَسَتَعۡلَمُونَ كَيۡفَ نَذِيرِ

آيا از آن ذاتي كه در آسمان است ايمن شده ايد كه باراني از سنگهاي آسماني بر شما بفرستد، پس به زودي خواهيد دانست كه بيم دادن من چگونه است

وَلَقَدۡ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ

و به يقين كساني كه پيش از اينان بودند، [پيامبران را] تكذيب نمودند، پس [ببين] كه عقوبت كردن من چگونه بود

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلطَّيۡرِ فَوۡقَهُمۡ صَـٰٓفَّـٰتٖ وَيَقۡبِضۡنَۚ مَا يُمۡسِكُهُنَّ إِلَّا ٱلرَّحۡمَٰنُۚ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءِۭ بَصِيرٌ

آيا بر بالاي سر خود پرندگان را نديده اند كه گاهي بالهاي خود را مي‌گشايند، و گاهي فرو مي‌بندند، جز الله مهربان آنها را [كسي بر فراز آسمان] نگه نمي‌دارد، همانا او به هر چيزي بينا است

أَمَّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي هُوَ جُندٞ لَّكُمۡ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ إِنِ ٱلۡكَٰفِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ

يا آن چه كسي است كه لشكر شما است، و شما را در برابر الله ياري مي‌كند؟ كافران جز در غرور خويش نمي‌باشند

أَمَّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي يَرۡزُقُكُمۡ إِنۡ أَمۡسَكَ رِزۡقَهُۥۚ بَل لَّجُّواْ فِي عُتُوّٖ وَنُفُورٍ

يا كيست آن كسي كه اگر [الله] از روزي دادن خود داري نمايد، به شما روزي بدهد؟ بلكه [آنها] در سركشي و گريز لجاجت مي‌كنند

أَفَمَن يَمۡشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجۡهِهِۦٓ أَهۡدَىٰٓ أَمَّن يَمۡشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

آيا كسي كه به روى افتاده [به زمين] راه مي‌رود، به هدايت نزديكتر است، یا کسی‌که برپای ایستاده، به راه راست مي‌رود

قُلۡ هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَكُمۡ وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَۚ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ

[اي پيامبر!] بگو: او آن ذاتي است كه شما را آفريد، و براي شما گوش، و چشمها، و دلها قرار داد، و شما كمتر شكرگزاري مي‌كنيد

قُلۡ هُوَ ٱلَّذِي ذَرَأَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

[اي پيامبر!] بگو: او آن ذاتي است كه شما را بر زمين پراكنده ساخته است، و [با وجود اين پراكندگي] به سوي او حشر مي‌شويد

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

و مي‌گويند: اگر راست مي‌گوييد، اين وعده [كه برپا شدن قيامت باشد] چه وقت است

قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡعِلۡمُ عِندَ ٱللَّهِ وَإِنَّمَآ أَنَا۠ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

[اي پيامبر!] بگو: جز اين نيست كه علم آن در نزد است، و جز اين نيست كه من بيم دهندة آشكاري مي‌باشم

فَلَمَّا رَأَوۡهُ زُلۡفَةٗ سِيٓـَٔتۡ وُجُوهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقِيلَ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَدَّعُونَ

و چون آن [عذاب] را از نزديك ببينند، چهره هاي كساني كه كافر شده اند، سياه مي‌شود، و گفته مي‌شود اين همان چيزي است كه طلب مي‌كرديد

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَهۡلَكَنِيَ ٱللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوۡ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ ٱلۡكَٰفِرِينَ مِنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ

[اي پيامبر!] بگو: به من خبر دهيد اگر الله من و كساني را كه با من مي‌باشند، به هلاكت برساند، و يا ما را مورد رحمت خود قرار دهد، چه كسي كافران را از عذاب دردناك پناه مي‌دهد

قُلۡ هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ءَامَنَّا بِهِۦ وَعَلَيۡهِ تَوَكَّلۡنَاۖ فَسَتَعۡلَمُونَ مَنۡ هُوَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

[اي پيامبر!] بگو: او الله مهربان است، به او ايمان آورديم، و بر او توكل كرديم، و به زودي خواهيد دانست كه چه كسي در گمراهي آشكاري است

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَصۡبَحَ مَآؤُكُمۡ غَوۡرٗا فَمَن يَأۡتِيكُم بِمَآءٖ مَّعِينِۭ

[اي پيامبر!] بگو: به من خبر بدهيد كه اگر آبهاي تان [كه مي‌آشاميد] به زمين فرو رود، چه كسي براي تان آب رواني [ويا آب گوارايي] مي‌آورد