ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ ٱلظُّلُمَٰتِ وَٱلنُّورَۖ ثُمَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ
ستايش براي الله است كه آسمانها و زمين را آفريد كرد، و تاريكيها و روشني را پديد آورد، و با اينهم كساني كه كافر شدند، [بتان را] به پروردگار خويش برابر ميكنند
هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٖ ثُمَّ قَضَىٰٓ أَجَلٗاۖ وَأَجَلٞ مُّسَمًّى عِندَهُۥۖ ثُمَّ أَنتُمۡ تَمۡتَرُونَ
او ذاتي است كه شما را از گِل آفريد، آنگاه مدتي را [براي زندگي شما] مقرر داشت، و مدت معين در نزد او است، با اين هم باز شما شك ميكنيد
وَهُوَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَفِي ٱلۡأَرۡضِ يَعۡلَمُ سِرَّكُمۡ وَجَهۡرَكُمۡ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُونَ
و او است الله يكتا در آسمانها و در زمين، و نهان و آشكار تان را ميداند، و [از] آنچه ميكنيد [و انجام ميدهيد] آگاه است
وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ
و هيچ دليلي از دلائل پروردگار شان براي آنان نميآيد، مگر آنكه از آن روي گردان ميشوند
فَقَدۡ كَذَّبُواْ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ فَسَوۡفَ يَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَـٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
و همانا هنگامي كه حق [قرآن كريم] براي شان آمد، آن را تكذيب نمودند، و به زودي خبرهاي آنچه كه به آن مسخره ميكردند، براي شان خواهد آمد
أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ مَّكَّنَّـٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَا لَمۡ نُمَكِّن لَّكُمۡ وَأَرۡسَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡهِم مِّدۡرَارٗا وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَنۡهَٰرَ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمۡ فَأَهۡلَكۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِينَ
آيا نديدند كه چه امتهايی را پيش از آنان هلاك ساختيم، آنان [امتهايی بودند كه براي آنان] در زمين [چنان] امكاناتي داده بوديم كه براي شما نداده بوديم، و بارانهاي پياپي را از آسمان بر آنان فرستاديم، و جويها را براي آنها روان ساختيم، و آنگاه آنان را به سبب گناهان شان هلاك ساختيم، و بعد از آنان مردم ديگري را پديد آورديم
وَلَوۡ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ كِتَٰبٗا فِي قِرۡطَاسٖ فَلَمَسُوهُ بِأَيۡدِيهِمۡ لَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
و [اى پيامبر!] اگر بر تو كتابي را كه بر كاغذي نوشته شده باشد، نازل كنيم، و [مشركان] آن را با دستهاي خود لمس كنند، به يقين كساني كه كافر شده اند ميگويند: اين جز سحر آشكار چيز ديگري نيست
وَقَالُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ مَلَكٞۖ وَلَوۡ أَنزَلۡنَا مَلَكٗا لَّقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ
و [مشركان مكه] گفتند: چرا فرشتة بر او نازل نشده است؟ و اگر فرشتة را نازل ميكرديم، هرآينه كار تمام ميشد، و مهلت داده نميشدند
وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ مَلَكٗا لَّجَعَلۡنَٰهُ رَجُلٗا وَلَلَبَسۡنَا عَلَيۡهِم مَّا يَلۡبِسُونَ
واگر او را فرشتة ميساختيم[1]، به يقين او را به صورت مردي ميساختيم، و باز آنچه را [كه اكنون بر خود و ديگران] مشتبه ميسازند، در شبهة شان نگه ميداشتيم
1- ـ اگر پيامبرى را كه به سوى شما فرستاده ايم، بناء به طلب شما فرشته مىساختيم.
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
[اي پيامبر!] و به تحقيق پيامبراني پيش از تو، نيز استهزاء شدند، و كساني كه آنها را مسخره ميكردند، [گناه] آن مسخره كردن دامن شان را گرفت
قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ ٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ
[اي پيامبر] بگو! در زمين به گردش بپردازيد، تا ببينيد كه سرانجام تكذيب كنندگان چگونه بوده است
قُل لِّمَن مَّا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُل لِّلَّهِۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَۚ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
بگو! آنچه كه در آسمانها و زمين است از آنِ كيست؟ بگو از آنِ الله است، كه رحمت را بر خود مقرر داشته است، به يقين شما را در روز قيامت كه شكي در آن نيست، جمع ميكند، كساني كه خود را خساره مند ساختهاند، ايمان نميآورند
۞وَلَهُۥ مَا سَكَنَ فِي ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
هر آنچه كه در شب و روز استقرار يافته است از آنِ او است، و او شنواي دانا است
قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيّٗا فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَهُوَ يُطۡعِمُ وَلَا يُطۡعَمُۗ قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَسۡلَمَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
[اى پيامبر!] بگو! آيا غير از الله را كه آفرينندة آسمانها و زمين است، و [به همگان] روزي ميدهد، و به روزي احتياجي ندارد، يار و ياور بگيرم؟ بگو! من امر شده ام اولين كسي باشم كه مسلمان شده است، و از مشركان نباشم
قُلۡ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
بگو! اگر از پروردگارم نافرماني كنم، [از اينكه گرفتار] عذاب روز بزرگي [شوم] ميترسم
مَّن يُصۡرَفۡ عَنۡهُ يَوۡمَئِذٖ فَقَدۡ رَحِمَهُۥۚ وَذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡمُبِينُ
هر كس كه در آن روز، از عذاب نجات يابد، به يقين الله بر او رحمت آورده است، و اين همان پيروزي آشكار است
وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يَمۡسَسۡكَ بِخَيۡرٖ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
اگر الله ضرري به تو برساند، هيچ كسي جز او برطرف كنندة آن نيست، و اگر خيري به تو برساند، پس او بر هر چيزي قادر است
وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ
و او است كه بر بندگانش مسلط است، و او با حكمت آگاه است
قُلۡ أَيُّ شَيۡءٍ أَكۡبَرُ شَهَٰدَةٗۖ قُلِ ٱللَّهُۖ شَهِيدُۢ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِۦ وَمَنۢ بَلَغَۚ أَئِنَّكُمۡ لَتَشۡهَدُونَ أَنَّ مَعَ ٱللَّهِ ءَالِهَةً أُخۡرَىٰۚ قُل لَّآ أَشۡهَدُۚ قُلۡ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ
[اى پيامبر!] بگو! كدام چيز گواهي دادنش بزرگتر است؟ بگو! الله بين من و شما گواه است، و اين قرآن به من وحي شده است، تا شما، و هر كس ديگري را [كه حقيقت اين قرآن] به او برسد، بيم بدهم، آيا شما گواهي ميدهيد كه با الله [يكتا]، معبودان ديگري وجود دارند، بگو! من گواهي نميدهم، بگو! جز اين نيست كه او الله يگانه است، و همانا من از آنچه كه به او شريك قرار ميدهيد، بيزارم
ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمُۘ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
كساني كه به آنان كتاب داده ايم، [يهود و نصارى] او را [صدق نبوت محمد را] همان طور ميشناسند، كه فرزندان خود را ميشناسند، كساني كه به خود زيان رسانده اند، ايمان نميآورند
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
و چه كسي ستمكاتر است از آن كسي كه بر الله دروغ ببندد، و يا آيات او را تكذيب نمايد، همانا ستمكاران رستگار نميشوند
وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَيۡنَ شُرَكَآؤُكُمُ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ
و روزي كه همة آنان را حشر كنيم، بعد از آن براي مشركان ميگوييم، معبودهايي كه آنها را شريك الله ميپنداشتيد كجا هستند
ثُمَّ لَمۡ تَكُن فِتۡنَتُهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ وَٱللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشۡرِكِينَ
آنگاه پاسخ شان جز اين نيست كه ميگويند: به الله كه پروردگار ما است قَسَم كه ما مشرك نبوديم
ٱنظُرۡ كَيۡفَ كَذَبُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡۚ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
بنگر كه چگونه بر خويشتن دروغ بستند، و دروغهايی را كه افتراء كرده بودند، از بين رفت
وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَۖ وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِن يَرَوۡاْ كُلَّ ءَايَةٖ لَّا يُؤۡمِنُواْ بِهَاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
و از آنان كساني هستند كه به تو گوش فرا ميدهند، و ما بر دلهاي شان پردههايی افكنده ايم، تا آن را نفهمند، و در گوشهاي شان سنگيني است، و اگر هر معجزة را ببينند، به آن ايمان نميآورند، تا اينكه نزد تو ميآيند و با تو مجادله ميكنند، كساني كه كافر شدند ميگويند: اين [قرآن] جز افسانههاي گذشتگان [چيز ديگري] نيست
وَهُمۡ يَنۡهَوۡنَ عَنۡهُ وَيَنۡـَٔوۡنَ عَنۡهُۖ وَإِن يُهۡلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ
و آنها [مردم را از پيامبر ] باز ميداشتند، و خود [نيز] از ايشان دوري ميجستند، و آنان [به اين كار شنيع] جز خود، ديگري را به هلاكت نميرسانند، و نميفهمند
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَى ٱلنَّارِ فَقَالُواْ يَٰلَيۡتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
و اگر آنان را هنگامي كه در برابر آتش [جهنم] نگه داشته ميشوند ببيني، [حيران ميماني] و ميگويند: اي كاش [به دنيا] باز گردانده شويم، و آيات پروردگار خود را تكذيب نكنيم، و از مؤمنان باشيم
بَلۡ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ يُخۡفُونَ مِن قَبۡلُۖ وَلَوۡ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنۡهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
[چنين نيست]، بلكه آنچه را كه پيشتر پنهان ميكردند، براي شان آشكار شده است، و اگر باز گردانده شوند، به همان چيزي برميگردند كه از آن نهي شده بودند، و آنان دروغگو هستند
وَقَالُوٓاْ إِنۡ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا وَمَا نَحۡنُ بِمَبۡعُوثِينَ
و گفتند: جز زندگي ما در دنيا زندگي ديگري نيست، و ما هرگز برانگيخته نميشويم
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ قَالَ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
و اگر آنها را وقتي كه در پيشگاه پروردگار شان بازداشته ميشوند ببيني، و الله بگويد: آيا اين [چيزي را كه اكنون ميبينيد] حق نيست، ميگويند: چرا [حق نيست، بلكه] به پروردگار ما قسم كه حق است، ميگويد: پس به سبب آنكه كفر ميورزيديد، اين عذاب را بچشيد