فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

و [ابراهيم] پنهاني نزد معبودان آنان رفت، و گفت: آيا [چيزي] نمي‌خوريد

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

شما را چه شده است كه سخن نمي‌زنيد

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

و با دست راست ضربة محكمي بر آنها زد

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

و [قومش] شتابان نزد او آمدند

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

[ابراهيم] گفت: آيا آنچه را كه با دست ساخته ايد، عبادت مي‌‎كنيد

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

حال آنكه الله، شما و آنچه را كه انجام مي‌دهيد، آفريده است

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

[نمرود و قومش] گفتند: برايش بنايي بسازيد، و او را [از بالاي آن] در آتش بيندازيد

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

آنها در بارة او حيله و توطئة بكار بردند، ولي ما آنان را [مغلوب] و فروتر قرار داديم

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

و [إبراهيم] گفت: من به سوي پروردگارم مي‌‎روم، و او مرا هدايت مي‌كند

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

[وگفت] پروردگارا! برايم [فرزندي] كه از صالحان باشد، عطاء فرما

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

و ما او را به پسر با حلمي بشارت داديم

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَـٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ

هنگامي [كه فرزندش] با او به [سن] كار و كوشش رسيد، [ابراهيم] گفت: اي فرزندم! من در خواب ديدم كه تو را ذبح مي‌‎كنم، پس ببين كه نظرت چيست؟ گفت: اي پدرم! آنچه را كه به آن ماموريت يافته‌اي انجام بده، و إن شاء الله مرا از شكيبايان خواهي يافت

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

چون هر دو [پدر و فرزند] تسليم [امر الله] شدند، [وپدر فرزند را] بر روي [بر زمين] افكند

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

و او را نداء داديم كه اي ابراهيم!

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

خوابي را كه ديده بودي، واقعا در عمل پياده كردي، ما نيكوكاران را به اين گونه مزد مي‌‎دهيم

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَـٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

به راستي اين [خواب] امتحان آشكاري بود

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

و قرباني بزرگى را فدية او قرار داديم

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و در ميان آيندگان نام نيكي برايش به جاي گذاشتيم

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

سلام بر ابراهيم

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما نيكوكاران را اين گونه مزد مي‌‎دهيم

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

همانا او از بندگان مؤمن ما بود

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

و او را به اسحاق كه پيامبري از صالحان بود، بشارت داديم

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

و ما بر او و بر اسحاق بركت داديم، و از فرزندان شان، بعضي نيكو كار، و بعضي آشكارا بر خود ستم كردند

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

و به تحقيق كه بر موسي و هارون منت نهاديم

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

و آن دو [پيامبر] و قوم شان را از مشكل بزرگى نجات داديم

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

و آنان را نصرت داديم، كه پيروز شدند,

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

و براي آنان كتاب [تورات] روشنگري داديم

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

و آن دو [پيامبر] را به راه راست هدايت نموديم

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و نام نيكي از آنان در آيندگان باقي گذاشتيم

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

سلام بر موسي و هارون