وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ
و دوزخ براي گمراهان آشكار ميگردد
Share :
وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
و براي آنها گفته ميشود: كجا هستند معبوداني كه به جاي خدا آنها را عبادت ميكرديد
مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ
آيا به شما ياري ميدهند، و يا به خود ياري ميرسانند
فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ
پس آنان و گمراهان [به روي] در آن [دوزخ] افكنده ميشوند
وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ
[و همچنين] لشكريان ابليس
قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ
آنها در حالي كه با هم مخاصمه ميكنند، ميگويند
تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
به الله قَسَم كه ما در گمراهي آشكاري بوديم
إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان برابر ساختيم
وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
ما را جز مجرمان گمراه نساختند
فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ
براي ما هيچ شفاعت كنندة نيست
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ
و نه دوست مهرباني
فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
اي كاش به [دنيا] برميگشتيم، تا از جملة مؤمنان ميشديم
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
به يقين در اين چيز دليلي [بر قدرت الله متعال] است، ولي اكثر شان ايمان نميآورند
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و به يقين پروردگار تو پيروزمند مهربان است
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
قوم نوح پيامبران را تكذيب كردند
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
آنگاه كه برادر شان نوح براي آنان گفت: آيا [از الله] نميترسيد
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
به يقين من براي شما پيامبر اميني هستم
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس از الله بترسيد، و از من اطاعت نماييد
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
و من از شما مزدي نميخواهم، مزد من جز بر پروردگار جهانيان نيست
۞قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ
[قوم نوح] گفتند: آيا ما به تو ايمان بياوريم، در حالي كه فرومايگان از تو پيروي نموده اند
قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
[نوح] گفت: من چه ميدانم كه آنان چه ميكردند
إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ
اگر بفهميد حساب آنها جز بر پروردگار من نيست
وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
و من مؤمنان را طرد نخواهم كرد
إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
من جز بيم دهندة آشكاري نيستم
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ
[قوم نوح] گفتند: اي نوح! اگر [از اين سخنان] دست بر نداري، سنگباران خواهي شد
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ
[نوح] گفت: پروردگارا! همانا قوم من مرا تكذيب كردند
فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
پس ميان من و آنان داوري كن، و مرا و مؤمناني را كه با من هستند، نجات بده
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
پس او و كساني را كه با او بودند، در كشتي پُر باري نجات داديم
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ
بعد از آن باقيمانده را غرق كرديم