وَأَوۡفُواْ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ إِذَا عَٰهَدتُّمۡ وَلَا تَنقُضُواْ ٱلۡأَيۡمَٰنَ بَعۡدَ تَوۡكِيدِهَا وَقَدۡ جَعَلۡتُمُ ٱللَّهَ عَلَيۡكُمۡ كَفِيلًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا تَفۡعَلُونَ

و چون با الله پيمان بستيد، به پيمان خود وفاء كنيد، و قَسَم‌ها [ي خود را] پس از مؤكد ساختن آنها نشكنيد، در حالي كه الله را بر خود ضامن قرارداده ايد، يقينا آنچه را كه انجام مي‌دهيد، الله مي‌داند

وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّتِي نَقَضَتۡ غَزۡلَهَا مِنۢ بَعۡدِ قُوَّةٍ أَنكَٰثٗا تَتَّخِذُونَ أَيۡمَٰنَكُمۡ دَخَلَۢا بَيۡنَكُمۡ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرۡبَىٰ مِنۡ أُمَّةٍۚ إِنَّمَا يَبۡلُوكُمُ ٱللَّهُ بِهِۦۚ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

و مانند آن زني نباشيد که بافتة خود را پس از محكم تابيدن، از هم وا مي‌تابد، تا قَسَمهاي خود را در بين خود وسيلة فريبكاري قرار دهيد، به خاطر اينكه گروهي از گروه ديگري بيشتر است[1]، [و] جز اين نيست كه الله شما را به اين وسيله مورد آزمايش قرار مي‌دهد، و به يقين آنچه را كه درآن [در بارة زنده شدن بعد از مرگ] اختلاف می‌کرديد، در روز قيامت برای شما روشن مي‌كند

وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن يُضِلُّ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَلَتُسۡـَٔلُنَّ عَمَّا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و اگر الله مي‌خواست، همة شما را يك امت قرار می‌داد، و لي هر کسى را كه بخواهد گمراه می‌کند، وهر کسى را كه بخواهد هدايت مي‌نمايد، و به يقين از آنچه به آن عمل مي‌كرديد، [در روز قيامت] باز خواست خواهيد شد

وَلَا تَتَّخِذُوٓاْ أَيۡمَٰنَكُمۡ دَخَلَۢا بَيۡنَكُمۡ فَتَزِلَّ قَدَمُۢ بَعۡدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُواْ ٱلسُّوٓءَ بِمَا صَدَدتُّمۡ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَكُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ

و قَسَم هاي خود را وسيلة خيانت وفريب در بين خود قرار ندهيد، تا مبادا گامی بعد از استواري اش متزلزل شود، و تا مبادا به خاطر باز داشتن (مردم) از راه الله، بدی آن را [در دنيا] بچشيد، و [در آخرت] برای شما عذاب بزرگي است

وَلَا تَشۡتَرُواْ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلًاۚ إِنَّمَا عِندَ ٱللَّهِ هُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

و پيمان الله را به بهای اندکي نفروشيد، اگر بدانيد به يقين آنچه كه نزد الله است، برای شما بهتر است

مَا عِندَكُمۡ يَنفَدُ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ بَاقٖۗ وَلَنَجۡزِيَنَّ ٱلَّذِينَ صَبَرُوٓاْ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

آنچه كه نزد شماست، پايان مي‌پذيرد، و آنچه كه نزد الله است باقی مي‌ماند، و به يقين كساني را كه صبر كردند، بر حسب نيكوترين عملي كه انجام داده اند، مزد مي‌دهيم

مَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَنُحۡيِيَنَّهُۥ حَيَوٰةٗ طَيِّبَةٗۖ وَلَنَجۡزِيَنَّهُمۡ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

هر كس از مرد و زن كه كار خوبي انجام دهد، و مؤمن باشد، هرآينه او را به زندگي خوبي زنده مي‌داريم، و مسلماً به آنان به حسب نيكوترين عملي كه انجام مي‌دادند، [در قيامت] پاداش مي‌دهيم

فَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ ٱلرَّجِيمِ

و هنگامی که خواستي قرآن بخواني، از شيطان رانده شده، به الله پناه بجوي

إِنَّهُۥ لَيۡسَ لَهُۥ سُلۡطَٰنٌ عَلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ

زيرا او [شيطان] بر كساني كه ايمان آورده اند، و بر پروردگار خود توكل مي‌كنند، تسلط ندارد

إِنَّمَا سُلۡطَٰنُهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَوَلَّوۡنَهُۥ وَٱلَّذِينَ هُم بِهِۦ مُشۡرِكُونَ

جز اين نيست كه تسلط او [شيطان] تنها بر كساني است كه او را به دوستي خود بر مي‌گزينند، و بر كساني است كه [به پيروي از شيطان] به او شرك مي‌ورزند

وَإِذَا بَدَّلۡنَآ ءَايَةٗ مَّكَانَ ءَايَةٖ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مُفۡتَرِۭۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

و چون آية را جايگزين آية ديگري سازيم در حالي كه الله به آنچه كه نازل مي‌كند داناتر است مي‌گويند: جز اين نيست كه تو افتراء كننده هستي، بلكه اكثر شان نمي‌دانند

قُلۡ نَزَّلَهُۥ رُوحُ ٱلۡقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِٱلۡحَقِّ لِيُثَبِّتَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُسۡلِمِينَ

[اي پيامبر!] بگو: آنرا روح القدس از طرف پروردگار تو به حق نازل كرده است، تا كساني را كه ايمان آورده اند، ثابت قدم ساخته، و هدايت و بشارتي براي مسلمانان باشد

وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّهُمۡ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُۥ بَشَرٞۗ لِّسَانُ ٱلَّذِي يُلۡحِدُونَ إِلَيۡهِ أَعۡجَمِيّٞ وَهَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيّٞ مُّبِينٌ

و البته ما مي‌دانيم كه آنها مي‌گويند: جز اين نيست كه بشري او را تعليم مي‌دهد، زبان كسي كه اين نسبت را به او مي‌دهند، عجمي است، و اين [قرآن به] زبان عربي آشکاري است

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَا يَهۡدِيهِمُ ٱللَّهُ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ

به يقين كساني كه به آيات الله ايمان نمي‌آورند، الله آنان را هدايت نمي‌كند، و براي آنها عذاب دردناكي است

إِنَّمَا يَفۡتَرِي ٱلۡكَذِبَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ

جز اين نيست كساني دروغبافي مي‌كنند كه به آيات الله ايمان نمي‌آورند، و اينها هستند كه دروغگويان [واقعي] مي‌باشند

مَن كَفَرَ بِٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ إِيمَٰنِهِۦٓ إِلَّا مَنۡ أُكۡرِهَ وَقَلۡبُهُۥ مُطۡمَئِنُّۢ بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَٰكِن مَّن شَرَحَ بِٱلۡكُفۡرِ صَدۡرٗا فَعَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ

کسی که بعد از ايمان آوردنش، به الله کافر شود، [عذاب الله در انتظار او است]، مگر کسی که از روي اكراه به كفر واداشته شود، ولي قلبش به ايمان اطمينان داشته باشد، [كه در اين حالت بر وي گناهي نيست]، ولي كسي كه قلبا كفر را پذيرا گرديده باشد، پس غضبي از جانب خداوند بر آنها است، وبرای آنها عذاب بزرگي است

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا عَلَى ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

اين به خاطر آن است كه آنان زندگي دنيا را بر آخرت برگزيده اند، و الله مردم كافر را هدايت نمي‌كند

أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَسَمۡعِهِمۡ وَأَبۡصَٰرِهِمۡۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ

اينها كساني هستند كه الله بر دلها و گوشها و چشمهاي آنان مهر نهاده است، و اينها غافلان [واقعي] هستند

لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

بدون شك، آنان در آخرت زيان كارانند

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا فُتِنُواْ ثُمَّ جَٰهَدُواْ وَصَبَرُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

آنگاه پروردگارتو برای کسانی که بعد از شكنجه شدن، هجرت کردند، سپس در [راه الله] جهاد كردند، و صبر نمودند، به يقين پروردگار تو بعد از اين چيزها آمرزندة مهربان است

۞يَوۡمَ تَأۡتِي كُلُّ نَفۡسٖ تُجَٰدِلُ عَن نَّفۡسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

روزي را [به ياد آوريد] كه هرکس [به دفاع] از خود به مجادله بر می خيزد، و براي هر کس به جزاي آنچه كه كرده است، به طور كامل پاداش داده مي‌شود، و به آنها ستم نمي‌شود

وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا قَرۡيَةٗ كَانَتۡ ءَامِنَةٗ مُّطۡمَئِنَّةٗ يَأۡتِيهَا رِزۡقُهَا رَغَدٗا مِّن كُلِّ مَكَانٖ فَكَفَرَتۡ بِأَنۡعُمِ ٱللَّهِ فَأَذَٰقَهَا ٱللَّهُ لِبَاسَ ٱلۡجُوعِ وَٱلۡخَوۡفِ بِمَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ

و الله [مردم] شهري را مَثَل مي‌زند كه ايمن و آسوده بودند، همواره روزی شان به فراوانی از هرجا می رسيد، و [مردم آن شهر] به نعمت های الله ناسپاسی کردند، و الله به [كيفر] آنچه که انجام می‌دادند، [آنان را] به گرسنگی و ترس [كه نا امني باشد] دچار شان ساخت

وَلَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مِّنۡهُمۡ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ

و به يقين به سوي آنان پيامبري از خود شان آمد، [ولي] او را تكذيب كردند، پس در حالي كه ستمگر بودند، عذاب آنها را گرفت

فَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ حَلَٰلٗا طَيِّبٗا وَٱشۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ

و از آنچه كه الله براي شما روزي داده است، در حالي كه حلال و پاكيزه باشد، بخوريد، و اگر تنها او را مي‌پرستيد، شكر نعمت الله را به جاي آوريد

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةَ وَٱلدَّمَ وَلَحۡمَ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۖ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

جز اين نيست كه [الله] تنها خود مرده، و خون، و گوشت خوك، و آنچه را كه [هنگام ذبح] نام غير الله بر آن برده شده است، بر شما حرام گردانيده است، پس كسي كه [به خوردن اين چيزها] ناچار شود، [كه اگر نخورد به هلاكت برسد]، در صورتي كه تجاوز كار نباشد، و از حد نگذرد، به يقين كه الله آمرزندة مهربان است

وَلَا تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلۡسِنَتُكُمُ ٱلۡكَذِبَ هَٰذَا حَلَٰلٞ وَهَٰذَا حَرَامٞ لِّتَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ لَا يُفۡلِحُونَ

و با دروغي كه زبان تان توصيف مي‌كند، نگوييد كه اين حلال است، و آن حرام، تا [مبادا] بر الله افتراء كنيد، به يقين كساني كه بر الله افتراء مي‌كنند، رستگار نمي‌شوند

مَتَٰعٞ قَلِيلٞ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

[در اين دنيا] بهرة اندكي [براي شان مي‌رسد] و براي آنها [در آخرت] عذاب دردناكي است

وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا مَا قَصَصۡنَا عَلَيۡكَ مِن قَبۡلُۖ وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

و [اى پيامبر!] آنچه را كه پيش از اين به تو خبر داديم، بر كساني كه يهودي شدند، حرام گردانيديم، و ما بر آنها ستم نكرديم، بلكه آنها بودند كه بر خود ستم مي‌كردند

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسُّوٓءَ بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٌ

آنگاه پروردگار تو نسبت به كساني كه از روي جهالت مرتكب كار بدي شدند، و بعد از آن توبه كردند، و خود را اصلاح ساختند، [در اين حالت] به يقين پروردگار تو بعد از توبه كردن، هرآينه آمرزندة مهربان است

إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ كَانَ أُمَّةٗ قَانِتٗا لِّلَّهِ حَنِيفٗا وَلَمۡ يَكُ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

به يقين ابراهيم [به تنهايي] امتي بود، فرمانبردار الله و حقگرا بود، و از مشركان نبود