Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 61

فَلَمَّا تَرَـٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ

چون آن دو گروه يكديگر را ديدند، ياران موسي گفتند: به يقين ما گرفتار [فرعونيان] مي‌شويم



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

[موسي] گفت: هرگز چنين نيست، به يقين پروردگار من با من است، و به زودي به من راهي نشان خواهد داد



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ

و به موسي وحي كرديم كه عصاي خود را به دريا بزن، آنگاه دريا شكافته شد، و هر طرف همچون كوه بزرگى شد



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ

و ديگران را [كه فرعونيان باشند] در آنجا نزديك ساختيم



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

و موسي و همة همراهانش را نجات داديم



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

بعد از آن ديگران را غرق كرديم



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

به يقين در اين [واقعه] دليلي [بر قدرت الله متعال] است، ولي اكثر شان ايمان نمي‌آورند



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

و به يقين پروردگار تو پيروزمند مهربان است



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ

و [اي پيامبر!] خبر ابراهيم را براي آنان بخوان



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

آنگاه كه به پدر و قوم خود گفت: چه چيزي را مي‌پرستيد



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ

گفتند: بتهايي را مي‌پرستيم، و پيوسته بر عبادت آنها معتكف مي‌باشيم



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

[ابراهيم] گفت: آيا وقتي كه به نزد آنها دعاء مي‌كنيد [صداي] شما را مي‌شنوند؟



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ

يا به شما فائدة و يا زياني مي‌رسانند؟



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

گفتند: [نه] بلكه پدران خود را ديده ايم كه چنين مي‌كردند



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

[ابراهيم] گفت: آيا در آنچه كه مي‌پرستيد



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

شما و پدران گذشتة شما تأمل كرده ايد؟



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

زيرا آنها دشمن من هستند، مگر پروردگار جهانيان



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ

آن پروردگاري كه مرا خلق كرده است، و هم او است كه مرا هدايت مي‌كند



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ

و آن ذاتي است كه برايم نان و آب مي‌دهد



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ

و چون مريض شوم، مرا شفاء مي‌دهد



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ

و آن ذاتي است كه مرا مي‌ميراند، و بعد از آن [در روز قيامت] زنده مي‌كند



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ

و آن ذاتي است كه اميد وارم گناهانم را در روز قيامت برايم ببخشد



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّـٰلِحِينَ

پروردگارا! برايم حكمتي ببخش، و مرا به صالحان ملحق بساز



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و برايم در ميان آيندگان نام نيكي بر جاي بگذار



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ

و مرا از و ارثان بهشت پُر نعمت بگردان



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

و پدرم را بيامرز، كه به يقين او از گمراهان بود



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ

و مرا در روزي كه [مردم] بر انگيخته مي‌شوند، رسوا مكن



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ

روزي كه مال و فرزندان سودي ندارند



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ

مگر كسي كه با قلب سليم به حضور الله بيايد



Surah: سورۀ شعراء

Ayah : 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ

و بهشت براي پرهيزگاران نزديك ساخته مي‌شود