تَرَىٰ كَثِيرٗا مِّنۡهُمۡ يَتَوَلَّوۡنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ لَبِئۡسَ مَا قَدَّمَتۡ لَهُمۡ أَنفُسُهُمۡ أَن سَخِطَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَفِي ٱلۡعَذَابِ هُمۡ خَٰلِدُونَ

بسياري از آنها را مي‌بيني كه با كساني كه كافر شدند، دوستي مي‌كنند، و چه اعمال بدي را پيش از خود فرستاده ‌اند، و آن اينكه الله بر آنها غضب كرده است، و در عذاب جاودانه مي‌مانند

إِنَّمَا يُرِيدُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَن يُوقِعَ بَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٰوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ فِي ٱلۡخَمۡرِ وَٱلۡمَيۡسِرِ وَيَصُدَّكُمۡ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَعَنِ ٱلصَّلَوٰةِۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّنتَهُونَ

جز اين نيست كه شيطان مي‌خواهد به سبب شراب و قمار در ميان شما دشمني و كينه ايجاد كند، و شما را از ياد الله و از نماز باز دارد، پس آيا خودداري خواهيد كرد[1]؟

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَقۡتُلُواْ ٱلصَّيۡدَ وَأَنتُمۡ حُرُمٞۚ وَمَن قَتَلَهُۥ مِنكُم مُّتَعَمِّدٗا فَجَزَآءٞ مِّثۡلُ مَا قَتَلَ مِنَ ٱلنَّعَمِ يَحۡكُمُ بِهِۦ ذَوَا عَدۡلٖ مِّنكُمۡ هَدۡيَۢا بَٰلِغَ ٱلۡكَعۡبَةِ أَوۡ كَفَّـٰرَةٞ طَعَامُ مَسَٰكِينَ أَوۡ عَدۡلُ ذَٰلِكَ صِيَامٗا لِّيَذُوقَ وَبَالَ أَمۡرِهِۦۗ عَفَا ٱللَّهُ عَمَّا سَلَفَۚ وَمَنۡ عَادَ فَيَنتَقِمُ ٱللَّهُ مِنۡهُۚ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد، در حال احرام شكار را نكنيد، و كسي از شما كه از روي قصد، شكار را بكند، بايد همانند آن را از چهار پايان، كفاره بدهد، و دو نفر از شما كه عادل باشند كه حكم كنند، و بايد اين هدي به كعبه برسد، و يا [به جاي هدي] كفارة [بدهد] كه طعام دادن چند مسكين باشد، و يا معادل آن روزه بگيرد، [اين براي آن است كه] كيفر [عمل] خود را بچشد، الله از گذشته عفو كرده است، و كسي كه دو باره [مرتكب] آن شود، پس الله از وي انتقام مي‌گيرد، و الله پيروزمند صاحب انتقام است

۞جَعَلَ ٱللَّهُ ٱلۡكَعۡبَةَ ٱلۡبَيۡتَ ٱلۡحَرَامَ قِيَٰمٗا لِّلنَّاسِ وَٱلشَّهۡرَ ٱلۡحَرَامَ وَٱلۡهَدۡيَ وَٱلۡقَلَـٰٓئِدَۚ ذَٰلِكَ لِتَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَأَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ

الله كعبه را كه بيت الله الحرام است، و ماه حرام، و هدي، و قلائد را، وسيلة برپايي [مصالح] مردم قرار داده است، اين به خاطر آن است تا بدانيد كه الله آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است مي‌داند، و به يقين الله به هر چيزي دانا است

ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ وَأَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

بدانيد كه به يقين الله شديد العقاب است، و به يقين الله آمرزندة مهربان است

مَّا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا تَكۡتُمُونَ

بر [عهدة] پيامبر وظيفة جز رساندن [پيام الهي] نيست، و الله آنچه را كه ظاهر مي‌سازيد، و آنچه را كه پنهان مي‎داريد، مي‌داند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَسۡـَٔلُواْ عَنۡ أَشۡيَآءَ إِن تُبۡدَ لَكُمۡ تَسُؤۡكُمۡ وَإِن تَسۡـَٔلُواْ عَنۡهَا حِينَ يُنَزَّلُ ٱلۡقُرۡءَانُ تُبۡدَ لَكُمۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهَاۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٞ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد! از چيزهايی نپرسيد كه اگر براي شما آشكار شود، شما را اندوهگين سازد، و اگر از آن چيزها به هنگام نزول قرآن پرسان كنيد، براي شما آشكار مي‌شوند، الله از آنها عفو كرده است، و الله آمرزندة بردبار است

۞يَوۡمَ يَجۡمَعُ ٱللَّهُ ٱلرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَآ أُجِبۡتُمۡۖ قَالُواْ لَا عِلۡمَ لَنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

[اى مردم!] روزي را [به ياد آوريد] كه الله پيامبران را جمع مي‌كند، و مي‌گويد: دعوت شما را چه‌گونه اجابت كردند، [پيامبران] مي‌گويند: ما را هیچ آگاهی و دانشی نیست، همانا تو به تمام امور پنهان آگاه هستی

وَإِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ءَأَنتَ قُلۡتَ لِلنَّاسِ ٱتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيۡنِ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أَقُولَ مَا لَيۡسَ لِي بِحَقٍّۚ إِن كُنتُ قُلۡتُهُۥ فَقَدۡ عَلِمۡتَهُۥۚ تَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِي وَلَآ أَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِكَۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

و آن زماني را به ياد آور كه الله مي گويد: اي عيسي بن مريم! آيا تو براي مردم گفته بودي كه من و مادرم را دو معبود به جاي الله به پرستش بگيريد؟ [عيسي] گفت: بار الها! تو پاک و منزّه هستی، من حق ندارم چيزي را كه سزاوار من نيست، بگويم، اگر چنين سخني را گفته باشم، به يقين كه مي‌داني، تو آنچه را در ضمير من است مي‌داني، و من آنچه را در ذات تو است نمي‌دانم، تو داناي اسرار پنهان هستی

لِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا فِيهِنَّۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرُۢ

فرمانروايي آسمانها و زمين و آنچه كه در آنها است، براي الله است، و او بر هر چيزي قادر است

وَهُوَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَفِي ٱلۡأَرۡضِ يَعۡلَمُ سِرَّكُمۡ وَجَهۡرَكُمۡ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُونَ

و او است الله يكتا در آسمانها و در زمين، و نهان و آشكار تان را مي‌داند، و [از] آنچه مي‌كنيد [و انجام مي‌دهيد] آگاه است

قُل لِّمَن مَّا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُل لِّلَّهِۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَۚ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

بگو! آنچه كه در آسمانها و زمين است از آنِ كيست؟ بگو از آنِ الله است، كه رحمت را بر خود مقرر داشته است، به يقين شما را در روز قيامت كه شكي در آن نيست، جمع مي‌كند، كساني كه خود را خساره ‌مند ساخته‌اند، ايمان نمي‌آورند

۞وَلَهُۥ مَا سَكَنَ فِي ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

هر آنچه كه در شب و روز استقرار يافته است از آنِ او است، و او شنواي دانا است

وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

و او است كه بر بندگانش مسلط است، و او با حكمت آگاه است

قُلۡ أَيُّ شَيۡءٍ أَكۡبَرُ شَهَٰدَةٗۖ قُلِ ٱللَّهُۖ شَهِيدُۢ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِۦ وَمَنۢ بَلَغَۚ أَئِنَّكُمۡ لَتَشۡهَدُونَ أَنَّ مَعَ ٱللَّهِ ءَالِهَةً أُخۡرَىٰۚ قُل لَّآ أَشۡهَدُۚ قُلۡ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

[اى پيامبر!] بگو! كدام چيز گواهي دادنش بزرگتر است؟ بگو! الله بين من و شما گواه است، و اين قرآن به من وحي شده است، تا شما، و هر كس ديگري را [كه حقيقت اين قرآن] به او برسد، بيم بدهم، آيا شما گواهي مي‌دهيد كه با الله [يكتا]، معبودان ديگري وجود دارند، بگو! من گواهي نمي‌دهم، بگو! جز اين نيست كه او الله يگانه است، و همانا من از آنچه كه به او شريك قرار مي‌دهيد، بيزارم

۞إِنَّمَا يَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ يَسۡمَعُونَۘ وَٱلۡمَوۡتَىٰ يَبۡعَثُهُمُ ٱللَّهُ ثُمَّ إِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ

[اي پيامبر!] جز اين نيست كه [دعوت تو را] كساني مي‌پذيرند كه گوش شنوا دارند، و الله مردگان را [در روز قيامت] بر مي‌انگيزد، بعد از آن به سوي او برگردانده مي‌شوند

وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يُنَزِّلَ ءَايَةٗ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

و گفتند: چرا بر وي [پيامبر محمد] از طرف پروردگارش معجزة نازل نشده است، بگو! همانا الله قادر است كه معجزة را نازل كند، و ليكن بيشتر آنها نمي‌دانند.[1]

وَإِذَا جَآءَكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِنَا فَقُلۡ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡۖ كَتَبَ رَبُّكُمۡ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَ أَنَّهُۥ مَنۡ عَمِلَ مِنكُمۡ سُوٓءَۢا بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ وَأَصۡلَحَ فَأَنَّهُۥ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

[اي پيامبر!] و چون كساني كه به آيات ما ايمان مي‌آورند، نزد تو آمدند، [به آنها] بگو: سلام بر شما، پروردگار تان رحمت را بر خود مقرر داشته است كه هر كس از شما كه به ناداني مرتكب كار بدي شود، و بعد از آن توبه كرده و به كار نيك بپردازد، به يقين كه او آمرزندة مهربان است

۞وَعِندَهُۥ مَفَاتِحُ ٱلۡغَيۡبِ لَا يَعۡلَمُهَآ إِلَّا هُوَۚ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۚ وَمَا تَسۡقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعۡلَمُهَا وَلَا حَبَّةٖ فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡأَرۡضِ وَلَا رَطۡبٖ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ

و كليدهاي غيب در نزد او است، جز او كسي آنها را نمي‌داند، و آنچه را كه در صحراء و دريا است، مي‌داند، و هيچ برگي [از درخت] نمي‌افتد مگر آنكه آن را مي‌داند، و هيچ دانة در تاريكهاي زمين، و هيچ تر و خشكي نيست، مگر آنكه در كتاب واضحي [لوح محفوظ مسطور] است

وَهُوَ ٱلَّذِي يَتَوَفَّىٰكُم بِٱلَّيۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا جَرَحۡتُم بِٱلنَّهَارِ ثُمَّ يَبۡعَثُكُمۡ فِيهِ لِيُقۡضَىٰٓ أَجَلٞ مُّسَمّٗىۖ ثُمَّ إِلَيۡهِ مَرۡجِعُكُمۡ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و او است كه شما را در شب قبض روح مي‌كند، و آنچه را كه در روز مي‌كنيد، مي‌داند، بعد از آن شما را در روز برمي‌انگيزد، تا مدت معين سپري شود، بعد از آن بازگشت شما به سوي او است، بعد از آن از آنچه كه مي‌كرديد، شما را خبر مي‌دهد

وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۖ وَيُرۡسِلُ عَلَيۡكُمۡ حَفَظَةً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ تَوَفَّتۡهُ رُسُلُنَا وَهُمۡ لَا يُفَرِّطُونَ

و او است كه بر بندگانش مسلط است، و مراقباني بر شما مي‌فرستد، و چون مرگ يكي از شما فرا رسد، فرستادگان ما جان او را مي‌گيرند، و آنان كوتاهي نمي‌كنند

قُلۡ هُوَ ٱلۡقَادِرُ عَلَىٰٓ أَن يَبۡعَثَ عَلَيۡكُمۡ عَذَابٗا مِّن فَوۡقِكُمۡ أَوۡ مِن تَحۡتِ أَرۡجُلِكُمۡ أَوۡ يَلۡبِسَكُمۡ شِيَعٗا وَيُذِيقَ بَعۡضَكُم بَأۡسَ بَعۡضٍۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَفۡقَهُونَ

[اي پيامبر!] بگو! او توانا است كه بر شما از بالاي سر شما، و يا از زير پاي شما عذابي بفرستد، يا شما را گروه‌هاي پراكندة بسازد، و به عذاب يكديگر گرفتار نمايد، بنگر چه گونه آيات را گوناگون بيان مي‌كنيم، تا شايد بفهمند

قُلۡ أَنَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰٓ أَعۡقَابِنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ كَٱلَّذِي ٱسۡتَهۡوَتۡهُ ٱلشَّيَٰطِينُ فِي ٱلۡأَرۡضِ حَيۡرَانَ لَهُۥٓ أَصۡحَٰبٞ يَدۡعُونَهُۥٓ إِلَى ٱلۡهُدَى ٱئۡتِنَاۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۖ وَأُمِرۡنَا لِنُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

[اي پيامبر!] بگو! آيا جز الله به درگاه كسي دعاء كنيم كه نه سودي براي ما مي‌رساند، و نه زياني، [تا در نتيجه] بعد از آنكه الله ما را هدايت كرد، به عقب برگرديم، تا همچون كسي باشيم كه شياطين او را در زمين گمراه كرده، و سرگردان شده است، برايش ياراني است كه او را به هدايت دعوت مي‌كنند، [و مي‌گويند] به سوي ما بيا، بگو! به راستي هدايت الله، هدايت حقيقي است، و به ما امر شده است كه تسليم پروردگار عالميان باشيم

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ وَيَوۡمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُۚ قَوۡلُهُ ٱلۡحَقُّۚ وَلَهُ ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

و او آن ذاتي است كه آسمانها و زمين را به حق آفريد، و روزي كه بگويد (باش)، در همان لحظة كه الله خواسته است موجود مي‌شود، گفتة او حق است، و روزي كه در صور دميده شود، فرمانروايي [مطلق] از آن او است، داناي نهان و آشكار است، و او با حكمت آگاه است

وَحَآجَّهُۥ قَوۡمُهُۥۚ قَالَ أَتُحَـٰٓجُّوٓنِّي فِي ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَىٰنِۚ وَلَآ أَخَافُ مَا تُشۡرِكُونَ بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَشَآءَ رَبِّي شَيۡـٔٗاۚ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمًاۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ

و قومش با او به مجادله پرداختند، گفت: آيا در بارة الله با من مجادله مي‌كنيد، در حالي كه مرا هدايت كرده است، و من از آنچه كه به او شريك قرار مي‌دهيد نمي‌ترسم، مگر چيزي را كه پروردگارم بخواهد، و علم پروردگارم همه چيز را فرا گرفته است، آيا پند نمي‌گيريد

ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ فَٱعۡبُدُوهُۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٞ

اين الله [با چنين اوصافي] پروردگار شما است، جز او هيچ پروردگاري نيست، آفرينندة همه چيز است، پس او را عبادت كنيد، و او بر هر چيزي نگهبان است

لَّا تُدۡرِكُهُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ وَهُوَ يُدۡرِكُ ٱلۡأَبۡصَٰرَۖ وَهُوَ ٱللَّطِيفُ ٱلۡخَبِيرُ

چشمها [در اين دنيا] او را در نمي‌يابند، و او چشمها را در مي‌يابد، و او لطيف آگاه است

ٱتَّبِعۡ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

[اى پيامبر!] آنچه را كه از طرف پروردگارت به تو وحي شده است، پيروي كن، پروردگاري جز او نيست، و از مشركان روي بگردان

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِۦۖ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ

همانا پروردگار تو به كساني كه از راه او منحرف مي‌شوند، داناتر است، و او به راه يافتگان [نيز] داناتر مي‌باشد

وَمَا لَكُمۡ أَلَّا تَأۡكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَقَدۡ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيۡكُمۡ إِلَّا مَا ٱضۡطُرِرۡتُمۡ إِلَيۡهِۗ وَإِنَّ كَثِيرٗا لَّيُضِلُّونَ بِأَهۡوَآئِهِم بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُعۡتَدِينَ

و شما را چه شده است كه از آنچه نام الله بر آن ياد شده است نمي‌خوريد، حال آنكه آنچه را كه بر شما حرام كرده شده است، به تفصيل بيان داشته است، مگر آنچه را كه [به خوردن آن] ناچار شويد، و همانا بسياري از كسان، [مردم] را به اساس هوسهاي شان بدون آنكه علم داشته باشند، گمراه مي‌سازند، و همانا پروردگار تو به تجاوزكاران داناتر است