إِنَّ فِي ٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَّقُونَ
به يقين در آمد و رفت شب و روز، و در آنچه كه الله در آسمانها و زمين آفريده كرده است، هرآينه دلائلي است براي مردمي كه پرهيزگاري ميكنند
۞وَلَوۡ يُعَجِّلُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ ٱلشَّرَّ ٱسۡتِعۡجَالَهُم بِٱلۡخَيۡرِ لَقُضِيَ إِلَيۡهِمۡ أَجَلُهُمۡۖ فَنَذَرُ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
و اگر الله به همان شتابي كه مردم خير را ميطلبند، شر را به آنها برساند، به يقين اجل شان فرا ميرسيد، پس كساني را كه به لقاي ما اميد ندارند، در طغيان شان رها ميكنيم كه سرگردان بمانند
قُلۡ مَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ أَمَّن يَمۡلِكُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَمَن يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَيُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۚ فَسَيَقُولُونَ ٱللَّهُۚ فَقُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ
[اى پيامبر!] بگو: چه كسي شما را از آسمان و زمين روزي ميدهد؟ يا چه كسي مالك شنوايي و بينايي است؟ و چه كسي زنده را از مرده بيرون ميكند، و مرده را از زنده بيرون ميآورد؟ و چه كسي مدبر امور است؟ بي درنگ خواهند گفت: الله است، پس بگو: آيا نميترسيد
قُلۡ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥۚ قُلِ ٱللَّهُ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ
[اي پيامبر!] بگو: آيا كسي از معبودان شما هست كه آفرينش را آغاز كرده و سپس آن را اعاده كند، بگو: اين الله است كه آفرينش را آغاز كرده و سپس آن را اعاده ميكند، پس چگونه [از راه حق] منحرف ميشويد
وَمَا يَتَّبِعُ أَكۡثَرُهُمۡ إِلَّا ظَنًّاۚ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ
اكثر آنان جز از گمان پيروي نميكنند، و گمان به هيچ وجه [انسان را] از حقيقت بينياز نميگرداند، به يقين الله به آنچه ميكنند، دانا است
وَمِنۡهُم مَّن يُؤۡمِنُ بِهِۦ وَمِنۡهُم مَّن لَّا يُؤۡمِنُ بِهِۦۚ وَرَبُّكَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ
از آنان كسي هست كه به [اين قرآن] ايمان ميآورد، و از آنان كسي هست كه به آن ايمان نميآورد، و پروردگار تو به مفسدان داناتر است
قُلۡ بِفَضۡلِ ٱللَّهِ وَبِرَحۡمَتِهِۦ فَبِذَٰلِكَ فَلۡيَفۡرَحُواْ هُوَ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ
[اي پيامبر] بگو: پس بايد به فضل و رحمت الله شاد باشند، اين از آنچه جمع ميكنند بهتر است
وَمَا ظَنُّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَشۡكُرُونَ
و كساني كه بر الله دروغ ميبندند، گمان آنها در بارة روز قيامت چيست؟ همانا الله بر مردم داراي فضل است، ولي بيشتر شان سپاسگزاري نميكنند
وَمَا تَكُونُ فِي شَأۡنٖ وَمَا تَتۡلُواْ مِنۡهُ مِن قُرۡءَانٖ وَلَا تَعۡمَلُونَ مِنۡ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيۡكُمۡ شُهُودًا إِذۡ تُفِيضُونَ فِيهِۚ وَمَا يَعۡزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثۡقَالِ ذَرَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ وَلَآ أَصۡغَرَ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡبَرَ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٍ
[اى پيامبر!] و در هيچ كاري نميباشي، و هيچ آية از قرآن را نميخواني، و [اى مردم! شما] هيچ عملي را انجام نميدهيد، مگر آنكه ما در وقت انجام دادن آن عمل بر شما شاهديم، و [اى پيامبر!] به اندازة ذرة بر پروردگار تو [نه] در زمين پنهان ميماند و نه در آسمان، و هيچ چيز كوچكتر و بزرگتري از آن [ذره] نيست، مگر آنكه در كتاب مبيني [كه لوح محفوظ باشد] ثبت است
أَلَآ إِنَّ أَوۡلِيَآءَ ٱللَّهِ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
آگاه باشيد كه دوستان الله نه ترسي دارند، و نه غمگين ميشوند
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ
آنان كساني اند كه ايمان آورده اند، و پرهيزگاري ميكردند
۞وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ نُوحٍ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيۡكُم مَّقَامِي وَتَذۡكِيرِي بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَعَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡتُ فَأَجۡمِعُوٓاْ أَمۡرَكُمۡ وَشُرَكَآءَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُنۡ أَمۡرُكُمۡ عَلَيۡكُمۡ غُمَّةٗ ثُمَّ ٱقۡضُوٓاْ إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ
و [اى پيامبر!] خبر نوح را بر آنان بخوان، آنگاه كه به قوم خود گفت: اي قوم من! اگر بودن من در ميان شما، و پند دادن من به آيات الله، بر شما گران آمده است، پس من بر الله توكل كردم، و شما همراه معبودان خود عزم خود را جزم كنيد، تا كار تان بر شما پوشيده نباشد، سپس آنچه را كه ميخواهيد در بارة من انجام دهيد، و به من مهلت ندهيد
وَقَالَ مُوسَىٰ يَٰقَوۡمِ إِن كُنتُمۡ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ فَعَلَيۡهِ تَوَكَّلُوٓاْ إِن كُنتُم مُّسۡلِمِينَ
موسي گفت: اي قوم من! اگر به الله ايمان آورده ايد، و اگر مسلمان هستيد، بر او توكل نماييد
فَقَالُواْ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَا رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
و آنها گفتند: بر الله توكل كرديم، پروردگارا! ما را [دستخوش] فتنة اين قوم ستمگر قرار مده
وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَأٓمَنَ مَن فِي ٱلۡأَرۡضِ كُلُّهُمۡ جَمِيعًاۚ أَفَأَنتَ تُكۡرِهُ ٱلنَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
و اگر پروردگار تو ميخواست، به يقين تمام كساني كه در روي زمين هستند ايمان ميآوردند، آيا تو مردم را مجبور ميسازي كه ايمان بياورند
وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يُرِدۡكَ بِخَيۡرٖ فَلَا رَآدَّ لِفَضۡلِهِۦۚ يُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
و اگر الله تعالى زياني به تو برساند، به جز او هيچ كس نميتواند آن را بر طرف كند، و اگر ارادة خيري را براي تو داشته باشد، هيچ كس مانع فضل او شده نميتواند، واو فضل خود را به هركس از بندگان خود كه بخواهد ميرساند، و او آمرزندة مهربان است
أَلَآ إِنَّهُمۡ يَثۡنُونَ صُدُورَهُمۡ لِيَسۡتَخۡفُواْ مِنۡهُۚ أَلَا حِينَ يَسۡتَغۡشُونَ ثِيَابَهُمۡ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
آگاه باشيد كه آنها سينههاي خود را خم ميكنند، تا از او خود را پنهان نمايند، بدانيد آنگاه كه آنان جامههاي خود را به سر ميكشند، آنچه را كه پنهان ميدارند، و آنچه را كه آشكار ميسازند، واو ميداند؛ زيرا او به راز دلها آگاه است
۞وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا وَيَعۡلَمُ مُسۡتَقَرَّهَا وَمُسۡتَوۡدَعَهَاۚ كُلّٞ فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ
و هيچ جنبندة در زمين نيست، مگر آنكه روزي او بر الله است، و قرارگاه و آرامگاه آنرا ميداند، همه در كتاب روشني [موجود] است
وَلَئِنۡ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ ثُمَّ نَزَعۡنَٰهَا مِنۡهُ إِنَّهُۥ لَيَـُٔوسٞ كَفُورٞ
و اگر از جانب خود براي آدمي نعمتي بدهيم، و سپس آن را از وي بگيريم، به يقين نااميد و ناسپاس ميشود
فَإِلَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أُنزِلَ بِعِلۡمِ ٱللَّهِ وَأَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ
و اگر جواب شما را ندادند، پس بدانيد كه [قرآن] به علم الله نازل شده است، و اينكه جز او معبود [بر حقي] وجود ندارد، پس آيا شما مسلمان ميشويد
وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٞ وَلَآ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزۡدَرِيٓ أَعۡيُنُكُمۡ لَن يُؤۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ خَيۡرًاۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا فِيٓ أَنفُسِهِمۡ إِنِّيٓ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
و به شما نميگويم كه گنجهاي الله در نزد من است، و من غيب را [نيز] نميدانم، و نميگويم كه من فرشته ميباشم، و نميگويم كساني كه به نظر شما حقير ميآيند، الله براي آنها خيري نميدهد، الله به ما فى الضمير آنها دانا تر است، [وا گر آنها را از نزد خود برانم] در اين صورت به يقين از ستمكاران خواهم بود
إِنِّي تَوَكَّلۡتُ عَلَى ٱللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمۚ مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذُۢ بِنَاصِيَتِهَآۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
همانا من بر الله كه پروردگار من و پروردگار شما است توكل كردم، هيچ جنبندة نيست مگر آنكه او زمام اختيارش را گرفته است، همانا پروردگار من بر راه راست است
فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا صَٰلِحٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَمِنۡ خِزۡيِ يَوۡمِئِذٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ
و چون فرمان [عذاب] ما فرا رسيد، صالح و كساني را كه به او ايمان آورده بودند، به رحمتي از جانب خود [از آن عذاب] رهانيديم، و از رسوايي آن روز نجات داديم، به يقين پروردگار تو همان قوي پيروزمند است
قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنۡهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أُخَالِفَكُمۡ إِلَىٰ مَآ أَنۡهَىٰكُمۡ عَنۡهُۚ إِنۡ أُرِيدُ إِلَّا ٱلۡإِصۡلَٰحَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُۚ وَمَا تَوۡفِيقِيٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ
گفت: اي قوم من! به من بگوييد كه اگر از پروردگارم با دليل روشني آمده باشم، و به من از جانب خود روزي نيكي داده باشد، [آيا نبايد فرمانبردار او باشم]، و من نميخواهم در بارة چيزي كه شما را از آن نهي ميكنم، با شما مخالفت نمايم، من تا جايي كه بتوانم قصدي جز اصلاح ندارم، و توفيق من جز به [توفيق] الله نيست، بر او توكل كردم، و به سوي او باز ميگردم
خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٞ لِّمَا يُرِيدُ
تا آسمان و زمين باشد، در آتش ميمانند، مگر آنچه پروردگارت بخواهد؛ زيرا پروردگارت همان ميكند كه اراده نمايد
۞وَأَمَّا ٱلَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۖ عَطَآءً غَيۡرَ مَجۡذُوذٖ
و كساني كه سعادتمند هستند، در بهشت اند، كه به پهناوري آسمانها و زمين باشد، در آن به طور هميشه ميمانند، مگر آنچه كه پروردگارت بخواهد، اين بخششي هميشگي پايدار است
فَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطۡغَوۡاْۚ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
[اي پيامبر!] پس همان طوري كه مأموريت يافتهاي، با آناني كه با تو توبه كرده اند، [در برابر مشركان] استقامت كن، و طغيان نكنيد، همانا او به آنچه ميكنيد، بينا است
وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُ ٱلۡأَمۡرُ كُلُّهُۥ فَٱعۡبُدۡهُ وَتَوَكَّلۡ عَلَيۡهِۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
[دانستن] اسرار غيبي آسمانها و زمين براي الله است، و همة كارها به او باز ميگردد، پس او را عبادت كن، و بر او توكل نما، و پروردگار تو از آنچه ميكنيد، غافل نيست
وَٱتَّبَعۡتُ مِلَّةَ ءَابَآءِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۚ مَا كَانَ لَنَآ أَن نُّشۡرِكَ بِٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۚ ذَٰلِكَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ عَلَيۡنَا وَعَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ
و از كيش نياكان خود ابراهيم و اسحاق و يعقوب پيروي كرده ام، براي ما سزاوار نيست كه چيزي را با الله شريك بسازيم، [و] اين از فضل الله بر ما، و بر مردم است، ولي بيشتر مردمان سپاسگزاري نميكنند
مَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِهِۦٓ إِلَّآ أَسۡمَآءٗ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
شما به جاي او جز نامهاي چندي را كه شما و پدران شما به وجود آورده ايد، نميپرستيد، الله در بارة [حقانيت] آنان هيچ حجتي را نازل نكرده است، حُكْم جز براي الله نيست، امر كرده است كه جز او ديگري را نپرستيد، دين استوار اين است، ولي بيشتر مردمان نميدانند