وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ وَيَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنۡهَاۖ وَلۡيَضۡرِبۡنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّۖ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوۡ ءَابَآئِهِنَّ أَوۡ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآئِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ أَخَوَٰتِهِنَّ أَوۡ نِسَآئِهِنَّ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُنَّ أَوِ ٱلتَّـٰبِعِينَ غَيۡرِ أُوْلِي ٱلۡإِرۡبَةِ مِنَ ٱلرِّجَالِ أَوِ ٱلطِّفۡلِ ٱلَّذِينَ لَمۡ يَظۡهَرُواْ عَلَىٰ عَوۡرَٰتِ ٱلنِّسَآءِۖ وَلَا يَضۡرِبۡنَ بِأَرۡجُلِهِنَّ لِيُعۡلَمَ مَا يُخۡفِينَ مِن زِينَتِهِنَّۚ وَتُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ
و براي زنان مؤمنه بگو: چشمهاي خود را فروبندند، و شرمگاه هاي خويش را حفظ كنند، و زينت خود را ـ جز چيزي كه از آن ظاهر ميشود ـ آشكارا نسازند، و روسري هاي خود را بر گريبانهاي خود بيندازند، و زينت خود را آشكار نسازند، مگر براي شوهران خود، يا پدران خود، يا پدران شوهران خود، و يا پسران خود، و يا پسران شوهران خود، و يا برادران خود، و يا پسران برادران خود، و يا پسران خواهران خود، يا زنان [هم دين] خود، و يا بردگان خود، و يا مردان خدمتگاري كه رغبتي به [زنان] ندارند، و يا كودكاني كه بر شرمگاه زنان آگهي نيافته اند، و [زنان] پاهاي خود را آن طوري به زمين نزنند كه زينت هاي پنهاني شان دانسته شود، و اي مؤمنان همگي به درگاه خدا توبه كنيد، تا باشد كه رستگار شويد
وَأَنكِحُواْ ٱلۡأَيَٰمَىٰ مِنكُمۡ وَٱلصَّـٰلِحِينَ مِنۡ عِبَادِكُمۡ وَإِمَآئِكُمۡۚ إِن يَكُونُواْ فُقَرَآءَ يُغۡنِهِمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ
مردان و زنان بي همسر، و بردگان و كنيزان نيكو كار خود را به همسر بدهيد، اگر فقير باشند، الله آنان را از فضل [و كرم] خويش بي نياز ميگرداند، و الله نعمتگستر آگاه است
وَلۡيَسۡتَعۡفِفِ ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغۡنِيَهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱلَّذِينَ يَبۡتَغُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِمَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ فَكَاتِبُوهُمۡ إِنۡ عَلِمۡتُمۡ فِيهِمۡ خَيۡرٗاۖ وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ ءَاتَىٰكُمۡۚ وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ إِنۡ أَرَدۡنَ تَحَصُّنٗا لِّتَبۡتَغُواْ عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَن يُكۡرِههُّنَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ مِنۢ بَعۡدِ إِكۡرَٰهِهِنَّ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
و كساني كه [قدرت] ازدواج را نمييابند، پاكدامني پيشه كنند، تا اينكه الله از فضل خود آنان را بي نياز گرداند، و كساني از بردگان شما كه ميخواهند خود را (مكاتَب) نمايند، اگر در آنها صلاحي را احساس ميكنيد، با آنها عقد كتابت برقرار سازيد، و چيزي از مالى را كه خدا به شما داده است، به آنها بدهيد، و اگر كنيزان شما خواهان پاكدامني باشند، جهت آنكه مالي به دست آوريد، آنان را به زور وادار به زنا نكنيد، و كسي كه آنان را به زنا وادار نمايد، پس الله بعد از وادار كردن آنان [براى آن كنيزان] آمرزندة مهربان است
وَٱلۡقَوَٰعِدُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ ٱلَّـٰتِي لَا يَرۡجُونَ نِكَاحٗا فَلَيۡسَ عَلَيۡهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعۡنَ ثِيَابَهُنَّ غَيۡرَ مُتَبَرِّجَٰتِۭ بِزِينَةٖۖ وَأَن يَسۡتَعۡفِفۡنَ خَيۡرٞ لَّهُنَّۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
و بر زنان از كار افتادة كه اميدي به ازدواج ندارند، در صورتي كه زينت نمايي نكنند، گناهي نيست كه لباسهاي خود را بگذارند، و اگر پاكدامني بجويند براي آنها بهتر است و خداوند شنواي دانا است
مَّا جَعَلَ ٱللَّهُ لِرَجُلٖ مِّن قَلۡبَيۡنِ فِي جَوۡفِهِۦۚ وَمَا جَعَلَ أَزۡوَٰجَكُمُ ٱلَّـٰٓـِٔي تُظَٰهِرُونَ مِنۡهُنَّ أُمَّهَٰتِكُمۡۚ وَمَا جَعَلَ أَدۡعِيَآءَكُمۡ أَبۡنَآءَكُمۡۚ ذَٰلِكُمۡ قَوۡلُكُم بِأَفۡوَٰهِكُمۡۖ وَٱللَّهُ يَقُولُ ٱلۡحَقَّ وَهُوَ يَهۡدِي ٱلسَّبِيلَ
الله براي هيچ كس، دو قلب در خاليگاه [سينة] او قرار نداده است، و همسران شما را كه از آنان ظهار ميكنيد، مادران تان نگردانيده است، و فرزند خواندگان تان را پسران تان قرار نداده است، اين گفتار خود شما است كه به دهان خود ميگوييد، و الله حق را ميگويد، و به راه راست هدايت ميكند
۞تُرۡجِي مَن تَشَآءُ مِنۡهُنَّ وَتُـٔۡوِيٓ إِلَيۡكَ مَن تَشَآءُۖ وَمَنِ ٱبۡتَغَيۡتَ مِمَّنۡ عَزَلۡتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكَۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن تَقَرَّ أَعۡيُنُهُنَّ وَلَا يَحۡزَنَّ وَيَرۡضَيۡنَ بِمَآ ءَاتَيۡتَهُنَّ كُلُّهُنَّۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمٗا
نوبت هر كدام از [همسران خود را] كه ميخواهي به تأخير بينداز، و هر كدام را كه ميخواهي پيش خود جاي بده، و اگر همسري را از آناني كه از او كناره گرفتهاي، بخواهي نزد خود آوري، بر تو گناهي نيست، اين نزديكتر است به آنكه چشمهاي آنان روشن شود، و اندوهناك نشوند، و همگي شان از آنچه كه به آنان دادهاي خوشنود شوند، و الله آنچه را كه در دلهاي شما است، ميداند، و الله داناي حليم است
لَّا جُنَاحَ عَلَيۡهِنَّ فِيٓ ءَابَآئِهِنَّ وَلَآ أَبۡنَآئِهِنَّ وَلَآ إِخۡوَٰنِهِنَّ وَلَآ أَبۡنَآءِ إِخۡوَٰنِهِنَّ وَلَآ أَبۡنَآءِ أَخَوَٰتِهِنَّ وَلَا نِسَآئِهِنَّ وَلَا مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُنَّۗ وَٱتَّقِينَ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدًا
بر آنان [زنها] حجاب نكردن در نزد پدران شان، گناهي نيست، و نه در نزد فرزندان شان، و نه در نزد برادران شان، و نه در نزد پسران برادران شان، و نه در نزد پسران خواهران شان، و نه در نزد زنان [هم دين] شان، و نه در نزد بردگان شان، و از الله بترسيد كه الله بر هر چيزي گواه است
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّأَزۡوَٰجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَآءِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ يُدۡنِينَ عَلَيۡهِنَّ مِن جَلَٰبِيبِهِنَّۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن يُعۡرَفۡنَ فَلَا يُؤۡذَيۡنَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا
اي پيامبر! براي همسرانت، و دخترانت، و زنان مؤمنان بگو: چادر هاي خود را بر خود بپوشند، اين نزديكتر است به اينكه [به پاكدامني] شناخته شوند، و مورد اذيت قرار نگيرند، و خداوند آمرزندة مهربان است
وَٱللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ جَعَلَكُمۡ أَزۡوَٰجٗاۚ وَمَا تَحۡمِلُ مِنۡ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلۡمِهِۦۚ وَمَا يُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٖ وَلَا يُنقَصُ مِنۡ عُمُرِهِۦٓ إِلَّا فِي كِتَٰبٍۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٞ
و الله شما را از خاك، سپس از نطفه آفريد، آنگاه شما را جفتهاي يكديگر قرار داد، و هيچ مادة باردار نميشود، و وضع حمل نميكند، مگر به علم او، و به هيچ سالخوردة عمر دراز داده نميشود، و [يا] از عمرش كاسته نميشود، مگر آنكه در كتاب ثبت است، به يقين اين كار بر الله آسان است
أَمِ ٱتَّخَذَ مِمَّا يَخۡلُقُ بَنَاتٖ وَأَصۡفَىٰكُم بِٱلۡبَنِينَ
آيا او از آنچه كه آفريده كرده است، براي خود دختران را انتخاب كرده است، و شما را به دادن پسران برگزيده است
وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحۡمَٰنِ مَثَلٗا ظَلَّ وَجۡهُهُۥ مُسۡوَدّٗا وَهُوَ كَظِيمٌ
و [حال آنكه] چون يكي از آنان به آنچه كه براي [الله] مهربان نسبت داده است، مژده داده ميشد، چهره اش سياه ميگرديد، و خشمگين ميشد
قَدۡ سَمِعَ ٱللَّهُ قَوۡلَ ٱلَّتِي تُجَٰدِلُكَ فِي زَوۡجِهَا وَتَشۡتَكِيٓ إِلَى ٱللَّهِ وَٱللَّهُ يَسۡمَعُ تَحَاوُرَكُمَآۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعُۢ بَصِيرٌ
به تحقيق الله قول زني را كه با تو در بارة شوهرش، مجادله ميكند، و به الله شكايت مينمايد، و الله گفتگوهاي تان را ميشنود، و همانا الله شنواي بينا است
ٱلَّذِينَ يُظَٰهِرُونَ مِنكُم مِّن نِّسَآئِهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَٰتِهِمۡۖ إِنۡ أُمَّهَٰتُهُمۡ إِلَّا ٱلَّـٰٓـِٔي وَلَدۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَيَقُولُونَ مُنكَرٗا مِّنَ ٱلۡقَوۡلِ وَزُورٗاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٞ
كساني از شما كه از زنان خود ظهار ميكنند، آن زنان مادر شان نيستند، مادران شان جز زناني كه آنان را زاييده اند، نميباشند، به يقين آنان سخن زشت، و دروغي ميگويند، و همانا الله عفو كنندة آمرزنده است
وَٱلَّذِينَ يُظَٰهِرُونَ مِن نِّسَآئِهِمۡ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُواْ فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مِّن قَبۡلِ أَن يَتَمَآسَّاۚ ذَٰلِكُمۡ تُوعَظُونَ بِهِۦۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ
و كساني كه از همسران خود ظهار ميكنند، و سپس از آنچه گفته اند، باز ميگردند، بر [ظهار كننده لازم] است تا پيش از همبستر شدن با يكديگر، غلامي را آزاد كند، اين [حكمي است] كه به آن پند داده ميشويد، و الله به آنچه ميكنيد، آگاه است
فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ شَهۡرَيۡنِ مُتَتَابِعَيۡنِ مِن قَبۡلِ أَن يَتَمَآسَّاۖ فَمَن لَّمۡ يَسۡتَطِعۡ فَإِطۡعَامُ سِتِّينَ مِسۡكِينٗاۚ ذَٰلِكَ لِتُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۗ وَلِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ
پس كسي كه [غلامي را] نيافت، بايد پيش از همبستر شدن، دو ماه پياپي روزه بگيرد، و كسي كه [روزه گرفته نتواند] شصت مسكين را طعام بدهد، اين [حكم] براي آن است كه به الله و پيامبر او ايمان بياوريد، و [اين احكام] حدود الله است، و براي كافران عذاب دردناكي است
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحۡصُواْ ٱلۡعِدَّةَۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ رَبَّكُمۡۖ لَا تُخۡرِجُوهُنَّ مِنۢ بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخۡرُجۡنَ إِلَّآ أَن يَأۡتِينَ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖۚ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥۚ لَا تَدۡرِي لَعَلَّ ٱللَّهَ يُحۡدِثُ بَعۡدَ ذَٰلِكَ أَمۡرٗا
اي پيامبر! چون خواستيد زنان را طلاق بدهيد، در زماني كه عدة شان [مي تواند شروع شود] طلاق بدهيد، و عده را حساب كنيد، و از خداوند كه پروردگار تان است بترسيد، آنان را از خانه هاي شان بيرون نكنيد، و آنها هم بيرون نشوند، مگر آنكه مرتكب كار زشت آشكاري شوند، و [آنچه بيان گرديد]، حدود الله است، و هر كس از حدود الله تجاوز نمايد، به تحقيق بر خود ستم كرده است، تو [اي طلاق دهنده] نميداني، شايد خداوند بعد از اين، وضع [ديگري] به وجود آورد
فَإِذَا بَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمۡسِكُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ فَارِقُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٖ وَأَشۡهِدُواْ ذَوَيۡ عَدۡلٖ مِّنكُمۡ وَأَقِيمُواْ ٱلشَّهَٰدَةَ لِلَّهِۚ ذَٰلِكُمۡ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مَخۡرَجٗا
و چون عدة آنان به پايان خود نزديك شد، [يا] به شايستگي نگاه شان داريد، و يا به شايستگي از آنان جدا شويد، و دو شخص عادل را از ميان خود شاهد بگيريد، و شهادت را براي [رضاي] الله برپا داريد، به اين [چيزها] به كساني كه به الله و روز آخرت ايمان دارند، پند داده ميشود، و كسي كه از الله بترسد، برايش راه نجاتي را ميسر ميسازد
أَسۡكِنُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ سَكَنتُم مِّن وُجۡدِكُمۡ وَلَا تُضَآرُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُواْ عَلَيۡهِنَّۚ وَإِن كُنَّ أُوْلَٰتِ حَمۡلٖ فَأَنفِقُواْ عَلَيۡهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّۚ فَإِنۡ أَرۡضَعۡنَ لَكُمۡ فَـَٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَأۡتَمِرُواْ بَيۡنَكُم بِمَعۡرُوفٖۖ وَإِن تَعَاسَرۡتُمۡ فَسَتُرۡضِعُ لَهُۥٓ أُخۡرَىٰ
آنها را [زنهاي معتده را] تا آنجا كه قدرت داريد، در جايي سكونت دهيد كه خود شما سكونت داريد، و به آنان زيان نرسانيد تا عرصه را بر آنان تنگ كنيد، اگر باردار باشند، تا زماني كه و ضع حمل شان صورت ميگيرد، به آنان نفقه بدهيد، و اگر [فرزندان تان را] براي شما شير دادند، مزد شان را بدهيد، و در بين خود به وجه شايستة مشورت كنيد، و اگر به توافق نرسيديد، زن ديگري بايد آن [كودك] را شير بدهد
لِيُنفِقۡ ذُو سَعَةٖ مِّن سَعَتِهِۦۖ وَمَن قُدِرَ عَلَيۡهِ رِزۡقُهُۥ فَلۡيُنفِقۡ مِمَّآ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُۚ لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا مَآ ءَاتَىٰهَاۚ سَيَجۡعَلُ ٱللَّهُ بَعۡدَ عُسۡرٖ يُسۡرٗا
بايد ثروتمند به اندازة ثروت خود انفاق كند، و كسي كه تنگدست است، به اندازة آنچه كه الله به او داده است، انفاق نمايد، الله هيچ كس را جز به [اندازة] آنچه كه برايش داده است، مكلف نميسازد، به زودي خداوند پس از تنگدستي گشايش به وجود ميآورد
ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱمۡرَأَتَ نُوحٖ وَٱمۡرَأَتَ لُوطٖۖ كَانَتَا تَحۡتَ عَبۡدَيۡنِ مِنۡ عِبَادِنَا صَٰلِحَيۡنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمۡ يُغۡنِيَا عَنۡهُمَا مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗا وَقِيلَ ٱدۡخُلَا ٱلنَّارَ مَعَ ٱلدَّـٰخِلِينَ
الله براي كساني كه كافر شدند، زن نوح و زن لوط را مَثَل زده است، آن دو زن در نكاح دو بنده از بندگان صالح ما بودند، و به آنان خيانت نمودند، و آن [دو بندة صالح] نتوانستند چيزي از عذاب الله را از آن دو زن دفع نمايند، و [به آن دو زن] گفته شد كه با داخل شوندگان [به دوزخ] به آتش داخل شويد
وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱمۡرَأَتَ فِرۡعَوۡنَ إِذۡ قَالَتۡ رَبِّ ٱبۡنِ لِي عِندَكَ بَيۡتٗا فِي ٱلۡجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِن فِرۡعَوۡنَ وَعَمَلِهِۦ وَنَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
و الله براي كساني كه ايمان آورده اند، زن فرعون را مَثَل زده است، آنگاه كه گفت: پرودرگارا! برايم در بهشت، در نزد خودت خانة بساز، و مرا از فرعون و كارهايش نجات بده، و مرا از قوم ستمكاران نجات بده
وَمَرۡيَمَ ٱبۡنَتَ عِمۡرَٰنَ ٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتۡ بِكَلِمَٰتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِۦ وَكَانَتۡ مِنَ ٱلۡقَٰنِتِينَ
و مريم بنت عمران را [مَثَل زد] كه عفت خود را نگهداشت، و ما از روح خود در جيب پيراهنش دميديم، و او سخنان پروردگار خود، و كتابهايش را تصديق نمود، و از فرمانبرداران بود
إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ
مگر بر همسران شان، و بر كنيزاني كه مالك آنها هستند، كه [در اين صورت] ملامتي بر آنان نيست
وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ
و آنگاه كه ارواح با اجساد يكجا شوند
وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ
و آنگاه كه از دختر زنده به گور شده پرسان شود
بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ
كه به كدام گناه كشته شده است
عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ
[در اين وقت] هر كس آنچه را آماده كرده است، ميداند