تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۖ فَبِأَيِّ حَدِيثِۭ بَعۡدَ ٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ يُؤۡمِنُونَ
اينها آيات الله است، كه به حق بر تو تلاوت ميكنيم، پس بعد از [كلام] الله، و آيات او، به كدامين سخن ايمان ميآورند
يَسۡمَعُ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسۡتَكۡبِرٗا كَأَن لَّمۡ يَسۡمَعۡهَاۖ فَبَشِّرۡهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٖ
كه آيات الله را كه بر او خوانده ميشود، ميشنود، و بعد از آن از روي تكبر، [بر كفر خود] اصرار ميورزد، به طوري كه گويا آن [آيات را] نشنيده است، پس او را به عذاب دردناكي بشارت بده
وَإِذَا عَلِمَ مِنۡ ءَايَٰتِنَا شَيۡـًٔا ٱتَّخَذَهَا هُزُوًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ
و چون چيزي از آيات ما را بداند، آن [آيات] را به ريشخند ميگيرد، براي اين اشخاص، عذاب خوار كنندهاي است
هَٰذَا هُدٗىۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ لَهُمۡ عَذَابٞ مِّن رِّجۡزٍ أَلِيمٌ
اين [قرآن] هدايتي است، و كساني كه به آيات پروردگار شان كفر ورزيده اند، براي آنها عذابي، از عذابهاي دردناك است
هَٰذَا بَصَـٰٓئِرُ لِلنَّاسِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّقَوۡمٖ يُوقِنُونَ
اين [قرآن كريم] وسيلة بصيرت، و هدايت، و رحمتي براي مردمي است كه اهل يقين ميباشند
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱئۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
و چون آيات واضح و آشكار ما براي آنها تلاوت شود، ديگر دليلي جز اين ندارند كه ميگويند: اگر راست ميگوييد، پدران ما را [زنده كنيد] و بياوريد
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
نزول قرآن كريم، از طرف الله پيروزمند با حكمت است
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٌ
و هنگامي كه آيات روشن ما بر آنان تلاوت ميشود، كساني كه كافر شدند در بارة [سخن] حقي كه به آنان رسيده است، ميگويند: اين سحر آشكاري است
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَلَا تَمۡلِكُونَ لِي مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔاۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِۚ كَفَىٰ بِهِۦ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۖ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
يا ميگويند: [پيامبر] آن را از خود افتراء كرده است، [اي پيامبر!] بگو: اگر آنرا افتراء كرده باشم، شما قدرت نداريد در برابر الله از من حمايت كنيد، او به گفتگوي شما در بارة آن [در بارة قرآن] داناتر است، و شاهد بودن او ميان ما و شما كافي است، و او آمرزندة مهربان است
وَمِن قَبۡلِهِۦ كِتَٰبُ مُوسَىٰٓ إِمَامٗا وَرَحۡمَةٗۚ وَهَٰذَا كِتَٰبٞ مُّصَدِّقٞ لِّسَانًا عَرَبِيّٗا لِّيُنذِرَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُحۡسِنِينَ
و پيش از [قرآن] كتاب موسي [كه تورات باشد] پيشوا و رحمت بود، و اين [قرآن كريم] كتابي است، تصديق كنندة آن، كه به زبان عربي است، تا ستمكاران را بيم داده، و بشارتي براي نيكوكاران باشد
قَالُواْ يَٰقَوۡمَنَآ إِنَّا سَمِعۡنَا كِتَٰبًا أُنزِلَ مِنۢ بَعۡدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٖ مُّسۡتَقِيمٖ
گقتند: اي قوم ما! به راستي ما كتابي را شنيديم كه بعد از موسي نازل شده است، و [كتابهاي] پيش از خود را تصديق ميكند، و هدايت كنندة به سوي حق، و راه راست است
أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ أَمۡ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقۡفَالُهَآ
آيا در قرآن نميانديشند، يا بر دلهاي شان قفلها است
إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانٞ كَرِيمٞ
كه اين، قرآن گران قدري است
فِي كِتَٰبٖ مَّكۡنُونٖ
در كتابي پنهان قرار دارد
لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ
[و] جز پاكان به آن دست نميزنند
تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
از سوي پروردگار جهانيان نازل شده است
هُوَ ٱلَّذِي يُنَزِّلُ عَلَىٰ عَبۡدِهِۦٓ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖ لِّيُخۡرِجَكُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ بِكُمۡ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ
او آن ذاتي است كه بر بنده اش [محمد پيامبر خود ] آيات بيناتي را نازل ميكند، تا شما را از تاريكي ها بيرون آورده و به سوي نور [ببرد]، و الله به شما رؤوف و مهربان است
لَوۡ أَنزَلۡنَا هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ عَلَىٰ جَبَلٖ لَّرَأَيۡتَهُۥ خَٰشِعٗا مُّتَصَدِّعٗا مِّنۡ خَشۡيَةِ ٱللَّهِۚ وَتِلۡكَ ٱلۡأَمۡثَٰلُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ
اگر اين قرآن را بر كوهي نازل ميكرديم، ميديدي كه آن كوه خاشعانه پاره پاره ميشود، و اين مثالها را براي مردم بيان ميداريم، تا باشد كه تفكر نمايند
إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
چون آيات ما بر او خوانده شود، ميگويد: افسانه هاي پيشينيان است
تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
[اين قرآن] از سوي پروردگار جهانيان نازل شده است
قُلۡ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ ٱسۡتَمَعَ نَفَرٞ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَقَالُوٓاْ إِنَّا سَمِعۡنَا قُرۡءَانًا عَجَبٗا
[اي پيامبر!] بگو: به من وحي شده است كه گروهي از جنها [به تلاوت قرآن] گوش فرا دادند، و گفتند: ما قرآن عجيبي را شنيديم
يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلرُّشۡدِ فَـَٔامَنَّا بِهِۦۖ وَلَن نُّشۡرِكَ بِرَبِّنَآ أَحَدٗا
به راه راست هدايت ميكند، از اينجهت به آن ايمان آورديم، و هرگز كسي را به پروردگار خود شريك قرار نميدهيم
وَأَنَّا لَمَّا سَمِعۡنَا ٱلۡهُدَىٰٓ ءَامَنَّا بِهِۦۖ فَمَن يُؤۡمِنۢ بِرَبِّهِۦ فَلَا يَخَافُ بَخۡسٗا وَلَا رَهَقٗا
و اينكه ما چون [نداي] هدايت را [كه قرآن كريم باشد] شنيديم، به آن ايمان آورديم، و كسي كه به پروردگار خود ايمان بياورد، نه از كاستي [مكافات] ميترسد، و نه از ستم مى شوند
أَوۡ زِدۡ عَلَيۡهِ وَرَتِّلِ ٱلۡقُرۡءَانَ تَرۡتِيلًا
يا [اندكي] بر [نصف] آن بيفزاي، و قرآن را به ترتيل بخوان
۞إِنَّ رَبَّكَ يَعۡلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدۡنَىٰ مِن ثُلُثَيِ ٱلَّيۡلِ وَنِصۡفَهُۥ وَثُلُثَهُۥ وَطَآئِفَةٞ مِّنَ ٱلَّذِينَ مَعَكَۚ وَٱللَّهُ يُقَدِّرُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَۚ عَلِمَ أَن لَّن تُحۡصُوهُ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡۖ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِۚ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرۡضَىٰ وَءَاخَرُونَ يَضۡرِبُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَبۡتَغُونَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَءَاخَرُونَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنۡهُۚ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَقۡرِضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗاۚ وَمَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٖ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِ هُوَ خَيۡرٗا وَأَعۡظَمَ أَجۡرٗاۚ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمُۢ
[اي پيامبر!] همانا پروردگار تو ميداند كه تو و گروهي از كساني كه با تو هستند، نزديك به دو سوم شب، و [يا] نصف آن را، و [يا] سوم آنرا [به نماز] ميايستيد، و الله شب و روز را اندازه گيري ميكند، و او دانست كه شما نميتوانيد حساب دقيق آنرا اندازه گيري كنيد، لذا از شما در گذشت، پس هر اندازة را از قرآن كه براي تان ميسر است بخوانيد، و الله دانست كه بعضي از شما مريض خواهند شد، و عدة ديگري جهت به دست آوردن نعمت الله در روي زمين به مسافرت خواهند پرداخت، و مردم ديگري در راه الله به جنگ ميروند، پس، همان اندازة را از آن بخوانيد كه براي تان ميسر است، و نماز را برپا داريد، و زكات را اداء نماييد، و به الله قرض الحسنه بدهيد، و [بدانيد هر] كار نيكي را كه پيش از خود ميفرستيد، [مزد] آنرا در نزد الله خواهيد يافت، كه آن بهتر، و مزدش بزرگتر است، و از الله طلب مغفرت نماييد، به يقين الله آمرزندة مهربان است
إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ تَنزِيلٗا
[اي پيامبر!] همانا ما قرآن را به تدريج بر تو نازل كرديم
إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
[و آن كسي است] كه چون آيات ما برايش تلاوت شود، ميگويد: افسانه هاي پيشينيان است
وَإِذَا قُرِئَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا يَسۡجُدُونَۤ۩
و چون قرآن بر آنان خوانده شود، سجده نميكنند
ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ
[اى پيامبر] بخوان به نام پروردگارت، آنكه [هستي را] آفريد
ٱقۡرَأۡ وَرَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ
بخوان و پروردگارت از همه گراميتر است