ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

حق از جانب پروردگار تو است، پس به هيچ وجه از ترديد كنندگان مباش

كَانَ ٱلنَّاسُ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ فَبَعَثَ ٱللَّهُ ٱلنَّبِيِّـۧنَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَ ٱلنَّاسِ فِيمَا ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِۚ وَمَا ٱخۡتَلَفَ فِيهِ إِلَّا ٱلَّذِينَ أُوتُوهُ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۖ فَهَدَى ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَا ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ ٱلۡحَقِّ بِإِذۡنِهِۦۗ وَٱللَّهُ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٍ

مردمان [در اول] يك ملت بودند، [بعد از آن اختلاف كردند]، و همان بود كه الله پيامبران را بشارت دهنده و بيم دهنده فرستاد، و كتاب را با آنها به حق نازل ساخت، تا در بين مردم در چيز هايی كه اختلاف كرده بودند، حكم كند، و در آن كتاب جزكساني كه اين كتاب براي شان داده شده بود، اختلاف نورزيدند، و اين اختلاف از روي حسد، و بعد از آن بود كه دلائل روشني براي شان آمده بود، پس الله به ارادة خويش كساني را كه ايمان آوردند، به سوي چيزي كه حق بود، و مورد اختلاف [ديگران] واقع شده بود، رهنمايي كرد، و الله هر كسي را كه بخواهد، به راه راست هدايت مي‌كند

نَزَّلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَأَنزَلَ ٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ

اين كتاب را [قرآن مجيد] به حق بر تو نازل كرد، كه تصديق كنندة [كتابهاي آسمانيي] كه پيش از آن بوده است، و تورات و انجيل را نازل ساخت

يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَلۡبِسُونَ ٱلۡحَقَّ بِٱلۡبَٰطِلِ وَتَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

اي اهل كتاب! چرا حق را به باطل در می‌آمیزید، و در حالي كه مي‌دانيد، حق را كتمان مي‌كنيد

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۗ وَمَا ٱللَّهُ يُرِيدُ ظُلۡمٗا لِّلۡعَٰلَمِينَ

اينها آيات الله است كه به حق بر تو مي‌خوانيم، و الله تعالي ارادة ستم را بر جهانيان ندارد

إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ لِتَحۡكُمَ بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِمَآ أَرَىٰكَ ٱللَّهُۚ وَلَا تَكُن لِّلۡخَآئِنِينَ خَصِيمٗا

به يقين ما [اين] كتاب را [قرآن مجيد] به حق بر تو نازل كرديم، تا در بين مردم به همان گونه كه الله برايت مي‌نماياند، حكم نمايي، و از خائنان جانبداري مكن

وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ سَنُدۡخِلُهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٗاۚ وَمَنۡ أَصۡدَقُ مِنَ ٱللَّهِ قِيلٗا

و كساني كه ايمان آوردند، و كارهاي شايستة انجام دادند، به زودي آنها را در باغهايي وارد مي‌كنيم، كه از پايين آنها نهرها روان است، و هميشه در آنجا مي‌مانند، و اى مردمان! بدانيد كه وعدة الله حق است، و چه كسي از الله راستگوتر مي‌باشد

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَكُمُ ٱلرَّسُولُ بِٱلۡحَقِّ مِن رَّبِّكُمۡ فَـَٔامِنُواْ خَيۡرٗا لَّكُمۡۚ وَإِن تَكۡفُرُواْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

اي مردم! به تحقيق اين پيامبر [محمد ] به حق از جانب پروردگار تان براي شما آمده است، پس [به او] ايمان بياوريد، براي شما بهتر است، و اگر كافر شويد، پس به يقين [بدانيد] كه آنچه در آسمانها و زمين است، از آنِ الله است[1]، و الله داناي با حكمت است

وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمُهَيۡمِنًا عَلَيۡهِۖ فَٱحۡكُم بَيۡنَهُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُۖ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡ عَمَّا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡحَقِّۚ لِكُلّٖ جَعَلۡنَا مِنكُمۡ شِرۡعَةٗ وَمِنۡهَاجٗاۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡۖ فَٱسۡتَبِقُواْ ٱلۡخَيۡرَٰتِۚ إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

[و اى پيامبر!] اين كتاب [قرآن] را به حق بر تو نازل كرديم، كه تصديق كننده، و نگهبان كتاب [هايي] است كه پيش از آن نازل شده است، پس در بين آنها به آنچه كه الله نازل كرده است، حكم كن، و از هوي و هوسهاي آنها در برابر آنچه كه براي تو از حق آمده است، پيروي مكن، براي هر كدام از شما راه و روش معيني قرار داديم، و اگر الله مي‌خواست، همة شما را يك امت مي‌گردانيد، ولي او مي‌خواهد شما را در آنچه كه به شما داده است، بيازمايد، پس در كارهاي خير بر يكديگر سبقت بجوييد، بازگشت همة شما به سوي الله است، و از چيزهايی كه در آن اختلاف مي‌كرديد، به شما خبر مي‌دهد

وَإِذَا سَمِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَى ٱلرَّسُولِ تَرَىٰٓ أَعۡيُنَهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ ٱلۡحَقِّۖ يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّـٰهِدِينَ

و چون آنچه را كه بر پيامبر نازل شده است بشنوند، مي‌بيني كه به سبب آنچه كه از حق شناخته‌ اند، از چشمان شان اشك جاري مي‌گردد، مي‌گويند: پروردگارا! ايمان آورديم، پس ما را در زمرة شاهدان بنويس

وَمَا لَنَا لَا نُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَمَا جَآءَنَا مِنَ ٱلۡحَقِّ وَنَطۡمَعُ أَن يُدۡخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلصَّـٰلِحِينَ

اينها گفتند: و ما را چه شده است كه به الله، و به آنچه كه از حق براي مان آمده است، ايمان نياوريم، و اميدواريم كه پروردگار ما، ماها را در زمرة صالحان در آورد

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ وَيَوۡمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُۚ قَوۡلُهُ ٱلۡحَقُّۚ وَلَهُ ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

و او آن ذاتي است كه آسمانها و زمين را به حق آفريد، و روزي كه بگويد (باش)، در همان لحظة كه الله خواسته است موجود مي‌شود، گفتة او حق است، و روزي كه در صور دميده شود، فرمانروايي [مطلق] از آن او است، داناي نهان و آشكار است، و او با حكمت آگاه است

وَمِمَّنۡ خَلَقۡنَآ أُمَّةٞ يَهۡدُونَ بِٱلۡحَقِّ وَبِهِۦ يَعۡدِلُونَ

و از كساني كه آفرينش كرديم، گروهي هستند كه به سوي حق رهنمايي مي‌كنند، و به آن [حكم و] عدالت مي‌كنند

يُرِيدُونَ أَن يُطۡفِـُٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَيَأۡبَى ٱللَّهُ إِلَّآ أَن يُتِمَّ نُورَهُۥ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ

مي‌خواهند نور الله را با دهان خود خاموش كنند، و الله جز اينكه نور خود را كامل كند، اباء مي‌ورزد، اگر چه كافران بد شان بيايد

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ

او است كه پيامبر خود را با هدايت و دين حق فرستاد، تا آن را بر همة اديان چيره گرداند، هر چند كه مشركان بد شان بيايد

إِلَيۡهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗاۖ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقًّاۚ إِنَّهُۥ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ بِٱلۡقِسۡطِۚ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ

بازگشت همة شما به سوي او است، وعدة الله حق است، به يقين او است كه آفرينش را آغاز مي‌كند، [و] سپس آنها را باز مي‌گرداند، تا كساني را كه ايمان آورده ‌اند، وكارهاي نيكي انجام داده ‌اند، به عدالت پاداش بدهد، و كساني كه كافر شدند، به سزاي آنكه كفر مي‌ورزيدند، نوشيدني از آب جوشان، و عذاب دردناكي است

هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلشَّمۡسَ ضِيَآءٗ وَٱلۡقَمَرَ نُورٗا وَقَدَّرَهُۥ مَنَازِلَ لِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

او آن ذاتي است كه آفتاب را درخشان، و ماه را منور ساخت، و براي آن منازلي را مقدر كرد، تا عدد سالها، و حساب را بدانيد، اينها را جز به حق نيافريده است، آيات [خود] را براي گروهي كه مي‌دانند به تفصيل بيان مي‌كند

فَلَمَّآ أَنجَىٰهُمۡ إِذَا هُمۡ يَبۡغُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّۗ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّمَا بَغۡيُكُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۖ مَّتَٰعَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ ثُمَّ إِلَيۡنَا مَرۡجِعُكُمۡ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و چون [الله] آنها را نجات بدهد، باز به ناحق در زمين سر كشى مي‌كنند، اي مردم! سركشى وطغيان شما به ضرر خود شما است، اين متاع چند روزة زندگي دنيا است، بعد از آن، بازگشت شما به سوي ما است، و شما را به آنچه مي‌كرديد، باخبر مي‌سازيم

قُلۡ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّۚ قُلِ ٱللَّهُ يَهۡدِي لِلۡحَقِّۗ أَفَمَن يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّيٓ إِلَّآ أَن يُهۡدَىٰۖ فَمَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

[اي پيامبر!] بگو: آيا از معبودان شما كسي هست كه به سوي حق هدايت كند؟ بگو: الله به سوي حق هدايت مي‌كند، آيا كسي كه به سوي حق هدايت مي‌كند به پيروي كردن از وي سزاوارتر است، يا كسي كه خودش هدايت نمي‌شود، مگر آنكه او را هدايت كنند، پس شما را چه شده است؟ چگونه داوري مي‌كنيد

وَمَا يَتَّبِعُ أَكۡثَرُهُمۡ إِلَّا ظَنًّاۚ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ

اكثر آنان جز از گمان پيروي نمي‌كنند، و گمان به هيچ وجه [انسان را] از حقيقت بي‎نياز نمي‌گرداند، به يقين الله به آنچه مي‌كنند، دانا است

۞وَيَسۡتَنۢبِـُٔونَكَ أَحَقٌّ هُوَۖ قُلۡ إِي وَرَبِّيٓ إِنَّهُۥ لَحَقّٞۖ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ

و [اي پيامبر!] از تو مي‌پرسند آيا آن وعده راست است، بگو: آري، به پروردگارم قسم به يقين كه راست است، و شما عاجز كننده نمي‌باشيد

أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ أَلَآ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

بدانيد به يقين آنچه كه در آسمانها و زمين است، از آنِ الله است، بدانيد به يقين كه وعدة الله حق است، ولي بيشتر شان نمي‌دانند

فَإِن كُنتَ فِي شَكّٖ مِّمَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ فَسۡـَٔلِ ٱلَّذِينَ يَقۡرَءُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكَۚ لَقَدۡ جَآءَكَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

و اگر در آنچه بر تو نازل كرديم، در شك هستي، پس از كساني كه پيش از تو كتاب [آسماني] را مي‌خواندند، بپرس، به يقين كه حق از جانب پروردگار تو بر تو نازل شده است، پس از شك كنندگان مباش

قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَكُمُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۖ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِوَكِيلٖ

[اي پيامبر!] بگو: اي مردم! به تحقيق كه حق از جانب پروردگار تان براي شما آمد، پس كسي كه هدايت شود، همانا به فائدة خود هدايت شده است، و كسي كه گمراه شود، به ضرر خود گمراه شده است، و من بر شما نگهبان نيستم

وَكُلّٗا نَّقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِۦ فُؤَادَكَۚ وَجَآءَكَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَقُّ وَمَوۡعِظَةٞ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

و همة آنچه را كه از خبرهاي پيامبران بر تو قصه مي‌كنيم، تا دلت را ثابت نگه داريم، و در اين [سوره] حق براي تو، و پند و تذكري براي مؤمنان آمده است

الٓمٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِۗ وَٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ ٱلۡحَقُّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ

الف، لام، را[1]، اينها آيات اين كتاب [قرآن كريم] است، و [اى پيامبر!] آنچه كه از جانب پروردگار تو بر تو نازل شده است، حق است، ولي بيشتر مردم ايمان نمي‌آورند

أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَسَالَتۡ أَوۡدِيَةُۢ بِقَدَرِهَا فَٱحۡتَمَلَ ٱلسَّيۡلُ زَبَدٗا رَّابِيٗاۖ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيۡهِ فِي ٱلنَّارِ ٱبۡتِغَآءَ حِلۡيَةٍ أَوۡ مَتَٰعٖ زَبَدٞ مِّثۡلُهُۥۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ وَٱلۡبَٰطِلَۚ فَأَمَّا ٱلزَّبَدُ فَيَذۡهَبُ جُفَآءٗۖ وَأَمَّا مَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ فَيَمۡكُثُ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَالَ

از آسمان آبي را نازل كرد، كه در رودخانه‌ها به اندازة ظرفيت هر يك سيلاب جاري شد، و سيل كفي بالا آمده را بر روي خود برداشت، همان گونه كه براي به دست آوردن زينت آلات، و يا وسائل زندگي چيز هايي را بر آتش ذوب مي‌كنند، و كف هايي مانند كف [آب] به وجود مي‌آيد، اما كف از بين مي‌رود، و آنچه كه به مردم فائده مي‌رساند، در زمين باقي مي‌ماند، الله [براي بيان حق و باطل] به اين گونه مثال مي‌زند

مَا نُنَزِّلُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذٗا مُّنظَرِينَ

ما فرشتگان را جز به حق نازل نمي‌كنيم، و در اين حالت ديگر فرصت داده نمي‌شوند

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأٓتِيَةٞۖ فَٱصۡفَحِ ٱلصَّفۡحَ ٱلۡجَمِيلَ

و آسمانها و زمين و آنچه را كه در بين آنها است، جز به حق نيافريده ايم، و به يقين كه قيامت آمدني است، پس [اى پيامبر!] به طرز شايستة گذشت كن

خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ تَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

آسمانها و زمين را به حق آفريد، و از آنچه به او شريك قرار مي‌دهند، برتر است