أَوۡ كَٱلَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرۡيَةٖ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحۡيِۦ هَٰذِهِ ٱللَّهُ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۖ فَأَمَاتَهُ ٱللَّهُ مِاْئَةَ عَامٖ ثُمَّ بَعَثَهُۥۖ قَالَ كَمۡ لَبِثۡتَۖ قَالَ لَبِثۡتُ يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖۖ قَالَ بَل لَّبِثۡتَ مِاْئَةَ عَامٖ فَٱنظُرۡ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمۡ يَتَسَنَّهۡۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجۡعَلَكَ ءَايَةٗ لِّلنَّاسِۖ وَٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡعِظَامِ كَيۡفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكۡسُوهَا لَحۡمٗاۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥ قَالَ أَعۡلَمُ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

و يا مانند كسي [عُزَير] كه بر دهي گذشت سقفهاي [خانه] هايش فروريخته بود، گفت: الله [مردمان] اين قريه را بعد مرگ شان چگونه زنده مي‌كند؟ پس الله او را ميراند، و بعد از صد سال زنده‌اش كرد، [و به او] گفت: چه قدر درنگ كرده بودي؟ گفت: يك روز، و يا قسمتي از يك روز درنگ كرده بودم، گفت: بلكه صد سال درنگ كرده بودي، به طعام و آشاميدني‌ات بنگر كه تغييري نكرده است، و به اُلاغت بنگر، تا تو را دليلي براي مرد قرار دهيم، به سوي استخوانها بنگر كه چگونه آنها را به هم پيوند مي‌دهيم، بعد از آن بر آنها گوشت مي‌پوشانيم، چون [قدرت الله متعال] برايش روشن شد، گفت: مي‌دانم كه به درستى الله بر هر چيزي قادر است

وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ أَرِنِي كَيۡفَ تُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ قَالَ أَوَلَمۡ تُؤۡمِنۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطۡمَئِنَّ قَلۡبِيۖ قَالَ فَخُذۡ أَرۡبَعَةٗ مِّنَ ٱلطَّيۡرِ فَصُرۡهُنَّ إِلَيۡكَ ثُمَّ ٱجۡعَلۡ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٖ مِّنۡهُنَّ جُزۡءٗا ثُمَّ ٱدۡعُهُنَّ يَأۡتِينَكَ سَعۡيٗاۚ وَٱعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

و [اى پيامبر!] آن زماني را به ياد آور كه ابراهيم گفت: پروردگارا! برايم نشان بده كه مردگان را چگونه زنده مي‌كني؟ گفت: مگر ايمان نداري؟ گفت: چرا [بلكه ايمان دارم] ولي [اين سؤال] براي آن است كه دلم آرام بگيرد، گفت: چهار پرنده را بگير [و بكش] و پاره پاره كن، [و در هم بياميز] بعد از آن هر پاره‌يی را بر سر كوهي بگذار، آنگاه آنان را فراخوان، [خواهي ديد] كه شتابان به سوي تو مي‌آيند، و بدان كه به يقين الله پيروزمند با حكمت است

قَدۡ كَانَ لَكُمۡ ءَايَةٞ فِي فِئَتَيۡنِ ٱلۡتَقَتَاۖ فِئَةٞ تُقَٰتِلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَأُخۡرَىٰ كَافِرَةٞ يَرَوۡنَهُم مِّثۡلَيۡهِمۡ رَأۡيَ ٱلۡعَيۡنِۚ وَٱللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصۡرِهِۦ مَن يَشَآءُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ

به يقين در دو گروهي كه [روز بدر] روبروي يكديگر قرار گرفتند[1]، براي شما دليلي [بر قدرت الله] است، گروهي در راه الله نبرد مي‌كردند، و گروه ديگري كافر بودند، آنان را به چشم خود دو چندان مي‌ديدند و الله به نصرت دادن خويش هر كه را بخواهد تأييد مي‌كند، به راستي در اين واقعه براي اهل دانش عبرتي است

قَالَ رَبِّ ٱجۡعَل لِّيٓ ءَايَةٗۖ قَالَ ءَايَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ ٱلنَّاسَ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمۡزٗاۗ وَٱذۡكُر رَّبَّكَ كَثِيرٗا وَسَبِّحۡ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ

گفت: پروردگارا، برايم نشانة قرار بده، فرمود: نشانة تو اين است كه سه روز با مردم جز به اشاره سخن گفته نمي‌تواني، و پروردگار خود را بسيار ذكر كن، و در شامگاه و وقت صبح، او را تسبيح بگوي

وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ أَنِّي قَدۡ جِئۡتُكُم بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ أَنِّيٓ أَخۡلُقُ لَكُم مِّنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ وَأُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأۡكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

و او را پيامبري به سوي بني اسرائيل [مي‌فرستد]، كه [براي آنها بگويد:] من معجزة از طرف پروردگار شما آورده‌ام، كه از گِل براي تان پرندة مي‌سازم، آنگاه در آن مي‌دمم، و به اذن الله پرندة مي‌شود، و به اذن الله كور مادرزاد، و پيسي را شفاء مي‌بخشم، و مرده را به اذن الله زنده مي‌كنم، و شما را از آنچه كه مي‌خوريد، و در خانه‌هاي خود ذخيره مي‌كنيد، خبر مي‌دهم، به يقين اگر مؤمن باشيد، در اين [كارها] براي شما دليلي [بر صدق نبوت من] مي‌باشد

إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ

به يقين در خلق آسمانها و زمين، و در گردش شب و روز، دلائلي [بر قدرت الله متعال] براي خردمندان است

ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

[و خردمندان] آناني [هستند] كه در حالت ايستاده و نشسته، و به پهلو آرميده، الله را ذِكر مي‌كنند، و در خلقت آسمانها و زمين فكرمي‌كنند، [و مي‌گويند] پروردگارا! اينها را بيهوده خلق نكردي، تو منزهي، پس ما را از عذاب دوزخ در امان بدار

وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يُنَزِّلَ ءَايَةٗ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

و گفتند: چرا بر وي [پيامبر محمد] از طرف پروردگارش معجزة نازل نشده است، بگو! همانا الله قادر است كه معجزة را نازل كند، و ليكن بيشتر آنها نمي‌دانند.[1]

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلنُّجُومَ لِتَهۡتَدُواْ بِهَا فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

و او آن ذاتي است كه ستارگان را براي شما آفريد، تا در روشني آنها در تاريكي‌هاي بيابان و دريا راهيابي كنيد، ما دلائل [قدرت] خود را براي گروهي كه مي‌دانند، به تفصيل بيان نموديم

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ فَمُسۡتَقَرّٞ وَمُسۡتَوۡدَعٞۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَفۡقَهُونَ

و او آن ذاتي است كه شما را از يك تن آفريد، و سپس براي شما قرارگاه و امانتگاهي است، به تحقيق ما آيات خود را براي مردمي كه مي‌فهمند، به تفصيل بيان داشتيم

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ نَبَاتَ كُلِّ شَيۡءٖ فَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهُ خَضِرٗا نُّخۡرِجُ مِنۡهُ حَبّٗا مُّتَرَاكِبٗا وَمِنَ ٱلنَّخۡلِ مِن طَلۡعِهَا قِنۡوَانٞ دَانِيَةٞ وَجَنَّـٰتٖ مِّنۡ أَعۡنَابٖ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُشۡتَبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٍۗ ٱنظُرُوٓاْ إِلَىٰ ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَيَنۡعِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمۡ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

و او آن ذاتي است كه از آسمان آبي نازل كرد، و با آن آب روييدنيهاي گوناگوني را بيرون آورديم، و از آن، سبزة را به وجود آورديم، و از آن [شاخ و برگ] سبز، دانه‌هاي متراكم، و از شكوفة درخت خرما، خوشه‌هاي نزديك به يكديگر بيرون آورديم، و باغهايی از انگور، و زيتون، و انار به وجود آورديم، [كه بعضي از آنها] همرنگ يكديگر] و [بعضي از آنها] غير همرنگ [با يكديگر مي‌باشند]، و چون ميوه داد، به ميوه‌اش و [بعد از آن به] دوران رسيدنش بنگريد، همانا در اين چيزها براي كساني كه ايمان آورده ‌اند، دلائلي بر قدرت الله متعال است

هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ أَوۡ يَأۡتِيَ رَبُّكَ أَوۡ يَأۡتِيَ بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَۗ يَوۡمَ يَأۡتِي بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗاۗ قُلِ ٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ

[اى پيامبر!] آيا [كافران] انتظاري جز اين را دارند كه فرشتگان نزد شان بيايند، يا پروردگار تو بيايد، و يا بعضي از آيات پروردگار تو بيايد، روزي كه بعضي از آيات پروردگار تو بيايد، [در اين وقت] ايمان آوردن كساني كه پيش از اين ايمان نياورده ‌اند، و يا در حال ايمان خود [عمل] نيكي نكرده ‌اند، ايمان آوردن براي شان سودي ندارد، [اى پيامبر!] بگو! انتظار بكشيد، ما نيز انتظار مي‌كشيم

يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ قَدۡ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكُمۡ لِبَاسٗا يُوَٰرِي سَوۡءَٰتِكُمۡ وَرِيشٗاۖ وَلِبَاسُ ٱلتَّقۡوَىٰ ذَٰلِكَ خَيۡرٞۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ

اي بني آدم! همانا براي شما لباسي نازل ساختيم كه عورت شما را مي‌پوشاند، و [براي شما] زينتي است، [ولي] لباس تقوي بهتر است، اين از دلائل [قدرت] الله است، تا باشد كه پند بپذيريد

وَهُوَ ٱلَّذِي يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَقَلَّتۡ سَحَابٗا ثِقَالٗا سُقۡنَٰهُ لِبَلَدٖ مَّيِّتٖ فَأَنزَلۡنَا بِهِ ٱلۡمَآءَ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِۚ كَذَٰلِكَ نُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

و او است كه بادها را بشارت دهنده در پيشاپيش رحمت خود [كه نزول باران باشد] مي‌فرستد، تا چون ابرهاي سنگين‌بار را بردارند، آنها را به سرزميني كه مرده است سوق مي‌دهيم، و از آن [ابر] آب را نازل مي‌كنيم، و به [وسيلة آن آب] ميوه‌هاي گوناگوني را بيرون مي‌آوريم، مرده‌ها را [در قيامت] نيز به همين گونه بيرون مي‌آوريم، تا باشد كه پند بگيريد

وَٱلۡبَلَدُ ٱلطَّيِّبُ يَخۡرُجُ نَبَاتُهُۥ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَٱلَّذِي خَبُثَ لَا يَخۡرُجُ إِلَّا نَكِدٗاۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَشۡكُرُونَ

و گياه زمين پاك، به فرمان پروردگارش مي‌رويد، و از زمين ناپاك، جز گياه اندك و بي‌ارزشي نمي‌رويد، بدين گونه آيات خود را براي كساني كه سپاسگزاري مي‌كنند، به طور گوناگون بيان مي‌داريم

وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ قَدۡ جَآءَتۡكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡۖ هَٰذِهِۦ نَاقَةُ ٱللَّهِ لَكُمۡ ءَايَةٗۖ فَذَرُوهَا تَأۡكُلۡ فِيٓ أَرۡضِ ٱللَّهِۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

و به سوي [قوم] ثمود برادر شان صالح را [فرستاديم]، گفت: اي قوم من! الله را بپرستيد، كه براي شما معبودي ديگري جز او نيست، به تحقيق براي شما دليل روشني از طرف پروردگار شما آمده است، اين شتر الله براي شما معجزه‌اى است، پس او را بگذاريد كه در زمين الله [علف] بخورد، و هيچ ضرري به او نرسانيد، ورنه عذاب دردناكي شما را خواهد گرفت

فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلطُّوفَانَ وَٱلۡجَرَادَ وَٱلۡقُمَّلَ وَٱلضَّفَادِعَ وَٱلدَّمَ ءَايَٰتٖ مُّفَصَّلَٰتٖ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ

پس طوفان و ملخ و شپش و قورباغه‌ها و خون را كه دلائل واضح و آشكاري [بر صدق موسي]، بودند بر آنان فرستاديم، و باز هم سركشي كردند، و آنها قوم مجرمي ‌بودند

هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلشَّمۡسَ ضِيَآءٗ وَٱلۡقَمَرَ نُورٗا وَقَدَّرَهُۥ مَنَازِلَ لِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

او آن ذاتي است كه آفتاب را درخشان، و ماه را منور ساخت، و براي آن منازلي را مقدر كرد، تا عدد سالها، و حساب را بدانيد، اينها را جز به حق نيافريده است، آيات [خود] را براي گروهي كه مي‌دانند به تفصيل بيان مي‌كند

إِنَّ فِي ٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَّقُونَ

به يقين در آمد و رفت شب و روز، و در آنچه كه الله در آسمانها و زمين آفريده كرده است، هرآينه دلائلي است براي مردمي كه پرهيزگاري مي‌كنند

إِنَّمَا مَثَلُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَآءٍ أَنزَلۡنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ مِمَّا يَأۡكُلُ ٱلنَّاسُ وَٱلۡأَنۡعَٰمُ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَخَذَتِ ٱلۡأَرۡضُ زُخۡرُفَهَا وَٱزَّيَّنَتۡ وَظَنَّ أَهۡلُهَآ أَنَّهُمۡ قَٰدِرُونَ عَلَيۡهَآ أَتَىٰهَآ أَمۡرُنَا لَيۡلًا أَوۡ نَهَارٗا فَجَعَلۡنَٰهَا حَصِيدٗا كَأَن لَّمۡ تَغۡنَ بِٱلۡأَمۡسِۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ

جز اين نيست كه زندگي دنيا همانند آبي است كه از آسمان نازل ساختيم، و به اثر آن، گياهاني كه آدميان و چهارپايان از آنها مي‌خورند، با اين آب مخلوط شد، تا اينكه زمين آراسته و زينت بخش گرديد، و ساكنان زمين فكر كردند كه بر آن گياهان دست يافته ‌اند، كه ناگهان فرمان ما در شبي و يا در روزي بر آن گياهان نازل شود، و آنها را طوري درويده گردانيم، كه گويا ديروز در آنجا چيزي وجود نداشته است، دلائل [قدرت خود] را به اين گونه براي مردمي كه مي‌انديشند به تفصيل بيان مي‌كنيم

هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِتَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَسۡمَعُونَ

او است كه شب را براي شما پديد آورد، تا در آن آرام بگيريد، و روز را روشن ساخت، [تا در آن به كار بپردازيد] همانا در اين كار براي مردمي كه مي‌شنوند، دلائلي بر قدرت الله است

وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ

و وقتي كه پروردگار تو مردم شهرهايی را كه ستم كرده اند، به [عذاب] گرفتار سازد، به اين گونه [كه ذكر گرديد] گرفتار مي‌سازد، و همانا عذاب او دردناك و سخت است

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّمَنۡ خَافَ عَذَابَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ ذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّجۡمُوعٞ لَّهُ ٱلنَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّشۡهُودٞ

به يقين در اين [ما جرا] عبرتي براي كسي است كه از عذاب آخرت مي‌ترسد، آن روز، روزي است كه همگان در آن حاضر ساخته مي‌شوند

ٱللَّهُ ٱلَّذِي رَفَعَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ بِغَيۡرِ عَمَدٖ تَرَوۡنَهَاۖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُم بِلِقَآءِ رَبِّكُمۡ تُوقِنُونَ

الله آن ذاتي است كه آسمانها را بدون ستونهايي كه آنها را ببينيد، برافراشت، بعد از آن بر عرش بلند وارتفاع يافت، و خورشيد و ماه را مسخر گردانيد، هر كدام تا مدت معيني به سير خود ادامه مي‌دهد، كار [جهان] را تدبير مي‌كند، دلائل را به تفصيل بيان مي‌دارد، تا شايد شما به ديدار پروردگار خود باور نماييد

وَهُوَ ٱلَّذِي مَدَّ ٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۡهَٰرٗاۖ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ جَعَلَ فِيهَا زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِۖ يُغۡشِي ٱلَّيۡلَ ٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ

و او آن ذاتي است كه زمين را بگسترانيد، و در آن كوه‌ها، و جويبارها را قرار داد، و در آن از همة ميوه ها دو قسم آفريد، به شب روز را مي‌پوشاند، و همانا در اين امور براي مردمي كه تفكر مي‌كنند، دلائلي [بر وحدانيت و قدرت الله] است

وَفِي ٱلۡأَرۡضِ قِطَعٞ مُّتَجَٰوِرَٰتٞ وَجَنَّـٰتٞ مِّنۡ أَعۡنَٰبٖ وَزَرۡعٞ وَنَخِيلٞ صِنۡوَانٞ وَغَيۡرُ صِنۡوَانٖ يُسۡقَىٰ بِمَآءٖ وَٰحِدٖ وَنُفَضِّلُ بَعۡضَهَا عَلَىٰ بَعۡضٖ فِي ٱلۡأُكُلِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ

و در زمين قطعاتي است كنار هم، و باغهايي از انگور و كشت و خرما، كه داراي يك ريشه و چند ريشه اند، و همه از يك آب، آبياري مي‌شوند، و ميوه هاي بعضي از آنها را بر ميوه هاي بعض ديگر آنها برتري مي‌دهيم، به يقين در اين چيز ها دلائلي براي مردمي است كه انديشه مي‌كنند

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ أَنۡ أَخۡرِجۡ قَوۡمَكَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ وَذَكِّرۡهُم بِأَيَّىٰمِ ٱللَّهِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٖ

و به يقين موسي را با معجزات خود فرستاديم، [وبرايش گفتيم] قوم خود را از تاريكي‌ها به سوي نور بيرون آور، و از أيَّام الله براي آنها ياد آوري كن، زيرا در اين چيز ها براي كسي كه صبر نمايد، و شكرگزار باشد، دلائلي [بر قدرت الله] است

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗۖ لَّكُم مِّنۡهُ شَرَابٞ وَمِنۡهُ شَجَرٞ فِيهِ تُسِيمُونَ

او است كه از آسمان براي شما آبي نازل ساخت، كه آشاميدن تان از آن است، و از آن آب، درختان [و گياهاني مي‌رويد] كه حيوانات خود را در آن مي‌چرانيد

يُنۢبِتُ لَكُم بِهِ ٱلزَّرۡعَ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلنَّخِيلَ وَٱلۡأَعۡنَٰبَ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ

و به آن [و به آب باران] براي شما كشت و [درختان] زيتون، و خرما و انگور و از همة ميوه‌هاي [ديگر] مي‌روياند، و همانا در اينها دلائلي [بر قدرت الله] براي مردمي است كه تفكر مي‌كنند

وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ وَٱلنُّجُومُ مُسَخَّرَٰتُۢ بِأَمۡرِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ

و شب و روز و خورشيد و ماه را، براي شما مسخر ساخت، و ستارگان به فرمان او مسخر شده اند، به يقين در اين چيزها دلائلي [بر قدرت و وحدانيت الله] براي مردمي است كه انديشه مي‌كنند