وَلَا تَنكِحُواْ ٱلۡمُشۡرِكَٰتِ حَتَّىٰ يُؤۡمِنَّۚ وَلَأَمَةٞ مُّؤۡمِنَةٌ خَيۡرٞ مِّن مُّشۡرِكَةٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَتۡكُمۡۗ وَلَا تُنكِحُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤۡمِنُواْۚ وَلَعَبۡدٞ مُّؤۡمِنٌ خَيۡرٞ مِّن مُّشۡرِكٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَكُمۡۗ أُوْلَـٰٓئِكَ يَدۡعُونَ إِلَى ٱلنَّارِۖ وَٱللَّهُ يَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱلۡجَنَّةِ وَٱلۡمَغۡفِرَةِ بِإِذۡنِهِۦۖ وَيُبَيِّنُ ءَايَٰتِهِۦ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ

زنان مشرك را به نكاح مگيريد، مگر وقتي كه ‌ايمان بياورند، و هرآينه كنيز با ايمان، از زن مشرك [آزاد] بهتر است، اگرچه زيبايي زن آن شما را فريفته كرده باشد، [و زنان مؤمن] را به نكاح مشركان در نياوريد، مگر وقتي كه ‌ايمان بياورند، و هرآينه غلام [بردة] با ايمان، از مرد آزاد مشرك بهتر است، اگر چه [آزاد بودن و يا مال مشرك] شما را فريفته كرده باشد، آنان [زنان و مردان مشرك] شما را به سوي آتش [دوزخ] مي‌خوانند، و الله به فرمان خود شما را به سوي بهشت و آمرزش مي‌خواند، و آيات خود را براي مردمان بيان مي‌دارد، تا باشد كه پند بپذيرند

فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا تَحِلُّ لَهُۥ مِنۢ بَعۡدُ حَتَّىٰ تَنكِحَ زَوۡجًا غَيۡرَهُۥۗ فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَآ أَن يَتَرَاجَعَآ إِن ظَنَّآ أَن يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِۗ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

پس اگر شوهر، آن زن را [براي بار سوم] طلاق داد، اين زن برايش تا آن وقت حلال نيست كه شوهر ديگري را به نكاح بگيرد، و [اگر شوهر دوم] آن زن را طلاق داد، اگر [شوهر اول و اين زن] بدانند كه مي‌توانند احكام الله را [در بين خود] جاري سازند، براي شان گناهي نيست كه دوباره به همسري يكديگر در آيند، اينها احكام الهي است كه آن را براي مردمي كه مي‌دانند، بيان مي‌دارد

وَإِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعۡضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحۡنَ أَزۡوَٰجَهُنَّ إِذَا تَرَٰضَوۡاْ بَيۡنَهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ مِنكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۗ ذَٰلِكُمۡ أَزۡكَىٰ لَكُمۡ وَأَطۡهَرُۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

و چون زنها را طلاق داديد، و به پايان عدة خود رسيدند، اگر در بين خود به طور پسنديده رضايت و آشتي نمودند، از اينكه شوهران خود را به نكاح بگيرند، مانع آنها نشويد، به اين احكام كسي از شما پند داده مي‌شود كه به الله و روز آخرت ايمان داشته باشد، و اين براي شما پاكتر و پاكيزه تر است، و الله مي‌داند، و شما نمي‌دانيد

وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا عَرَّضۡتُم بِهِۦ مِنۡ خِطۡبَةِ ٱلنِّسَآءِ أَوۡ أَكۡنَنتُمۡ فِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمۡ سَتَذۡكُرُونَهُنَّ وَلَٰكِن لَّا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّآ أَن تَقُولُواْ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗاۚ وَلَا تَعۡزِمُواْ عُقۡدَةَ ٱلنِّكَاحِ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ ٱلۡكِتَٰبُ أَجَلَهُۥۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ فَٱحۡذَرُوهُۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ

از خواستگاري كردن به كنايه[1]، و يا در دل داشتن خواستگاري كردن از آنها، بر شما گناهي نيست، الله مي‌داند كه به زودي از آنها ياد خواهيد كرد، ولي به طور پنهاني به آنان وعدة [زنا شويي] ندهيد، مگر آنكه به طرز پسنديدة اظهار نماييد، و تا وقتي كه مدت معين [عده] به پايان نمي‌رسد، عقد نكاح را برقرار نسازيد، و بدانيد كه الله آنچه را كه در دل داريد، مي‌داند، و بدانيد كه الله آمرزندة بردبار است

وَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تُقۡسِطُواْ فِي ٱلۡيَتَٰمَىٰ فَٱنكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ مَثۡنَىٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تَعۡدِلُواْ فَوَٰحِدَةً أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَعُولُواْ

اگر بيم داشتيد كه در بارة دختران يتيم به عدالت رفتار كرده نمي‌توانيد، و از زنان ديگر مورد دلخواه خود، دو، و سه و چهار زن را به نكاح بگيريد، و اگر مي‌ترسيديد كه عدالت كرده نمي‌توانيد، پس يك زن به نكاح بگيريد، و يا از زنهايی كه مالك آنها هستيد، اين نزديكترين راه به ترك جور است

وَءَاتُواْ ٱلنِّسَآءَ صَدُقَٰتِهِنَّ نِحۡلَةٗۚ فَإِن طِبۡنَ لَكُمۡ عَن شَيۡءٖ مِّنۡهُ نَفۡسٗا فَكُلُوهُ هَنِيٓـٔٗا مَّرِيٓـٔٗا

و مهر زنان را به رضاي خاطر [براي آنها] بدهيد، و اگر زنان به خوشي خود چيزي از آن [مهر] براي شما بخشيدند، آن را حلال وار و گوارا بخوريد

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا يَحِلُّ لَكُمۡ أَن تَرِثُواْ ٱلنِّسَآءَ كَرۡهٗاۖ وَلَا تَعۡضُلُوهُنَّ لِتَذۡهَبُواْ بِبَعۡضِ مَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ إِلَّآ أَن يَأۡتِينَ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ فَإِن كَرِهۡتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰٓ أَن تَكۡرَهُواْ شَيۡـٔٗا وَيَجۡعَلَ ٱللَّهُ فِيهِ خَيۡرٗا كَثِيرٗا

اي كساني كه ايمان آورده ‌ايد! براي شما حلال نيست كه زنان را به زور ميراث ببريد[1]، و آنان را زير فشار قرار ندهيد تا قسمتي از آنچه را كه به آنان داده ‌ايد پس بگيريد، مگر آنكه به طور آشكارا كار بدي انجام دهند، و با آنها به شايستگي رفتار كنيد، و اگر از آنها بد تان مي‌آيد، [بايد بدانيد] كه چه بسا از چيزي بد تان مي‌آيد، ولي الله در آن خير بسياري قرار مي‌دهد

وَإِنۡ أَرَدتُّمُ ٱسۡتِبۡدَالَ زَوۡجٖ مَّكَانَ زَوۡجٖ وَءَاتَيۡتُمۡ إِحۡدَىٰهُنَّ قِنطَارٗا فَلَا تَأۡخُذُواْ مِنۡهُ شَيۡـًٔاۚ أَتَأۡخُذُونَهُۥ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا

و اگر اراده نموديد كه به جاي زني زن ديگري بگيريد، و براي كدام يكي از آن زنها مال بسياري را مهر داده بوديد، از آن مهر چيزي را پس نگيريد، آيا آن را به تهمت بستن و گناه آشكار پس مي‌گيريد

وَكَيۡفَ تَأۡخُذُونَهُۥ وَقَدۡ أَفۡضَىٰ بَعۡضُكُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ وَأَخَذۡنَ مِنكُم مِّيثَٰقًا غَلِيظٗا

و چگونه آن مهر را پس مي‌گيريد، در حالي كه با يكديگر آميزش داشته ‌ايد، و آن زنها از شما پيمان محكمي گرفته ‌اند

وَلَا تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ ءَابَآؤُكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۚ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَمَقۡتٗا وَسَآءَ سَبِيلًا

زنهايی را كه پدران شما به نكاح گرفته‌ اند، به نكاح نگيريد، مگر آنچه كه پيش از اين گذشته است، كه اين كار، زشت، و سبب كينه توزي مي‌گردد، و كار ناپسندي است

حُرِّمَتۡ عَلَيۡكُمۡ أُمَّهَٰتُكُمۡ وَبَنَاتُكُمۡ وَأَخَوَٰتُكُمۡ وَعَمَّـٰتُكُمۡ وَخَٰلَٰتُكُمۡ وَبَنَاتُ ٱلۡأَخِ وَبَنَاتُ ٱلۡأُخۡتِ وَأُمَّهَٰتُكُمُ ٱلَّـٰتِيٓ أَرۡضَعۡنَكُمۡ وَأَخَوَٰتُكُم مِّنَ ٱلرَّضَٰعَةِ وَأُمَّهَٰتُ نِسَآئِكُمۡ وَرَبَـٰٓئِبُكُمُ ٱلَّـٰتِي فِي حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ ٱلَّـٰتِي دَخَلۡتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمۡ تَكُونُواْ دَخَلۡتُم بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ وَحَلَـٰٓئِلُ أَبۡنَآئِكُمُ ٱلَّذِينَ مِنۡ أَصۡلَٰبِكُمۡ وَأَن تَجۡمَعُواْ بَيۡنَ ٱلۡأُخۡتَيۡنِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

بر شما [به نكاح گرفتن اين زنها] حرام گردانيده شده است: مادران شما، دختران شما، خواهران شما، عمه‌هاي شما، خاله‌هاي شما، دختران برادر [شما] و دختران خواهر [شما]، و مادراني كه شما را شير داده ‌اند، و خواهران شما از راه شير خوارگي، و مادران همسران شما، و دختران زنان شما [از شوهران سابق شان] كه در آغوش شما زندگي مي‌كنند، از زنهايی كه با آنان آميزش كرده ‌ايد، و اگر با آنان آميزش نكرده باشيد، بر شما باكي نيست[1]، و زنان پسران شما كه از پشت شما مي‌باشند، و اينكه دو خواهر را با هم به همسري بگيريد، مگر آنچه كه پيش از اين گذشته است، به درستى الله آمرزندة مهربان است

۞وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۖ كِتَٰبَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡۚ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَآءَ ذَٰلِكُمۡ أَن تَبۡتَغُواْ بِأَمۡوَٰلِكُم مُّحۡصِنِينَ غَيۡرَ مُسَٰفِحِينَۚ فَمَا ٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِهِۦ مِنۡهُنَّ فَـَٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةٗۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا تَرَٰضَيۡتُم بِهِۦ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡفَرِيضَةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمٗا

و زنان شوهردار، مگر زني كه مالك آن شده باشيد، [اينها احكام] كتاب الله است كه بر شما لازم [گردانيده] شده است، و غير از اينها براي شما حلال گردانيده شده است كه با اموال خود آنها را طلب كنيد، در حالي كه از راه نكاح باشد، نه از راه زنا، پس چون از زنان بهره گرفتيد، فرض است كه مهر آنان را براي شان بدهيد، و بر شما بعد از مهر مقرر، در چيزي كه به آن به توافق مي‌رسيد، گناهي نيست، همانا الله داناي با حكمت است

وَمَن لَّمۡ يَسۡتَطِعۡ مِنكُمۡ طَوۡلًا أَن يَنكِحَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ فَمِن مَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُم مِّن فَتَيَٰتِكُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِإِيمَٰنِكُمۚ بَعۡضُكُم مِّنۢ بَعۡضٖۚ فَٱنكِحُوهُنَّ بِإِذۡنِ أَهۡلِهِنَّ وَءَاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِ مُحۡصَنَٰتٍ غَيۡرَ مُسَٰفِحَٰتٖ وَلَا مُتَّخِذَٰتِ أَخۡدَانٖۚ فَإِذَآ أُحۡصِنَّ فَإِنۡ أَتَيۡنَ بِفَٰحِشَةٖ فَعَلَيۡهِنَّ نِصۡفُ مَا عَلَى ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ مِنَ ٱلۡعَذَابِۚ ذَٰلِكَ لِمَنۡ خَشِيَ ٱلۡعَنَتَ مِنكُمۡۚ وَأَن تَصۡبِرُواْ خَيۡرٞ لَّكُمۡۗ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

و كسي از شما كه قدرت به نكاح گرفتن زنان پاكدامن با ايمان را ندارد، از كنيزان با ايمان كه مالك آنها هستيد، [به نكاح بگيرد]، و الله به ‌ايمان شما داناتر است، بعضي از شما از بعض ديگر شما هستيد، پس آنان را به اجازة مالكان شان به نكاح بگيريد، و مهر شان را به طور خوبي [براي آنها] بدهيد، در حالي كه پاكدامن باشند، نه بدكار، و نه رفيق باز، و چون شوهر كردند، اگر مرتكب فحشاء شدند، بر آنها نصف مجازات زنهاي آزاد است، اين حكم در بارة كسي از شما است كه از واقع شدن در گناه بترسد، اگر صبر كنيد، براي تان بهتر است، و الله آمرزندة مهربان است

ٱلرِّجَالُ قَوَّـٰمُونَ عَلَى ٱلنِّسَآءِ بِمَا فَضَّلَ ٱللَّهُ بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ وَبِمَآ أَنفَقُواْ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡۚ فَٱلصَّـٰلِحَٰتُ قَٰنِتَٰتٌ حَٰفِظَٰتٞ لِّلۡغَيۡبِ بِمَا حَفِظَ ٱللَّهُۚ وَٱلَّـٰتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَٱهۡجُرُوهُنَّ فِي ٱلۡمَضَاجِعِ وَٱضۡرِبُوهُنَّۖ فَإِنۡ أَطَعۡنَكُمۡ فَلَا تَبۡغُواْ عَلَيۡهِنَّ سَبِيلًاۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيّٗا كَبِيرٗا

مردان، سرپرست زنان هستند، و اين به سبب آن است كه الله بعضي را بر بعض ديگر فضيلت داده است، و به سبب آنكه از مال خود نفقه كرده‌ اند، پس زنهاي شايسته، فرمانبردار مي‌باشند، و در غيبت مردان، آنچه را كه الله به حفظ آن امر كرده است، حفظ مي‌كنند، و زنهايی را كه از نافرماني شان مي‌ترسيديد، نصيحت كنيد، [اگر فايده نكرد] از همبستري با آنان دوري بجوييد، [و اگر فايده نكرد] آنها را بزنيد، پس اگر از شما اطاعت كردند، راه [ديگري] براي سرزنش كردن آنها مجوييد، و همانا الله برتر و بزرگ است

وَإِنۡ خِفۡتُمۡ شِقَاقَ بَيۡنِهِمَا فَٱبۡعَثُواْ حَكَمٗا مِّنۡ أَهۡلِهِۦ وَحَكَمٗا مِّنۡ أَهۡلِهَآ إِن يُرِيدَآ إِصۡلَٰحٗا يُوَفِّقِ ٱللَّهُ بَيۡنَهُمَآۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرٗا

واگر از اختلاف بين زن و شوهر مي‌ترسيديد، داوري را از وابستگان شوهر، و داوري را از وابستگان زن انتخاب كنيد، اگر اين دو داور، قصد اصلاح را داشته باشند، الله بين زن و شوهر توفيق را برقرار مي‌سازد، همانا الله داناي آگاه است

وَيَسۡتَفۡتُونَكَ فِي ٱلنِّسَآءِۖ قُلِ ٱللَّهُ يُفۡتِيكُمۡ فِيهِنَّ وَمَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ فِي يَتَٰمَى ٱلنِّسَآءِ ٱلَّـٰتِي لَا تُؤۡتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرۡغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَٱلۡمُسۡتَضۡعَفِينَ مِنَ ٱلۡوِلۡدَٰنِ وَأَن تَقُومُواْ لِلۡيَتَٰمَىٰ بِٱلۡقِسۡطِۚ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِهِۦ عَلِيمٗا

و [اي پيامبر!] از تو در بارة زنان فتوي مي‌خواهند، بگو الله در بارة آنان به شما فتوي مي‌دهد، و [نيز در بارة] آنچه كه در قرآن بر شما در بارة زنان يتيم تلاوت مي‌گردد كه حق شان را نمي‌دهيد، و مي‌خواهيد آنها را به نكاح خود در آوريد، و [همچنين براي شما] در بارة كودكان صغير مستضعف، [توصيه مي‌کند] و [به شما توصيه مي‌كند كه] با يتيمان به عدالت رفتار كنيد، و هر كار خيري كه انجام دهيد، به يقين الله به آن دانا است

وَإِنِ ٱمۡرَأَةٌ خَافَتۡ مِنۢ بَعۡلِهَا نُشُوزًا أَوۡ إِعۡرَاضٗا فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَآ أَن يُصۡلِحَا بَيۡنَهُمَا صُلۡحٗاۚ وَٱلصُّلۡحُ خَيۡرٞۗ وَأُحۡضِرَتِ ٱلۡأَنفُسُ ٱلشُّحَّۚ وَإِن تُحۡسِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٗا

و اگر زني از شوهر خود بيم ناسازگاري، و يا روي گرداني را داشت، بر آنها گناهي نيست كه با هم سازش كنند، و صلح و سازش بهتر است، و بخل همگان را فرا گرفته است، و اگر نيكي و پرهيزگاري كنيد، پس به يقين كه الله به آنچه انجام مي‌دهيد، آگاه است

وَلَن تَسۡتَطِيعُوٓاْ أَن تَعۡدِلُواْ بَيۡنَ ٱلنِّسَآءِ وَلَوۡ حَرَصۡتُمۡۖ فَلَا تَمِيلُواْ كُلَّ ٱلۡمَيۡلِ فَتَذَرُوهَا كَٱلۡمُعَلَّقَةِۚ وَإِن تُصۡلِحُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

و هر قدر بكوشيد، هرگز نمي‌توانيد بين زنها [كه همسران تان ‌باشند] عدالت كامل را بر قرار سازيد، پس به طور كلي اعراض نكنيد كه او را بلا تكليف رها كنيد، و اگر راه سازش و پرهيزگاري را در پيش گيريد، پس همانا الله آمرزندة مهربان است

وَإِن يَتَفَرَّقَا يُغۡنِ ٱللَّهُ كُلّٗا مِّن سَعَتِهِۦۚ وَكَانَ ٱللَّهُ وَٰسِعًا حَكِيمٗا

و اگر از يكديگر جدا شوند، الله هر كدام را به فضل و كرم خود بي نياز مي‌سازد، و الله نعمت‌گستر با حكمت است

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ

و كساني كه شرمگاه خود را [از حرام] نگه مي‌دارند

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ

مگر بر همسران و كنيزان شان، كه در اين صورت [در بهره گيري از آنان] ملامت نيستند

فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ

و هر كس فراتر از اين را بجويد، كساني اند كه از حد تجاوز كرده اند

ٱلزَّانِي لَا يَنكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوۡ مُشۡرِكَةٗ وَٱلزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَآ إِلَّا زَانٍ أَوۡ مُشۡرِكٞۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

مرد زنا كار جز زن زنا كار، و يا زن مشركه را به نكاح نمي‌گيرد، و زن زنا كار، جز مرد زنا كار و يا مرد مشرك را به نكاح نمي‌گيرد، و [اين گونه زنا شويي] بر مؤمنان حرام شده است

وَأَنكِحُواْ ٱلۡأَيَٰمَىٰ مِنكُمۡ وَٱلصَّـٰلِحِينَ مِنۡ عِبَادِكُمۡ وَإِمَآئِكُمۡۚ إِن يَكُونُواْ فُقَرَآءَ يُغۡنِهِمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ

مردان و زنان بي همسر، و بردگان و كنيزان نيكو كار خود را به همسر بدهيد، اگر فقير باشند، الله آنان را از فضل [و كرم] خويش بي نياز مي‌گرداند، و الله نعمت‌گستر آگاه است

وَلۡيَسۡتَعۡفِفِ ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغۡنِيَهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱلَّذِينَ يَبۡتَغُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِمَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ فَكَاتِبُوهُمۡ إِنۡ عَلِمۡتُمۡ فِيهِمۡ خَيۡرٗاۖ وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ ءَاتَىٰكُمۡۚ وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ إِنۡ أَرَدۡنَ تَحَصُّنٗا لِّتَبۡتَغُواْ عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَن يُكۡرِههُّنَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ مِنۢ بَعۡدِ إِكۡرَٰهِهِنَّ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

و كساني كه [قدرت] ازدواج را نمي‌يابند، پاكدامني پيشه كنند، تا اينكه الله از فضل خود آنان را بي نياز گرداند، و كساني از بردگان شما كه مي‌خواهند خود را (مكاتَب) نمايند، اگر در آنها صلاحي را احساس مي‌كنيد، با آنها عقد كتابت برقرار سازيد، و چيزي از مالى را كه خدا به شما داده است، به آنها بدهيد، و اگر كنيزان شما خواهان پاكدامني باشند، جهت آنكه مالي به دست آوريد، آنان را به زور وادار به زنا نكنيد، و كسي كه آنان را به زنا وادار نمايد، پس الله بعد از وادار كردن آنان [براى آن كنيزان] آمرزندة مهربان است

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا لِّتَسۡكُنُوٓاْ إِلَيۡهَا وَجَعَلَ بَيۡنَكُم مَّوَدَّةٗ وَرَحۡمَةًۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ

و از دلائل [قدرت] او آن است كه براي شما از جنس خود شما همسراني آفريد، تا در كنار آنان آرام بگيريد، و بين شما دوستي و مهرباني به وجود آورد، به يقين در اين كار دلائلي براي كساني است كه فكر مي‌كنند

وَإِذۡ تَقُولُ لِلَّذِيٓ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَأَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِ أَمۡسِكۡ عَلَيۡكَ زَوۡجَكَ وَٱتَّقِ ٱللَّهَ وَتُخۡفِي فِي نَفۡسِكَ مَا ٱللَّهُ مُبۡدِيهِ وَتَخۡشَى ٱلنَّاسَ وَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَىٰهُۖ فَلَمَّا قَضَىٰ زَيۡدٞ مِّنۡهَا وَطَرٗا زَوَّجۡنَٰكَهَا لِكَيۡ لَا يَكُونَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ حَرَجٞ فِيٓ أَزۡوَٰجِ أَدۡعِيَآئِهِمۡ إِذَا قَضَوۡاْ مِنۡهُنَّ وَطَرٗاۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ مَفۡعُولٗا

و [اى پيامبر!] زماني را به ياد آور كه براي كسي كه الله به او نعمت داده بود، و تو هم به او نعمت دادي، مي‌گفتي: همسرت را براي خود نگهدار، و از الله بترس، و در دل خود آنچه را كه الله آشكار خواهد ساخت، پنهان مي‌داشتي، و از مردم مي‌ترسيدي، در حالي كه خداوند سزوارتر است كه از او بترسي، هنگامي كه زيد حاجت خويش را از او بر آورد، [و طلاقش داد] او را به نكاح تو در آورديم، تا بر مؤمنان در ازدواج كردن با همسران پسر خواندگان شان بعد از اينكه حاجت خويش را از آنان بر آورده باشند، [و آنان را طلاق بدهند] هيچ حَرَجي نباشد، و فرمان الله انجام يافتني است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا نَكَحۡتُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ ثُمَّ طَلَّقۡتُمُوهُنَّ مِن قَبۡلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمۡ عَلَيۡهِنَّ مِنۡ عِدَّةٖ تَعۡتَدُّونَهَاۖ فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحٗا جَمِيلٗا

اي كساني كه ايمان آورده ايد! هنگامي كه با زنان مؤمن ازدواج نموديد، و سپس پيش از آنكه با آنان همبستر شويد، آنان را طلاق داديد، براي شما عدة بر آنان نيست كه آن را بشماريد، به ايشان متعه بدهيد، و به بهترين وجهي آنان را رها كنيد

لَّا يَحِلُّ لَكَ ٱلنِّسَآءُ مِنۢ بَعۡدُ وَلَآ أَن تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنۡ أَزۡوَٰجٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَكَ حُسۡنُهُنَّ إِلَّا مَا مَلَكَتۡ يَمِينُكَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ رَّقِيبٗا

بعد از اين هيچ زن ديگري براي تو حلال نيست[1]، و نه هم آنكه به عوض اينها همسر ديگري بگيري، هرچند كه زيبايي آن [زنهاي ديگر] تو را به شگفت آورد، مگر كنيزي كه مالك آن شوي، و الله بر هر چيزي مراقب است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا جَآءَكُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ مُهَٰجِرَٰتٖ فَٱمۡتَحِنُوهُنَّۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِإِيمَٰنِهِنَّۖ فَإِنۡ عَلِمۡتُمُوهُنَّ مُؤۡمِنَٰتٖ فَلَا تَرۡجِعُوهُنَّ إِلَى ٱلۡكُفَّارِۖ لَا هُنَّ حِلّٞ لَّهُمۡ وَلَا هُمۡ يَحِلُّونَ لَهُنَّۖ وَءَاتُوهُم مَّآ أَنفَقُواْۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّۚ وَلَا تُمۡسِكُواْ بِعِصَمِ ٱلۡكَوَافِرِ وَسۡـَٔلُواْ مَآ أَنفَقۡتُمۡ وَلۡيَسۡـَٔلُواْ مَآ أَنفَقُواْۚ ذَٰلِكُمۡ حُكۡمُ ٱللَّهِ يَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡۖ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! چون زنان مؤمن هجرت نموده، و نزد شما بيايند، آنها را امتحان كنيد الله به ايمان شان دانا تر است اگر دانستيد كه مؤمن هستند، آنان را به كافران بازنگردانيد، زيرا نه اينان [نه زنهاي مؤمن] براي آنان [براي كافران] حلال اند، و نه آنان [و نه كافران] براي اينان [براي زنهاي مؤمن]، و آنچه را كه آن [كافران] مصرف كرده اند، براي آنان پس بدهيد، و در صورتي كه براي شان مهر بدهيد، بر شما گناهي نيست كه با آنان ازدواج نماييد، و زنان كافر را در عقد نكاح خود نگه نداريد، و آنچه را كه مصرف كرده ايد، [از آنان] مطالبه نماييد، و آنچه را كه آنان [كافران] مصرف كرده اند [نيز] مطالبه نمايند، آنچه كه ذكرش رفت، حكم الله است، كه بين شما حكم مي‌كند، و الله داناي با حكمت است