هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ فَسَوَّىٰهُنَّ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖۚ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

[الله] آن ذاتي است كه همۀ آنچه را كه در زمين وجود دارد، براي شما آفريد، سپس به آسمان پرداخت، و آنها را به صورت هفت آسمان در آورد، و او به هر چيزي دانا است

وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ خَلِيفَةٗۖ قَالُوٓاْ أَتَجۡعَلُ فِيهَا مَن يُفۡسِدُ فِيهَا وَيَسۡفِكُ ٱلدِّمَآءَ وَنَحۡنُ نُسَبِّحُ بِحَمۡدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَۖ قَالَ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

و آن زماني را به ياد آور كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: من در زمين جانشيني قرار مي‌دهم، آنها گفتند: آيا در زمين كسي را قرار مي‌دهي كه در آن فسادكاري و خونريزي كند؟ در حالي كه مايان تسبيح و حمد تو را مي‌گوييم، و تقديست مي‌كنيم، [پروردگار] فرمود: من {چيزهايي] را مي‌دانم كه شما نمي‌دانيد

قَالَ يَـٰٓـَٔادَمُ أَنۢبِئۡهُم بِأَسۡمَآئِهِمۡۖ فَلَمَّآ أَنۢبَأَهُم بِأَسۡمَآئِهِمۡ قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ غَيۡبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَأَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا كُنتُمۡ تَكۡتُمُونَ

[پروردگار] فرمود: اي آدم، آنان را از نامهاي آن چيزها آگاه كن، پس از آنكه [آدم] آنان را از نامهاي آن چيزها آگاه كرد، [پروردگار] فرمود: آيا به شما نگفتم كه من، غيب آسمانها و زمين را مي‌دانم، و آنچه را كه آشكار نموده، و آنچه را كه پنهان مي‌داريد، مي‌دانم

أَوَلَا يَعۡلَمُونَ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَ

آيا [اين مردم يهود] نمي‌دانند كه الله آنچه را كه پنهان نموده و آنچه را كه آشكارا مي‌كنند، مي‌داند

ٱلۡحَجُّ أَشۡهُرٞ مَّعۡلُومَٰتٞۚ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ ٱلۡحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي ٱلۡحَجِّۗ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيۡرَ ٱلزَّادِ ٱلتَّقۡوَىٰۖ وَٱتَّقُونِ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ

وقت حج، ماههاي معلومي است[1]، پس كسي كه در اين ماهها حج را بر خود واجب گردانيد، [بداند كه] در اثناي [اعمال] حج، آميزش با زنان، و گناه كردن، و مجادله نمودن [روا] نيست، و هر آنچه كه از كار خير انجام مي‌دهيد، الله مي‌داند، و با خود توشه بر داريد، كه بهترين توشه پرهيزگاري است، و اي خردمندان! از من بپرهيزيد و بر حذر باشيد

يَسۡـَٔلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَۖ قُلۡ مَآ أَنفَقۡتُم مِّنۡ خَيۡرٖ فَلِلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِۗ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ

از تو مي‌پرسند چه چيزي را انفاق كنند؟ بگو! هر مالي كه انفاق مي‌كنيد، براي پدر و مادر، و خويشاوندان، و يتيمان، و مساكين، و در راه ماندگان باشد، و هر كار خيري كه انجام مي‌دهيد، الله بر آن آگاه است

كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡقِتَالُ وَهُوَ كُرۡهٞ لَّكُمۡۖ وَعَسَىٰٓ أَن تَكۡرَهُواْ شَيۡـٔٗا وَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَعَسَىٰٓ أَن تُحِبُّواْ شَيۡـٔٗا وَهُوَ شَرّٞ لَّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

جهاد بر شما فرض شده است، در حالي كه براي شما ناخوش آيند است، و چه بسا چيزي را ناخوش‌آيند مي‌پنداريد، و آن براي شما بهتر باشد، و چه بسا چيزي را دوست مي‌داريد، و آن براي شما بد باشد، و عاقبت امور را الله مي‌داند، و شما نمي‌دانيد

فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۗ وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡيَتَٰمَىٰۖ قُلۡ إِصۡلَاحٞ لَّهُمۡ خَيۡرٞۖ وَإِن تُخَالِطُوهُمۡ فَإِخۡوَٰنُكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ ٱلۡمُفۡسِدَ مِنَ ٱلۡمُصۡلِحِۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَأَعۡنَتَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

در [كار] دنيا و آخرت، و از تو در بارة يتيمان مي‌پرسند، بگو: هر چيزي كه مصلحت شان در آن باشد، خير در آن است، و اگر با آنها با هم زندگي كنيد، برادران شما هستند، و الله مصلح را از مفسد [كه مال يتيم را به ناحق مي‌خورد] مي‌شناسد، و اگر الله مي‌خواست بر شما سخت گيري مي‌كرد، به يقين الله پيروزمند با حكمت است

وَإِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعۡضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحۡنَ أَزۡوَٰجَهُنَّ إِذَا تَرَٰضَوۡاْ بَيۡنَهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ مِنكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۗ ذَٰلِكُمۡ أَزۡكَىٰ لَكُمۡ وَأَطۡهَرُۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

و چون زنها را طلاق داديد، و به پايان عدة خود رسيدند، اگر در بين خود به طور پسنديده رضايت و آشتي نمودند، از اينكه شوهران خود را به نكاح بگيرند، مانع آنها نشويد، به اين احكام كسي از شما پند داده مي‌شود كه به الله و روز آخرت ايمان داشته باشد، و اين براي شما پاكتر و پاكيزه تر است، و الله مي‌داند، و شما نمي‌دانيد

وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا عَرَّضۡتُم بِهِۦ مِنۡ خِطۡبَةِ ٱلنِّسَآءِ أَوۡ أَكۡنَنتُمۡ فِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمۡ سَتَذۡكُرُونَهُنَّ وَلَٰكِن لَّا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّآ أَن تَقُولُواْ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗاۚ وَلَا تَعۡزِمُواْ عُقۡدَةَ ٱلنِّكَاحِ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ ٱلۡكِتَٰبُ أَجَلَهُۥۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ فَٱحۡذَرُوهُۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ

از خواستگاري كردن به كنايه[1]، و يا در دل داشتن خواستگاري كردن از آنها، بر شما گناهي نيست، الله مي‌داند كه به زودي از آنها ياد خواهيد كرد، ولي به طور پنهاني به آنان وعدة [زنا شويي] ندهيد، مگر آنكه به طرز پسنديدة اظهار نماييد، و تا وقتي كه مدت معين [عده] به پايان نمي‌رسد، عقد نكاح را برقرار نسازيد، و بدانيد كه الله آنچه را كه در دل داريد، مي‌داند، و بدانيد كه الله آمرزندة بردبار است

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَةٞ وَلَا نَوۡمٞۚ لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ مَن ذَا ٱلَّذِي يَشۡفَعُ عِندَهُۥٓ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيۡءٖ مِّنۡ عِلۡمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَۚ وَسِعَ كُرۡسِيُّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۖ وَلَا يَـُٔودُهُۥ حِفۡظُهُمَاۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ

الله است كه معبود راستيني جز او وجود ندارد، زندة پاينده او است، نه او را خستگى مي‌گيرد و نه خواب، آنچه كه در آسمانها و زمين است از آنِ او است، كيست كه در پيشگاهش جز به اذن او شفاعت نمى كند، گذشته و آيندة شان را مي‌داند، و [آفريدگان او] به چيزي از علم او جز آنچه كه بخواهد احاطه كرده نمي‌توانند، كرسي‌اش آسمانها و زمين را فرا گرفته است، و نگهداري اين دو [آسمانها و زمين] بر او دشوار نيست، واو الهى با بزرگ است

وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوۡ نَذَرۡتُم مِّن نَّذۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُهُۥۗ وَمَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٍ

و هر انفاقي از انفاقها، و هر نذري از نذرهايي را كه كرده ‌ايد، به يقين الله آن را مي‌داند، و براي ستمگران هيچ ياوراني نيست

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۡهُ ءَايَٰتٞ مُّحۡكَمَٰتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ وَأُخَرُ مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمۡ زَيۡغٞ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَٰبَهَ مِنۡهُ ٱبۡتِغَآءَ ٱلۡفِتۡنَةِ وَٱبۡتِغَآءَ تَأۡوِيلِهِۦۖ وَمَا يَعۡلَمُ تَأۡوِيلَهُۥٓ إِلَّا ٱللَّهُۗ وَٱلرَّـٰسِخُونَ فِي ٱلۡعِلۡمِ يَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِۦ كُلّٞ مِّنۡ عِندِ رَبِّنَاۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

او آن ذاتي است كه اين كتاب را بر تو نازل ساخت، كه بعضي از آن، آيات محكمات [صريح و واضح] كه آنها اساس كتاب هستند، و [آيات] ديگر آن متشابهات [داراي معاني محتمل] مى باشند، كساني كه در دلهاي شان انحراف و شك و ترديد وجود دارد، در پي متشابهات مي‌گردند، تا فتنه انگيزي كرده و آنها را تأويل نمايند، حال آنكه تأويل آنها را جز الله كس ديگري نمي‌داند، و علمای متبحر مي‌گويند: ما به آن ايمان آورده ‌ايم، همگي [چه محكم و چه متشابه] از طرف پروردگار ما است، و جز خردمندان پند نمي‌پذيرند

قُلۡ إِن تُخۡفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمۡ أَوۡ تُبۡدُوهُ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

[اى پيامبر!] بگو: آنچه را كه در سينه داريد، اگر پنهان نماييد، و يا آشكارش كنيد، الله آن را مي‌داند، و آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است، مي‌داند، و الله بر هر چيزي قادر است

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ

و اگر روي گردان شدند، پس به يقين كه الله بر مفسدان دانا است

هَـٰٓأَنتُمۡ هَـٰٓؤُلَآءِ حَٰجَجۡتُمۡ فِيمَا لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

شما همانهايي هستيد كه در بارة آنچه كه به آن علم داشتيد، مجادله كرديد، پس چرا در بارة آنچه كه به آن علم نداريد مجادله مي‌كنيد، و الله مي‌داند، و شما نمي‌دانيد

لَن تَنَالُواْ ٱلۡبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيۡءٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ

هرگز به [ثواب احسان و] خوبي [كه جنت باشد] تا آن وقت دست نمي‌يابيد كه از چيزي انفاق كنيد كه آن را دوست مي‌داريد، و هر چيزي را كه انفاق كنيد، به درستي كه الله به آن دانا است

وَمَا يَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَلَن يُكۡفَرُوهُۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُتَّقِينَ

و هر كار نيكي كه انجام دهند، پوشيده [و بدون مزد] نخواهد ماند، [زيرا] الله به [حال] پرهيزگاران دانا است

هَـٰٓأَنتُمۡ أُوْلَآءِ تُحِبُّونَهُمۡ وَلَا يُحِبُّونَكُمۡ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ كُلِّهِۦ وَإِذَا لَقُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ عَضُّواْ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَنَامِلَ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۚ قُلۡ مُوتُواْ بِغَيۡظِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

هان! اين شما هستيد كه آنها را دوست مي‌داريد، و آنها شما را دوست ندارند، و شما به همة كتابهاي [آسماني] ايمان داريد، وقتي كه با شما ملاقات مي‌كنند، مي‎گويند ما ايمان آورديم، و چون به خلوت مي‌روند، از خشم بر شما، انگشتان خود را به دندان مي‎گزند، بگو! به خشم خود بميريد، به درستي الله به راز دلها دانا است

ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنۢ بَعۡدِ ٱلۡغَمِّ أَمَنَةٗ نُّعَاسٗا يَغۡشَىٰ طَآئِفَةٗ مِّنكُمۡۖ وَطَآئِفَةٞ قَدۡ أَهَمَّتۡهُمۡ أَنفُسُهُمۡ يَظُنُّونَ بِٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ ظَنَّ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ مِن شَيۡءٖۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَمۡرَ كُلَّهُۥ لِلَّهِۗ يُخۡفُونَ فِيٓ أَنفُسِهِم مَّا لَا يُبۡدُونَ لَكَۖ يَقُولُونَ لَوۡ كَانَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٞ مَّا قُتِلۡنَا هَٰهُنَاۗ قُل لَّوۡ كُنتُمۡ فِي بُيُوتِكُمۡ لَبَرَزَ ٱلَّذِينَ كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَتۡلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمۡۖ وَلِيَبۡتَلِيَ ٱللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمۡ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

سپس از پي آن غم، آرامشي براي شما فرستاد، كه عدة از شما را خواب سبكي فراگرفت، و عِدَّة ديگري از [كساني كه با] شما [هستند] در فكر جان خويش بودند، و در بارة الله گمانهاي نادرستي همچون گمانهاي دورة جاهليت مي‌کردند، مي‌گفتند: آيا ما را از اين كار چيزي هست، [اى پيامبر!] بگو! همة كارها براي الله است، در دلهاي خود چيزهايی را پنهان مي‌كنند، كه براي تو نمي‎گويند، مي‌گويند: اگر اختيار به دست ما مي‌بود، در اينجا كشته نمي‌شديم، [اي پيامبر] بگو! اگر در خانه‌هاي خود هم مي‌بوديد، كساني كه كشته شدن آنان مقدر شده بود، به قتلگاه خويش مي‌رفتند، و تا اينكه الله آنچه را در سينه پنهان مي‌داريد، بيازمايد، و آنچه را كه [از وساوس شيطان] در دل داريد پاك گرداند، و الله به راز دلها آگاه است

وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ نَافَقُواْۚ وَقِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ قَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوِ ٱدۡفَعُواْۖ قَالُواْ لَوۡ نَعۡلَمُ قِتَالٗا لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ هُمۡ لِلۡكُفۡرِ يَوۡمَئِذٍ أَقۡرَبُ مِنۡهُمۡ لِلۡإِيمَٰنِۚ يَقُولُونَ بِأَفۡوَٰهِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يَكۡتُمُونَ

و [همچنين] تا كساني را كه منافقت كردند، به علم ظهور بداند، و [چون] براي آنها [منافقان] گفته شد: بياييد در راه الله نبرد كنيد، و يا دفاع نماييد، گفتند: اگر مي‌دانستيم كه جنگي وجود دارد، از شما پيروي نمي‌كرديم، اينان در اين روز به كفر نسبت به ايمان نزديكتر هستند، به زبانهاي خود چيزي را مي‌گويند كه در دلهاي شان نيست، و الله به آنچه كه پنهان مي‌دارند، دانا تر است

وَلَا تَتَمَنَّوۡاْ مَا فَضَّلَ ٱللَّهُ بِهِۦ بَعۡضَكُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ لِّلرِّجَالِ نَصِيبٞ مِّمَّا ٱكۡتَسَبُواْۖ وَلِلنِّسَآءِ نَصِيبٞ مِّمَّا ٱكۡتَسَبۡنَۚ وَسۡـَٔلُواْ ٱللَّهَ مِن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا

چيزي را كه الله به آن بعضي از شما را بر بعض ديگر شما فضيلت داده است، آرزو نكنيد، براي مردان از آنچه كه به دست آورده ‌اند نصيبي است، و براي زنان از آنچه كه به دست آورده‌ اند، نصيبي است، از فضل الله مسألت نماييد، كه همانا الله بر هر چيزي دانا است

وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِأَعۡدَآئِكُمۡۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ وَلِيّٗا وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ نَصِيرٗا

و الله به دشمنان شما آگاه‌تر است، و دوستي الله براي شما كافي است، و ياري الله براي شما كافي است

أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَعۡلَمُ ٱللَّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمۡ فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ وَعِظۡهُمۡ وَقُل لَّهُمۡ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ قَوۡلَۢا بَلِيغٗا

اينها كساني اند كه الله آنچه را كه در دلهاي شان است مي‌داند، [اى پيامبر!] از آنها روي بگردان، و آنها را نصيحت كن، و با بيان واضح مواقف [بد شان را] به آنان گوشزد كنيد

وَيَسۡتَفۡتُونَكَ فِي ٱلنِّسَآءِۖ قُلِ ٱللَّهُ يُفۡتِيكُمۡ فِيهِنَّ وَمَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ فِي يَتَٰمَى ٱلنِّسَآءِ ٱلَّـٰتِي لَا تُؤۡتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرۡغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَٱلۡمُسۡتَضۡعَفِينَ مِنَ ٱلۡوِلۡدَٰنِ وَأَن تَقُومُواْ لِلۡيَتَٰمَىٰ بِٱلۡقِسۡطِۚ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِهِۦ عَلِيمٗا

و [اي پيامبر!] از تو در بارة زنان فتوي مي‌خواهند، بگو الله در بارة آنان به شما فتوي مي‌دهد، و [نيز در بارة] آنچه كه در قرآن بر شما در بارة زنان يتيم تلاوت مي‌گردد كه حق شان را نمي‌دهيد، و مي‌خواهيد آنها را به نكاح خود در آوريد، و [همچنين براي شما] در بارة كودكان صغير مستضعف، [توصيه مي‌کند] و [به شما توصيه مي‌كند كه] با يتيمان به عدالت رفتار كنيد، و هر كار خيري كه انجام دهيد، به يقين الله به آن دانا است

وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَمِيثَٰقَهُ ٱلَّذِي وَاثَقَكُم بِهِۦٓ إِذۡ قُلۡتُمۡ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

و نعمت الله را بر خود تان به ياد آوريد، و [به ياد آوريد] پيماني را كه با شما بست كه گفتيد: شنيديم و اطاعت كرديم، و از الله بترسيد، كه به يقين الله به راز دلها آگاه است

وَإِذَا جَآءُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَقَد دَّخَلُواْ بِٱلۡكُفۡرِ وَهُمۡ قَدۡ خَرَجُواْ بِهِۦۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا كَانُواْ يَكۡتُمُونَ

و چون نزد شما بيايند، مي‌گويند: ايمان آورده ‌ايم، و حال آنكه با كفر آمدند، و با كفر بيرون شدند، و الله به آنچه كه پنهان مي‌دارند، داناتر است

۞جَعَلَ ٱللَّهُ ٱلۡكَعۡبَةَ ٱلۡبَيۡتَ ٱلۡحَرَامَ قِيَٰمٗا لِّلنَّاسِ وَٱلشَّهۡرَ ٱلۡحَرَامَ وَٱلۡهَدۡيَ وَٱلۡقَلَـٰٓئِدَۚ ذَٰلِكَ لِتَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَأَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ

الله كعبه را كه بيت الله الحرام است، و ماه حرام، و هدي، و قلائد را، وسيلة برپايي [مصالح] مردم قرار داده است، اين به خاطر آن است تا بدانيد كه الله آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است مي‌داند، و به يقين الله به هر چيزي دانا است

مَّا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا تَكۡتُمُونَ

بر [عهدة] پيامبر وظيفة جز رساندن [پيام الهي] نيست، و الله آنچه را كه ظاهر مي‌سازيد، و آنچه را كه پنهان مي‎داريد، مي‌داند

۞يَوۡمَ يَجۡمَعُ ٱللَّهُ ٱلرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَآ أُجِبۡتُمۡۖ قَالُواْ لَا عِلۡمَ لَنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

[اى مردم!] روزي را [به ياد آوريد] كه الله پيامبران را جمع مي‌كند، و مي‌گويد: دعوت شما را چه‌گونه اجابت كردند، [پيامبران] مي‌گويند: ما را هیچ آگاهی و دانشی نیست، همانا تو به تمام امور پنهان آگاه هستی