وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا تُرۡجَعُونَ فِيهِ إِلَى ٱللَّهِۖ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

و از روزي بترسيد كه در آن روز به سوي الله باز گردانده مي‌شويد، بعد از آن پاداش هر كس به طور كامل برايش داده مي‌شود، و به آنها ستم نمي‌شود

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٞ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةٗ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٞ وَلَا شَهِيدٞۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد! وقتي كه قرضي براي مدت معيني به يكديگر داديد، آن را بنويسيد، و بايد نويسنده را بين شما به طور عادلانه بنويسد، و هيچ نويسندة نبايد در نوشتن از آنچه كه الله به او آموخته است، خودداري نمايد، و [نويسنده] بايد بنويسد، و آنكه حق بر ذمه‌اش مي‌باشد، املاء كند، و از الله كه پروردگارش مي‌باشد، بترسد، و از [حقي كه بر ذمة او است] چيزي كم نكند، و اگر كسي كه حق بر ذمه‌اش مي‌باشد، نادان و يا ضعيف بود، و يا خودش نمي‌توانست كه املاء كند، پس ولي او بايد با [رعايت] عدالت املاء نمايد، و دو شاهد از مردان تان را به شهادت بگيريد، و اگر دو مرد نبودند، پس يك مرد و دو زن را از كساني كه به شهادت آنها رضايت داريد، [به شهادت بگيريد]، كه اگر يكي از آنها فراموش كند، ديگري به يادش بياورد، و چون شاهدان براي شهادت دادن خواسته شوند، نبايد [از شهادت دادن] اباء ورزند، و از نوشتن [قرض] مدت دار، خواه كم باشد، و خواه زياد خسته نشويد، اين [نوشتن شما] در نزد الله به عدالت نزديكتر، و از لحاظ شهادت دادن استوارتر، و نسبت به اينكه دچار شك نشويد، [به احتياط] نزديكتر است، مگر که داد و ستد نقدي باشد كه آن را بين خود دست به دست مي‌كنيد، كه در اين صورت اگر آن را ننويسيد، بر شما گناهي نيست، و چون خريد و فروش كرديد، شاهد بگيريد، و هيچ نويسنده و شاهدي نبايد زيان ببيند، و اگر چنين كاري كنيد، نافرماني كرده ‌ايد، و از الله بترسيد، و الله تعالي به شما آموزش مي‌دهد، و الله بر هر چيزي دانا است

شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

الهى كه قائم به عدالت مي باشد شهادت داده است كه معبودي جز او نيست، و فرشتگان، و اهل علم شهادت مي‌دهند كه معبودي جز او كه پيروزمند با حكمت است، وجود ندارد

فَكَيۡفَ إِذَا جَمَعۡنَٰهُمۡ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِ وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

پس در آن روز كه آنان را جمع مي‌كنيم، چگونه حالي خواهند داشت؟ و در آن روز به هركس پاداش عملش به طور كامل داده مي‌شود، و بر آنان ستم نمي‌شود

قُلۡ يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۭ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ أَلَّا نَعۡبُدَ إِلَّا ٱللَّهَ وَلَا نُشۡرِكَ بِهِۦ شَيۡـٔٗا وَلَا يَتَّخِذَ بَعۡضُنَا بَعۡضًا أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُولُواْ ٱشۡهَدُواْ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

بگو: اي اهل كتاب! به سخني روي آوريد كه ميان ما و شما يكسان است، [و آن] اينكه جز الله [يكتا] ديگري را نپرستيم، و چيزي را به او شريك نياوريم، و عدة از ما عدة ديگري را به جاي الله يكتا به معبودي نگيرد، و اگر از اين [پيشنهاد] روگردان شدند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمانيم

وَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تُقۡسِطُواْ فِي ٱلۡيَتَٰمَىٰ فَٱنكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ مَثۡنَىٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تَعۡدِلُواْ فَوَٰحِدَةً أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَعُولُواْ

اگر بيم داشتيد كه در بارة دختران يتيم به عدالت رفتار كرده نمي‌توانيد، و از زنان ديگر مورد دلخواه خود، دو، و سه و چهار زن را به نكاح بگيريد، و اگر مي‌ترسيديد كه عدالت كرده نمي‌توانيد، پس يك زن به نكاح بگيريد، و يا از زنهايی كه مالك آنها هستيد، اين نزديكترين راه به ترك جور است

۞إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُكُمۡ أَن تُؤَدُّواْ ٱلۡأَمَٰنَٰتِ إِلَىٰٓ أَهۡلِهَا وَإِذَا حَكَمۡتُم بَيۡنَ ٱلنَّاسِ أَن تَحۡكُمُواْ بِٱلۡعَدۡلِۚ إِنَّ ٱللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُم بِهِۦٓۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ سَمِيعَۢا بَصِيرٗا

به يقين الله شما را امر مي‌كند كه امانتها را به صاحبانش بسپاريد، و وقتي كه در بين مردم حكم مي‌كرديد، به عدالت حكم كنيد، همانا خداوند براي شما پندهاي خوبي مي‌دهد، و همانا الله شنواي بينا است

فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤۡمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ لَا يَجِدُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ حَرَجٗا مِّمَّا قَضَيۡتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسۡلِيمٗا

نه خير، به پروردگارت قسم، تا آن وقت ايمان نمي‌آورند كه تو را در چيزي كه بين شان مشاجره واقع شده است، حَكَم قرار دهند، و از آنچه كه حُكم كرده‌اي دلگير نشوند، [و به حُكم تو] به طور كامل تسليم باشند.[1]

إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ لِتَحۡكُمَ بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِمَآ أَرَىٰكَ ٱللَّهُۚ وَلَا تَكُن لِّلۡخَآئِنِينَ خَصِيمٗا

به يقين ما [اين] كتاب را [قرآن مجيد] به حق بر تو نازل كرديم، تا در بين مردم به همان گونه كه الله برايت مي‌نماياند، حكم نمايي، و از خائنان جانبداري مكن

وَلَن تَسۡتَطِيعُوٓاْ أَن تَعۡدِلُواْ بَيۡنَ ٱلنِّسَآءِ وَلَوۡ حَرَصۡتُمۡۖ فَلَا تَمِيلُواْ كُلَّ ٱلۡمَيۡلِ فَتَذَرُوهَا كَٱلۡمُعَلَّقَةِۚ وَإِن تُصۡلِحُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

و هر قدر بكوشيد، هرگز نمي‌توانيد بين زنها [كه همسران تان ‌باشند] عدالت كامل را بر قرار سازيد، پس به طور كلي اعراض نكنيد كه او را بلا تكليف رها كنيد، و اگر راه سازش و پرهيزگاري را در پيش گيريد، پس همانا الله آمرزندة مهربان است

۞يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُواْ قَوَّـٰمِينَ بِٱلۡقِسۡطِ شُهَدَآءَ لِلَّهِ وَلَوۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ أَوِ ٱلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَۚ إِن يَكُنۡ غَنِيًّا أَوۡ فَقِيرٗا فَٱللَّهُ أَوۡلَىٰ بِهِمَاۖ فَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلۡهَوَىٰٓ أَن تَعۡدِلُواْۚ وَإِن تَلۡوُۥٓاْ أَوۡ تُعۡرِضُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٗا

اي كساني كه ايمان آورده ‌ايد! برپا دارندة عدالت باشيد، و براي الله شهادت بدهيد، اگر چه [اين شهادت دادن] به زيان خود شما، يا پدر و مادر، و نزديكان [شما] باشد، اگر غني و يا فقير باشد، الله به آنها سزاوارتر [و مهربان] تر است، پس از هواي نفس پيروي نكنيد كه از حق منحرف مي‌شويد، و اگر زبان به تحريف گشوده، و يا [از بيان حق] اعراض كنيد، به يقين الله به آنچه مي‌كنيد، آگاه است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُواْ قَوَّـٰمِينَ لِلَّهِ شُهَدَآءَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شَنَـَٔانُ قَوۡمٍ عَلَىٰٓ أَلَّا تَعۡدِلُواْۚ ٱعۡدِلُواْ هُوَ أَقۡرَبُ لِلتَّقۡوَىٰۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد، در [راه رضاي] الله قيام كنيد، و به عدالت شهادت بدهيد، و دشمني با گروهي، شما را وادار به آن نكند كه عدالت را مراعات نكنيد، عدالت كنيد، كه [عدالت] به تقوي نزديكتر است، و از الله بترسيد كه به يقين الله به آنچه مي‌كنيد آگاه است

سَمَّـٰعُونَ لِلۡكَذِبِ أَكَّـٰلُونَ لِلسُّحۡتِۚ فَإِن جَآءُوكَ فَٱحۡكُم بَيۡنَهُمۡ أَوۡ أَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡۖ وَإِن تُعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ فَلَن يَضُرُّوكَ شَيۡـٔٗاۖ وَإِنۡ حَكَمۡتَ فَٱحۡكُم بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِينَ

گوش فرادهندگان به سخنان دروغ هستند، و خورندگان مال حرام مي‌باشند، پس اگر نزد تو آمدند، ميان شان داوري كن، و يا از آنها روي بگردان، و اگر از آنها روي بگرداني هرگز ضرري به تو رسانده نمي‌توانند، و اگر در بين آنها داوري كردي، به عدالت داوري كن، به درستى كه الله عدالت كنندگان را دوست دارد

وَكَتَبۡنَا عَلَيۡهِمۡ فِيهَآ أَنَّ ٱلنَّفۡسَ بِٱلنَّفۡسِ وَٱلۡعَيۡنَ بِٱلۡعَيۡنِ وَٱلۡأَنفَ بِٱلۡأَنفِ وَٱلۡأُذُنَ بِٱلۡأُذُنِ وَٱلسِّنَّ بِٱلسِّنِّ وَٱلۡجُرُوحَ قِصَاصٞۚ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِۦ فَهُوَ كَفَّارَةٞ لَّهُۥۚ وَمَن لَّمۡ يَحۡكُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ

و در آن [تورات] برآنان فرض كرديم كه شخص مقابل شخص، و چشم مقابل چشم، و بيني مقابل بيني، و گوش مقابل گوش، و دندان مقابل دندان، و زخمها قصاص است، و كسي كه از [قصاص] عفو كند، برايش كفارة [گناه] است، و كسي كه به آنچه الله نازل كرده است، حكم نكند، پس آنان ستمكارانند

وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ لَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۖ وَإِذَا قُلۡتُمۡ فَٱعۡدِلُواْ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰۖ وَبِعَهۡدِ ٱللَّهِ أَوۡفُواْۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

و به مال يتيم نزديك نشويد، مگر به نيكوترين شيوة [كه به مصلحت يتيم باشد]، تا اينكه به حد رشد خود برسد، و پيمانه و ترازو را [در خريد و فروش] به عدالت كامل اداء كنيد، ما هيچ كس را جز به اندازة توانش مكلف نمي‌سازيم، و چون [در شهادت دادن] سخن مي‌گوييد، عدالت را مراعات نماييد، و گرچه در مورد نزديكان [شما] باشد، و به عهد الله وفاء كنيد، اينها چيزهايي است كه الله شما را به انجام دادن آنها سفارش مي‌كند، تا باشد كه پند بگيريد

قُلۡ إِنَّنِي هَدَىٰنِي رَبِّيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ دِينٗا قِيَمٗا مِّلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۚ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

[اي پيامبر!] بگو! پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرده است، ديني استوار، كه آيين ابراهيم حق گرا است، و از مشركان نبود

قُلۡ أَمَرَ رَبِّي بِٱلۡقِسۡطِۖ وَأَقِيمُواْ وُجُوهَكُمۡ عِندَ كُلِّ مَسۡجِدٖ وَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۚ كَمَا بَدَأَكُمۡ تَعُودُونَ

[اي پيامبر!] بگو! پروردگارم به عدالت امر كرده است، و اينكه روي خود را در هر مسجدي سوي او كنيد، و او را بخوانيد، در حالي كه دين خود را برايش خالص گردانيد، و همان گونه كه شما را آفريد، بر مي‌گرديد.[1]

وَلِكُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولٞۖ فَإِذَا جَآءَ رَسُولُهُمۡ قُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

و براي هر امتي پيامبري است، و چون پيامبر شان بيايد، ميان آنها به عدالت داوري مي‌شود، و بر آنها ستم نمي‌شود

وَلَوۡ أَنَّ لِكُلِّ نَفۡسٖ ظَلَمَتۡ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لَٱفۡتَدَتۡ بِهِۦۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۖ وَقُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

و اگر براي هر كسي كه ستم كرده است، آنچه كه در زمين است بوده باشد، فديه بدهد[1]، و چون عذاب را ببينند، پيشيماني خود را پنهان مي‌كنند، در ميان آنان به عدالت قضاوت مي‌شود، و مورد ستم قرار نمي‌گيرند

۞إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُ بِٱلۡعَدۡلِ وَٱلۡإِحۡسَٰنِ وَإِيتَآيِٕ ذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَيَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡبَغۡيِۚ يَعِظُكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

به يقين الله به عدل و احسان، و بخشش به نزديكان امر مي‌كند، و از فحشاء و منکر و تعدي [بر ديگران] نهی می‌کند، و شما را پند می‌دهد؛ تا باشد كه پند بگيريد

۞يَوۡمَ تَأۡتِي كُلُّ نَفۡسٖ تُجَٰدِلُ عَن نَّفۡسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

روزي را [به ياد آوريد] كه هرکس [به دفاع] از خود به مجادله بر می خيزد، و براي هر کس به جزاي آنچه كه كرده است، به طور كامل پاداش داده مي‌شود، و به آنها ستم نمي‌شود

يَوۡمَ نَدۡعُواْ كُلَّ أُنَاسِۭ بِإِمَٰمِهِمۡۖ فَمَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ يَقۡرَءُونَ كِتَٰبَهُمۡ وَلَا يُظۡلَمُونَ فَتِيلٗا

روزي [را به ياد آوريد] كه هرگروه از مردم را با پيشواي شان بخوانيم، پس كسي كه نامة او به دست راستش داده شود، آنان نامة خويش را مي‌خوانند، و به اندازة تار روي هستة خرما بر آنان ستم نمي‌شود

وَلَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ وَلَدَيۡنَا كِتَٰبٞ يَنطِقُ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

و ما هيچ كس را جز به اندازة توانش مكلف نمي‌سازيم، و نزد ما كتابي است كه به حق سخن مي‌گويد، و به آنها ستم نمي‌شود

ٱدۡعُوهُمۡ لِأٓبَآئِهِمۡ هُوَ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِۚ فَإِن لَّمۡ تَعۡلَمُوٓاْ ءَابَآءَهُمۡ فَإِخۡوَٰنُكُمۡ فِي ٱلدِّينِ وَمَوَٰلِيكُمۡۚ وَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٞ فِيمَآ أَخۡطَأۡتُم بِهِۦ وَلَٰكِن مَّا تَعَمَّدَتۡ قُلُوبُكُمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمًا

آنان را [فرزند خواندگان] را به پدران شان نسبت بدهيد، اين در نزد الله عادلانه تر است، و اگر پدران شان را نمي‌شناسيد، پس برادران ديني، و آزاد شدگان شما هستند، و بر شما در آنچه از روي خطا گفتيد، گناهي نيست، ولي [گناه در چيزي است] كه دلهاي تان به آن قصد كرده است، و الله آمرزندة مهربان است

وَأَشۡرَقَتِ ٱلۡأَرۡضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ ٱلۡكِتَٰبُ وَجِاْيٓءَ بِٱلنَّبِيِّـۧنَ وَٱلشُّهَدَآءِ وَقُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

زمين به نور پروردگار خود روشن مي‌گردد، و نامه [ها‌ي] اعمال نهاده مي‌شود، و پيامبران و شهداء آورده مي‌شوند، و بين آنان به حق قضاوت مي‌شود، و به آنان ستم نمي‌شود

وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَا يَفۡعَلُونَ

و به هركس جزاي آنچه كه [در دنيا از نيك و بد] كرده است، به طور كامل داده مي‌شود، و او به آنچه مي‌كنند، داناتر است

وَٱللَّهُ يَقۡضِي بِٱلۡحَقِّۖ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَقۡضُونَ بِشَيۡءٍۗ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ

الله به حق حكم مي‌كند، و كساني كه به نزد آنان دعاء مي‌كنند، به هيچ چيزي قضاوت كرده نمي‌توانند، به درستى الله همان شنواي بينا است

فَلِذَٰلِكَ فَٱدۡعُۖ وَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَۖ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡۖ وَقُلۡ ءَامَنتُ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِن كِتَٰبٖۖ وَأُمِرۡتُ لِأَعۡدِلَ بَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمۡۖ لَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَلَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡۖ لَا حُجَّةَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ

پس [اي پيامبر!] براي [اين دين] دعوت كن، و همان گونه كه ماموريت يافته‌اي استقامت نما، و از هوسهاي آنان پيروي مكن، و بگو: به همه كتابهايي كه الله نازل كرده است، ايمان دارم، و فرمان يافته ام تا در ميان شما به عدالت رفتار نمايم، الله پروردگار ما و پروردگار شما است، [نتيجة] اعمال ما براي ما، و [نتيجة] اعمال شما براي شما است، ميان ما و شما هيچ جدالي نيست، الله ما را در يكجا جمع مي‌كند، و بازگشت [همگان] به سوي او است

وَخَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّ وَلِتُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

و الله آسمانها و زمين را به حق آفريده است، و تا هر كس در برابر كاري كه [در دنيا] كرده است، [چه نيك بوده باشد، و چه بد]، پاداش داده شود، و به آنها ستم نمي‌شود

وَلِكُلّٖ دَرَجَٰتٞ مِّمَّا عَمِلُواْۖ وَلِيُوَفِّيَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

و براي هر كدام در برابر عملي كه انجام داده است، درجاتي است، تا الله [پاداش] عمل شان را به طور كامل بدهد، و به آنان ستم نمي‌شود