مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

براي اهل مدينه و باديه نشينان اطراف آن سزاوار نيست كه از همراهي با پيامبر الله خودداري نمايند، و جان خود را از جان او عزيزتر بدارند؛ زيرا در راه الله هيچ تشنگي، و رنجي، و گرسنگي به آنها نمي‌رسد، و هيچ گامي برنمي‌دارند كه موجب غضب كافران شود، و هيچ دستبردي به دشمنان نمي‌زنند، مگر آنكه براي شان عمل صالحي نوشته مي‌شود؛ زيرا الله مزد نيكوكاران را ضايع نمي‌سازد

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

و هيچ مال كم و زيادي را انفاق نمي‎كنند، و هيچ واديی را نمي‌پيمايند، مگر آنكه [ثواب آن] براي شان نوشته مي‌شود، تا الله آنان را به بهترين آنچه كه انجام مي‌دادند، پاداش بدهد

۞وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

و مناسب نيست كه همة مؤمنان به جهاد بيرون شوند، پس چرا از هر گروهي از ايشان عدة سفر نمي‎كنند تا در دين دانش بياموزند، و چون نزد قوم خود برگردند، آنان را بيم بدهند، تا شايد حذر كنند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ ٱلۡكُفَّارِ وَلۡيَجِدُواْ فِيكُمۡ غِلۡظَةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ

اي كساني كه ايمان آورده ‌ايد! با كافراني كه با شما نزديك ‌اند، به جنگ بپردازيد، و بايد در شما خشونت احساس كنند، و بدانيد كه الله با پرهيزگاران است

أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَٰتَلُونَ بِأَنَّهُمۡ ظُلِمُواْۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ نَصۡرِهِمۡ لَقَدِيرٌ

براي كساني كه [كفار] با آنان جنگ مي‌كنند، اجازة [جهاد] داده شد، زيرا آنان مورد ستم قرار گرفته اند، و به درستى الله بر نصرت دادن شان توانا است

ٱلَّذِينَ أُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِم بِغَيۡرِ حَقٍّ إِلَّآ أَن يَقُولُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُۗ وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لَّهُدِّمَتۡ صَوَٰمِعُ وَبِيَعٞ وَصَلَوَٰتٞ وَمَسَٰجِدُ يُذۡكَرُ فِيهَا ٱسۡمُ ٱللَّهِ كَثِيرٗاۗ وَلَيَنصُرَنَّ ٱللَّهُ مَن يَنصُرُهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ

آن كساني كه از ديار شان به ناحق رانده شدند، [و به رانده شدن شان سبب] ديگري جز اين نبود كه مي‌گفتند: پروردگار ما الله است، و اگر الله بعضي از مردم را به وسيلة ‌بعض [ديگر] دفع نمي‌كرد، صومعه ها، و كليساها، و كنيسه ها، و مسجدهايي كه در آنها نام الله بسيار ياد مي‌شود، و يران مي‌گرديد، و به يقين الله كسي را ياري مي‌دهد، كه [دين] او را ياري دهد، و به درستى الله قوي و پيروزمند است

وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوٓاْ أَوۡ مَاتُواْ لَيَرۡزُقَنَّهُمُ ٱللَّهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ

وكساني كه در راه الله هجرت نمودند، و بعد از آن كشته شدند، و يا مردند، هرآينه الله آنها را روزي خوبي مي‌دهد، و به يقين الله بهترين روزي دهندگان است

لَيُدۡخِلَنَّهُم مُّدۡخَلٗا يَرۡضَوۡنَهُۥۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٞ

و هرآينه آنان را به جايي وارد مي‌كند كه به آن رضايت دارند، و به يقين الله داناي حليم است

وَجَٰهِدُواْ فِي ٱللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِۦۚ هُوَ ٱجۡتَبَىٰكُمۡ وَمَا جَعَلَ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلدِّينِ مِنۡ حَرَجٖۚ مِّلَّةَ أَبِيكُمۡ إِبۡرَٰهِيمَۚ هُوَ سَمَّىٰكُمُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ مِن قَبۡلُ وَفِي هَٰذَا لِيَكُونَ ٱلرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيۡكُمۡ وَتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِۚ فَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱعۡتَصِمُواْ بِٱللَّهِ هُوَ مَوۡلَىٰكُمۡۖ فَنِعۡمَ ٱلۡمَوۡلَىٰ وَنِعۡمَ ٱلنَّصِيرُ

و در راه الله همان طوري كه شايستة ‌آن است، جهاد كنيد، او شما را برگزيد، و در امور دين هيچ دشواري بر شما قرار نداد، [اين همان] ملت پدر شما ابراهيم است، او پيش از اين [در كتابهاي گذشته] و در اين [قرآن] شما را مسلمان ناميد، تا اين پيامبر بر شما شاهد باشد، و شما بر مردمان شاهد باشيد، پس نماز را برپا داريد، و زكات را اداء نماييد، و به الله تمسك بجوييد، كه او مولاي شما است، چه نيكو مولايي، و چه نيكو ياوري است

وَمَن جَٰهَدَ فَإِنَّمَا يُجَٰهِدُ لِنَفۡسِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و هر كس كه [در راه الله] جهاد كند، جز اين نيست كه به [نفع] خود جهاد مي‌كند، به درستى الله از جهانيان بي نياز است

وَٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ فِينَا لَنَهۡدِيَنَّهُمۡ سُبُلَنَاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَمَعَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

و كساني كه در راه ما كوشش كرده اند، هرآينه آنان را به راه هاي [هدايت] خويش رهنمايي مي‌كنيم، و به درستى الله با نيكوكاران است

مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ رِجَالٞ صَدَقُواْ مَا عَٰهَدُواْ ٱللَّهَ عَلَيۡهِۖ فَمِنۡهُم مَّن قَضَىٰ نَحۡبَهُۥ وَمِنۡهُم مَّن يَنتَظِرُۖ وَمَا بَدَّلُواْ تَبۡدِيلٗا

از مؤمنان مرداني هستند كه بر پيمان الله صادقانه وفا دار ماندند، عدة از آنان پيمان خود را به پايان رساندند [و شهيد شدند]، و عدة ديگري در انتظار اند، و [در عهد و پيمان خود] هيچ گونه تغيير و تبديلي نياوردند

فَإِذَا لَقِيتُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَضَرۡبَ ٱلرِّقَابِ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَثۡخَنتُمُوهُمۡ فَشُدُّواْ ٱلۡوَثَاقَ فَإِمَّا مَنَّۢا بَعۡدُ وَإِمَّا فِدَآءً حَتَّىٰ تَضَعَ ٱلۡحَرۡبُ أَوۡزَارَهَاۚ ذَٰلِكَۖ وَلَوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَٱنتَصَرَ مِنۡهُمۡ وَلَٰكِن لِّيَبۡلُوَاْ بَعۡضَكُم بِبَعۡضٖۗ وَٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ

و چون [در ميدان جنگ] با كافران روبرو شديد، گردنهاي [آنان] را بزنيد، و چون آنان را به خاك و خون كشيديد، و [از آنان اسيراني گرفتيد] آنان را محكم به بند بكشيد، و بعد از اينكه جنگ بار سنگين خود را بر زمين نهاد [جنگ خاتمه يافت]، آن اسيران را به احسان، و يا به فديه رها كنيد، اين است، و اگر الله مي‌خواست، [خودش] از آنان انتقام مي‌گرفت، ولي [خواست] تا عدة از شما را در برابر عدة ديگري مورد آزمايش قرار دهد، و كساني كه در راه الله كشته شوند، او اعمال [نيك] شان را هيچگاه تباه و نابود نمي‌كند

سَيَهۡدِيهِمۡ وَيُصۡلِحُ بَالَهُمۡ

[و] به زودي آنان را هدايت مي‌كند، و كار شان را اصلاح مي‌سازد

وَيُدۡخِلُهُمُ ٱلۡجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمۡ

و آنان را به بهشتى وارد مي‌كند كه [اوصاف آنرا قبلا] براي شان معرفي كرده است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ يَنصُرۡكُمۡ وَيُثَبِّتۡ أَقۡدَامَكُمۡ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! اگر [دين] الله را ياري كنيد، الله شما را ياري مي‌كند، و شما را ثابت قدم مي‌دارد

فَلَا تَهِنُواْ وَتَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱلسَّلۡمِ وَأَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ وَٱللَّهُ مَعَكُمۡ وَلَن يَتِرَكُمۡ أَعۡمَٰلَكُمۡ

پس [اي مؤمنان] هرگز [در وقت جهاد] سست نشويد، كه [كافران را] به آشتي بخوانيد، و شما برتر هستيد، و الله با شما است، و [از جزاي] اعمال تان نمي‌كاهد

قُل لِّلۡمُخَلَّفِينَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ سَتُدۡعَوۡنَ إِلَىٰ قَوۡمٍ أُوْلِي بَأۡسٖ شَدِيدٖ تُقَٰتِلُونَهُمۡ أَوۡ يُسۡلِمُونَۖ فَإِن تُطِيعُواْ يُؤۡتِكُمُ ٱللَّهُ أَجۡرًا حَسَنٗاۖ وَإِن تَتَوَلَّوۡاْ كَمَا تَوَلَّيۡتُم مِّن قَبۡلُ يُعَذِّبۡكُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا

[اي بيامبر!] براي باديه نشيناني كه از [جنگ] باز مانده اند، بگو: به زودي از شما دعوت خواهد شد تا به جنگ مردم نيرومندي برويد [كه مردم فارس و روم باشند]، تا با آنها به نبرد بپردازيد، يا مسلمان شوند، و اگر فرمانبرداري كنيد، الله به شما مزد خوبي مي‌دهد، و اگر مانند گذشته سرپيچي كرديد، شما را به عذاب دردناكي گرفتار مي‌كند

إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ ثُمَّ لَمۡ يَرۡتَابُواْ وَجَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلصَّـٰدِقُونَ

جز اين نيست كه مؤمنان [واقعي] كساني هستند كه به الله و پيامبرش ايمان آورده اند، و بعد از آن، شك و شبهة [به دل شان] راه نيافته است، و با مال و جان خود در راه الله جهاد كرده اند، چنين اشخاصي راست گويانند

وَمَا لَكُمۡ أَلَّا تُنفِقُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَٰثُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ لَا يَسۡتَوِي مِنكُم مَّنۡ أَنفَقَ مِن قَبۡلِ ٱلۡفَتۡحِ وَقَٰتَلَۚ أُوْلَـٰٓئِكَ أَعۡظَمُ دَرَجَةٗ مِّنَ ٱلَّذِينَ أَنفَقُواْ مِنۢ بَعۡدُ وَقَٰتَلُواْۚ وَكُلّٗا وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

و شما را چه شده است كه در راه الله انفاق نمي‌كنيد، در حالي كه ميراث آسمانها و زمين متعلق به الله است، كساني از شما كه پيش از فتح [مكه] انفاق نمودند، و جهاد كردند، برابر نيستند[1]، آنان از نگاه مقام و منزلت، از كساني كه بعد از فتح انفاق كرده و جهاد كرده اند، درجة بالاتري دارند، الله همه را پاداش نيكي وعده داده است، و خداوند به آنچه مي‌كنيد، آگاه است

لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلَنَا بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَأَنزَلۡنَا مَعَهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمِيزَانَ لِيَقُومَ ٱلنَّاسُ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَأَنزَلۡنَا ٱلۡحَدِيدَ فِيهِ بَأۡسٞ شَدِيدٞ وَمَنَٰفِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعۡلَمَ ٱللَّهُ مَن يَنصُرُهُۥ وَرُسُلَهُۥ بِٱلۡغَيۡبِۚ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٞ

به يقين كه ما پيامبران خود را با معجزات آشكاري فرستاديم، و با ايشان كتاب و ميزان [عدالت] را نازل كرديم، تا مردم به عدالت برخيزند، و آهن را كه در آن نيروي زياد، و منافعي براي مردمان مي‌باشد، پديد آورديم، و تا الله كسي را كه او و پيامبرانش را غائبانه نصرت مي‌دهد، معلوم بدارد، و به يقين الله، قوي پيروزمند است

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ مِن دِيَٰرِهِمۡ لِأَوَّلِ ٱلۡحَشۡرِۚ مَا ظَنَنتُمۡ أَن يَخۡرُجُواْۖ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمۡ حُصُونُهُم مِّنَ ٱللَّهِ فَأَتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِنۡ حَيۡثُ لَمۡ يَحۡتَسِبُواْۖ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلرُّعۡبَۚ يُخۡرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيۡدِيهِمۡ وَأَيۡدِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ فَٱعۡتَبِرُواْ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ

او آن ذاتي است كه كساني از اهل كتاب را كه كفر ورزيده بودند، در اولين بيرون راندن دسته جمعي از خانه هاي شان بيرون راند، شما گمان نمي‌كرديد [كه به اين آساني] بيرون شوند، و آنان گمان داشتند كه قلعه هاي شان آنان را از [عذاب] الله مانع خواهند شد، اما [عذاب] الله از جايي كه گمان نمي‌كردند، به سراغ شان آمد، و در دلهاي شان ترس و وحشت انداخت، [تا جايي كه] خانه هاي خود را به دست خود، و به دست مؤمنان خراب مي‌كردند، پس اي صاحبان بينش، پند و عبرت بگيريد

وَلَوۡلَآ أَن كَتَبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡجَلَآءَ لَعَذَّبَهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابُ ٱلنَّارِ

و اگر الله جلاي وطن را بر آنان مقرر نمي‌كرد، هرآينه آنان را در همين دنيا به عذاب گرفتار مي‌كرد، و در آخرت براي آنان عذاب آتش [جهنم] است

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۖ وَمَن يُشَآقِّ ٱللَّهَ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

اين بدان جهت است كه آنان با الله و پيامبرش مخالفت ورزيدند، و كسي كه با الله و پيامبرش مخالفت بورزد، [بداند] كه به يقين الله داراي عذاب سختي است

مَا قَطَعۡتُم مِّن لِّينَةٍ أَوۡ تَرَكۡتُمُوهَا قَآئِمَةً عَلَىٰٓ أُصُولِهَا فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيُخۡزِيَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

هرچه از درختان خرما را كه قطع كرديد، و يا آنها را ايستاده برپا نگهداشتيد، به فرمان الله بود، تا فاسقان را خوار گرداند

وَمَآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡهُمۡ فَمَآ أَوۡجَفۡتُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ خَيۡلٖ وَلَا رِكَابٖ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُۥ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

و آنچه را كه الله [از مال و زمين] آنها به پيامبر خود ارزاني داشت، [چيز هايي است] كه شما [در بدست آوردن آنها] نه اسپان را به جولان آورديد، و نه شتران را، و ليكن الله متعال پيامبرانش را بر هر كسي كه بخواهد، مسلط مي‌سازد، و الله بر هر چيزي توانا است

مَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰ فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ كَيۡ لَا يَكُونَ دُولَةَۢ بَيۡنَ ٱلۡأَغۡنِيَآءِ مِنكُمۡۚ وَمَآ ءَاتَىٰكُمُ ٱلرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَىٰكُمۡ عَنۡهُ فَٱنتَهُواْۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

آنچه الله از اموال اهل اين آبادي‌ها به پيامبر خود ارزاني داشت، متعلق به الله و پيامبر و خويشاوندان [پيامبر] و يتيمان و مساكين و در راه ماندگان است، تا تنها در ميان ثروتمندان شما دست به دست نگردد، و آنچه را كه پيامبر براي شما مي‌دهد، بگيريد، و آنچه كه شما را از آن نهي مي‌كند، خود داري نماييد، و از الله بترسيد، كه الله داراي عذاب سختي است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمۡ أَوۡلِيَآءَ تُلۡقُونَ إِلَيۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَقَدۡ كَفَرُواْ بِمَا جَآءَكُم مِّنَ ٱلۡحَقِّ يُخۡرِجُونَ ٱلرَّسُولَ وَإِيَّاكُمۡ أَن تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ رَبِّكُمۡ إِن كُنتُمۡ خَرَجۡتُمۡ جِهَٰدٗا فِي سَبِيلِي وَٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِيۚ تُسِرُّونَ إِلَيۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَأَنَا۠ أَعۡلَمُ بِمَآ أَخۡفَيۡتُمۡ وَمَآ أَعۡلَنتُمۡۚ وَمَن يَفۡعَلۡهُ مِنكُمۡ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ

اي كساني كه ايمان آورده ايد، دشمنان من، و دشمنان خود را به دوستي نگيريد، كه با آنان محبت بورزيد، در حالي كه آنان به آنچه از حق براي شما آمده است، كافر مي‌باشند، پيامبر و شما را به خاطر ايمان آوردن به الله كه پروردگار شما است، [از ديار تان] بيرون مي‌رانند، اگر براي جهاد در راه من، و طلب رضاي من بيرون شده ايد، شما پنهاني با آنان رابطة دوستي برقرار مي‌سازيد، در حالي كه من به آنچه پنهان مي‌كنيد، و آنچه كه آشكار مي‌سازيد، داناترم، و كسي كه از شما چنين كند، به تحقيق كه راه راست را گم كرده است

إِن يَثۡقَفُوكُمۡ يَكُونُواْ لَكُمۡ أَعۡدَآءٗ وَيَبۡسُطُوٓاْ إِلَيۡكُمۡ أَيۡدِيَهُمۡ وَأَلۡسِنَتَهُم بِٱلسُّوٓءِ وَوَدُّواْ لَوۡ تَكۡفُرُونَ

اگر [كافران] بر شما تسلط يابند، دشمن تان مي‌شوند، و دست و زبان خود را به بدي به سوي شما مي‌گشايند، و آرزوي شان اين است كه شما [نيز] كافر شويد

إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِهِۦ صَفّٗا كَأَنَّهُم بُنۡيَٰنٞ مَّرۡصُوصٞ

همانا الله كساني را دوست دارد كه در راهش مانند ديوار آهنيني در يك صف پيكار مي‌كنند