إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ فِي ٱلدَّرۡكِ ٱلۡأَسۡفَلِ مِنَ ٱلنَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمۡ نَصِيرًا
همانا منافقان درپايين ترين طبقة دوزخ قرار دارند، و هرگز براي آنها ياوري نخواهي يافت
يَحۡذَرُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيۡهِمۡ سُورَةٞ تُنَبِّئُهُم بِمَا فِي قُلُوبِهِمۡۚ قُلِ ٱسۡتَهۡزِءُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ مُخۡرِجٞ مَّا تَحۡذَرُونَ
منافقان از آن بيم دارند، كه مبادا بر [مسلمانان] سورة نازل شود، و به آنان از آنچه كه در دلهاي [منافقان] است خبر بدهد، بگو! استهزاء كنيد، بي گمان الله آشكارا كنندة چيزی است كه از آن ميترسيد
وَلَئِن سَأَلۡتَهُمۡ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلۡعَبُۚ قُلۡ أَبِٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ وَرَسُولِهِۦ كُنتُمۡ تَسۡتَهۡزِءُونَ
و اگر از آنها بپرسي [كه چرا استهزاء ميكرديد] ميگويند: ما شوخي و بازي ميكرديم، بگو! آيا به الله و آيات او و به پيامبرش استهزاء ميكرديد
لَا تَعۡتَذِرُواْ قَدۡ كَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡۚ إِن نَّعۡفُ عَن طَآئِفَةٖ مِّنكُمۡ نُعَذِّبۡ طَآئِفَةَۢ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ
عذري نياوريد، به يقين شما بعد از ايمان آوردن خود كافر شديد، اگر گروهي از شما را عفو كنيم، گروه ديگري را عذاب ميكنيم؛ زيرا آنان مجرم ميباشند
ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتُ بَعۡضُهُم مِّنۢ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمُنكَرِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَقۡبِضُونَ أَيۡدِيَهُمۡۚ نَسُواْ ٱللَّهَ فَنَسِيَهُمۡۚ إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
مردان منافق و زنان منافق از يكديگر اند، به كار بد امر ميكنند، و از كار نيك جلوگيري مينمايند، و دستهاي خود را ميگيرند الله را فراموش كرده اند، لذا الله هم آنان را فراموش كرده است، به يقين منافقان فاسقان هستند
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتِ وَٱلۡكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ هِيَ حَسۡبُهُمۡۚ وَلَعَنَهُمُ ٱللَّهُۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّقِيمٞ
الله متعال مردان منافق و زنان منافق، و كافران را به آتش دوزخ وعده داده است، كه به طور جاودانه در آن ميمانند، اين [عذاب دائمي] براي شان كافي است، و او آنها را لعنت كرده است، و براي آنان عذاب دائمي است
كَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ كَانُوٓاْ أَشَدَّ مِنكُمۡ قُوَّةٗ وَأَكۡثَرَ أَمۡوَٰلٗا وَأَوۡلَٰدٗا فَٱسۡتَمۡتَعُواْ بِخَلَٰقِهِمۡ فَٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِخَلَٰقِكُمۡ كَمَا ٱسۡتَمۡتَعَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُم بِخَلَٰقِهِمۡ وَخُضۡتُمۡ كَٱلَّذِي خَاضُوٓاْۚ أُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
[اي منافقان مثل شما] همانند كساني است كه پيش از شما بودند، در حالي كه از شما نيرومندتر و داراي مالها و فرزندان بيشتري بودند، آنها از نصيب خويش برخوردار شدند، و شما نيز از نصيب خود برخوردار شديد، همان گونه كه كسان پيش ازشما از نصيب خويش برخوردار شدند، و شما همان گونه [در باطل] فرو رفتيد، كه آنها فرو رفتند، اعمال آنها در دنيا و آخرت از بين رفت و آنها زيان كارانند
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ جَٰهِدِ ٱلۡكُفَّارَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱغۡلُظۡ عَلَيۡهِمۡۚ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
اي پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن، و بر آنان سخت بگير، و جايگاه شان دوزخ است، و چه سرانجام بدي است
يَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدۡ قَالُواْ كَلِمَةَ ٱلۡكُفۡرِ وَكَفَرُواْ بَعۡدَ إِسۡلَٰمِهِمۡ وَهَمُّواْ بِمَا لَمۡ يَنَالُواْۚ وَمَا نَقَمُوٓاْ إِلَّآ أَنۡ أَغۡنَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ مِن فَضۡلِهِۦۚ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيۡرٗا لَّهُمۡۖ وَإِن يَتَوَلَّوۡاْ يُعَذِّبۡهُمُ ٱللَّهُ عَذَابًا أَلِيمٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَمَا لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
به الله قَسَم ياد ميكنند كه [ناسزا] نگفته اند، و به يقين كه سخن كفرآميز را گفتهاند، و بعد از اسلام آوردن شان كافر شدند، و قصد كاري را كردند كه به انجام دادن آن دست نيافتند، و سبب عيبجويي آنان چيز ديگري جز اين نيست كه الله و پيامبرش آنان را از فضل خويش توانگر ساخت، پس اگر توبه كنند، براي آنان بهتر است، و اگر روي بگردانند، الله آنان را در دنيا و آخرت به عذاب دردناكي گرفتار ميسازد، و براي آنان در روي زمين هيچ يار و ياوري نيست
۞وَمِنۡهُم مَّنۡ عَٰهَدَ ٱللَّهَ لَئِنۡ ءَاتَىٰنَا مِن فَضۡلِهِۦ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
و بعضي از آنان با الله عهد بستند كه اگر او از فضل خود به ما [چيزی] عطا كند، حتما صدقه ميدهيم، و از نيكوكاران خواهيم شد
فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُم مِّن فَضۡلِهِۦ بَخِلُواْ بِهِۦ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ
و چون او از فضل خود براي آنها عطاء فرمود، بخل ورزيدند، و در حال اعراض روي گردانيدند
فَأَعۡقَبَهُمۡ نِفَاقٗا فِي قُلُوبِهِمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ يَلۡقَوۡنَهُۥ بِمَآ أَخۡلَفُواْ ٱللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُواْ يَكۡذِبُونَ
پس به سزاي آنكه با الله وعده خلافي كردند، و به سبب آنكه دروغ گفتند، نفاق را تا روز قيامت در دلهاي شان بر قرار نمود
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ سِرَّهُمۡ وَنَجۡوَىٰهُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ
آيا ندانستند كه الله اَسرار و رازهايی را كه با يكديگر سرگوشي ميكنند، ميداند، و الله علام الغيوب است
ٱلَّذِينَ يَلۡمِزُونَ ٱلۡمُطَّوِّعِينَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ فِي ٱلصَّدَقَٰتِ وَٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهۡدَهُمۡ فَيَسۡخَرُونَ مِنۡهُمۡ سَخِرَ ٱللَّهُ مِنۡهُمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ
كساني كه بر صدقه دهندگان نفلي، و بر كساني كه جز به اندازة توان خود چيزی نمييابند، عيبجويي ميكنند، و آنها را به مسخره ميگيرند، [به جزاي اين عمل بد] الله تمسخر شان ميكند، و براي آنها عذاب دردناكي است
ٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ أَوۡ لَا تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ إِن تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ سَبۡعِينَ مَرَّةٗ فَلَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
[اي پيامبر!] چه براي آنها آمرزش بخواهي، و چه آمرزش نخواهي، اگر براي آنها هفتاد بار آمرزش بخواهي، هرگز الله آنها را نميآمرزد؛ زيرا آنها به الله و رسول او كفر ورزيدند، و الله گروه فاسقان را هدايت نميكند
فَرِحَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ بِمَقۡعَدِهِمۡ خِلَٰفَ رَسُولِ ٱللَّهِ وَكَرِهُوٓاْ أَن يُجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَقَالُواْ لَا تَنفِرُواْ فِي ٱلۡحَرِّۗ قُلۡ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرّٗاۚ لَّوۡ كَانُواْ يَفۡقَهُونَ
تخلف كنندگان از [غزوة تبوك] از خانه نشستن خود، بر خلاف [امر] پيامبر الله خوشحال شدند، و از اينكه با مالها و جانهاي خود در راه الله جهاد كنند، كراهت داشتند، و [با يكديگر خود] گفتند در اين گرما [به جهاد] بيرون نشويد، [اي پيامبر!] بگو! اگر [اينها] ميفهميدند آتش دوزخ گرمتر است
فَلۡيَضۡحَكُواْ قَلِيلٗا وَلۡيَبۡكُواْ كَثِيرٗا جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
پس آنان به سزاي آنچه ميكردند، كمتر بخندند، و بسيار بگريند
فَإِن رَّجَعَكَ ٱللَّهُ إِلَىٰ طَآئِفَةٖ مِّنۡهُمۡ فَٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِلۡخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخۡرُجُواْ مَعِيَ أَبَدٗا وَلَن تُقَٰتِلُواْ مَعِيَ عَدُوًّاۖ إِنَّكُمۡ رَضِيتُم بِٱلۡقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٖ فَٱقۡعُدُواْ مَعَ ٱلۡخَٰلِفِينَ
پس [اي پيامبر!] اگر الله تو را به نزد گروهي از آنان باز گردانيد، و از تو براي بيرون شدن [به جهاد] اجازه خواستند، بگو! هرگز ابدا با من [به جهاد] بيرون نخواهيد شد، و هرگز با من با هيچ دشمني جنگ نخواهيد كرد؛ زيرا شما بوديد كه بار اول به نشستن راضي شديد، پس همراه عقب ماندگان بنشينيد
وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَىٰ قَبۡرِهِۦٓۖ إِنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَمَاتُواْ وَهُمۡ فَٰسِقُونَ
بر هيچ كدام از آنان كه مُرد نماز مخوان، و بر قبرش ايستاده مشو؛ زيرا آنها به الله و رسول او كفر ورزيدند، و در حالي مردند كه فاسق بودند
وَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَأَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
اموال و اولاد آنها تو را به شگفتي نياورد؛ و جز اين نيست كه الله ميخواهد به سبب اين چيزها در زندگي دنيا آنها را عذاب كند، و جان شان در حالي بيرون شود كه كافر باشند
وَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٌ أَنۡ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَجَٰهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ ٱسۡتَـٔۡذَنَكَ أُوْلُواْ ٱلطَّوۡلِ مِنۡهُمۡ وَقَالُواْ ذَرۡنَا نَكُن مَّعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ
چون سورة نازل شود كه به الله ايمان بياوريد، و با رسولش جهاد كنيد، توانمندان شان از تو اجازه خواسته و ميگويند: بگذار كه با خانه نشينان باشيم
رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ
به اين راضي شدند كه همراه خانه نشينان بنشينند، و بر دلهاي شان مهر نهاده شد، از اين جهت نميفهمند
وَمِمَّنۡ حَوۡلَكُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مُنَٰفِقُونَۖ وَمِنۡ أَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى ٱلنِّفَاقِ لَا تَعۡلَمُهُمۡۖ نَحۡنُ نَعۡلَمُهُمۡۚ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيۡنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٖ
و از باديه نشينان پيرامون تان، و از اهل مدينه منافقاني هستند كه بر نفاق عادت كرده اند، تو آنها را نميشناسي، ما آنها را ميشناسيم، به زودي آنان را دو بار عذاب ميكنيم، سپس به سوي عذاب بزرگى، باز گردانده ميشوند
لِّيُعَذِّبَ ٱللَّهُ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتِ وَٱلۡمُشۡرِكِينَ وَٱلۡمُشۡرِكَٰتِ وَيَتُوبَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمَۢا
تا الله مردان منافق، و زنان منافق، و مردان مشرك، و زنان مشرك را عذاب نمايد، و الله توبة مردان مؤمن، و زنان مؤمن را بپذيرد، و الله آمرزندة مهربان است
وَيُعَذِّبَ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتِ وَٱلۡمُشۡرِكِينَ وَٱلۡمُشۡرِكَٰتِ ٱلظَّآنِّينَ بِٱللَّهِ ظَنَّ ٱلسَّوۡءِۚ عَلَيۡهِمۡ دَآئِرَةُ ٱلسَّوۡءِۖ وَغَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَلَعَنَهُمۡ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَهَنَّمَۖ وَسَآءَتۡ مَصِيرٗا
و تا اينكه مردان منافق و زنان منافق، و مردان مشرك و زنان مشرك را كه به الله گمان بد دارند، عذاب كند، حوادث ناگوار بر ايشان باد، و الله بر آنان غضب نموده، و آنان را لعنت كرده است، و دوزخ را براي آنان آماده نموده است، كه جايگاه بدي است
يَوۡمَ يَقُولُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتُ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱنظُرُونَا نَقۡتَبِسۡ مِن نُّورِكُمۡ قِيلَ ٱرۡجِعُواْ وَرَآءَكُمۡ فَٱلۡتَمِسُواْ نُورٗاۖ فَضُرِبَ بَيۡنَهُم بِسُورٖ لَّهُۥ بَابُۢ بَاطِنُهُۥ فِيهِ ٱلرَّحۡمَةُ وَظَٰهِرُهُۥ مِن قِبَلِهِ ٱلۡعَذَابُ
روزي كه مردان منافق و زنان منافق، براي كساني كه ايمان آورده اند ميگويند: انتظار ما را بكشيد، تا از نور تان براي خود [روشني] بگيريم، [براي آنان] گفته ميشود: به پشت سر خود [به دار دنيا] برگرديد، و [از آنجا] روشني بجوييد، و ميان شان ديواري كشيده ميشود كه دري دارد، داخل آن [ديوار] رحمت، و بيرون آن از پيش روي عذاب است
يُنَادُونَهُمۡ أَلَمۡ نَكُن مَّعَكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ وَلَٰكِنَّكُمۡ فَتَنتُمۡ أَنفُسَكُمۡ وَتَرَبَّصۡتُمۡ وَٱرۡتَبۡتُمۡ وَغَرَّتۡكُمُ ٱلۡأَمَانِيُّ حَتَّىٰ جَآءَ أَمۡرُ ٱللَّهِ وَغَرَّكُم بِٱللَّهِ ٱلۡغَرُورُ
[منافقان، مؤمنان را] صدا زده، [وميگويند:] آيا ما با شما نبوديم، ميگويند: چرا نبوديد، و ليكن شما خود را گرفتار فتنه كرديد، و انتظار كشيديد، و شك آورديد، و آرزوهاي [باطل] شما را فريب داد، تا آنكه فرمان الهي [كه مرگ باشد] در رسيد، و آن فريبنده [شيطان] شما را [به عفو] الله مغرور ساخت
فَٱلۡيَوۡمَ لَا يُؤۡخَذُ مِنكُمۡ فِدۡيَةٞ وَلَا مِنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ مَأۡوَىٰكُمُ ٱلنَّارُۖ هِيَ مَوۡلَىٰكُمۡۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
لذا امروز نه از شما فدية قبول ميشود، و نه از كساني كه كافر شدند، جايگاه شما آتش [جهنم] است، و همان آتش سزاوار شما است، و چه بد جايگاهي است
۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ قَوۡمًا غَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مَّا هُم مِّنكُمۡ وَلَا مِنۡهُمۡ وَيَحۡلِفُونَ عَلَى ٱلۡكَذِبِ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
[اي پيامبر!] آيا نديدي كساني را كه با مردمي دوستي ميكنند، كه مورد غضب الله ميباشند؟ اين اشخاص، نه از شما هستند، و نه از آنان، و آگاهانه به دروغ قسم ياد ميكنند
أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدًاۖ إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
الله براي آنان عذاب سختي را آماده كرده است، به يقين آنان كار بدي ميكنند