Surata: سورة نازعات

O versículo : 31

أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا

و از آن، آب و گياهانش را بيرون آورد



Surata: سورة نازعات

O versículo : 32

وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا

و كوه ها را استوار نمود



Surata: سورة نازعات

O versículo : 33

مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

تا بهرة براي شما و براي چهارپايان شما باشد



Surata: سورة نازعات

O versículo : 34

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ

وچون آن حادثة بزرگ [روز قيامت] برپا شود



Surata: سورة نازعات

O versículo : 35

يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ

در آن روز انسان آنچه را كه [از خوب و بد] انجام داده بود، به ياد مي‌آورد



Surata: سورة نازعات

O versículo : 36

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ

و جهنم براي هر بينندة آشكار مي‌شود



Surata: سورة نازعات

O versículo : 37

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ

اما كسي كه سركشي كرده باشد



Surata: سورة نازعات

O versículo : 38

وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

و زندگي دنيا را [بر آخرت] برگزيده باشد



Surata: سورة نازعات

O versículo : 39

فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

پس جايگاه او همان دوزخ است



Surata: سورة نازعات

O versículo : 40

وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ

و اما كسي كه از ايستادن در پيشگاه پروردگار خود ترسيده باشد، و نفس خود را از هوي و هوس جلو گيري نموده باشد



Surata: سورة نازعات

O versículo : 41

فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

به يقين كه جايگاه او همان بهشت است



Surata: سورة نازعات

O versículo : 42

يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا

[اي پيامبر!] از تو در بارة قيامت مي‌پرسند، كه چه وقت واقع مي‌شود



Surata: سورة نازعات

O versículo : 43

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ

تو از ياد آن در چه موقعي هستي



Surata: سورة نازعات

O versículo : 44

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ

منتهاي علم آن با پروردگار تو است



Surata: سورة نازعات

O versículo : 45

إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا

جز اين نيست كه تو هشدار دهندة كساني هستي كه از آن [از روز قيامت] مي‌ترسند



Surata: سورة نازعات

O versículo : 46

كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا

روزي كه آنرا ببينند، احساس مي‌كنند كه جز شبي و يا روزي درنگ نكرده بودند