Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 31

ثُمَّ أَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِينَ

و بعد از آنان مردم ديگري را آفريديم [كه قوم عاد باشند]



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 32

فَأَرۡسَلۡنَا فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ

و در ميان شان از خود شان، پيامبري فرستاديم [كه هود باشد]، كه الله را بپرستيد، و براي شما جز او هيچ معبودي نيست، آيا [از عذاب الله] نمي‌ترسيد



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 33

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَتۡرَفۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا مَا هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يَأۡكُلُ مِمَّا تَأۡكُلُونَ مِنۡهُ وَيَشۡرَبُ مِمَّا تَشۡرَبُونَ

اشرافيان قومش كه كافر شده بودند، و لقاي آخرت را دورغ پنداشتند، و آنان را در زندگي دنيا ناز و نعمت داده بوديم، گفتند: اين [شخص] مانند شما بشري بيش نيست، از چيزي مي‌خورد كه شما مي‌خوريد، و از چيزي مي‌آشامد كه شما مي‌آشاميد



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 34

وَلَئِنۡ أَطَعۡتُم بَشَرٗا مِّثۡلَكُمۡ إِنَّكُمۡ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ

و اگر از بشري همانند خود اطاعت كنيد، به يقين در اين صورت خساره مند خواهيد شد



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 35

أَيَعِدُكُمۡ أَنَّكُمۡ إِذَا مِتُّمۡ وَكُنتُمۡ تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَنَّكُم مُّخۡرَجُونَ

آيا شما را وعده مي‌دهد، كه شما بعد از مرگ كه به خاك و استخوان تبديل شديد، دو باره [از قبرهاي خود] بيرون آورده مي‌شويد



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 36

۞هَيۡهَاتَ هَيۡهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ

هيهات، هيهات از آنچه به شما و عده داده مي‌شود



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 37

إِنۡ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا نَمُوتُ وَنَحۡيَا وَمَا نَحۡنُ بِمَبۡعُوثِينَ

جز زندگي اين جهان [زندگي] ديگري وجود ندارد، مي‌ميريم، و زنده مي‌شويم، و ما بر انگيخته نمي‌شويم



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 38

إِنۡ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا وَمَا نَحۡنُ لَهُۥ بِمُؤۡمِنِينَ

او جز شخصي نيست كه به الله دروغ بسته است، [لذا] به او ايمان نمي‌آوريم



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 39

قَالَ رَبِّ ٱنصُرۡنِي بِمَا كَذَّبُونِ

[پيامبر شان] گفت: پروردگارا! مرا در برابر تكذيب آنها ياري كن



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 40

قَالَ عَمَّا قَلِيلٖ لَّيُصۡبِحُنَّ نَٰدِمِينَ

[الله متعال] فرمود: به زودي [از اينكه تو را تكذيب كرده اند] پشيمان خواهند شد



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 41

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ بِٱلۡحَقِّ فَجَعَلۡنَٰهُمۡ غُثَآءٗۚ فَبُعۡدٗا لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ

سرانجام بانگ مرگباري كه حق بود، آنان را فرا گرفت، و آنان را مانند خاشاكي گردانيديم، پس بر گروه ستمكاران [از رحمت الله] دوري باد



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 42

ثُمَّ أَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قُرُونًا ءَاخَرِينَ

سپس از پي آنان نسلهاي ديگري را پديد آورديم



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 43

مَا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ

هيچ امتي از اجل خود نه پيشي مي‌گيرد، و نه به تأخير مي‌افتد



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 44

ثُمَّ أَرۡسَلۡنَا رُسُلَنَا تَتۡرَاۖ كُلَّ مَا جَآءَ أُمَّةٗ رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُۖ فَأَتۡبَعۡنَا بَعۡضَهُم بَعۡضٗا وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَحَادِيثَۚ فَبُعۡدٗا لِّقَوۡمٖ لَّا يُؤۡمِنُونَ

بعد از آن پيامبران خود را پي در پي فرستاديم، هر پيامبري كه به نزد امتش مي‌آمد، او را تكذيب مي‌كردند، ما هم آنان را يكي پس از ديگري [به هلاكت مي‌رسانديم] و آنها را به صورت افسانة [براي آيندگان] در آورديم، پس بر قوم ستمكار دوري [از رحمت الله] باد



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 45

ثُمَّ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَٰرُونَ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ

بعد از آن موسي و برادرش هارون را با آيات خود، و معجزة روشني فرستاديم



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 46

إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمًا عَالِينَ

به سوي فرعون و اشراف [قوم] او، ولي آنان تكبر ورزيدند، و قوم برتري جويي بودند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 47

فَقَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لِبَشَرَيۡنِ مِثۡلِنَا وَقَوۡمُهُمَا لَنَا عَٰبِدُونَ

و گفتند: آيا به دو انساني همانند خود ايمان بياوريم، در حالي كه قوم آنها [بنى اسرائيل] غلامان ما هستند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 48

فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُواْ مِنَ ٱلۡمُهۡلَكِينَ

آنها آن دو [پيامبر] را تكذيب نمودند، و [سر انجام] به صف هلاك شدگان پيوستند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 49

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ لَعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ

به موسي كتاب [تورات] داديم، تا باشدكه هدايت شوند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 50

وَجَعَلۡنَا ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَأُمَّهُۥٓ ءَايَةٗ وَءَاوَيۡنَٰهُمَآ إِلَىٰ رَبۡوَةٖ ذَاتِ قَرَارٖ وَمَعِينٖ

ما پسر مريم، [عيسي] و مادرش را دليلي [بر قدرت خود] گردانيديم، وآن دو را در جاي بلندي كه هموار وداراي آب جاري بود، جاي داديم



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 51

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلرُّسُلُ كُلُواْ مِنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِيمٞ

اي پيامبران! از چيز هاي پاكيزه بخوريد، و كارهاي نيكي انجام دهيد، زيرا من به آنچه مي‌كنيد دانايم



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 52

وَإِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱتَّقُونِ

و به يقين اين ملت شما ملت واحده است، و من پروردگار شما هستم، پس تنها از [عذاب] من بترسيد



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 53

فَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡ زُبُرٗاۖ كُلُّ حِزۡبِۭ بِمَا لَدَيۡهِمۡ فَرِحُونَ

آنها در ميان خود در كار [دين] فرقه فرقه شدند، و هر گروهي به آنچه نزد شان بود خوشحال بودند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 54

فَذَرۡهُمۡ فِي غَمۡرَتِهِمۡ حَتَّىٰ حِينٍ

[اي پيامبر!] پس آنها را بگذار كه تا مدت زماني در جهل خود به سر برند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 55

أَيَحۡسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِۦ مِن مَّالٖ وَبَنِينَ

آيا مي‌پندارند به مال و فرزنداني كه به آنها مي‌دهيم



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 56

نُسَارِعُ لَهُمۡ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِۚ بَل لَّا يَشۡعُرُونَ

در رساندن خير به آنها شتاب مي‌كنيم، [چنين نيست] بلكه آنها نمي‌فهمند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 57

إِنَّ ٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ خَشۡيَةِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ

به يقين كساني كه از بيم پروردگار شان در ترس مي‌باشند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 58

وَٱلَّذِينَ هُم بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ يُؤۡمِنُونَ

و كساني كه به آيات پروردگار خويش ايمان مي‌آورند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 59

وَٱلَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمۡ لَا يُشۡرِكُونَ

و كساني كه به پروردگار شان شرك نمي‌ورزند



Surata: سورۀ مؤمنون

O versículo : 60

وَٱلَّذِينَ يُؤۡتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّقُلُوبُهُمۡ وَجِلَةٌ أَنَّهُمۡ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ رَٰجِعُونَ

و كساني كه آنچه را بايد [در راه الله] بدهند، مي‌دهند، [و با اينهم] از اينكه به سوي پروردگار شان باز مي‌گردند، دلهاي شان ترسان و هراسان است