Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 31

وَجَعَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمۡ وَجَعَلۡنَا فِيهَا فِجَاجٗا سُبُلٗا لَّعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ

و در زمين كوه‌هاي استواري را قرار داديم، تا مبادا آنان را بلرزاند، و در ميان كوه ها راه هاي گشادة را به وجود آورديم، تا باشد كه راه [خويش را] بيابند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 32

وَجَعَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ سَقۡفٗا مَّحۡفُوظٗاۖ وَهُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهَا مُعۡرِضُونَ

و آسمان را سقف محفوظي قرار داديم، و آنان از دلائل آنها روي گردانند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 33

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

و او ذاتي است كه شب و روز، و خورشيد و ماه را آفريد، و همة آنها در مدار [معيني] شناور اند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 34

وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَۖ أَفَإِيْن مِّتَّ فَهُمُ ٱلۡخَٰلِدُونَ

و [اي پيامبر!] براي هيچ انساني پيش از تو جاودانگي مقرر نداشته ايم، آيا اگر تو بميري، ايشان جاودانه خواهند ماند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 35

كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ

هر كسي چشندة مرگ است، و شما را به جهت امتحان، به بدي و نيكي مي‌آزمائيم، و به سوي ما بازگرداده مي‌شويد



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 36

وَإِذَا رَءَاكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي يَذۡكُرُ ءَالِهَتَكُمۡ وَهُم بِذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

و [اي پيامبر!] چون كافران تو را ببينند، جز مسخره كردن [موقف] ديگري در مقابل تو نمي‌گيرند، [و مي‌گويند] آيا اين همان كسي است كه خدايان تان را [به بدي] ياد مي‌كند، در حالي كه خود شان به ذكر [الله] مهربان [قرآن مجيد] كافر هستند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 37

خُلِقَ ٱلۡإِنسَٰنُ مِنۡ عَجَلٖۚ سَأُوْرِيكُمۡ ءَايَٰتِي فَلَا تَسۡتَعۡجِلُونِ

انسان شتابكار آفريده شده است، به زودي آيات خود را به شما نشان خواهم داد، پس [عجله نكنيد و نزول عذاب را] از من به شتاب نخواهيد



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 38

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

و مي‌گويند: اگر راست مي‌گوييد، اين و عده چه وقت خواهد بود



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 39

لَوۡ يَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ ٱلنَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمۡ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

اگر كافران هنگامي را مي‌دانستند كه نمي‌توانند آتش را از چهره و پشت خود دور كنند، و ياري داده نمي‌شوند، [چنين نمي‌گفتند]



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 40

بَلۡ تَأۡتِيهِم بَغۡتَةٗ فَتَبۡهَتُهُمۡ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

بلكه [عذاب] به طور ناگهاني به آنان خواهد رسيد، و آنان را بهت زده خواهد كرد، نه مي‌توانند آن را برگردانند، و نه هم مهلت داده مي‌شوند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 41

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

و [اى پيامبر!] به تحقيق پيامبراني پيش از تو نيز مورد استهزاء قرار گرفتند، و سر انجام، مسخره كنندگان [عذاب الهي] دامن خود آنان را گرفت



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 42

قُلۡ مَن يَكۡلَؤُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ مِنَ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ بَلۡ هُمۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِم مُّعۡرِضُونَ

[اي پيامبر!] بگو: كيست كه در شب و روز شما را [از عذاب الله] مهربان نگه مي‌دارد، بلكه آنان از ذكر پروردگار شان [كه قرآن مجيد باشد] روي گردانند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 43

أَمۡ لَهُمۡ ءَالِهَةٞ تَمۡنَعُهُم مِّن دُونِنَاۚ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَ أَنفُسِهِمۡ وَلَا هُم مِّنَّا يُصۡحَبُونَ

آيا آنها معبودانى دارند كه آنان را [از عذاب] ما حفط مي‌كنند، [اين معبودان باطل] نه مي‌توانند خود را ياري دهند، و نه از جانب ما ياري و همراهي مي‌شوند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 44

بَلۡ مَتَّعۡنَا هَـٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۗ أَفَلَا يَرَوۡنَ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَآۚ أَفَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

بلكه ما آنها، و پدران شان را [از نعمتهاي دنيوي] بهره‌مند ساختيم، تا عمر شان به درازا كشيد، آيا نمي‌بينند كه ما آهنگ [سر] زمين [آنها] را مي‌كنيم، و آنرا از هر سو مي‌كاهيم، آيا اينها پيروز هستند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 45

قُلۡ إِنَّمَآ أُنذِرُكُم بِٱلۡوَحۡيِۚ وَلَا يَسۡمَعُ ٱلصُّمُّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ

[اي پيامبر!] بگو: من شما را به وحي هشدار مي‌دهم، ولي ناشنوایان چون هشدار داده شوند، نداء را نمي‌شنوند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 46

وَلَئِن مَّسَّتۡهُمۡ نَفۡحَةٞ مِّنۡ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

و اگر شمة از عذاب پروردگارت به آنها برسد، خواهند گفت: واي بر ما، به راستي كه ما ستمكار بوديم



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 47

وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ

و در روز قيامت، ترازوهاي عدل و داد را خواهيم نهاد، و به هيچ كس هيچ ستمي نمي‌شود، و اگر [اعمال شان] به اندازة ذرة باشد، آنرا [به حساب] مي‌آوريم، و كافي است كه حسابگر ما باشيم



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 48

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ٱلۡفُرۡقَانَ وَضِيَآءٗ وَذِكۡرٗا لِّلۡمُتَّقِينَ

و به تحقيق به موسي و هارون فرقاني داديم كه روشني بخش بوده و پندي براي پرهيزگاران است



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 49

ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَهُم مِّنَ ٱلسَّاعَةِ مُشۡفِقُونَ

آنها كساني اند كه در نهان از پروردگار شان مي‌ترسند، و از روز قيامت هراسان اند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 50

وَهَٰذَا ذِكۡرٞ مُّبَارَكٌ أَنزَلۡنَٰهُۚ أَفَأَنتُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ

و اين [قرآن كريم] پند مباركي است كه آنرا نازل ساختيم، پس آيا شما منكر آن هستيد



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 51

۞وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَآ إِبۡرَٰهِيمَ رُشۡدَهُۥ مِن قَبۡلُ وَكُنَّا بِهِۦ عَٰلِمِينَ

و به تحقيق كه پيش از اين به ابراهيم رُشد او را داديم، و ما به او دانا بوديم



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 52

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا هَٰذِهِ ٱلتَّمَاثِيلُ ٱلَّتِيٓ أَنتُمۡ لَهَا عَٰكِفُونَ

آنگاه كه به پدر و قوم خود گفت: اين مجسمه‌ها چيستند كه همواره به عبادت آنها مشغول هستيد



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 53

قَالُواْ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا لَهَا عَٰبِدِينَ

گفتند: پدران خود را ديديم كه آنها را پرستش مي‌كردند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 54

قَالَ لَقَدۡ كُنتُمۡ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمۡ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

[ابراهيم] گفت: به يقين شما، و پدران شما در گمراهي آشكاري بوديد



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 55

قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا بِٱلۡحَقِّ أَمۡ أَنتَ مِنَ ٱللَّـٰعِبِينَ

گفتند: آيا سخن حق را براي ما آوردي، و يا تو از بازيگران وشوخي كنندگان هستي



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 56

قَالَ بَل رَّبُّكُمۡ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا۠ عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ ٱلشَّـٰهِدِينَ

[ابراهيم] گفت: بلكه پروردگار شما، پروردگار آسمانها و زمين است، پروردگاري است كه آنها را آفريده است، و من بر اين [سخن] از گواهانم



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 57

وَتَٱللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصۡنَٰمَكُم بَعۡدَ أَن تُوَلُّواْ مُدۡبِرِينَ

و [ابراهيم با خود گفت] به الله سوگند، بعد از اينكه پشت كرده و برويد، براي بتهاي تان نقشة طرح خواهم كرد



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 58

فَجَعَلَهُمۡ جُذَٰذًا إِلَّا كَبِيرٗا لَّهُمۡ لَعَلَّهُمۡ إِلَيۡهِ يَرۡجِعُونَ

آنها را قطعه قطعه كرد، مگر بت بزرگ شان را، تا به پيش آن باز گردند



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 59

قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

[بت پرستان] گفتند: چه كسي با معبودان ما چنين كرده است، به يقين او از ستمكاران است



Surata: سورۀ انبياء

O versículo : 60

قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى يَذۡكُرُهُمۡ يُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِيمُ

[مردمي] گفتند: شنيديم جواني كه او را ابراهيم مي‌گويند، از آن [بتها به بدي] ياد مي‌كرد