مَا ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ مِن وَلَدٖ وَمَا كَانَ مَعَهُۥ مِنۡ إِلَٰهٍۚ إِذٗا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهِۭ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

الله هيچ فرزندي نگرفته است، و با او هيچ الهى نيست، [و اگر چنين مي‌بود]، هر آفريدگاري آنچه را كه آفريده كرده بود، با خود مي‌برد، و  بعضي بر بعضي ديگر برتري مي‌جستند، الله از توصيفي كه آنها مي‌كنند، منزه است

عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

داناي پنهان و آشكار است، پس از آنچه كه به او شريك قرار مي‌دهند، برتر است

قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ

[اي پيامبر!] بگو: پروردگارا! اگر آن [عذابي] را كه به آنها وعده داده مي‌شود، به من نشان دهي

رَبِّ فَلَا تَجۡعَلۡنِي فِي ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ

پروردگارا! پس مرا در زمرة ستمكاران قرار مده

وَإِنَّا عَلَىٰٓ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمۡ لَقَٰدِرُونَ

و به يقين ما قدرت داريم تا آنچه را كه به آنها وعده مي‌دهيم، به تو بنمايانيم

ٱدۡفَعۡ بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ ٱلسَّيِّئَةَۚ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَصِفُونَ

[اي پيامبر!] بدي را به روشي كه آسانتر است، دفع كن، ما به آنچه كه توصيف مي‌كنند، داناتريم

وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ

و [اي پيامبر!] بگو: پروردگارا! از و سوسه هاي شياطين به تو پناه مي‌برم

وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ

و پروردگارا! از اينكه شياطین نزد من حاضر شوند، به تو پناه مي‌برم

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَهُمُ ٱلۡمَوۡتُ قَالَ رَبِّ ٱرۡجِعُونِ

تا اينكه چون مرگ يكي از آنها فرا رسد [در اين وقت] مي‌گويد: پروردگارا! مرا بازگردان

لَعَلِّيٓ أَعۡمَلُ صَٰلِحٗا فِيمَا تَرَكۡتُۚ كَلَّآۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَآئِلُهَاۖ وَمِن وَرَآئِهِم بَرۡزَخٌ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

تا شايد در آنچه كه ترك كرده ام، كارهاي نيكي انجام دهم، هرگز چنين نيست، اين سخني است كه او مي‌گويد، و در عقب شان تا روزي كه دوباره زنده شوند، برزخي است

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَلَآ أَنسَابَ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ وَلَا يَتَسَآءَلُونَ

و چون در صور دميده شود، در اين روز هيچ نسبي بين شان وجود ندارد، و از [حال] يكديگر نمي‌پرسند

فَمَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

و كساني كه پلة [حسنات] شان سنگين شود، آنها رستگار هستند

وَمَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فِي جَهَنَّمَ خَٰلِدُونَ

و كساني كه كفة [حسنات] شان سبك شود، آنها كساني هستند كه خود را زيان‌مند كرده اند، و در جهنم جاودانه مي‌مانند

تَلۡفَحُ وُجُوهَهُمُ ٱلنَّارُ وَهُمۡ فِيهَا كَٰلِحُونَ

[شعله هاي] آتش چهره هاي شان را مي‌سوزاند، و آنها در آنجا لب چروكيده و دندان نمايان هستند

أَلَمۡ تَكُنۡ ءَايَٰتِي تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ

[به آنها گفته مي‌شود] آيا آيات من بر شما خوانده نمي‌شد، و شما آنها را دروغ مي‌پنداشتيد

قَالُواْ رَبَّنَا غَلَبَتۡ عَلَيۡنَا شِقۡوَتُنَا وَكُنَّا قَوۡمٗا ضَآلِّينَ

مي‌گويند: پروردگارا! بدبختي ما بر ما غلبه كرد، و ما مردم گمراهي بوديم

رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا مِنۡهَا فَإِنۡ عُدۡنَا فَإِنَّا ظَٰلِمُونَ

پروردگارا! ما را از اينجا بيرون كن، اگر دو باره [به كفر و گناه] برگشتيم، به يقين ما ستم هستيم

قَالَ ٱخۡسَـُٔواْ فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ

[الله] مي‌فرمايد: در آتش گم شويد، و با من سخن مگوييد

إِنَّهُۥ كَانَ فَرِيقٞ مِّنۡ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰحِمِينَ

زيرا گروهي از بندگان من مي‌گفتند: پروردگارا! ايمان آورده ايم، پس ما را بيامرز، و بر ما رحم كن، و تو بهترين رحم كنندگاني

فَٱتَّخَذۡتُمُوهُمۡ سِخۡرِيًّا حَتَّىٰٓ أَنسَوۡكُمۡ ذِكۡرِي وَكُنتُم مِّنۡهُمۡ تَضۡحَكُونَ

و شما آنها را به مسخره مي‌گرفتيد، تا آنجا كه مرا از ياد تان برد، و شما به آنها مي‌خنديديد

إِنِّي جَزَيۡتُهُمُ ٱلۡيَوۡمَ بِمَا صَبَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ

همانا من امروز آنها را به سبب آنكه صبر كردند، مزد دادم، و به يقين كه ايشان كاميابان هستند

قَٰلَ كَمۡ لَبِثۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ عَدَدَ سِنِينَ

[الله] مي‌گويد: چند سال در زمين زيست نموديد

قَالُواْ لَبِثۡنَا يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖ فَسۡـَٔلِ ٱلۡعَآدِّينَ

مي‌گويند: يك روز و يا قسمتي از يك روز، زيست نموديم، پس از حسابگران [فرشتگان] بپرس

قَٰلَ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا قَلِيلٗاۖ لَّوۡ أَنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

مي‌فرمايد: اگر مي‌دانستيد شما جز مدت اندكي [در دنيا] زيست نكرديد

أَفَحَسِبۡتُمۡ أَنَّمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ عَبَثٗا وَأَنَّكُمۡ إِلَيۡنَا لَا تُرۡجَعُونَ

آيا گمان كرديد كه ما شما را بيهوده خلق كرده ايم، و شما به سوي ما برگردانده نمي‌شويد

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡكَرِيمِ

پس برتر است خداوندي كه فرمانرواي راستين است، و خداي جز او نيست، و او پروردگار عرش كريم است

وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ

و كسي كه با الله، الهى ديگري را پرستش كند، در حالي كه هيچ دليلي بر حقانيت آن ندارد، حساب او با الله است، به يقين كافران رستگار نمي‌شوند

وَقُل رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰحِمِينَ

و [اي پيامبر!] بگو: پروردگارا! [ما را] بيامرز، و [بر ما] رحم كن كه تو بهترين رحم كنندگاني

سُورَةٌ أَنزَلۡنَٰهَا وَفَرَضۡنَٰهَا وَأَنزَلۡنَا فِيهَآ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖ لَّعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

[اين] سوره‌اي است كه آنرا نازل كرديم، و [احكام] آنرا واجب ساختيم، و در آن آيات روشني نازل نموديم، تا باشد كه ياد آور شويد، [و پند بپذيريد]

ٱلزَّانِيَةُ وَٱلزَّانِي فَٱجۡلِدُواْ كُلَّ وَٰحِدٖ مِّنۡهُمَا مِاْئَةَ جَلۡدَةٖۖ وَلَا تَأۡخُذۡكُم بِهِمَا رَأۡفَةٞ فِي دِينِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ وَلۡيَشۡهَدۡ عَذَابَهُمَا طَآئِفَةٞ مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

هر يك از زن زنا كار، و مرد زنا كار را صد تازيانه بزنيد، و اگر به الله و روز آخرت ايمان داريد، نبايد براي شما در بار‌ة آنان [در جاري كردن حكم] دين الله دلسوزي رخ بدهد، و بايد گروهي از مؤمنان شاهد مجازات آنان باشند