مَّلۡعُونِينَۖ أَيۡنَمَا ثُقِفُوٓاْ أُخِذُواْ وَقُتِّلُواْ تَقۡتِيلٗا

[اينها] لعنت شدگانند، هر كجا يافت شوند، بايد دستگير شوند، و به سختي كشته شوند

سُنَّةَ ٱللَّهِ فِي ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلُۖ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ ٱللَّهِ تَبۡدِيلٗا

اين سنت الله در بارة ‌كساني كه پيش از اين بودند، و هرگز در سنت الله تغييري نخواهي يافت

يَسۡـَٔلُكَ ٱلنَّاسُ عَنِ ٱلسَّاعَةِۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ ٱللَّهِۚ وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّ ٱلسَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا

[اي پيامبر!] مردم در بارة ‌فرا رسيدن وقت قيامت از تو مي‌پرسند، بگو: علم آن تنها در نزد الله است، و تو چه مي‌داني، شايد قيامت نزديك باشد

إِنَّ ٱللَّهَ لَعَنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمۡ سَعِيرًا

همانا الله كافران را لعنت نموده، و آتش سوزاني براي آنان آماده كرده است

خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ لَّا يَجِدُونَ وَلِيّٗا وَلَا نَصِيرٗا

كه به طور هميشگى در آن آتش مي‌مانند، [و] هيچ دوست و ياوري نمي‌يابند.[1]

يَوۡمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمۡ فِي ٱلنَّارِ يَقُولُونَ يَٰلَيۡتَنَآ أَطَعۡنَا ٱللَّهَ وَأَطَعۡنَا ٱلرَّسُولَا۠

روزي كه چهره‌هاي شان در آتش [جهنم] زير و رو مي‌شود، [و در اين حالت] مي‌گويند: اي كاش از الله اطاعت مي‌كرديم، و از رسول [او] اطاعت مي‌كرديم

وَقَالُواْ رَبَّنَآ إِنَّآ أَطَعۡنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَآءَنَا فَأَضَلُّونَا ٱلسَّبِيلَا۠

و مي‌گويند: پروردگارا! ما از رئيسان و بزرگان خود پيروي مي‌كرديم، و [آنها] ما را از راه گمراه ساختند

رَبَّنَآ ءَاتِهِمۡ ضِعۡفَيۡنِ مِنَ ٱلۡعَذَابِ وَٱلۡعَنۡهُمۡ لَعۡنٗا كَبِيرٗا

پروردگارا! آنان را دوچندان عذاب بده، و آنها را به لعنت بزرگي لعنت كن

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ ءَاذَوۡاْ مُوسَىٰ فَبَرَّأَهُ ٱللَّهُ مِمَّا قَالُواْۚ وَكَانَ عِندَ ٱللَّهِ وَجِيهٗا

اي كساني كه ايمان آورده ايد! مانند كساني نباشيد كه موسي را اذيت كردند، و الله او را از آنچه كه [در بارة ‌او] مي‌گفتند، تبرئه كرد، و نزد الله آبرومند بود

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَقُولُواْ قَوۡلٗا سَدِيدٗا

اي كساني كه ايمان آورده ايد! ازالله بترسيد، و سخن درستي بگوييد

يُصۡلِحۡ لَكُمۡ أَعۡمَٰلَكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡۗ وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَقَدۡ فَازَ فَوۡزًا عَظِيمًا

اعمال تان را صالح مي‌گرداند، و گناهان شما را براي شما مي‌آمرزد، و هر كسيكه از الله و رسول او اطاعت كند، به كاميابي بزرگى دست يافته است

إِنَّا عَرَضۡنَا ٱلۡأَمَانَةَ عَلَى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱلۡجِبَالِ فَأَبَيۡنَ أَن يَحۡمِلۡنَهَا وَأَشۡفَقۡنَ مِنۡهَا وَحَمَلَهَا ٱلۡإِنسَٰنُۖ إِنَّهُۥ كَانَ ظَلُومٗا جَهُولٗا

به يقين ما امانت [خود] را بر آسمانها و زمين، و كوه ها عرضه كرديم، و آنها از تحمل آن خود داري نمودند، و از آن ترسيدند، و انسان آن را تحمل نمود، و به يقين او ستم‌پيشة نادان است

لِّيُعَذِّبَ ٱللَّهُ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتِ وَٱلۡمُشۡرِكِينَ وَٱلۡمُشۡرِكَٰتِ وَيَتُوبَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمَۢا

تا الله مردان منافق، و زنان منافق، و مردان مشرك، و زنان مشرك را عذاب نمايد، و الله توبة ‌مردان مؤمن، و زنان مؤمن را بپذيرد، و الله آمرزندة ‌مهربان است

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

ستايش خاص براي الهى است كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، براي او است، و در آخرت [نيز] ستايش خاص براي او است، و او با حكمت آگاه است.

يَعۡلَمُ مَا يَلِجُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا يَخۡرُجُ مِنۡهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا يَعۡرُجُ فِيهَاۚ وَهُوَ ٱلرَّحِيمُ ٱلۡغَفُورُ

آنچه را كه در زمين فرو مي‌رود،[مانند آب باران] و آنچه را كه از زمين بيرون مي‌آيد، [مانند نباتات] و آنچه را كه از آسمان نازل مي‌شود، [برف و باران] و آنچه را كه به آسمان صعود مي‌كند، مي‌داند، و او مهربان آمرزنده است.

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَأۡتِينَا ٱلسَّاعَةُۖ قُلۡ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتَأۡتِيَنَّكُمۡ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِۖ لَا يَعۡزُبُ عَنۡهُ مِثۡقَالُ ذَرَّةٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَآ أَصۡغَرُ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡبَرُ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ

و كساني كه كافر شدند گفتند: قيامت بر سر ما نمي‌ آيد، [اي پيامبر!] بگو: چنين نيست، به پروردگارم قَسَم كه هرآينه به سراغ تان خواهد آمد، [پروردگارم] كه داناي غيب است به اندازة ذرة در آسمانها و زمين بر او پوشيده نيست، و هيچ چيز كوچكتر و يا بزرگتري نيست، مگر آنكه در كتاب روشني ثبت است.

لِّيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ

تا [الله] كساني را كه ايمان آورده، و اعمال نيكي انجام داده اند پاداش بدهد، براي اينها آمرزش و روزي ارزشمندي است.

وَٱلَّذِينَ سَعَوۡ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٞ مِّن رِّجۡزٍ أَلِيمٞ

و كساني كه در [انكار و تكذيب] آيات ما كوشيدند، و گمان كردند كه مانع عذاب خواهند شد، آنها كساني هستند كه براي شان عذابي از دردناك ترين عذابها است

وَيَرَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ ٱلۡحَقَّ وَيَهۡدِيٓ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ

و كساني كه به آنان علم داده شده است، مي‌دانند اين [كتابي] كه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، حق است، و به سوي ذات توانمندي كه سزاوار حمد است هدايت مي‌كند.

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هَلۡ نَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ يُنَبِّئُكُمۡ إِذَا مُزِّقۡتُمۡ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمۡ لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدٍ

وكساني كه كافر شدند گفتند: آيا شخصي را براي شما نشان دهيم كه خبر مي‌دهد، هنگامي كه كاملا متلاشي شديد، دو باره از نو آفريده خواهيد شد.

أَفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِۦ جِنَّةُۢۗ بَلِ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ فِي ٱلۡعَذَابِ وَٱلضَّلَٰلِ ٱلۡبَعِيدِ

آيا بر الله دروغ مي‌بندد؟ و يا ديوانه است؟ [چنين نيست] بلكه كساني كه به آخرت ايمان ندارند، در عذاب و گمراهي دور و درازي مي‌باشند.

أَفَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَىٰ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِن نَّشَأۡ نَخۡسِفۡ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضَ أَوۡ نُسۡقِطۡ عَلَيۡهِمۡ كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّكُلِّ عَبۡدٖ مُّنِيبٖ

آيا به آنچه كه پيش رو، و پشت سر آنان از زمين و آسمان قرار دارد، نگاه نكردند؟ اگر بخواهيم آنان را در زمين فرو مي‌بريم، و يا پاره هاي از آسمان را بر [سر] آنان مي‌افكنيم، به يقين در اين چيزدليلي [بر قدرت الله متعال]، و پندي براي هر بندة مي‌باشد [كه صادقانه] به الله رجوع مي‌كند.

۞وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ مِنَّا فَضۡلٗاۖ يَٰجِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُۥ وَٱلطَّيۡرَۖ وَأَلَنَّا لَهُ ٱلۡحَدِيدَ

و به راستي براي داود از نزد خود فضيلتي داديم، [وبه كوه ها گفتيم] اي كوه‌ها، و اي پرندگان! با او [در تسبيح گفتن] هم آواز شويد، و آهن را برايش نرم گردانيديم.

أَنِ ٱعۡمَلۡ سَٰبِغَٰتٖ وَقَدِّرۡ فِي ٱلسَّرۡدِۖ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

[و به او امر كرديم] كه زره هاي كامل و فراخي بساز، و بافتن حلقه هاي آنرا به اندازة متناسب درست كن، و كارهاي شايستة انجام دهيد، زيرا من به آنچه مي‌كنيد، بينا هستم.

وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهۡرٞ وَرَوَاحُهَا شَهۡرٞۖ وَأَسَلۡنَا لَهُۥ عَيۡنَ ٱلۡقِطۡرِۖ وَمِنَ ٱلۡجِنِّ مَن يَعۡمَلُ بَيۡنَ يَدَيۡهِ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَمَن يَزِغۡ مِنۡهُمۡ عَنۡ أَمۡرِنَا نُذِقۡهُ مِنۡ عَذَابِ ٱلسَّعِيرِ

و باد را به فرمان سليمان در آورديم، كه صبگاهان مسير يك ماه [راه] را مي‌پيمود، و شامگاهان مسير يك ماه [راه] را، و چشمة مس را برايش روان ساختيم، و به فرمان پروردگارش، گروهي از جِنها براي او كار مي‌كردند، و هر كدام از آنان كه از فرمان ما سرپيچي كند، از عذاب جهنم به او مي‌چشانيم.

يَعۡمَلُونَ لَهُۥ مَا يَشَآءُ مِن مَّحَٰرِيبَ وَتَمَٰثِيلَ وَجِفَانٖ كَٱلۡجَوَابِ وَقُدُورٖ رَّاسِيَٰتٍۚ ٱعۡمَلُوٓاْ ءَالَ دَاوُۥدَ شُكۡرٗاۚ وَقَلِيلٞ مِّنۡ عِبَادِيَ ٱلشَّكُورُ

هر چه [سليمان] مي‌خواست، برايش درست مي‌كردند، از [قبيل] معابد، مجسمه ها، و كاسه هاي [طعام خوري] به اندزة حوضها، و ديگهاي ثابت، اي آل داود! [در برابر اين نعمتها] شكرگزاري كنيد، عدة اندكي از بندگان من شكرگزار هستند.

فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

و چون مرگ را بر او [سليمان] مقرر داشتيم، جز موريانه كه عصايش را مي‌خورد، ديگري آنان را از مرگش مطلع ننمود، و هنگامي كه سليمان فرو افتاد، جِنها فهميدند كه اگر غيب را مي‌دانستند، در آن عذاب خوار كننده باقي نمي‌ماندند.

لَقَدۡ كَانَ لِسَبَإٖ فِي مَسۡكَنِهِمۡ ءَايَةٞۖ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٖ وَشِمَالٖۖ كُلُواْ مِن رِّزۡقِ رَبِّكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لَهُۥۚ بَلۡدَةٞ طَيِّبَةٞ وَرَبٌّ غَفُورٞ

به يقين براي مردم سبأ در مسكن شان دليلي [بر قدرت الله] بود، دو باغ از طرف راست، و طرف چپ [خانه هاي شان]، از روزي پروردگار خود بخوريد، و براي او شكرگزاري كنيد، [اين شهر شما] شهري است خوش آب و هوا، و پروردگاري است آمرزنده.

فَأَعۡرَضُواْ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ سَيۡلَ ٱلۡعَرِمِ وَبَدَّلۡنَٰهُم بِجَنَّتَيۡهِمۡ جَنَّتَيۡنِ ذَوَاتَيۡ أُكُلٍ خَمۡطٖ وَأَثۡلٖ وَشَيۡءٖ مِّن سِدۡرٖ قَلِيلٖ

اما آنان اعراض نمودند، پس سيل خروشاني را بر آنان فرستاديم، و دو باغ [زيياي] شان را، به دو باغي تبديل نموديم كه داراي ميوه هاي بد مزه، و درختان شوره‌گز، و اندكي درخت سِدْر بود.

ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِمَا كَفَرُواْۖ وَهَلۡ نُجَٰزِيٓ إِلَّا ٱلۡكَفُورَ

اين سزا را به كيفر آن داديم كه ناسپاسي كرده بودند، و آيا ما جز ناسپاس را مجازات مي‌كنيم.