وَلَا تَأۡكُلُواْ مِمَّا لَمۡ يُذۡكَرِ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَإِنَّهُۥ لَفِسۡقٞۗ وَإِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰٓ أَوۡلِيَآئِهِمۡ لِيُجَٰدِلُوكُمۡۖ وَإِنۡ أَطَعۡتُمُوهُمۡ إِنَّكُمۡ لَمُشۡرِكُونَ
و از آنچه كه در وقت سر بريدن نام الله بر آن ياد نشده است، نخوريد، كه اين كار گناه است، و همانا شياطين به دوستان خويش [شبهه هايی را] القاء ميكنند، تا با شما مجادله نمايند، و اگر از آنها اطاعت نماييد، به يقين مشرك خواهيد بود
أَوَمَن كَانَ مَيۡتٗا فَأَحۡيَيۡنَٰهُ وَجَعَلۡنَا لَهُۥ نُورٗا يَمۡشِي بِهِۦ فِي ٱلنَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُۥ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ لَيۡسَ بِخَارِجٖ مِّنۡهَاۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡكَٰفِرِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
آيا كسي كه [به سبب كفر] مرده بود، و او را [به سبب ايمان آوردنش] زنده كرديم، و برايش نوري داديم كه در پرتو آن در بين مردم راه ميرود، آيا مانند كسي است كه در تاريكيها به سر ميبرد، و راه خروجي ندارد؟ به اين گونه كردار كافران براي شان زيبا نشان داده شده است
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا فِي كُلِّ قَرۡيَةٍ أَكَٰبِرَ مُجۡرِمِيهَا لِيَمۡكُرُواْ فِيهَاۖ وَمَا يَمۡكُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ
و بدينسان در هر دياري گنهكاران بزرگش را واداشتيم تا در آن [ديار] مكر ورزند، ولي [اين گنهكاران] درك نميكنند كه مكر ورزيدن آنها جز در حق خود شان نيست، ولي آنان نميدانند
وَإِذَا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَةٞ قَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ حَتَّىٰ نُؤۡتَىٰ مِثۡلَ مَآ أُوتِيَ رُسُلُ ٱللَّهِۘ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ حَيۡثُ يَجۡعَلُ رِسَالَتَهُۥۗ سَيُصِيبُ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ ٱللَّهِ وَعَذَابٞ شَدِيدُۢ بِمَا كَانُواْ يَمۡكُرُونَ
و چون معجزة براي آنها بيايد، ميگويند: ما تا آن وقت ايمان نميآوريم كه تا آنچه به پيامبران الله داده شده بود، به ما نيز داده شود، و الله بهتر ميداند كه رسالت خود را در كجا قرار ميدهد، به زودي كساني كه گناه ميكردند، از طرف الله به ذلت گرفتار ميشوند، و به سبب مكر شان به عذاب شديدي گرفتار خواهند گرديد
فَمَن يُرِدِ ٱللَّهُ أَن يَهۡدِيَهُۥ يَشۡرَحۡ صَدۡرَهُۥ لِلۡإِسۡلَٰمِۖ وَمَن يُرِدۡ أَن يُضِلَّهُۥ يَجۡعَلۡ صَدۡرَهُۥ ضَيِّقًا حَرَجٗا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي ٱلسَّمَآءِۚ كَذَٰلِكَ يَجۡعَلُ ٱللَّهُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ
كسي را كه الله بخواهد هدايت كند، دلش را براي [پذيرش] اسلام ميگشايد، و كسي را كه او بخواهد گمراه كند، دلش را چنان تنگ ساخته و به مشقت مياندازد، كه گويا به آسمان بالا ميرود، به اين گونه الله پليدي را بر كساني كه ايمان نميآورند، قرار ميدهد
وَهَٰذَا صِرَٰطُ رَبِّكَ مُسۡتَقِيمٗاۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَذَّكَّرُونَ
و اين راه راست پروردگار تو است، به تحقيق ما آيات خود را براي گروهي كه پند پذيرند، به تفصيل بيان داشتيم
۞لَهُمۡ دَارُ ٱلسَّلَٰمِ عِندَ رَبِّهِمۡۖ وَهُوَ وَلِيُّهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
براي اينها نزد پروردگار شان جاي سلامتي است، و او به پاداش آنچه كه [اين گروه پندپذير] ميكردند، دوستدار آنان است
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ قَدِ ٱسۡتَكۡثَرۡتُم مِّنَ ٱلۡإِنسِۖ وَقَالَ أَوۡلِيَآؤُهُم مِّنَ ٱلۡإِنسِ رَبَّنَا ٱسۡتَمۡتَعَ بَعۡضُنَا بِبَعۡضٖ وَبَلَغۡنَآ أَجَلَنَا ٱلَّذِيٓ أَجَّلۡتَ لَنَاۚ قَالَ ٱلنَّارُ مَثۡوَىٰكُمۡ خَٰلِدِينَ فِيهَآ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٞ
و روزي كه او همگان را حشر نمايد، [و بگويد] اي گروه جن! شما آدميان بسياري را گمراه ساختيد، و دوستان شان از آدميان ميگويند: پروردگارا! [هر يك از ما دو گروه] از يكديگر بهرهمند شديم، و به اجلي كه براي ما معين نموده بودي رسيديم، [الله] ميفرمايد: جايگاه شما آتش [جهنم] است، كه به طور جاودان در آن ميباشيد، مگر آنچه كه الله بخواهد، همانا پروردگار تو با حكمت دانا است
وَكَذَٰلِكَ نُوَلِّي بَعۡضَ ٱلظَّـٰلِمِينَ بَعۡضَۢا بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
و اين گونه بعضي از ستمكاران را به كيفر آنچه كه ميكردند، بر بعض ديگر آنها ميگماريم
يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَقُصُّونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِي وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ شَهِدۡنَا عَلَىٰٓ أَنفُسِنَاۖ وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِينَ
اي گروه جن و انس! آيا از خود شما پيامبراني براي شما نيامدند، كه آيات مرا بر شما ميخواندند، و شما را از روبرو شدن به اين روز تان بيم ميدادند؟ گويند: ما بر عليه خود شهادت ميدهيم، و زندگي دنيا آنها را فريب داده بود، و [اكنون] بر عليه خود شهادت دادند كه كافر بودند
ذَٰلِكَ أَن لَّمۡ يَكُن رَّبُّكَ مُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا غَٰفِلُونَ
و اين براي آن است كه پروردگار تو [شهر ها] و روستاهايي را كه مردمانش بي خبر باشند، از روي ستم به هلاكت نميرساند
وَلِكُلّٖ دَرَجَٰتٞ مِّمَّا عَمِلُواْۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا يَعۡمَلُونَ
و براي هر گروه، موافق به اعمالي كه انجام داده اند، مراتبي است، و پروردگار تو از آنچه ميكنند، غافل نيست
وَرَبُّكَ ٱلۡغَنِيُّ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۚ إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَسۡتَخۡلِفۡ مِنۢ بَعۡدِكُم مَّا يَشَآءُ كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوۡمٍ ءَاخَرِينَ
و پروردگار تو بينياز و مهربان است، اگر بخواهد شما را ميبرد، و به جاي شما آنچه را كه بخواهد، جايگزين ميسازد، همان طوري كه شما را از نسل گروه ديگري پديد آورد
إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَأٓتٖۖ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ
به يقين آنچه كه به آن وعده داده ميشويد، آمدني است، و شما مانع آن شده نميتوانيد
قُلۡ يَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَامِلٞۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُۥ عَٰقِبَةُ ٱلدَّارِۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
[اي پيامبر!] بگو! اي قوم من! به راه و روش خويش عمل كنيد، من هم [به راه و روش خود] عمل ميكنم، و به زودي خواهيد دانست كه چه كسي عاقبت نيكي خواهد داشت، به يقين كه ستمكاران رستگار نميشوند
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ ٱلۡحَرۡثِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ نَصِيبٗا فَقَالُواْ هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعۡمِهِمۡ وَهَٰذَا لِشُرَكَآئِنَاۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمۡ فَلَا يَصِلُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَآئِهِمۡۗ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ
و [مشركان] براي الله از آنچه از زراعت و چهار پايان آفريده است، بهرة قرار دادند، و به گمان خود گفتند: اين [سهم] براي الله، و اين [سهم] براي بتهاي ما است، آنچه براي بتهاي آنان بود به الله نميرسيد، و آنچه كه براي الله بود، به بتهاي آنان ميرسيد، چه قدر بد حكم ميكنند
وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٖ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ قَتۡلَ أَوۡلَٰدِهِمۡ شُرَكَآؤُهُمۡ لِيُرۡدُوهُمۡ وَلِيَلۡبِسُواْ عَلَيۡهِمۡ دِينَهُمۡۖ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا فَعَلُوهُۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا يَفۡتَرُونَ
و به اين گونه براي بسياري از مشركان، بتهاي شان، كشتن فرزندان شان را آراستند، تا آنان را به هلاكت برسانند، و دين آنان را براي شان مشتبه سازند، و اگر الله ميخواست، چنين نميكردند، پس آنها را با دروغهاي شان واگذار
وَقَالُواْ هَٰذِهِۦٓ أَنۡعَٰمٞ وَحَرۡثٌ حِجۡرٞ لَّا يَطۡعَمُهَآ إِلَّا مَن نَّشَآءُ بِزَعۡمِهِمۡ وَأَنۡعَٰمٌ حُرِّمَتۡ ظُهُورُهَا وَأَنۡعَٰمٞ لَّا يَذۡكُرُونَ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَا ٱفۡتِرَآءً عَلَيۡهِۚ سَيَجۡزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
به گمان خويش گفتند: [خوردن از] اين چهار پايان و كشتزارها [براي همگان] ممنوع است، مگر براي كساني كه ما بخواهيم، و چهار پاياني [بود] كه سوار شدن بر پشت آنها ممنوع شده بود، و چهار پاياني [بود] كه نام الله را از روي افتراء بر الله [در وقت سر بريدن] بر آنها ذكر نميكردند، الله به زودي جزاي افتراي آنان را خواهد داد
وَقَالُواْ مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ ٱلۡأَنۡعَٰمِ خَالِصَةٞ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِنَاۖ وَإِن يَكُن مَّيۡتَةٗ فَهُمۡ فِيهِ شُرَكَآءُۚ سَيَجۡزِيهِمۡ وَصۡفَهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ
و گفتند: آنچه در شكم اين چهارپايان است، [اگر زنده به دنيا آمد] خاص براي مردهاي ما است، و بر همسران ما حرام است، و اگر مرده به دنيا آمد، همه در آن شريك اند، و الله به زودي جزاي اين توصيف آنها را خواهد داد، و به يقين او با حكمت دانا است
قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ قَتَلُوٓاْ أَوۡلَٰدَهُمۡ سَفَهَۢا بِغَيۡرِ عِلۡمٖ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ ٱللَّهُ ٱفۡتِرَآءً عَلَى ٱللَّهِۚ قَدۡ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ
هرآينه كساني كه فرزندان خود را از روي سفاهت و ناداني كشتند، و از روي افتراء آنچه را كه الله براي شان روزي داده بود، حرام قرار دادند، زيان كردند، و هرآينه گمراه گرديده و هدايت نشدند
۞وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّـٰتٖ مَّعۡرُوشَٰتٖ وَغَيۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ وَٱلنَّخۡلَ وَٱلزَّرۡعَ مُخۡتَلِفًا أُكُلُهُۥ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُتَشَٰبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٖۚ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَءَاتُواْ حَقَّهُۥ يَوۡمَ حَصَادِهِۦۖ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
و او ذاتي است كه باغهاي با دار بست، و بدون دار بست، و درختان خرما و كشتزارهايی را كه در مزه گوناگون مي باشند، پديد آورد، و زيتون و انار را كه [بعضي از آنها] شبيه به يكديگر، و [بعضي] بدون شباهت به يكديگر ميباشند، پديد آورد، چون ميوه ميدهد، از ميوة آن بخوريد، و حق آنرا [در] روز درو كردن آن بدهيد، و اسراف نكنيد، كه به يقين او اسراف كنندگان را دوست ندارد
وَمِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ حَمُولَةٗ وَفَرۡشٗاۚ كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
و از چهارپايان حيواناتي براي باركشي، [مانند: شتر]، و حيواناتي براي فرش آفريد[1]، از آنچه كه الله براي شما روزي داده است، بخوريد، و از گامهاي شيطان پيروي نكنيد؛ كه به يقين شيطان براي شما دشمن آشكاري است
1- ـ مانند گوسفند كه بر علاوه از خوردن گوشت آن، از پشمش فرش ساخته مىشود.
ثَمَٰنِيَةَ أَزۡوَٰجٖۖ مِّنَ ٱلضَّأۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡمَعۡزِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ نَبِّـُٔونِي بِعِلۡمٍ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
او هشت حيوان را [آفريد] از گوسفند دو تا، [يكي نر و ديگري ماده] و از بُز دو تا [يكي نر و ديگري ماده]، بگو، آيا الله دو نر را حرام كرده است، و يا دو ماده را، و يا آنچه را كه در رحم آن دو ماده وجود دارد؟ اگر راست ميگوييد، از روي علم برايم خبر بدهيد
وَمِنَ ٱلۡإِبِلِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ وَصَّىٰكُمُ ٱللَّهُ بِهَٰذَاۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا لِّيُضِلَّ ٱلنَّاسَ بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
و از شتر دو تا [يكي نر و ديگري ماده]، و از گاو دو تا [يكي نر و ديگري ماده] بگو، آيا دو نر را حرام كرده است، و يا دو ماده را؟ و يا آنچه را كه در رحم آن دو ماده وجود دارد؟ آيا وقتي كه خداوند شما را به اين حكم سفارش كرد، حاضر بوديد؟ پس چه كسي ستمكارتر از آن كسي است كه بر الله دروغ ببندد تا مردم را بدون علم و دانش، به گمراهي بكشاند، همانا الله مردم ستمكار را هدايت نميكند
قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُۥٓ إِلَّآ أَن يَكُونَ مَيۡتَةً أَوۡ دَمٗا مَّسۡفُوحًا أَوۡ لَحۡمَ خِنزِيرٖ فَإِنَّهُۥ رِجۡسٌ أَوۡ فِسۡقًا أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
[اي پيامبر!] بگو! در آنچه كه بر من وحي شده است، براي كسي كه بخواهد طعام بخورد، چيزي را كه حرام شده باشد، نمييابم، مگر آنكه: خود مرده، و يا خون ريخته شده، و يا گوشت خوك باشد كه به يقين پليدي است، و يا آنكه در وقت ذبحش نافرماني شده و نام غير الله بر آن برده شده باشد، پس هر كسي كه به خوردن اينها ناچار شود[1]، در صورتي كه متجاوز نبوده، و زياده روي نكند، [گناهي بر وي نيست] و به يقين پروردگار تو آمرزندة مهربان است
1- ـ به گونه كه اگر از اين چيز هايى كه حرام شده است، نخورد به هلاكت برسد.
وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٖۖ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ وَٱلۡغَنَمِ حَرَّمۡنَا عَلَيۡهِمۡ شُحُومَهُمَآ إِلَّا مَا حَمَلَتۡ ظُهُورُهُمَآ أَوِ ٱلۡحَوَايَآ أَوۡ مَا ٱخۡتَلَطَ بِعَظۡمٖۚ ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِبَغۡيِهِمۡۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
و بر يهود هر حيوان ناخن دار، و پيه گاو و گوسفند را حرام كرديم، مگر پيه [و چربيی] كه بر پشت آن [دو حيوان] قرار دارد، يا در لابلاي رودهها بوده، و يا به استخوان آميخته شده باشد، اين كيفر را به سبب سركشي شان به آنها داده ايم، و به يقين كه ما راست گويانيم
فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمۡ ذُو رَحۡمَةٖ وَٰسِعَةٖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُهُۥ عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
[اي پيامبر!] اگر تو را تكذيب كردند، بگو: پروردگار تان داراي رحمت بيانتهاء است، و عذابش از گروه مجرمان بازگردانده نميشود
سَيَقُولُ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ لَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكۡنَا وَلَآ ءَابَآؤُنَا وَلَا حَرَّمۡنَا مِن شَيۡءٖۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ حَتَّىٰ ذَاقُواْ بَأۡسَنَاۗ قُلۡ هَلۡ عِندَكُم مِّنۡ عِلۡمٖ فَتُخۡرِجُوهُ لَنَآۖ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَخۡرُصُونَ
به زودي مشركان خواهند گفت: اگر الله ميخواست نه ما شرك ميآورديم، و نه پدران ما، و نه چيزي را حرام قرار ميداديم، كساني كه پيش از آنان بودند نيز به همين گونه [پيامبران را] تكذيب كردند، تا سر انجام عقوبت سخت ما را چشيدند، بگو! آيا نزد شما علمي هست تا آن را براي ما آشكار سازيد؟ شما جز از گمان پيروي نميكنيد، و جز از گزاف و تخمين [چيز ديگري] نميگوييد
قُلۡ فَلِلَّهِ ٱلۡحُجَّةُ ٱلۡبَٰلِغَةُۖ فَلَوۡ شَآءَ لَهَدَىٰكُمۡ أَجۡمَعِينَ
[اي پيامبر!] بگو! دليل واضح و آشكار، براي الله است، و اگر ميخواست، همة شما را هدايت ميكرد
قُلۡ هَلُمَّ شُهَدَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ يَشۡهَدُونَ أَنَّ ٱللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَاۖ فَإِن شَهِدُواْ فَلَا تَشۡهَدۡ مَعَهُمۡۚ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ
[اي پيامبر!] بگو! شاهدان خود را كه شهادت ميدهند بر اينكه الله اين [چيزها] را حرام كرده است، بياوريد، اگر شهادت دادند، تو با آنها شهادت مده، و از هوي و هوس كساني كه آيات ما را تكذيب كردند، و به آخرت ايمان ندارند، و با پروردگار خود همتا قرار ميدهند، پيروي مكن