لِّلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَإِن تُبۡدُواْ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ أَوۡ تُخۡفُوهُ يُحَاسِبۡكُم بِهِ ٱللَّهُۖ فَيَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
آنچه كه در آسمانها و آنچه كه در زمين است، از آن الله است، و اگر آنچه را كه در دل داريد، آشكارا كنيد، و يا پنهان بداريد، الله شما را محاسبه ميكند، سپس هر كسي را كه بخواهد ميبخشد، و هر كسي را كه بخواهد عذاب ميكند، و الله بر هر چيزي قادر است.[1]
1- ـ ولى همان طورى كه در حديث نبوى آمده است، الله متعال به لطف و مهربانى خود، آنچه را كه در ذهن مىگذرد، و در دل خطور مىكند، عفو نموده است.
ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَـٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّن رُّسُلِهِۦۚ وَقَالُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۖ غُفۡرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ
پيامبر و مؤمنان به آنچه كه به سوي او [پيامبر] از طرف پروردگارش نازل شده است، ايمان آورده اند، همگي به الله، و به فرشتگانش، و به كتابهايش و به پيامبرانش ايمان آورده اند، بين هيچ يك از پيامبرانش [در ايمان آوردن به آنان] فرق نميگذاريم، و ميگويند: شنيديم و اطاعت كرديم، پروردگارا! آمرزش تو را ميخواهيم، و بازگشت همه به سوي تو است
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُ
الله است كه هيچ الهي جز او نيست، زندة پاينده است
مِن قَبۡلُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ ٱلۡفُرۡقَانَۗ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ
پيش از آن براي هدايت مردم، و فرقان را نازل نمود، به يقين كساني كه به آيات الهي كفر ورزيدند، براي آنها عذاب شديدي است، و الله پيروزمند انتقام گيرنده است
هُوَ ٱلَّذِي يُصَوِّرُكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ كَيۡفَ يَشَآءُۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
او آن ذاتي است كه شما را همان گونه كه بخواهد در ارحام شكل و صورت ميدهد، هيچ معبودي جز او وجود ندارد، پيروزمند با حكمت است
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۡهُ ءَايَٰتٞ مُّحۡكَمَٰتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ وَأُخَرُ مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمۡ زَيۡغٞ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَٰبَهَ مِنۡهُ ٱبۡتِغَآءَ ٱلۡفِتۡنَةِ وَٱبۡتِغَآءَ تَأۡوِيلِهِۦۖ وَمَا يَعۡلَمُ تَأۡوِيلَهُۥٓ إِلَّا ٱللَّهُۗ وَٱلرَّـٰسِخُونَ فِي ٱلۡعِلۡمِ يَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِۦ كُلّٞ مِّنۡ عِندِ رَبِّنَاۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
او آن ذاتي است كه اين كتاب را بر تو نازل ساخت، كه بعضي از آن، آيات محكمات [صريح و واضح] كه آنها اساس كتاب هستند، و [آيات] ديگر آن متشابهات [داراي معاني محتمل] مى باشند، كساني كه در دلهاي شان انحراف و شك و ترديد وجود دارد، در پي متشابهات ميگردند، تا فتنه انگيزي كرده و آنها را تأويل نمايند، حال آنكه تأويل آنها را جز الله كس ديگري نميداند، و علمای متبحر ميگويند: ما به آن ايمان آورده ايم، همگي [چه محكم و چه متشابه] از طرف پروردگار ما است، و جز خردمندان پند نميپذيرند
رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَيۡتَنَا وَهَبۡ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةًۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ
[اين علماي متبحر ميگويند]: پروردگارا! بعد از اينكه ما را هدايت كردي، دلهاي ما را منحرف مگردان، و از نزد خود براي ما رحمتي ارزاني بدار، كه به يقين تو خودت بخشندة هستي
قَدۡ كَانَ لَكُمۡ ءَايَةٞ فِي فِئَتَيۡنِ ٱلۡتَقَتَاۖ فِئَةٞ تُقَٰتِلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَأُخۡرَىٰ كَافِرَةٞ يَرَوۡنَهُم مِّثۡلَيۡهِمۡ رَأۡيَ ٱلۡعَيۡنِۚ وَٱللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصۡرِهِۦ مَن يَشَآءُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ
به يقين در دو گروهي كه [روز بدر] روبروي يكديگر قرار گرفتند[1]، براي شما دليلي [بر قدرت الله] است، گروهي در راه الله نبرد ميكردند، و گروه ديگري كافر بودند، آنان را به چشم خود دو چندان ميديدند و الله به نصرت دادن خويش هر كه را بخواهد تأييد ميكند، به راستي در اين واقعه براي اهل دانش عبرتي است
1- ـ يكى گروه مسلمانان و ديگرى گروه مشركان بودند.
شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
الهى كه قائم به عدالت مي باشد شهادت داده است كه معبودي جز او نيست، و فرشتگان، و اهل علم شهادت ميدهند كه معبودي جز او كه پيروزمند با حكمت است، وجود ندارد
فَإِنۡ حَآجُّوكَ فَقُلۡ أَسۡلَمۡتُ وَجۡهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِۗ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡأُمِّيِّـۧنَ ءَأَسۡلَمۡتُمۡۚ فَإِنۡ أَسۡلَمُواْ فَقَدِ ٱهۡتَدَواْۖ وَّإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ
[اي پيامبر] اگر با تو مجادله كردند، بگو: من، و آنهايی كه از من متابعت كرده اند، خود را تسليم الله نموده ايم، و به اهل كتاب و به مردم اُمِّي بگو كه آيا مسلمان شده ايد؟ اگر مسلمان شدند، به يقين هدايت شده اند، و اگر سرپيچي كردند، بر تو تبليغ است و بس، و الله به [حال] بندگان بينا است
قُلِ ٱللَّهُمَّ مَٰلِكَ ٱلۡمُلۡكِ تُؤۡتِي ٱلۡمُلۡكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلۡمُلۡكَ مِمَّن تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُۖ بِيَدِكَ ٱلۡخَيۡرُۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
[اى پيامبر!] بگو، بار الها! مالك مُلك تو هستي، مُلك را به هر كس كه بخواهي ميدهي، و از هركس كه بخواهي ميستاني، به هر كس كه بخواهي عزت ميدهي، و هركس را كه بخواهي ذليل ميسازي، نيكي همه به دست تو است، به يقين تو بر هر چيزي توانا هستي
تُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَتُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِۖ وَتُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَتُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّۖ وَتَرۡزُقُ مَن تَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ
شب را در روز در ميآوري، و روز را در شب در ميآوري، زنده را از مرده بيرون ميكني، و مرده را از زنده بيرون ميكني، و هركس را بخواهي بدون حساب روزي ميدهي
قُلۡ إِن تُخۡفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمۡ أَوۡ تُبۡدُوهُ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
[اى پيامبر!] بگو: آنچه را كه در سينه داريد، اگر پنهان نماييد، و يا آشكارش كنيد، الله آن را ميداند، و آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است، ميداند، و الله بر هر چيزي قادر است
قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
بگو! اگر الله را دوست داريد، از من پيروي نماييد، تا الله شما را دوست بدارد، و گناهان شما را بيامرزد، و الله آمرزندة مهربان است
هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُۥۖ قَالَ رَبِّ هَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةٗ طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ سَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ
در آنجا زكريا به پروردگارش دعاء كرد و گفت: پروردگارا! برايم از نزد خود فرزند نيكي عنايت فرما؛ زيرا تو شنوندة دعاء هستي
قَالَتۡ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٞ وَلَمۡ يَمۡسَسۡنِي بَشَرٞۖ قَالَ كَذَٰلِكِ ٱللَّهُ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
[مريم] گفت: پروردگارا! چگونه برايم فرزندي خواهد بود، در حالي كه دست هيچ بشري به من نرسيده است، گفت: چنين است، آنچه را كه الله بخواهد خلق ميكند، چون به چيزي فرمان دهد، فقط برايش ميگويد: (باش)، [و در همان لحظة كه بخواهد] ميبوده باشد
۞فَلَمَّآ أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنۡهُمُ ٱلۡكُفۡرَ قَالَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ
چون عيسي از آنان احساس كفر كرد، گفت: ياوران من به [دعوت] به سوي [دين] الله چه كساني هستند؟ حواريون گفتند: ما ياوران [دين] الله هستيم، به الله ايمان آوردهايم، و شاهد باش كه فرمانبرداريم
إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ ٱللَّهِ كَمَثَلِ ءَادَمَۖ خَلَقَهُۥ مِن تُرَابٖ ثُمَّ قَالَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
به يقين مَثَل عيسي در نزد الله همچون مَثَل آدم است، كه او را از خاك آفريد، و بعد از آن برايش گفت: موجود شو، [و در همان لحظة] موجود شد
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡقَصَصُ ٱلۡحَقُّۚ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
به يقين داستان حق و راست همين است، و هيچ معبودي جز او وجود ندارد، پس به درستي الله همان پيروزمند با حكمت است
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ
و اگر روي گردان شدند، پس به يقين كه الله بر مفسدان دانا است
هَـٰٓأَنتُمۡ هَـٰٓؤُلَآءِ حَٰجَجۡتُمۡ فِيمَا لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
شما همانهايي هستيد كه در بارة آنچه كه به آن علم داشتيد، مجادله كرديد، پس چرا در بارة آنچه كه به آن علم نداريد مجادله ميكنيد، و الله ميداند، و شما نميدانيد
وَلَا تُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِينَكُمۡ قُلۡ إِنَّ ٱلۡهُدَىٰ هُدَى ٱللَّهِ أَن يُؤۡتَىٰٓ أَحَدٞ مِّثۡلَ مَآ أُوتِيتُمۡ أَوۡ يُحَآجُّوكُمۡ عِندَ رَبِّكُمۡۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡفَضۡلَ بِيَدِ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ
و جز به كسي كه از دين شما پيروي كند، ايمان نياوريد، [اي پيامبر!] بگو به يقين هدايت، هدايت الله است، تا مبادا به كسي مانند آنچه به شما داده شده است، داده شود، يا بتوانند نزد پروردگار تان بر شما حجت آورند، [اى پيامبر!] بگو! به يقين فضل و نعمت به دست الله است، به هركس كه بخواهد آن را ميدهد، و الله نعمتگستر دانا است
يَخۡتَصُّ بِرَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
هر كه را خواسته باشد، به رحمت خود اختصاص ميدهد، و الله صاحب فضل بزرگ است
قُلۡ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ
[اي پيامبر!] بگو: به الله، و به آنچه كه بر ما نازل شده است، و به آنچه که بر ابراهيم، و اسماعيل، و اسحاق، و يعقوب و نوادگان [او] نازل شده است، و به آنچه كه به موسي و عيسي، و به پيامبران از طرف پروردگار شان داده شده است، ايمان داريم، بين هيچ كدام از آنان فرق نميگذاريم، و ما براي او تسليم ميباشيم
لَن تَنَالُواْ ٱلۡبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيۡءٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ
هرگز به [ثواب احسان و] خوبي [كه جنت باشد] تا آن وقت دست نمييابيد كه از چيزي انفاق كنيد كه آن را دوست ميداريد، و هر چيزي را كه انفاق كنيد، به درستي كه الله به آن دانا است
وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ كُنتُمۡ أَعۡدَآءٗ فَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم بِنِعۡمَتِهِۦٓ إِخۡوَٰنٗا وَكُنتُمۡ عَلَىٰ شَفَا حُفۡرَةٖ مِّنَ ٱلنَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنۡهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ
و همگي به ريسمان الله چنگ بزنيد، و پراكنده نشويد، و نعمت الله را بر خود به ياد آوريد، كه با يكديگر دشمن بوديد، بين دلهاي تان محبت ودوستي ايجاد كرد، تا كه به نعمت الله با هم برادر شديد، و در حالي كه در لب پرتگاهي از آتش قرار داشتيد، والله شما را از آن نجات داد، الله آيات خود را اين چنين براي شما بيان ميدارد، تا باشد كه هدايت شويد
كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِۗ وَلَوۡ ءَامَنَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَٰبِ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۚ مِّنۡهُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَأَكۡثَرُهُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
شما بهترين امتي هستيد كه براي مردم پديدار شده ايد، كه به كارهاي خوب امر مينماييد، و از كارهاي بد ممانعت ميكنيد، و به الله ايمان ميآوريد، و اگر اهل كتاب ايمان ميآوردند، براي شان بهتر بود، بعضي از آنها مؤمن، و بيشتر آنها فاسق هستند
ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ
هركجا باشند، مهر ذلت بر آنها زده شده است، مگر آنكه در پناه امان الله، و يا امان مردم باشند، و به غضب الله گرفتار شده اند، و مهر بيچارگي بر آنها زده شده است، و اين به خاطر آن است كه به آيات الله كفر ميورزيدند، و پيامبران را به ناحق ميكشتند، و اين به آن سبب بود كه نافرماني كردند، و متجاوز بودند
۞لَيۡسُواْ سَوَآءٗۗ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ أُمَّةٞ قَآئِمَةٞ يَتۡلُونَ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ ءَانَآءَ ٱلَّيۡلِ وَهُمۡ يَسۡجُدُونَ
[اهل كتاب] با هم برابر نيستند، از اهل كتاب گروهي هستند كه در شب برخاسته و آيات الله را تلاوت نموده و سر به سجده مينهند
يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
به الله و روز آخرت ايمان دارند، و به كارهاي پسنديده امر كرده و از كارهاي بد جلوگيري مينمايند، و به انجام دادن كارهاي خير ميشتابند، و اينها از صالحان هستند