إِنَّمَآ إِلَٰهُكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ وَسِعَ كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمٗا

جز اين نيست كه پروردگار شما، معبودى است كه جز او هيچ معبود ديگري وجود ندارد، و علمش همه چيز را فراگرفته است

نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذۡ يَقُولُ أَمۡثَلُهُمۡ طَرِيقَةً إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا يَوۡمٗا

ما به آنچه كه مي‌گويند، دانا تريم، در اين هنگام كسي كه از همة آنها راه و روش بهتري دارد، [و عاقل تر است]، مي‌گويد: شما جز يك روز درنگ نكرده ايد

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِۦ عِلۡمٗا

آنچه را كه پيش روي دارند، و آنچه را كه در دنيا پشت سر گذاشته اند، مي‌داند، و لي آنها به علم او احاطة ندارند

۞وَعَنَتِ ٱلۡوُجُوهُ لِلۡحَيِّ ٱلۡقَيُّومِۖ وَقَدۡ خَابَ مَنۡ حَمَلَ ظُلۡمٗا

[ودر آن روز] همة چهره ها در برابر الله حى و قيوم، خاضع هستند، و به تحقيق مايوس كسي است كه بار [گناه] ستمي را به دوش مي‌كشد

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا

پس بلند مرتبه است، الله كه سلطان بر حق است، و [اى پيامبر!] به [تلاوت] قرآن پيش از آنكه وحي آن بر تو تمام شود، عجله مكن، و بگو: پروردگارا! بر علم من بيفزاي

وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ

و اما كسي كه از ذِكر من روي گردان شود، به يقين برايش زندگاني ناگواري خواهد بود، و در روز قيامت او را نابينا حشر مي‌كنيم

وَلَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ زَهۡرَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا لِنَفۡتِنَهُمۡ فِيهِۚ وَرِزۡقُ رَبِّكَ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ

و هر گز چشمان خود را به نعمتهايي كه به عدة از آنان داده ايم، ميفكن، اين چيزها شكوفه هاي زندگي دنيا است، تا آنان را در آن بيازماييم، [و روزي] و رزق پروردگار تو بهتر، و ماندگار تر است

وَأۡمُرۡ أَهۡلَكَ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱصۡطَبِرۡ عَلَيۡهَاۖ لَا نَسۡـَٔلُكَ رِزۡقٗاۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكَۗ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلتَّقۡوَىٰ

و خانوادة خود را به نماز خواندن امر فرما، و بر انجام دادن آن صبر كن، ما از تو روزی نمی‌خواهيم، [بلكه] ما به تو روزی می دهيم، و عاقبت نيك براي [اهل] تقوي است

قَالَ رَبِّي يَعۡلَمُ ٱلۡقَوۡلَ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

[پيامبر] گفت: پروردگارم هر سخني را كه در زمين و آسمان باشد، مي‌داند، و او شنواي دانا است

لَوۡ كَانَ فِيهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلَّا ٱللَّهُ لَفَسَدَتَاۚ فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ

اگر در [آسمان و زمين] غير از الله، معبودان ديگري وجود مي‌داشت، قطعا [آسمان و زمين] تباه مي‌شد، پس الله كه پروردگار عرش است، از آنچه كه به او وصف مي‌كنند، منزه است

أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡۖ هَٰذَا ذِكۡرُ مَن مَّعِيَ وَذِكۡرُ مَن قَبۡلِيۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ٱلۡحَقَّۖ فَهُم مُّعۡرِضُونَ

آيا غير از او معبوداني را به معبودي گرفته اند؟ [اي پيامبر!] بگو: دليل خود را بياوريد، اين است پند نامة كساني كه با من هستند، و اين است پند نامة كساني كه پيش از من بودند، بلكه اكثر آنان حق را نمي‌دانند، و از اينجهت روي گردانند

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِيٓ إِلَيۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ

و ما پيش از تو هيچ پيامبري را نفرستاديم، مگر اينكه به او وحي مي‌كرديم كه جز من معبودي بر حقي نيست، پس [تنها] مرا بپرستيد

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ

[الله] گذشته [و حال] و آيندة شان را مي‌داند، و آنها جز براي كساني كه او راضي باشد، شفاعت نمي‌كنند، و از ترس او بيمناك اند

۞وَمَن يَقُلۡ مِنۡهُمۡ إِنِّيٓ إِلَٰهٞ مِّن دُونِهِۦ فَذَٰلِكَ نَجۡزِيهِ جَهَنَّمَۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّـٰلِمِينَ

و هر كس از آنها بگويد: من به جاي او الله هستم، پس او را به دوزخ كيفر مي‌دهيم، و به اين گونه به ستمكاران سزاء مي‌دهيم

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

و او ذاتي است كه شب و روز، و خورشيد و ماه را آفريد، و همة آنها در مدار [معيني] شناور اند

۞وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَآ إِبۡرَٰهِيمَ رُشۡدَهُۥ مِن قَبۡلُ وَكُنَّا بِهِۦ عَٰلِمِينَ

و به تحقيق كه پيش از اين به ابراهيم رُشد او را داديم، و ما به او دانا بوديم

وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ عَاصِفَةٗ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦٓ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيۡءٍ عَٰلِمِينَ

و تند باد را براي سليمان [مطيع ساختيم]، كه به فرمان او به طرف سرزميني كه در آن بركت نهاده بوديم [كه سرزمين شام باشد]، جريان مي‌يافت، و ما به همه چيز دانا بوديم

يَوۡمَ نَطۡوِي ٱلسَّمَآءَ كَطَيِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡكُتُبِۚ كَمَا بَدَأۡنَآ أَوَّلَ خَلۡقٖ نُّعِيدُهُۥۚ وَعۡدًا عَلَيۡنَآۚ إِنَّا كُنَّا فَٰعِلِينَ

روزي كه آسمان را همچون طوماري نوشته شده در هم مي‌پيچيم، [و] همان گونه كه نخستين بار آفرينش را آغاز كرديم، [ديگر بار] آنرا باز مي‌گردانيم، اين وعده‌اي است بر ما، و ما حتما آنرا انجام خواهيم داد

قُلۡ إِنَّمَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

بگو: به من وحي مي‌شود كه معبود شما الهى يگانه است، پس آيا شما مسلمان مي‌شويد

إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡتُمُونَ

به يقين او سخن آشكار و سخني را كه پنهان مي‌داريد، مي‌داند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمۡ فِي رَيۡبٖ مِّنَ ٱلۡبَعۡثِ فَإِنَّا خَلَقۡنَٰكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ مِنۡ عَلَقَةٖ ثُمَّ مِن مُّضۡغَةٖ مُّخَلَّقَةٖ وَغَيۡرِ مُخَلَّقَةٖ لِّنُبَيِّنَ لَكُمۡۚ وَنُقِرُّ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ مَا نَشَآءُ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى ثُمَّ نُخۡرِجُكُمۡ طِفۡلٗا ثُمَّ لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّكُمۡۖ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ لِكَيۡلَا يَعۡلَمَ مِنۢ بَعۡدِ عِلۡمٖ شَيۡـٔٗاۚ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ هَامِدَةٗ فَإِذَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡهَا ٱلۡمَآءَ ٱهۡتَزَّتۡ وَرَبَتۡ وَأَنۢبَتَتۡ مِن كُلِّ زَوۡجِۭ بَهِيجٖ

اي مردم! اگر از زنده شدن بعد از مرگ در شك هستيد، پس [بدانيد] كه ما شما را از خاك، بعد از آن از نطفه، و بعد از آن از خون بسته، و بعد از آن از پارة گوشت شكل يافته، و [يا] شكل نيافته آفريده ايم، تا اينكه [قدرت خود را] براي شما آشكار نماييم، و آنچه را بخواهيم تا مدت معيني در رحم [مادران] نگه مي‌داريم، بعد از آن شما را به صورت طفلي بيرون مي‌آوريم، سپس تا به حد رشد خود برسيد، و بعضي از شما و فات مي‌يابند، و بعضي از شما به بدترين ايام زندگي مي‌رسد، تا آنجا كه بعد از دانايي چيزي را نمي‌داند، و زمين را پژمرده مي‌بيني، و اما هنگامي كه بر آن آب نازل كرديم، به حركت مي‌آيد، و رشد مي‌كند، و انواع گياهان زيبا و خُرَّم را مي‌روياند

ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡحَقُّ وَأَنَّهُۥ يُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَأَنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

[بيان] اين چيز ها به خاطر آن است كه [بدانيد] الله حق است، و او است كه مردگان را زنده مي‌كند، و او است كه بر هر چيزي توانا است

وَأَنَّ ٱلسَّاعَةَ ءَاتِيَةٞ لَّا رَيۡبَ فِيهَا وَأَنَّ ٱللَّهَ يَبۡعَثُ مَن فِي ٱلۡقُبُورِ

و اينكه قيامت آمادني است، [و] شكي در آن نيست، و اينكه الله همه كساني را كه در قبرها هستند، زنده مي‌كند

إِنَّ ٱللَّهَ يُدۡخِلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَفۡعَلُ مَا يُرِيدُ

به درستى الله كساني را كه ايمان آورده اند، و اعمال نيكي انجام داده اند، به ‌باغهايي در مي‌آورد كه جوي ها از پايين آنها روان است، به درستى الله آنچه را كه بخواهد، انجام مي‌دهد

أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يَسۡجُدُۤ لَهُۥۤ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ وَٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ وَٱلنُّجُومُ وَٱلۡجِبَالُ وَٱلشَّجَرُ وَٱلدَّوَآبُّ وَكَثِيرٞ مِّنَ ٱلنَّاسِۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيۡهِ ٱلۡعَذَابُۗ وَمَن يُهِنِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن مُّكۡرِمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَفۡعَلُ مَا يَشَآءُ۩

آيا ندانستي كه همة آناني كه در آسمانها هستند، و خورشيد، و ماه، و ستارگان، و كوه ها، و درختان، و جنبندگان، و بسياري از مردمان، براي الله سجده مي‌كنند، و بسيار [كساني] هستند كه عذاب بر آنها حتمي شده است، و كسي را كه الله خوار كند، كسي نيست كه او را عزت بدهد، به يقين الله هر آنچه را كه بخواهد، انجام مي‌دهد

وَلِكُلِّ أُمَّةٖ جَعَلۡنَا مَنسَكٗا لِّيَذۡكُرُواْ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّنۢ بَهِيمَةِ ٱلۡأَنۡعَٰمِۗ فَإِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ فَلَهُۥٓ أَسۡلِمُواْۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُخۡبِتِينَ

و براي هر امتي قرباني كردني را قرار داده ايم، تا نام الله را [به وقت ذبح] بر چهار پايان زبان بستة كه روزي شان كرده است، ذكر كنند، و الله شما، الله يگانه است، پس منقاد او باشيد، و فروتنان را بشارت بده

أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَٰتَلُونَ بِأَنَّهُمۡ ظُلِمُواْۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ نَصۡرِهِمۡ لَقَدِيرٌ

براي كساني كه [كفار] با آنان جنگ مي‌كنند، اجازة [جهاد] داده شد، زيرا آنان مورد ستم قرار گرفته اند، و به درستى الله بر نصرت دادن شان توانا است

ٱلَّذِينَ أُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِم بِغَيۡرِ حَقٍّ إِلَّآ أَن يَقُولُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُۗ وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لَّهُدِّمَتۡ صَوَٰمِعُ وَبِيَعٞ وَصَلَوَٰتٞ وَمَسَٰجِدُ يُذۡكَرُ فِيهَا ٱسۡمُ ٱللَّهِ كَثِيرٗاۗ وَلَيَنصُرَنَّ ٱللَّهُ مَن يَنصُرُهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ

آن كساني كه از ديار شان به ناحق رانده شدند، [و به رانده شدن شان سبب] ديگري جز اين نبود كه مي‌گفتند: پروردگار ما الله است، و اگر الله بعضي از مردم را به وسيلة ‌بعض [ديگر] دفع نمي‌كرد، صومعه ها، و كليساها، و كنيسه ها، و مسجدهايي كه در آنها نام الله بسيار ياد مي‌شود، و يران مي‌گرديد، و به يقين الله كسي را ياري مي‌دهد، كه [دين] او را ياري دهد، و به درستى الله قوي و پيروزمند است

ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡۚ فَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ

در آن روز، [قيامت] فرمانروايي، خاص از آنِ الله است، و بين آنها داوري مي‌كند، و كساني كه ايمان آورده اند، و كار هاي شايستة ‌انجام داده اند، در باغهايي پُر ناز و نعمت هستند

وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوٓاْ أَوۡ مَاتُواْ لَيَرۡزُقَنَّهُمُ ٱللَّهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ

وكساني كه در راه الله هجرت نمودند، و بعد از آن كشته شدند، و يا مردند، هرآينه الله آنها را روزي خوبي مي‌دهد، و به يقين الله بهترين روزي دهندگان است