وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِۦ قَالُواْ رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡرٗا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
و چون در برابر جالوت و لشكريانش قرار گرفتند، گفتند: پروردگارا! بر ما صبري ارزاني فرما، و گامهاي ما را استوار نگه دار، و ما را بر گروه كافران پيروز بگردان
فَهَزَمُوهُم بِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُۥدُ جَالُوتَ وَءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَعَلَّمَهُۥ مِمَّا يَشَآءُۗ وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لَّفَسَدَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ ذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
پس به اذن و فرمان الله آنها را [جالوت و لشكريانش را] شكست دادند، و داود جالوت را كشت، و الله به او پادشاهي و حكمت را ارزاني داشت، و از آنچه ميخواست به او آموخت، و اگر الله عدة از مردمان را به وسيلة عدة ديگرى دفع نميكرد، هر آينه زمين فاسد ميشد، ولي الله بر جهانيان صاحب فضل [و مهرباني] است
وَلَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ بِبَدۡرٖ وَأَنتُمۡ أَذِلَّةٞۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
و هر آينه الله شما را در غزوة بدر در حالي كه ناتوان بوديد، ياري داد، پس از الله بترسيد، باشد كه شکرگزار باشيد
إِذۡ تَقُولُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ أَلَن يَكۡفِيَكُمۡ أَن يُمِدَّكُمۡ رَبُّكُم بِثَلَٰثَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُنزَلِينَ
آنگاه كه به مؤمنان ميگفتي: آيا براي شما كافي نيست كه الله به سه هزار از فرشتگان كه از [آسمان] فرستاده ميشوند، شما را ياري كند
بَلَىٰٓۚ إِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَيَأۡتُوكُم مِّن فَوۡرِهِمۡ هَٰذَا يُمۡدِدۡكُمۡ رَبُّكُم بِخَمۡسَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُسَوِّمِينَ
بلي، اگر صبر نماييد، و تقوي پيشه كنيد، و [دشمنان] با اين جوش و خروش بر شما هجوم آورند، پروردگار تان، شما را به پنج هزار از فرشتگان كه داراي نشان هستند، مدد ميكند
وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشۡرَىٰ لَكُمۡ وَلِتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِۦۗ وَمَا ٱلنَّصۡرُ إِلَّا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
الله اين كار را جز براي بشارت دادن به شما، و اطمينان دلهاي شما نكرده است، و پيروزي جز از طرف الله پيروزمند با حكمت نيست
لِيَقۡطَعَ طَرَفٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡ يَكۡبِتَهُمۡ فَيَنقَلِبُواْ خَآئِبِينَ
و تا گروهي از كساني را كه كافر شده بودند، هلاك ساخته و يا آنها را خوار و زبون سازد، و مأيوس و نا اميد باز گردند
وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشۡرَىٰ وَلِتَطۡمَئِنَّ بِهِۦ قُلُوبُكُمۡۚ وَمَا ٱلنَّصۡرُ إِلَّا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
الله متعال اين [مدد رساندن] را جز بشارتي قرار نداد، تا اينكه دلهاي شما به آن آرام بگيرد، و گرنه پيروزي جز از طرف الله نيست، همانا الله پيروزمند با حكمت است
لَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٖ وَيَوۡمَ حُنَيۡنٍ إِذۡ أَعۡجَبَتۡكُمۡ كَثۡرَتُكُمۡ فَلَمۡ تُغۡنِ عَنكُمۡ شَيۡـٔٗا وَضَاقَتۡ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ ثُمَّ وَلَّيۡتُم مُّدۡبِرِينَ
[اى مؤمنان!] به يقين الله شما را در مواضع بسياري، و در روز حُنين ياري كرد كه بسيار بودن تان شما را به شگفت آورده بود، ولي آن [بسيار بودن] براي شما هيچ فائدة نبخشيد، و زمين با فراخي خود بر شما تنگ شده بود، سپس در حالي كه پشت [به ميدان جنگ] كرده بوديد، فرار نموديد
ثُمَّ أَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودٗا لَّمۡ تَرَوۡهَا وَعَذَّبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ
بعد از آن الله [به لطف و رحمت خويش] آرامش خود را بر پيامبر خود و بر مؤمنان نازل ساخت، و لشكرياني را فرستاد كه آنها را نميديديد، و كساني را كه كافر شده بودند، عذاب كرد، و سزاي كافران اين است
حَتَّىٰٓ إِذَا ٱسۡتَيۡـَٔسَ ٱلرُّسُلُ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ كُذِبُواْ جَآءَهُمۡ نَصۡرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَآءُۖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُنَا عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
تا اينكه پيامبران نا اميد شدند، و [امت هاي آن پيامبران] چنين پنداشتند كه به آنان دروغ گفته شده است، [در اين وقت] نصرت ما به ايشان رسيد، و كساني را كه خواستيم نجات يافتتد، و عذاب ما از مردم مجرم برگشت نا پذير است
أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَٰتَلُونَ بِأَنَّهُمۡ ظُلِمُواْۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ نَصۡرِهِمۡ لَقَدِيرٌ
براي كساني كه [كفار] با آنان جنگ ميكنند، اجازة [جهاد] داده شد، زيرا آنان مورد ستم قرار گرفته اند، و به درستى الله بر نصرت دادن شان توانا است
قَالَتۡ إِنَّ ٱلۡمُلُوكَ إِذَا دَخَلُواْ قَرۡيَةً أَفۡسَدُوهَا وَجَعَلُوٓاْ أَعِزَّةَ أَهۡلِهَآ أَذِلَّةٗۚ وَكَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ
گفت: به يقين پادشاهان وقتي كه [به قصد جنگ] وارد شهري شوند، آنرا به تباهي ميكشانند، و عزيزانش را ذليل ميسازند، و رفتار شان چنين است
غُلِبَتِ ٱلرُّومُ
روميان مغلوب شدند
فِيٓ أَدۡنَى ٱلۡأَرۡضِ وَهُم مِّنۢ بَعۡدِ غَلَبِهِمۡ سَيَغۡلِبُونَ
در نزديك ترين سرزمين، وآنها بعد از مغلوب شدن شان، به زودي غالب خواهند شد
فِي بِضۡعِ سِنِينَۗ لِلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ مِن قَبۡلُ وَمِنۢ بَعۡدُۚ وَيَوۡمَئِذٖ يَفۡرَحُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
در ظرف چند سال، پيش از [آن شكست]، و بعد از [اين پيروزي،] فرمان براي الله است، و در اين روز مؤمنان شادمان ميشوند
بِنَصۡرِ ٱللَّهِۚ يَنصُرُ مَن يَشَآءُۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
[واين شادماني شان به جهت] نصرت الله است، [و الله] هر كسي را كه بخواهد نصرت ميدهد، و او پيروزمند مهربان است
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡفَتۡحُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
و [مشركان] ميگويند: [اى مؤمنان!] اگر راست ميگوييد اين فتح و پيروزي كَي خواهد بود
قُلۡ يَوۡمَ ٱلۡفَتۡحِ لَا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِيمَٰنُهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ
بگو: در روز فتح [كه روز قيامت باشد]، نه ايمان كافران براي شان فائدة دارد، و نه هم براي آنان مهلت داده ميشود
إِنَّا فَتَحۡنَا لَكَ فَتۡحٗا مُّبِينٗا
[اي پيامبر!] ما فتح آشكاري را نصيب تو كرديم
وَيَنصُرَكَ ٱللَّهُ نَصۡرًا عَزِيزًا
و تا الله به نصرت با شكوهي تو را نصرت دهد
۞لَّقَدۡ رَضِيَ ٱللَّهُ عَنِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ يُبَايِعُونَكَ تَحۡتَ ٱلشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمۡ فَأَنزَلَ ٱلسَّكِينَةَ عَلَيۡهِمۡ وَأَثَٰبَهُمۡ فَتۡحٗا قَرِيبٗا
به تحقيق الله از مؤمناني كه زير آن درخت با تو بيعت كردند، راضي گرديد، و آنچه را كه در دلهاي شان بود، دانست، پس [در نتيجه] آرامش را بر آنان نازل فرمود، و فتح نزديكي را براي آنان پاداش داد
وَمَغَانِمَ كَثِيرَةٗ يَأۡخُذُونَهَاۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمٗا
و [همچنين] غنايم بسياري را كه به دست ميآورند، و الله پيروزمند با حكمت است
وَعَدَكُمُ ٱللَّهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةٗ تَأۡخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمۡ هَٰذِهِۦ وَكَفَّ أَيۡدِيَ ٱلنَّاسِ عَنكُمۡ وَلِتَكُونَ ءَايَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ وَيَهۡدِيَكُمۡ صِرَٰطٗا مُّسۡتَقِيمٗا
الله غنيمتهاي بسياري را براي شما وعده داده است، كه آنها را به دست خواهيد آورد، و اين [غنيمت] را به زودي براي شما فراهم نمود، و دست مردمان [متجاوز] را از شما باز داشت، تا عبرتي براي مؤمنان باشد، و شما را به راه راست هدايت نمايد
وَأُخۡرَىٰ لَمۡ تَقۡدِرُواْ عَلَيۡهَا قَدۡ أَحَاطَ ٱللَّهُ بِهَاۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٗا
و[غنيمتهاي] ديگري را [نيز نصيب تان خواهد كرد] كه هنوز به آنها دست نيافته ايد، و الله بر آنها احاطه دارد، و الله بر هر چيزي توانا است
لَّقَدۡ صَدَقَ ٱللَّهُ رَسُولَهُ ٱلرُّءۡيَا بِٱلۡحَقِّۖ لَتَدۡخُلُنَّ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ إِن شَآءَ ٱللَّهُ ءَامِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمۡ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَۖ فَعَلِمَ مَا لَمۡ تَعۡلَمُواْ فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِكَ فَتۡحٗا قَرِيبًا
به يقين الله خواب ديدن پيامبر خود را راست و محقق ساخت، هرآينه اگر الله بخواهد، با تراشيدن سر، و كوتاه كردن موي سر، به امن و امان، و بدون ترس، به مسجد الحرام وارد خواهيد شد، ولي الله چيزهايي را ميدانست كه شما نميدانستيد، و همان بود كه پيش از اين، فتح نزديكي را نصيب تان ساخت
كَتَبَ ٱللَّهُ لَأَغۡلِبَنَّ أَنَا۠ وَرُسُلِيٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٞ
الله [چنين] مقرر داشته است كه حتما من و پيامبرانم پيروز ميشويم، به درستى الله قوي پيروزمند است
وَأُخۡرَىٰ تُحِبُّونَهَاۖ نَصۡرٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَتۡحٞ قَرِيبٞۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
و [نعمت] ديگري [به شما ارزاني ميدارد] كه آنرا دوست ميداريد، كه [آن نعمت] نصرتي از طرف الله، و فتح نزديكي است، و مؤمنان را بشارت بده
إِذَا جَآءَ نَصۡرُ ٱللَّهِ وَٱلۡفَتۡحُ
چون نصرت الله، و فتح [مكه] فرا رسد