الٓمٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِۗ وَٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ ٱلۡحَقُّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ
الف، لام، را[1]، اينها آيات اين كتاب [قرآن كريم] است، و [اى پيامبر!] آنچه كه از جانب پروردگار تو بر تو نازل شده است، حق است، ولي بيشتر مردم ايمان نميآورند
1- ـ اين حروف به نام حروف مقطعه ياد مىشوند.
وَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَفۡرَحُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَۖ وَمِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ مَن يُنكِرُ بَعۡضَهُۥۚ قُلۡ إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ وَلَآ أُشۡرِكَ بِهِۦٓۚ إِلَيۡهِ أَدۡعُواْ وَإِلَيۡهِ مَـَٔابِ
و [بعضي از] كساني كه به آنان كتاب [آسماني] داده ايم، به آنچه كه به تو نازل شده است، خوشحال ميشوند، و از احزاب، كساني هستند كه قسمتي از آنرا انكار ميكنند، [اي پيامبر!] بگو جز اين نيست كه به من امر شده است تا الله را بپرستم، و به او شرك نورزم، به سوي او دعوت ميكنم، و باز گشت [همگان] به سوي او است
الٓرۚ كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ لِتُخۡرِجَ ٱلنَّاسَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ بِإِذۡنِ رَبِّهِمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ
الف، لام، را[1]، [اي پيامبر] اين [قرآن] كتابي است كه بر تو نازل كرديم، تا مردم را به اذن پروردگار شان از تاريكيها به سوي روشنايي به راه پيروزمند ستوده است رهنمون شوي
1- ـ اين حروف به نام حروف مقطعه ياد مىشوند، در اول سوره بقره آن را بيان كرديم.
إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ
به يقين ما قرآن را نازل كرديم، و به يقين ما نگهبان آن ميباشيم
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ سَبۡعٗا مِّنَ ٱلۡمَثَانِي وَٱلۡقُرۡءَانَ ٱلۡعَظِيمَ
و به تحقيق كه (سبع مثاني) [كه سورة فاتحه باشد] و قرآن عظيم را به تو داديم
وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَآ أَنزَلَ رَبُّكُمۡ قَالُوٓاْ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
و چون براي آنان گفته شود كه پرورگار تان چه چيزي را نازل كرده است، ميگويند: افسانه هاي پيشينيان را.[1]
1- ـ چون از مشركان در باره قرآن كريم پرسان نمايى كه خداوند چه چيزى را نازل كرده است؟ به عوض آنكه حقيقت را بگويند كه كتابى از طرف الله است، مىگويند: اين قرآن افسانهاى است كه پيشينيان نقل كرد اند.
بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلزُّبُرِۗ وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلذِّكۡرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ
[که آن پيامبران را] با دلائل روشن و کتابها [فرستاده بوديم]، قرآن را بر تو نازل کرديم تا برای مردم آنچه را كه براي آنان نازل شده است، روشن سازی، و تا باشد که آنها بينديشند
وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ ٱلَّذِي ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
و ما اين قرآن را بر تو نازل نکرديم، مگر برای اينكه آنچه را که در آن اختلاف کردند، برای آنها بيان نمايي، و اينكه [اين قرآن، وسيلة] هدايت و رحمتي برای مردمي باشد كه ايمان ميآورند
وَيَوۡمَ نَبۡعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٖ شَهِيدًا عَلَيۡهِم مِّنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَجِئۡنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَـٰٓؤُلَآءِۚ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ تِبۡيَٰنٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُسۡلِمِينَ
و روزي كه در هر امتي از خود شان شاهدي بر آنان قرار دهيم، و تو را بر آنها [بر امت تو] شاهد بگيريم، و [اين] کتابي را كه بر تو نازل کرديم، بيانگر همه چيز، و هدايت و رحمت و بشارتي برای مسلمانان است
فَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ ٱلرَّجِيمِ
و هنگامی که خواستي قرآن بخواني، از شيطان رانده شده، به الله پناه بجوي
وَإِذَا بَدَّلۡنَآ ءَايَةٗ مَّكَانَ ءَايَةٖ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مُفۡتَرِۭۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
و چون آية را جايگزين آية ديگري سازيم در حالي كه الله به آنچه كه نازل ميكند داناتر است ميگويند: جز اين نيست كه تو افتراء كننده هستي، بلكه اكثر شان نميدانند
قُلۡ نَزَّلَهُۥ رُوحُ ٱلۡقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِٱلۡحَقِّ لِيُثَبِّتَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُسۡلِمِينَ
[اي پيامبر!] بگو: آنرا روح القدس از طرف پروردگار تو به حق نازل كرده است، تا كساني را كه ايمان آورده اند، ثابت قدم ساخته، و هدايت و بشارتي براي مسلمانان باشد
إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا
به يقين اين قرآن به راهي كه استوار ترين راهها است، رهنمايي ميكند، و مؤمناني را كه اعمال نيكي انجام ميدهند، بشارت ميدهد كه براي آنها مزد بزرگي است
وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِذَا ذَكَرۡتَ رَبَّكَ فِي ٱلۡقُرۡءَانِ وَحۡدَهُۥ وَلَّوۡاْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِمۡ نُفُورٗا
و [به سبب كفر و ستم و عصيان آنان] بر دلهاي شان پردههايي قرار داده ايم، تا [قرآن] را نفهمند، و در گوشهاي آنان سنگيني نهاده ايم، و چون پروردگار خود را در قرآن به يگانگي ياد كني، با تنفر به عقب برميگردند
قُل لَّئِنِ ٱجۡتَمَعَتِ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِمِثۡلِ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لَا يَأۡتُونَ بِمِثۡلِهِۦ وَلَوۡ كَانَ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٖ ظَهِيرٗا
[اي پيامبر!] بگو: اگر انس و جن با هم جمع شوند كه به مثل اين قرآن [قرآن ديگري] بياورند، هرگز مانند آنرا آورده نميتوانند، ولو آنكه عدة پشتيبان عدة ديگري باشند
وَبِٱلۡحَقِّ أَنزَلۡنَٰهُ وَبِٱلۡحَقِّ نَزَلَۗ وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا
و اين [قرآن] را به حق نازل كرديم، وبه حق نازل شده است، و [اي پيامبر!] ما تو را جز بشارت دهنده، و بيم دهنده نفرستاديم
وَقُرۡءَانٗا فَرَقۡنَٰهُ لِتَقۡرَأَهُۥ عَلَى ٱلنَّاسِ عَلَىٰ مُكۡثٖ وَنَزَّلۡنَٰهُ تَنزِيلٗا
و اين قرآن را که مُفَرَّق ساختيم به جهت آن است تا آن را بر مردم به مكث و مهلت بخواني، و آن را به اين گونة خاص نازل كرديم
قُلۡ ءَامِنُواْ بِهِۦٓ أَوۡ لَا تُؤۡمِنُوٓاْۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ مِن قَبۡلِهِۦٓ إِذَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ يَخِرُّونَۤ لِلۡأَذۡقَانِۤ سُجَّدٗاۤ
[اي پيامبر!] بگو: خواه به آن ايمان بياوريد، و خواه ايمان نياوريد، به يقين كساني كه پيش از نزول قرآن براي شان علم داده شده است، چون قرآن بر آنان خوانده شود، سجده كنان بر رويها [ي خود] ميافتند
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَىٰ عَبۡدِهِ ٱلۡكِتَٰبَ وَلَمۡ يَجۡعَل لَّهُۥ عِوَجَاۜ
سپاس و ستايش خاص براي معبودى است كه اين كتاب [قرآن مجيد] را بر بندة خود [محمد ] نازل فرمود، و هيچ كجي و انحرافي در آن قرار نداد
قَيِّمٗا لِّيُنذِرَ بَأۡسٗا شَدِيدٗا مِّن لَّدُنۡهُ وَيُبَشِّرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرًا حَسَنٗا
در حالي كه [اين كتاب] ثابت و مستقيم است، تا [كافران را] از عذاب شديد او بترساند، و مؤمناني را كه كارهاي نيكي انجام ميدهند، بشارت دهد كه براي شان مزد نيكي است
وَٱتۡلُ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدٗا
و آنچه را كه از كتاب پروردگارت بر تو وحي شده است، تلاوت كن، هيچ كسي نميتواند كلمات پروردگارت را تبديل كند، و هرگز جز او پشت و پناهي نخواهي يافت
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ مِن ذُرِّيَّةِ ءَادَمَ وَمِمَّنۡ حَمَلۡنَا مَعَ نُوحٖ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡرَـٰٓءِيلَ وَمِمَّنۡ هَدَيۡنَا وَٱجۡتَبَيۡنَآۚ إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُ ٱلرَّحۡمَٰنِ خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَبُكِيّٗا۩
اينها كساني از پيامبران هستند كه الله بر آنان نعمت ارزاني داشته است، از ذرية آدم، و از [ذرية] كساني كه با نوح در كشتي سوار كرديم، و از ذرية ابراهيم و [از ذرية] اسرائيل، و از كساني كه آنان را هدايت نموديم، و برگزيديم، چون بر آنان آيات رحمان خوانده ميشد، سجده كنان و گريه كنان به خاك ميافتادند
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَيُّ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ خَيۡرٞ مَّقَامٗا وَأَحۡسَنُ نَدِيّٗا
و چون آيات و اضح و روشن ما بر آنان تلاوت شود، كساني كه كافر شده اند، به كساني كه ايمان آورده اند ميگويند: كدام يك از ما دو گروه داراي جايگاه بهتر و محفل نيكوتر است
لَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ كِتَٰبٗا فِيهِ ذِكۡرُكُمۡۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
به تحقيق ما براي شما كتابي نازل كرديم كه در آن وسيلة پند پذيري شما است، آيا انديشه نميكنيد
وَهَٰذَا ذِكۡرٞ مُّبَارَكٌ أَنزَلۡنَٰهُۚ أَفَأَنتُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ
و اين [قرآن كريم] پند مباركي است كه آنرا نازل ساختيم، پس آيا شما منكر آن هستيد
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖ وَأَنَّ ٱللَّهَ يَهۡدِي مَن يُرِيدُ
و اين چنين آن [قرآن] را [به صورت] آيات روشن نازل كرديم، و به يقين الله هركس را كه بخواهد هدايت ميكند
وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَيُؤۡمِنُواْ بِهِۦ فَتُخۡبِتَ لَهُۥ قُلُوبُهُمۡۗ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهَادِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
و تا كساني كه براي شان علم داده شده است بدانند كه اين [قرآن] راست بوده و از جانب پروردگار تو است، پس به آن ايمان بياورند، تا دلهاي شان به آن آرام بگيرد، و به درستى الله كساني را كه ايمان آورده اند، به راه راست هدايت ميكند
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلۡمُنكَرَۖ يَكَادُونَ يَسۡطُونَ بِٱلَّذِينَ يَتۡلُونَ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِنَاۗ قُلۡ أَفَأُنَبِّئُكُم بِشَرّٖ مِّن ذَٰلِكُمُۚ ٱلنَّارُ وَعَدَهَا ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
و چون آيات روشن ما براي آنان خوانده شود، در چهرة كافران چنان اثر بدي را مشاهده ميكني كه نزديك است به كساني كه آيات ما را ميخوانند، حمله ور شوند، [اي پيامبر!] بگو: آيا شما را به چيزي بدتر از اين خبر دهم؟ [و آن چيز بد] همان آتشي است كه الله به كافران وعده داده است، و [آن آتش] بد سرانجامي است
وَلَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ ءَايَٰتٖ مُّبَيِّنَٰتٖ وَمَثَلٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمَوۡعِظَةٗ لِّلۡمُتَّقِينَ
و به يقين براي شما آيات روشني، و مَثَلي از [حال] گذشتگان پيش از شما، و موعظة براي پرهيزگاران نازل نموديم
لَّقَدۡ أَنزَلۡنَآ ءَايَٰتٖ مُّبَيِّنَٰتٖۚ وَٱللَّهُ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
به يقين ما آيات روشنگري را نازل نموديم، و الله هر كس را بخواهد به راه راست هدايت ميكند