ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَةٞ وَلَا نَوۡمٞۚ لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ مَن ذَا ٱلَّذِي يَشۡفَعُ عِندَهُۥٓ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيۡءٖ مِّنۡ عِلۡمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَۚ وَسِعَ كُرۡسِيُّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۖ وَلَا يَـُٔودُهُۥ حِفۡظُهُمَاۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ

الله است كه معبود راستيني جز او وجود ندارد، زندة پاينده او است، نه او را خستگى مي‌گيرد و نه خواب، آنچه كه در آسمانها و زمين است از آنِ او است، كيست كه در پيشگاهش جز به اذن او شفاعت نمى كند، گذشته و آيندة شان را مي‌داند، و [آفريدگان او] به چيزي از علم او جز آنچه كه بخواهد احاطه كرده نمي‌توانند، كرسي‌اش آسمانها و زمين را فرا گرفته است، و نگهداري اين دو [آسمانها و زمين] بر او دشوار نيست، واو الهى با بزرگ است

مَّن يَشۡفَعۡ شَفَٰعَةً حَسَنَةٗ يَكُن لَّهُۥ نَصِيبٞ مِّنۡهَاۖ وَمَن يَشۡفَعۡ شَفَٰعَةٗ سَيِّئَةٗ يَكُن لَّهُۥ كِفۡلٞ مِّنۡهَاۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ مُّقِيتٗا

كسي كه در كار نيكي شفاعت كند، برايش از آن نصيبي است، و كسي كه در كار بدي شفاعت كند، از آن برايش گناهي است، و الله بر هر چيزي مقتدر [و شاهد] است

وَأَنذِرۡ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحۡشَرُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ لَيۡسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

و به اين [قرآن] كساني را كه از حشر شدن به سوي پروردگار شان مي‌ترسند، بيم بده، [كه براي آنان در آن روز] جز او دوست و شفيعي نيست، تا باشد كه پرهيزگاري كنند

وَذَرِ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَهُمۡ لَعِبٗا وَلَهۡوٗا وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ وَذَكِّرۡ بِهِۦٓ أَن تُبۡسَلَ نَفۡسُۢ بِمَا كَسَبَتۡ لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ وَإِن تَعۡدِلۡ كُلَّ عَدۡلٖ لَّا يُؤۡخَذۡ مِنۡهَآۗ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أُبۡسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْۖ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ

و كساني را كه دين خود را به بازيچه و سرگرمي گرفته ‌اند، و زندگي دنيا آنان را فريب داده است، رها كن، و به اين [قرآن] اندرز شان بده، تا كسي در [برابر گناهي كه مرتكب شده است] به هلاكت نرسد، [و در روز قيامت] برايش جز از الله، كارساز و شفاعت كنندة نيست، و اگر [در آن روز] هر فدية را [جهت رهايي خود] بدهد، از وي پذيرفته نمي‌شود، آنها كساني‌ اند، كه در گرو اعمال [بد] خود مانده ‌اند، به سزاي آنكه كفر ورزيدند، براي آنها آشاميدني از آب جوشان است، و [به] عذاب دردناكي گرفتار مي‌شوند

إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۖ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ إِذۡنِهِۦۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

به يقين پروردگار شما الله يكتا است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد، سپس بر عرش ارتفاع وبلند شد، او است كه كار [جهان] را تدبير مي‌كند، هيچ شفاعت كنندة مگر بعد از اذن او نمي‌باشد، اين است الهي كه پروردگار شما است، پس او را عبادت كنيد، آيا پند نمي‌پذيريد

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ

[الله] گذشته [و حال] و آيندة شان را مي‌داند، و آنها جز براي كساني كه او راضي باشد، شفاعت نمي‌كنند، و از ترس او بيمناك اند

ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا شَفِيعٍۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ

الله آن ذاتي است كه آسمانها و زمين، و آنچه را كه در بين آن دو [آسمانها و زمين] است، در شش روز آفريده نمود، بعد از آن بر عرش استواء يافت، براي شما جز او كارساز، و شفيعي نيست، آيا به خود نمي‌آييد

ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدۡنِ ٱلرَّحۡمَٰنُ بِضُرّٖ لَّا تُغۡنِ عَنِّي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يُنقِذُونِ

آيا به جاي او معبودانى را اختيار كنم كه اگر [الله] مهربان بخواهد كه به من ضرري برسد، شفاعت آنان چيزي را از من دفع نمي‌كند، و مرا نجات داده نمي‌توانند

أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ شُفَعَآءَۚ قُلۡ أَوَلَوۡ كَانُواْ لَا يَمۡلِكُونَ شَيۡـٔٗا وَلَا يَعۡقِلُونَ

آيا غير از الله براي خود شفيعاني گرفته اند، [اي پيامبر! براي مشركان] بگو: ولو آنكه اين [شفيعان] نه مالك چيزي باشند، و نه عقلي داشته باشند

قُل لِّلَّهِ ٱلشَّفَٰعَةُ جَمِيعٗاۖ لَّهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ ثُمَّ إِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

[اي پيامبر!] بگو: تمام شفاعتها خاص براي الله است، پادشاهي آسمانها و زمين براي او است، [و] بعد از آن به سوي او بازگردانده مي‌شويد

وَلَا يَمۡلِكُ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِ ٱلشَّفَٰعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

و آناني را كه به جاي او پرستش مي‌كنند، قدرت شفاعت را ندارند، مگر كساني كه آگاهانه به حق گواهي داده باشند

۞وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ

و چه بسيار فرشتگان در آسمانها هستند كه شفاعت شان سودي نمي‌بخشد، مگر بعد از آنكه الله براي هر كس كه بخواهد، اجازه بدهد، و رضايت داشته باشد

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ

پس شفاعت شفاعت كنندگان براي آنها سودي نمي‌بخشد