أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَٰتَلُونَ بِأَنَّهُمۡ ظُلِمُواْۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ نَصۡرِهِمۡ لَقَدِيرٌ

براي كساني كه [كفار] با آنان جنگ مي‌كنند، اجازة [جهاد] داده شد، زيرا آنان مورد ستم قرار گرفته اند، و به درستى الله بر نصرت دادن شان توانا است

ٱلَّذِينَ أُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِم بِغَيۡرِ حَقٍّ إِلَّآ أَن يَقُولُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُۗ وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لَّهُدِّمَتۡ صَوَٰمِعُ وَبِيَعٞ وَصَلَوَٰتٞ وَمَسَٰجِدُ يُذۡكَرُ فِيهَا ٱسۡمُ ٱللَّهِ كَثِيرٗاۗ وَلَيَنصُرَنَّ ٱللَّهُ مَن يَنصُرُهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ

آن كساني كه از ديار شان به ناحق رانده شدند، [و به رانده شدن شان سبب] ديگري جز اين نبود كه مي‌گفتند: پروردگار ما الله است، و اگر الله بعضي از مردم را به وسيلة ‌بعض [ديگر] دفع نمي‌كرد، صومعه ها، و كليساها، و كنيسه ها، و مسجدهايي كه در آنها نام الله بسيار ياد مي‌شود، و يران مي‌گرديد، و به يقين الله كسي را ياري مي‌دهد، كه [دين] او را ياري دهد، و به درستى الله قوي و پيروزمند است

ٱلَّذِينَ إِن مَّكَّنَّـٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَمَرُواْ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَنَهَوۡاْ عَنِ ٱلۡمُنكَرِۗ وَلِلَّهِ عَٰقِبَةُ ٱلۡأُمُورِ

كساني كه اگر آنها را در زمين قدرت بدهيم، نماز را برپا مي‌دارند، و زكات را اداء مي‌كنند، به كار خوب فرمان مي‌دهند، و از كار بد جلو گيري مي‌نمايند، و سر انجام كار ها با الله است

وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدۡ كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ وَعَادٞ وَثَمُودُ

و [اي پيامبر!] اگر تو را تكذيب كردند، به يقين كه پيش از تو قوم نوح و عاد و ثمود

وَقَوۡمُ إِبۡرَٰهِيمَ وَقَوۡمُ لُوطٖ

و قوم ابراهيم، و قوم لوط

وَأَصۡحَٰبُ مَدۡيَنَۖ وَكُذِّبَ مُوسَىٰۖ فَأَمۡلَيۡتُ لِلۡكَٰفِرِينَ ثُمَّ أَخَذۡتُهُمۡۖ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ

و مردم مدين [نيز پيامبران خود را] تكذيب نمودند، و موسي نيز تكذيب شد، و براي كافران مهلت دادم، و سپس آنها را [به كيفر اعمال شان] گرفتم، پس [بنگر] كه عقوبت من چگونه بود

فَكَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَا وَهِيَ ظَالِمَةٞ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَبِئۡرٖ مُّعَطَّلَةٖ وَقَصۡرٖ مَّشِيدٍ

پس چه بسا شهر‌هايي را كه اهلش ستمكار بودند، به هلاكت رسانديم، و اينك آن شهر ها بر سقف خود فروريخته است، و چه بسيار چاه هاي [آبي] كه معطل گرديده، و قصر هاي افراشته شدة ‌كه بي صاحب و متروك مانده است

أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَتَكُونَ لَهُمۡ قُلُوبٞ يَعۡقِلُونَ بِهَآ أَوۡ ءَاذَانٞ يَسۡمَعُونَ بِهَاۖ فَإِنَّهَا لَا تَعۡمَى ٱلۡأَبۡصَٰرُ وَلَٰكِن تَعۡمَى ٱلۡقُلُوبُ ٱلَّتِي فِي ٱلصُّدُورِ

آيا آنها در زمين سير و سياحت نكردند، تا داراي دلهايي شوند كه با آن انديشه نمايند، يا [داراي] گوشهاي شوند كه با آن بشنوند، به يقين كه چشمهاي [ظاهري] نا بينا نمي‌شوند، بلكه اين دلهاي درون سينه‌ها است كه نا بينا مي‌شوند

وَيَسۡتَعۡجِلُونَكَ بِٱلۡعَذَابِ وَلَن يُخۡلِفَ ٱللَّهُ وَعۡدَهُۥۚ وَإِنَّ يَوۡمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلۡفِ سَنَةٖ مِّمَّا تَعُدُّونَ

و عذاب را به شتاب از تو مي‌طلبند، و الله هرگز و عده اش را خلاف نمي‌كند، و به يقين كه يك روز در نزد پروردگارت، مانند هزار سالي است كه شما مي‌شماريد

وَكَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ أَمۡلَيۡتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٞ ثُمَّ أَخَذۡتُهَا وَإِلَيَّ ٱلۡمَصِيرُ

و چه بسا [مردم] شهرهايي را كه مهلت دادم، در حالي كه ستمكار بودند، سپس آنان را [به عذاب] گرفتار نمودم، و بازگشت [همگان] به سوي من است

قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّمَآ أَنَا۠ لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

[اي پيامبر!] بگو: اي مردم! جز اين نيست كه من براي شما بيم دهندة ‌آشكاري هستم

فَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ

و آناني كه ايمان آورده اند، و كار هاي شايستة ‌انجام داده اند، براي آنها آمرزش و رزق نيكي است

وَٱلَّذِينَ سَعَوۡاْ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

و كساني كه در [انكار] آيات ما كوشيده اند، [به اين پندار] كه ما را به ستوه خواهند آورد، آنان از دوزخيان اند

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٖ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّآ إِذَا تَمَنَّىٰٓ أَلۡقَى ٱلشَّيۡطَٰنُ فِيٓ أُمۡنِيَّتِهِۦ فَيَنسَخُ ٱللَّهُ مَا يُلۡقِي ٱلشَّيۡطَٰنُ ثُمَّ يُحۡكِمُ ٱللَّهُ ءَايَٰتِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

و [اى پيامبر!] ما پيش از تو هيچ رسول، و نبيي را نفرستاديم، مگر هنگامي كه چيزي را تلاوت مي‌كرد، شيطان در تلاوت او چيزي را القاء مي‌كرد، و الله آنچه را كه شيطان القاء كرده بود، از بين مي‌برد، و بعد از آن آيات خود را استحكام مي‌بخشيد، و الله داناي حكيم است

لِّيَجۡعَلَ مَا يُلۡقِي ٱلشَّيۡطَٰنُ فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمۡۗ وَإِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ لَفِي شِقَاقِۭ بَعِيدٖ

تا الله آنچه را كه شيطان القاء مي‌كرد، براي كساني كه در دلهاي شان بيماري است، و براي كساني كه سنگدل هستند، آزموني قرار دهد، و به يقين ستمكاران در ستيزة ‌بسيار دور و درازي قرار دارند

وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَيُؤۡمِنُواْ بِهِۦ فَتُخۡبِتَ لَهُۥ قُلُوبُهُمۡۗ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهَادِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

و تا كساني كه براي شان علم داده شده است بدانند كه اين [قرآن] راست بوده و از جانب پروردگار تو است، پس به آن ايمان بياورند، تا دلهاي شان به آن آرام بگيرد، و به درستى الله كساني را كه ايمان آورده اند، به راه راست هدايت مي‌كند

وَلَا يَزَالُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي مِرۡيَةٖ مِّنۡهُ حَتَّىٰ تَأۡتِيَهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغۡتَةً أَوۡ يَأۡتِيَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَقِيمٍ

و كساني كه كافرشدند هميشه در بارة ‌آن [در بارة ‌قرآن كريم] ترديد دارند، تا اينكه ناگهان قيامت فرا رسد، و يا عذاب روز عقيمي گريبانگير شان شود

ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡۚ فَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ

در آن روز، [قيامت] فرمانروايي، خاص از آنِ الله است، و بين آنها داوري مي‌كند، و كساني كه ايمان آورده اند، و كار هاي شايستة ‌انجام داده اند، در باغهايي پُر ناز و نعمت هستند

وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ

و كساني كه كفر ورزيده، و آيات ما را تكذيب نموده اند، براي آنان عذاب خوار كننده اي است

وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوٓاْ أَوۡ مَاتُواْ لَيَرۡزُقَنَّهُمُ ٱللَّهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ

وكساني كه در راه الله هجرت نمودند، و بعد از آن كشته شدند، و يا مردند، هرآينه الله آنها را روزي خوبي مي‌دهد، و به يقين الله بهترين روزي دهندگان است

لَيُدۡخِلَنَّهُم مُّدۡخَلٗا يَرۡضَوۡنَهُۥۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٞ

و هرآينه آنان را به جايي وارد مي‌كند كه به آن رضايت دارند، و به يقين الله داناي حليم است

۞ذَٰلِكَۖ وَمَنۡ عَاقَبَ بِمِثۡلِ مَا عُوقِبَ بِهِۦ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيۡهِ لَيَنصُرَنَّهُ ٱللَّهُۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٞ

اين است [حكم الله]، و هر كس به اندازة ‌كه عقوبت شده است، عقوبت كند، و بعد از آن بر وي تجاوز شود، هرآينه الله او را نصرت خواهد داد، به يقين الله عفو كنندة آمرزنده است

ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ يُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَيُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِ وَأَنَّ ٱللَّهَ سَمِيعُۢ بَصِيرٞ

اين [نصرت الهي] به آن سبب است كه الله شب را در روز، و روز را در شب در مي‌آورد، و به يقين الله شنواي بينا است

ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ هُوَ ٱلۡبَٰطِلُ وَأَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡكَبِيرُ

اين [نصرت الهي] از آن سبب است كه به يقين الله حق است، و آنچه را كه به جاي او به [خدايي] مي‌خوانند، باطل است، و به يقين الله بلند مرتبة ‌بزرگ است

أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَتُصۡبِحُ ٱلۡأَرۡضُ مُخۡضَرَّةًۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٞ

آيا نديدي كه الله از آسمان آبي نازل كرد، و به اثر آن آب، زمين سرسبز و خرم مي‌گردد، همانا الله لطيف آگاه است

لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ

آنچه كه در آسمانها و آنچه كه در زمين وجود دارد، از آنِ اواست، و همانا الله بي نياز ستوده است

أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَٱلۡفُلۡكَ تَجۡرِي فِي ٱلۡبَحۡرِ بِأَمۡرِهِۦ وَيُمۡسِكُ ٱلسَّمَآءَ أَن تَقَعَ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِٱلنَّاسِ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ

آيا نديدي كه الله آنچه را كه در زمين است، و كشتي‌هايي را كه در دريا به فرمان او روان هستند، براي تان مسخر ساخت، و آسمان را نگه مي‌دارد كه جز به فرمانش بر زمين نيفتد، به يقين الله به مردم رؤوف [و] مهربان است

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَحۡيَاكُمۡ ثُمَّ يُمِيتُكُمۡ ثُمَّ يُحۡيِيكُمۡۗ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَكَفُورٞ

و او است كه شما را زنده كرد، [و] سپس شما را مي‌ميراند، [و] بعد از آن زنده مي‌كند، به يقين انسان بسيار ناسپاس است

لِّكُلِّ أُمَّةٖ جَعَلۡنَا مَنسَكًا هُمۡ نَاسِكُوهُۖ فَلَا يُنَٰزِعُنَّكَ فِي ٱلۡأَمۡرِۚ وَٱدۡعُ إِلَىٰ رَبِّكَۖ إِنَّكَ لَعَلَىٰ هُدٗى مُّسۡتَقِيمٖ

براي هر امتي شريعتي قرار داده ايم كه به آن تمسك بجويند، پس نبايد در اين كار با تو ستيزه جويي كنند، و [مردم] را به سوي پروردگارت دعوت كن، به يقين تو بر هدايت مستقيم قرار داري

وَإِن جَٰدَلُوكَ فَقُلِ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

و اگر با تو مجادله كردند، بگو: الله به آنچه مي‌كنيد، دانا تر است