وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَيۡنَ شُرَكَآؤُكُمُ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ

و روزي كه همة آنان را حشر كنيم، بعد از آن براي مشركان مي‎گوييم، معبودهايي كه آنها را شريك الله مي‌پنداشتيد كجا هستند

ثُمَّ لَمۡ تَكُن فِتۡنَتُهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ وَٱللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشۡرِكِينَ

آنگاه پاسخ شان جز اين نيست كه مي‎گويند: به الله كه پروردگار ما است قَسَم كه ما مشرك نبوديم

ٱنظُرۡ كَيۡفَ كَذَبُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡۚ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

بنگر كه چگونه بر خويشتن دروغ بستند، و دروغهايی را كه افتراء كرده بودند، از بين رفت

وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَۖ وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِن يَرَوۡاْ كُلَّ ءَايَةٖ لَّا يُؤۡمِنُواْ بِهَاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

و از آنان كساني هستند كه به تو گوش فرا مي‌دهند، و ما بر دلهاي شان پرده‌هايی افكنده ‌ايم، تا آن را نفهمند، و در گوشهاي شان سنگيني است، و اگر هر معجزة را ببينند، به آن ايمان نمي‌آورند، تا اينكه نزد تو مي‌آيند و با تو مجادله مي‌كنند، كساني كه كافر شدند مي‎گويند: اين [قرآن] جز افسانه‌هاي گذشتگان [چيز ديگري] نيست

وَهُمۡ يَنۡهَوۡنَ عَنۡهُ وَيَنۡـَٔوۡنَ عَنۡهُۖ وَإِن يُهۡلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

و آنها [مردم را از پيامبر ] باز مي‎داشتند، و خود [نيز] از ايشان دوري مي‌جستند، و آنان [به اين كار شنيع] جز خود، ديگري را به هلاكت نمي‌رسانند، و نمي‌فهمند

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَى ٱلنَّارِ فَقَالُواْ يَٰلَيۡتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

و اگر آنان را هنگامي كه در برابر آتش [جهنم] نگه داشته مي‌شوند ببيني، [حيران مي‌ماني] و مي‎گويند: اي كاش [به دنيا] باز گردانده شويم، و آيات پروردگار خود را تكذيب نكنيم، و از مؤمنان باشيم

بَلۡ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ يُخۡفُونَ مِن قَبۡلُۖ وَلَوۡ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنۡهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

[چنين نيست]، بلكه آنچه را كه پيشتر پنهان مي‌كردند، براي شان آشكار شده است، و اگر باز گردانده شوند، به همان چيزي برمي‌گردند كه از آن نهي شده بودند، و آنان دروغگو هستند

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا وَمَا نَحۡنُ بِمَبۡعُوثِينَ

و گفتند: جز زندگي ما در دنيا زندگي ديگري نيست، و ما هرگز برانگيخته نمي‌شويم

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ قَالَ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

و اگر آنها را وقتي كه در پيشگاه پروردگار شان بازداشته مي‌شوند ببيني، و الله بگويد: آيا اين [چيزي را كه اكنون مي‌بينيد] حق نيست، مي‌گويند: چرا [حق نيست، بلكه] به پروردگار ما قسم كه حق است، مي‌گويد: پس به سبب آنكه كفر مي‌ورزيديد، اين عذاب را بچشيد

قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱللَّهِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغۡتَةٗ قَالُواْ يَٰحَسۡرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطۡنَا فِيهَا وَهُمۡ يَحۡمِلُونَ أَوۡزَارَهُمۡ عَلَىٰ ظُهُورِهِمۡۚ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ

به راستي آنان كه لقاي الله را دروغ پنداشتند، زيانكار شدند، هنگامي كه قيامت ناگهان بر آنها فرا رسد، مي‌گويند: افسوس بر ما كه در آن كوتاهي كرديم، و آنها بار گناه خود را به دوش مي‌كشند، و چه بد باري است كه به دوش مي‌كشند

وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا لَعِبٞ وَلَهۡوٞۖ وَلَلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

و زندگي دنيا جز بازي و سرگرمي چيز ديگري نيست، و به يقين دار آخرت براي كساني كه پرهيزگاري مي‌كنند، بهتر است، آيا نمي‌انديشيد

قَدۡ نَعۡلَمُ إِنَّهُۥ لَيَحۡزُنُكَ ٱلَّذِي يَقُولُونَۖ فَإِنَّهُمۡ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ يَجۡحَدُونَ

[اى پيامبر!] به يقين مي‌دانيم كه گفته‌هاي آنان تو را اندوهگين مي‌كند، ولي آنها تو را تكذيب نمي‌كنند، بلكه ستمگاراني هستند كه آيات الله را انكار مي‌كنند

وَلَقَدۡ كُذِّبَتۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَىٰ مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّىٰٓ أَتَىٰهُمۡ نَصۡرُنَاۚ وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِ ٱللَّهِۚ وَلَقَدۡ جَآءَكَ مِن نَّبَإِيْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و همانا پيامبراني پيش از تو تكذيب شدند، و بر تكذيب و آزاري كه ديدند صبر كردند تا آنكه نصرت ما به آنها رسيد، و هيچ تبديل كنندة براي كلمات الله نيست، و به تحقيق كه از خبر پيامبران به تو رسيده است

وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيۡكَ إِعۡرَاضُهُمۡ فَإِنِ ٱسۡتَطَعۡتَ أَن تَبۡتَغِيَ نَفَقٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ سُلَّمٗا فِي ٱلسَّمَآءِ فَتَأۡتِيَهُم بِـَٔايَةٖۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَمَعَهُمۡ عَلَى ٱلۡهُدَىٰۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ

و اگر اعراض آنها بر تو گران آمده است، پس اگر مي‌تواني سردابي را [جهت فرو رفتن] در زمين، و يا نردباني را [جهت بالا رفتن] به آسمان پيدا كن، و براي آنها معجزة [ديگري] بياور، و اگر الله مي‌خواست، همگان را بر هدايت جمع مي‌كرد، پس هرگز از جاهلان مباش

۞إِنَّمَا يَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ يَسۡمَعُونَۘ وَٱلۡمَوۡتَىٰ يَبۡعَثُهُمُ ٱللَّهُ ثُمَّ إِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ

[اي پيامبر!] جز اين نيست كه [دعوت تو را] كساني مي‌پذيرند كه گوش شنوا دارند، و الله مردگان را [در روز قيامت] بر مي‌انگيزد، بعد از آن به سوي او برگردانده مي‌شوند

وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يُنَزِّلَ ءَايَةٗ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

و گفتند: چرا بر وي [پيامبر محمد] از طرف پروردگارش معجزة نازل نشده است، بگو! همانا الله قادر است كه معجزة را نازل كند، و ليكن بيشتر آنها نمي‌دانند.[1]

وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا طَـٰٓئِرٖ يَطِيرُ بِجَنَاحَيۡهِ إِلَّآ أُمَمٌ أَمۡثَالُكُمۚ مَّا فَرَّطۡنَا فِي ٱلۡكِتَٰبِ مِن شَيۡءٖۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يُحۡشَرُونَ

هيچ جنبندة در زمين نيست، و هيچ پرندة به دو بال خود پرواز نمي‌كند، مگر آنكه امتهايی مانند شما هستند، ما هيچ چيزي را در كتاب فروگذار نكرديم، بعد از آن به نزد پروردگار شان محشور مي‌شوند

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا صُمّٞ وَبُكۡمٞ فِي ٱلظُّلُمَٰتِۗ مَن يَشَإِ ٱللَّهُ يُضۡلِلۡهُ وَمَن يَشَأۡ يَجۡعَلۡهُ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

و كساني كه آيات ما را تكذيب نمودند، [از شنيدن حق] كَر و [از گفتن حق] لال هستند، و در تاريكيهايی قرار دارند، الله هر كس را بخواهد گمراهش مي‌كند، و كسي را كه بخواهد به راه راست مي‌آورد

قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ أَوۡ أَتَتۡكُمُ ٱلسَّاعَةُ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ تَدۡعُونَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

[اي پيامبر!] بگو! اگر راست مي‎گوييد، به من خبر بدهيد كه اگر عذاب الله به شما برسد، و يا قيامت بر پا شود، آيا به نزد غير الله دعاء مي كنيد كه اين عذاب را از شما دفع كند

بَلۡ إِيَّاهُ تَدۡعُونَ فَيَكۡشِفُ مَا تَدۡعُونَ إِلَيۡهِ إِن شَآءَ وَتَنسَوۡنَ مَا تُشۡرِكُونَ

بلكه تنها به درگاه او دعا مي‌كنيد، و اگر بخواهد، آن [مشكلي] را كه بر طرف شدن آن را مي‌طلبيد، بر طرف مي‌سازد، و آنچه را كه شريك او قرار مي‌دهيد، فراموش مي‌كنيد

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰٓ أُمَمٖ مِّن قَبۡلِكَ فَأَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَتَضَرَّعُونَ

به تحقيق كه ما به سوي امتهايی كه پيش از تو بودند پيامبراني فرستاديم، [چون پيامبران را تكذيب كردند] آنها را به رنج و خواري گرفتار ساختيم، تا شايد زاري كنند

فَلَوۡلَآ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَٰكِن قَسَتۡ قُلُوبُهُمۡ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

پس چرا هنگامي كه عذاب ما به آنها رسيد، زاري نكردند، بلكه دلهاي آنان سخت شد، و آنچه را كه مي‌كردند شيطان براي آنان خوب جلوه داد

فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَبۡوَٰبَ كُلِّ شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوٓاْ أَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ فَإِذَا هُم مُّبۡلِسُونَ

و چون آنچه را كه به آن پند داده شده بودند فراموش كردند، درهاي همه چيز را به روي آنان گشوديم، و زماني كه به آنچه داده شده بودند، خوشحال گشتند، ناگهان آنها را گرفتيم، و در اين هنگام نااميد شدند

فَقُطِعَ دَابِرُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْۚ وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

پس ريشة مردمي كه ستم كرده بودند، قطع شد، و ستايش خاص براي الله است كه پروردگار عالميان است

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَخَذَ ٱللَّهُ سَمۡعَكُمۡ وَأَبۡصَٰرَكُمۡ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَأۡتِيكُم بِهِۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ ثُمَّ هُمۡ يَصۡدِفُونَ

[اي پيامبر!] بگو! [اي مشركان!] به من خبر بدهيد كه اگر الله حس شنوايي، و بينايي شما را بگيرد، و بر دلهاي شما مُهر بنهد، جز الله يكتا، كدام الهي است كه آن را براي شما باز گرداند، ببين كه آيات را چگونه [به شيوه‌هاي] گوناگون بيان مي‌كنيم، سپس آنان روي برمي‌تابند

قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ بَغۡتَةً أَوۡ جَهۡرَةً هَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ

[اي پيامبر!] بگو! به من خبر دهيد كه اگر عذاب الله ناگهان و يا آشكارا به سراغ شما بيايد، آيا جز گروه ستمكاران ديگران هلاك خواهند شد؟

وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۖ فَمَنۡ ءَامَنَ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

و ما پيامبران را جز اينكه بشارت دهندگان و بيم دهندگان باشند نمي‌فرستيم، پس هر كس كه ايمان بياورد و نيكوكاري كند، نه بر آنان ترسي است، و نه اندوهگين مي‌شوند

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَمَسُّهُمُ ٱلۡعَذَابُ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

و كساني كه آيات ما را تكذيب كردند، به سزاي آنكه نا فرماني مي‌كردند، به عذاب گرفتار مي‌شوند

قُل لَّآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ إِنِّي مَلَكٌۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ

[اي پيامبر!] بگو! به شما نمي‎گويم كه خزائن الله در نزد من است، و غيب را [نيز] نمي‌دانم، و براي شما نمي‎گويم كه من فرشته‌ ام، [و بدانيد كه من] جز از چيزي كه به من وحي مي‌شود، پيروي نمي‌كنم، بگو! آيا كور و بينا برابراند، آيا فكر نمي‌كنيد

وَأَنذِرۡ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحۡشَرُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ لَيۡسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

و به اين [قرآن] كساني را كه از حشر شدن به سوي پروردگار شان مي‌ترسند، بيم بده، [كه براي آنان در آن روز] جز او دوست و شفيعي نيست، تا باشد كه پرهيزگاري كنند