ٱلَّذِيٓ أَنقَضَ ظَهۡرَكَ

همان بار سنگيني كه مي‌خواست كمرت را خم كند

وَرَفَعۡنَا لَكَ ذِكۡرَكَ

و تو را بلند آوازه ساختيم

فَإِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرًا

پس به يقين همراه هر دشواري آساني است

إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرٗا

به يقين همراه هر دشواري آساني است

فَإِذَا فَرَغۡتَ فَٱنصَبۡ

پس چون [از نماز] فراغت يافتي [در دعاء] بكوش

وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَٱرۡغَب

و با رغبت تمام به سوي پروردگارت روي بياور

وَٱلتِّينِ وَٱلزَّيۡتُونِ

قَسَم به انجير و زيتون

وَطُورِ سِينِينَ

و قَسَم به طور سينا

وَهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ

و قَسَم به اين شهر امن [كه مكة مكرمه باشد]

لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ

به يقين ما انسان را در بهترين شكل و صورت آفريديم

ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ

سپس او را به پست ترين مراتب پستي قرار داديم

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ

مگر كساني كه ايمان آورده اند، و اعمال نيكي انجام داده اند، كه براي آنان مزد بي پاياني است

فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ

پس [اي انسان! بعد از همة اين دلائل] چه چيز تو را به تكذيب روز جزاء وا مي‌دارد

أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ

آيا الله بهترين حكم كنندگان نيست؟

ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ

[اى پيامبر] بخوان به نام پروردگارت، آنكه [هستي را] آفريد

خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ

انسان را از خون بستة آفريد

ٱقۡرَأۡ وَرَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ

بخوان و پروردگارت از همه گرامي‌تر است

ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ

آن الهى است كه به قلم تعليم داد

عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ

آنچه را كه انسان نمي‌دانست، به او آموخت

كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ

به يقين انسان چون خود را بي نياز ببيند

أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ

سر به طغيان برمي‌دارد

إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ

به يقين كه بازگشت [همگان] به سوي پروردگار تو است

أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يَنۡهَىٰ

آيا ديدي آن كسي را كه بازمي‌دارد

عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ

بندة را هنگامي كه نماز مي‌خواند

أَرَءَيۡتَ إِن كَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ

به من خبر بده اگر [اين بندة من] بر راه هدايت باشد

أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ

يا اينكه [مردم را] به پرهيزگاري امر نمايد

أَرَءَيۡتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ

به من خبر بده كه اگر [اين شخص] تكذيب كند، و روي بگرداند

أَلَمۡ يَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ يَرَىٰ

آيا نمي‌داند كه الله مي‌بيند

كَلَّا لَئِن لَّمۡ يَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِيَةِ

هرگز چنين نيست [كه او مي‌پندارد]، اگر از [اين كار زشت خود] دست بر ندارد، [روز قيامت] از موي پيشاني اش گرفته و او را [به سوي دوزخ] مي‌كشانيم

نَاصِيَةٖ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ

مو هاي پيشاني اين شخص دروغگوي گنهكار را