إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ
آنگاه كه آسمان بشكافد
Partager :
وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ
و از پروردگارش فرمان برد، و سزاوارش چنين است
وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ
و آنگاه كه زمين پهن گرديده و هموار شود
وَأَلۡقَتۡ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتۡ
و آنچه را كه در آن وجود دارد، بيرون اندازد
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدۡحٗا فَمُلَٰقِيهِ
اي انسان! همانا تو پيوسته به سوي پرورگارت به كوشش فراوان روان هستي، و او را ملاقات خواهي كرد
فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ
اما كسي كه نامة اعمالش به دست راستش داده شود
فَسَوۡفَ يُحَاسَبُ حِسَابٗا يَسِيرٗا
به زودي به حساب آساني محاسبه ميشود
وَيَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا
و به خوشحالي به سوي خانوادة خود برمي گردد
وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ
و اما كسي كه نامة اعمالش به پشت سرش داده شود
فَسَوۡفَ يَدۡعُواْ ثُبُورٗا
به زودي [هلاكت] خود را ميطلبد
وَيَصۡلَىٰ سَعِيرًا
و در آتش سوزان وارد ميشود
إِنَّهُۥ كَانَ فِيٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا
زيرا او در ميان خانوادة خود، خوشحال بود
إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ
و او پنداشته بود كه دوباره [به سوي الله] برنخواهد گشت
بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ كَانَ بِهِۦ بَصِيرٗا
[نه چنان است]، بلكه پروردگارش به او بينا بود
فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ
قَسَم به شفق
وَٱلَّيۡلِ وَمَا وَسَقَ
و قَسَم به شب، و آنچه را در بر ميگيرد
وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ
و قَسَم به ماه، هنگامي كه كامل ميشود
لَتَرۡكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ
كه حتما از حالي به حال ديگري در خواهيد آمد
فَمَا لَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
پس آنان را چه شده است كه ايمان نميآورند
وَإِذَا قُرِئَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا يَسۡجُدُونَۤ۩
و چون قرآن بر آنان خوانده شود، سجده نميكنند
بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ
بلكه كساني كه كفر ورزيده اند، [آمدن قيامت را] تكذيب ميكنند
وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُوعُونَ
و الله به آنچه در دل نهان ميدارند، داناتر است
فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
پس [اي پيامبر!] آنان را به عذاب دردناكي بشارت بده
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونِۭ
مگر كساني كه ايمان آورده اند، و كارهاي نيكي انجام داده اند، كه براي آنان مزد دائمي است