قُلۡ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ ٱسۡتَمَعَ نَفَرٞ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَقَالُوٓاْ إِنَّا سَمِعۡنَا قُرۡءَانًا عَجَبٗا

[اي پيامبر!] بگو: به من وحي شده است كه گروهي از جنها [به تلاوت قرآن] گوش فرا دادند، و گفتند: ما قرآن عجيبي را شنيديم

يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلرُّشۡدِ فَـَٔامَنَّا بِهِۦۖ وَلَن نُّشۡرِكَ بِرَبِّنَآ أَحَدٗا

به راه راست هدايت مي‌كند، از اينجهت به آن ايمان آورديم، و هرگز كسي را به پروردگار خود شريك قرار نمي‌دهيم

وَأَنَّهُۥ تَعَٰلَىٰ جَدُّ رَبِّنَا مَا ٱتَّخَذَ صَٰحِبَةٗ وَلَا وَلَدٗا

[و اينكه دانستيم] شُكُوه و جلال پروردگار ما بس بلند است، كه نه همسري گرفته است، و نه فرزندي

وَأَنَّهُۥ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى ٱللَّهِ شَطَطٗا

و اينكه نابخردان ما در بارة الله سخنان نادرستي مي‌گفتند

وَأَنَّا ظَنَنَّآ أَن لَّن تَقُولَ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا

و اينكه ما گمان مي‌كرديم هيچگاه انس و جن بر الله دروغ نمي‌گويند

وَأَنَّهُۥ كَانَ رِجَالٞ مِّنَ ٱلۡإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٖ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَزَادُوهُمۡ رَهَقٗا

و اينكه كساني از آدميان به كساني از جنيان پناه مي‌بردند، و [به اين كار] بر سركشي آنان مي‌افزودند

وَأَنَّهُمۡ ظَنُّواْ كَمَا ظَنَنتُمۡ أَن لَّن يَبۡعَثَ ٱللَّهُ أَحَدٗا

و اينكه آنان مانند شما [جنيان] گمان مي‌كردند كه الله كسي را دوباره زنده نمي‌كند

وَأَنَّا لَمَسۡنَا ٱلسَّمَآءَ فَوَجَدۡنَٰهَا مُلِئَتۡ حَرَسٗا شَدِيدٗا وَشُهُبٗا

واينكه ما جوياي اخبار آسمان شديم، و آنرا پُر از نگهبانان نيرومند، و شهاب‌ها يافتيم

وَأَنَّا كُنَّا نَقۡعُدُ مِنۡهَا مَقَٰعِدَ لِلسَّمۡعِۖ فَمَن يَسۡتَمِعِ ٱلۡأٓنَ يَجِدۡ لَهُۥ شِهَابٗا رَّصَدٗا

و اينكه ما [در سابق] در گوشه و كنار آسمان براي استراق سمع مي‌نشستيم، ولي اگر اكنون كسي گوش فرا دهد، شهابي را در كمين خود مي‌يابد

وَأَنَّا لَا نَدۡرِيٓ أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ أَرَادَ بِهِمۡ رَبُّهُمۡ رَشَدٗا

و اينكه ما نمي‌دانيم آيا براي ساكنان زمين شري اراده شده است، و يا اينكه پروردگار آنان براي شان خيري را اراده نموده است

وَأَنَّا مِنَّا ٱلصَّـٰلِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَٰلِكَۖ كُنَّا طَرَآئِقَ قِدَدٗا

و اينكه بعضي از ماها نيكوكار، و عدة غير از اين [افراد نادرستي] مي‌باشند، ما گروه‌هاي گوناگوني مي‌باشيم

وَأَنَّا ظَنَنَّآ أَن لَّن نُّعۡجِزَ ٱللَّهَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَن نُّعۡجِزَهُۥ هَرَبٗا

و اينكه ما يقين داريم هرگز نمي‌توانيم در زمين بر الله غالب شويم، و نمي‌توانيم از حيطة اقتدارش بگريزيم

وَأَنَّا لَمَّا سَمِعۡنَا ٱلۡهُدَىٰٓ ءَامَنَّا بِهِۦۖ فَمَن يُؤۡمِنۢ بِرَبِّهِۦ فَلَا يَخَافُ بَخۡسٗا وَلَا رَهَقٗا

و اينكه ما چون [نداي] هدايت را [كه قرآن كريم باشد] شنيديم، به آن ايمان آورديم، و كسي كه به پروردگار خود ايمان بياورد، نه از كاستي [مكافات] مي‌ترسد، و نه از ستم مى شوند

وَأَنَّا مِنَّا ٱلۡمُسۡلِمُونَ وَمِنَّا ٱلۡقَٰسِطُونَۖ فَمَنۡ أَسۡلَمَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ تَحَرَّوۡاْ رَشَدٗا

و اينكه بعضي از ما مسلمان اند، و بعضي از ما ستمگر، و كسي كه مسلمان شده باشد، [از كساني است] كه به راه راست رفته اند

وَأَمَّا ٱلۡقَٰسِطُونَ فَكَانُواْ لِجَهَنَّمَ حَطَبٗا

و اما ستمگران، هيزم جهنم مي‌باشند

وَأَلَّوِ ٱسۡتَقَٰمُواْ عَلَى ٱلطَّرِيقَةِ لَأَسۡقَيۡنَٰهُم مَّآءً غَدَقٗا

و اگر به راه راست استقامت مي‌كردند، هرآينه از آب فراواني سيراب شان مي‌كرديم

لِّنَفۡتِنَهُمۡ فِيهِۚ وَمَن يُعۡرِضۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِۦ يَسۡلُكۡهُ عَذَابٗا صَعَدٗا

تا آنان را به آن [نعمتها] بيازماييم، و هر كس از ياد پروردگارش اعراض نمايد، [الله] به عذاب سختي گرفتارش مي‌سازد

وَأَنَّ ٱلۡمَسَٰجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدۡعُواْ مَعَ ٱللَّهِ أَحَدٗا

و اينكه مساجد خاص براي الله است، پس با الله [يكتا] كسي را مخوانيد

وَأَنَّهُۥ لَمَّا قَامَ عَبۡدُ ٱللَّهِ يَدۡعُوهُ كَادُواْ يَكُونُونَ عَلَيۡهِ لِبَدٗا

و اينكه چون بندة الله برخاست كه [الله] را به نيايش بخواند، نزديك بود كه [جنيان] بر او هجوم بياورند

قُلۡ إِنَّمَآ أَدۡعُواْ رَبِّي وَلَآ أُشۡرِكُ بِهِۦٓ أَحَدٗا

[اي پيامبر!] بگو: من تنها پروردگار خود را به نيايش مي‌خوانم، و هيچ كسي را با او شريك قرار نمي‌دهم

قُلۡ إِنِّي لَآ أَمۡلِكُ لَكُمۡ ضَرّٗا وَلَا رَشَدٗا

[اي پيامبر!] بگو: به يقين من نه قدرت ضرري را براي شما دارم و نه قدرت هدايتي را

قُلۡ إِنِّي لَن يُجِيرَنِي مِنَ ٱللَّهِ أَحَدٞ وَلَنۡ أَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدًا

[اي پيامبر!] بگو: هيچ كسي مرا در برابر [عذاب] الله پناه نمي‌دهد، و به جز او هيچ پناه گاهي نمي‌يابم

إِلَّا بَلَٰغٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِسَٰلَٰتِهِۦۚ وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَإِنَّ لَهُۥ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدًا

[و وظيفة ديگري] جز اين ندارم كه پيام و رسالتهاي الله را به انجام برسانم، و هر كس كه از [فرمان] الله و رسول او نافرماني كند، به يقين كه برايش نار جهنم است، و براي هميشه جاودانه در آن مي‌ماند

حَتَّىٰٓ إِذَا رَأَوۡاْ مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعۡلَمُونَ مَنۡ أَضۡعَفُ نَاصِرٗا وَأَقَلُّ عَدَدٗا

[مجرمان تا آن زمان اين واقعيت ها را] درك نمي‌كنند كه آنچه را به آن وعده داده شده اند، [به چشم] سر ببينند، [و در آنوقت] خواهند دانست كه چه كسي يارانش ناتوان‌تر، و از نگاه عدد كمتراست

قُلۡ إِنۡ أَدۡرِيٓ أَقَرِيبٞ مَّا تُوعَدُونَ أَمۡ يَجۡعَلُ لَهُۥ رَبِّيٓ أَمَدًا

[اي پيامبر!] بگو: من نمي‌دانم آنچه كه به آن وعده داده مي‌شويد، نزديك است، و يا پروردگارم زمان [دوري] براي آن قرار مي‌دهد

عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ فَلَا يُظۡهِرُ عَلَىٰ غَيۡبِهِۦٓ أَحَدًا

[پروردگارم] داناي غيب است، و هيچ كسي را بر غيب خود آگاه نمي‌سازد

إِلَّا مَنِ ٱرۡتَضَىٰ مِن رَّسُولٖ فَإِنَّهُۥ يَسۡلُكُ مِنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦ رَصَدٗا

مگر پيامبري را كه مورد رضايتش باشد، پس همانا خداوند از پيش روي، و پشت سر او نگهباناني را مي‌فرستد

لِّيَعۡلَمَ أَن قَدۡ أَبۡلَغُواْ رِسَٰلَٰتِ رَبِّهِمۡ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيۡهِمۡ وَأَحۡصَىٰ كُلَّ شَيۡءٍ عَدَدَۢا

تا [پيامبر] بداند كه [پيامبران گذشته] يقينا پيامهاي پروردگار شان را تبليغ كرده اند، و [الله] به آنچه كه در نزد آنان است، احاطه دارد، و عدد هر چيزي را شمارش كرده است