يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمۡ أَوۡلِيَآءَ تُلۡقُونَ إِلَيۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَقَدۡ كَفَرُواْ بِمَا جَآءَكُم مِّنَ ٱلۡحَقِّ يُخۡرِجُونَ ٱلرَّسُولَ وَإِيَّاكُمۡ أَن تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ رَبِّكُمۡ إِن كُنتُمۡ خَرَجۡتُمۡ جِهَٰدٗا فِي سَبِيلِي وَٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِيۚ تُسِرُّونَ إِلَيۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَأَنَا۠ أَعۡلَمُ بِمَآ أَخۡفَيۡتُمۡ وَمَآ أَعۡلَنتُمۡۚ وَمَن يَفۡعَلۡهُ مِنكُمۡ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ

اي كساني كه ايمان آورده ايد، دشمنان من، و دشمنان خود را به دوستي نگيريد، كه با آنان محبت بورزيد، در حالي كه آنان به آنچه از حق براي شما آمده است، كافر مي‌باشند، پيامبر و شما را به خاطر ايمان آوردن به الله كه پروردگار شما است، [از ديار تان] بيرون مي‌رانند، اگر براي جهاد در راه من، و طلب رضاي من بيرون شده ايد، شما پنهاني با آنان رابطة دوستي برقرار مي‌سازيد، در حالي كه من به آنچه پنهان مي‌كنيد، و آنچه كه آشكار مي‌سازيد، داناترم، و كسي كه از شما چنين كند، به تحقيق كه راه راست را گم كرده است

إِن يَثۡقَفُوكُمۡ يَكُونُواْ لَكُمۡ أَعۡدَآءٗ وَيَبۡسُطُوٓاْ إِلَيۡكُمۡ أَيۡدِيَهُمۡ وَأَلۡسِنَتَهُم بِٱلسُّوٓءِ وَوَدُّواْ لَوۡ تَكۡفُرُونَ

اگر [كافران] بر شما تسلط يابند، دشمن تان مي‌شوند، و دست و زبان خود را به بدي به سوي شما مي‌گشايند، و آرزوي شان اين است كه شما [نيز] كافر شويد

لَن تَنفَعَكُمۡ أَرۡحَامُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُمۡۚ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يَفۡصِلُ بَيۡنَكُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

خويشاوندان و فرزندان تان در روز قيامت براي شما نفعي نمي‌رسانند، و الله شما را از يكديگر جدا مي‌كند[1]، و الله به آنچه مي‌كنيد، بينا است

قَدۡ كَانَتۡ لَكُمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ إِذۡ قَالُواْ لِقَوۡمِهِمۡ إِنَّا بُرَءَـٰٓؤُاْ مِنكُمۡ وَمِمَّا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ كَفَرۡنَا بِكُمۡ وَبَدَا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٰوَةُ وَٱلۡبَغۡضَآءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَحۡدَهُۥٓ إِلَّا قَوۡلَ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسۡتَغۡفِرَنَّ لَكَ وَمَآ أَمۡلِكُ لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۖ رَّبَّنَا عَلَيۡكَ تَوَكَّلۡنَا وَإِلَيۡكَ أَنَبۡنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ

به يقين در [روش] ابراهيم، و در [روش] كساني كه با او بودند، براي شما سرمشق خوبي است، [كه مانند آنها از مشركان بيزاري بجوييد] آنگاه كه براي قوم خود گفتند: ما از شما و از آنچه كه به غير الله عبادت مي‌كنيد، بيزاريم، به شما كفر ورزيده ايم، ميان ما و شما براي هميشه دشمني و كينه خواهد بود، مگر آنكه به الله يگانه ايمان بياوريد، مگر اين گفتة ابراهيم به پدرش كه [گفت:] براي تو طلب آمرزش خواهم كرد، و [جز اين] نمي‌توانم براي تو در برابر الله كاري انجام دهم، پروردگارا! بر تو توكل نموديم، و به درگاه تو روي آورديم، و بازگشت [همة ما] به سوي تو است

رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ وَٱغۡفِرۡ لَنَا رَبَّنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

پروردگارا! ما را دستخوش فتنة كافران قرار مده، پرودگارا! براي ما بيامرز، زيرا تو پيروزمند با حكمت هستي

لَقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِيهِمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ لِّمَن كَانَ يَرۡجُواْ ٱللَّهَ وَٱلۡيَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَۚ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ

به تحقيق در [روش] آنها براي شما سرمشق خوبي است، [و اين] براي كسي است كه به [لقاي] الله، و روز آخرت اميد وار است، و كسي كه روي بگرداند، [بداند] كه به يقين الله بي نياز ستوده است

۞عَسَى ٱللَّهُ أَن يَجۡعَلَ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَ ٱلَّذِينَ عَادَيۡتُم مِّنۡهُم مَّوَدَّةٗۚ وَٱللَّهُ قَدِيرٞۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

چه بسا كه الله ميان شما، و كساني كه با آنان دشمني داشتيد، پيوند محبت برقرار سازد، و الله توانا است، و الله آمرزندة مهربان است

لَّا يَنۡهَىٰكُمُ ٱللَّهُ عَنِ ٱلَّذِينَ لَمۡ يُقَٰتِلُوكُمۡ فِي ٱلدِّينِ وَلَمۡ يُخۡرِجُوكُم مِّن دِيَٰرِكُمۡ أَن تَبَرُّوهُمۡ وَتُقۡسِطُوٓاْ إِلَيۡهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِينَ

خداوند شما را از نيكي كردن و رعايت عدالت با كساني كه با شما در كار دين نجنگيده اند، و شما را از ديار تان بيرون نرانده اند، نهي نمي‌كند، به يقين الله عدالت كنندگان را دوست مي‌دارد

إِنَّمَا يَنۡهَىٰكُمُ ٱللَّهُ عَنِ ٱلَّذِينَ قَٰتَلُوكُمۡ فِي ٱلدِّينِ وَأَخۡرَجُوكُم مِّن دِيَٰرِكُمۡ وَظَٰهَرُواْ عَلَىٰٓ إِخۡرَاجِكُمۡ أَن تَوَلَّوۡهُمۡۚ وَمَن يَتَوَلَّهُمۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ

[الله] تنها شما را از [دوستي كردن] با كساني نهي مي‌كند، كه با شما در كار دين جنگيده اند، و شما را از ديار تان بيرون كرده اند، و در بيرون راندن شما [از ديگران] پشتيباني كرده اند، و كسي كه با چنين كساني دوستي كند، آنان ستمكاران مي‌باشند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا جَآءَكُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ مُهَٰجِرَٰتٖ فَٱمۡتَحِنُوهُنَّۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِإِيمَٰنِهِنَّۖ فَإِنۡ عَلِمۡتُمُوهُنَّ مُؤۡمِنَٰتٖ فَلَا تَرۡجِعُوهُنَّ إِلَى ٱلۡكُفَّارِۖ لَا هُنَّ حِلّٞ لَّهُمۡ وَلَا هُمۡ يَحِلُّونَ لَهُنَّۖ وَءَاتُوهُم مَّآ أَنفَقُواْۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّۚ وَلَا تُمۡسِكُواْ بِعِصَمِ ٱلۡكَوَافِرِ وَسۡـَٔلُواْ مَآ أَنفَقۡتُمۡ وَلۡيَسۡـَٔلُواْ مَآ أَنفَقُواْۚ ذَٰلِكُمۡ حُكۡمُ ٱللَّهِ يَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡۖ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! چون زنان مؤمن هجرت نموده، و نزد شما بيايند، آنها را امتحان كنيد الله به ايمان شان دانا تر است اگر دانستيد كه مؤمن هستند، آنان را به كافران بازنگردانيد، زيرا نه اينان [نه زنهاي مؤمن] براي آنان [براي كافران] حلال اند، و نه آنان [و نه كافران] براي اينان [براي زنهاي مؤمن]، و آنچه را كه آن [كافران] مصرف كرده اند، براي آنان پس بدهيد، و در صورتي كه براي شان مهر بدهيد، بر شما گناهي نيست كه با آنان ازدواج نماييد، و زنان كافر را در عقد نكاح خود نگه نداريد، و آنچه را كه مصرف كرده ايد، [از آنان] مطالبه نماييد، و آنچه را كه آنان [كافران] مصرف كرده اند [نيز] مطالبه نمايند، آنچه كه ذكرش رفت، حكم الله است، كه بين شما حكم مي‌كند، و الله داناي با حكمت است

وَإِن فَاتَكُمۡ شَيۡءٞ مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۡ إِلَى ٱلۡكُفَّارِ فَعَاقَبۡتُمۡ فَـَٔاتُواْ ٱلَّذِينَ ذَهَبَتۡ أَزۡوَٰجُهُم مِّثۡلَ مَآ أَنفَقُواْۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِيٓ أَنتُم بِهِۦ مُؤۡمِنُونَ

و اگر كسي از زنان شما به نزد كافران رفت، و [سر انجام] بر آنان پيروزشديد، و غنيمتي به دست آورديد، براي كساني كه زنان شان رفته اند، به اندازة كه مصرف كرده اند، بدهيد، و از الله كه به او ايمان داريد بترسيد

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِذَا جَآءَكَ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ يُبَايِعۡنَكَ عَلَىٰٓ أَن لَّا يُشۡرِكۡنَ بِٱللَّهِ شَيۡـٔٗا وَلَا يَسۡرِقۡنَ وَلَا يَزۡنِينَ وَلَا يَقۡتُلۡنَ أَوۡلَٰدَهُنَّ وَلَا يَأۡتِينَ بِبُهۡتَٰنٖ يَفۡتَرِينَهُۥ بَيۡنَ أَيۡدِيهِنَّ وَأَرۡجُلِهِنَّ وَلَا يَعۡصِينَكَ فِي مَعۡرُوفٖ فَبَايِعۡهُنَّ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُنَّ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

اي پيامبر! چون زنان مؤمن نزد تو آمدند تا با تو بيعت كنند براينكه: چيزي را به الله شريك نسازند، دزدي نكنند، زنا نكنند، فرزندان خود را نكشند، و از روي بهتان، فرزندي را [به دروغ] به شوهران شان نسبت ندهند، و در كار هاي نيك نافرماني تو را نكنند، با آنان بيعت كن، و براي آنها از الله آمرزش بخواه، به يقين الله آمرزندة مهربان است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَوَلَّوۡاْ قَوۡمًا غَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ قَدۡ يَئِسُواْ مِنَ ٱلۡأٓخِرَةِ كَمَا يَئِسَ ٱلۡكُفَّارُ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡقُبُورِ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! مردمي را كه الله مورد غضب خود قرار داده است، به دوستي نگيريد، به تحقيق كه آنان از آخرت مايوس مي‌باشند، همان طوري كه كافران [از زنده شدن] در گور خفتگان نااميد مي‌باشند