وَمَآءٖ مَّسۡكُوبٖ

و آبي كه مي‌ريزد

وَفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ

و ميوه هاي بسيار

لَّا مَقۡطُوعَةٖ وَلَا مَمۡنُوعَةٖ

كه نه پايان پذير است، و نه از آن ممانعت مي‌شود

وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَةٍ

و فرشهاي برافراشته شد.ه

إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ

همانا ما [آن زنان را] به نيكو ترين وجهي آفريده ايم

فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡكَارًا

آنان را دوشيزگان قرار داده ايم

عُرُبًا أَتۡرَابٗا

كه شوهر دوست، و هم سن و سال مي‌باشند

لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ

[همة اين نعمتها] براي اصحاب يمين است

ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

و [اصحاب يمين] گروه [بسياري] از پيشينيان

وَثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ

و گروه بسياري از متأخران هستند

وَأَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ

و اصحاب شمال، و اصحاب شمال چه كساني هستند

فِي سَمُومٖ وَحَمِيمٖ

در ميان باد سوزان، و آب جوشان هستند

وَظِلّٖ مِّن يَحۡمُومٖ

و در ساية از دود متراكم

لَّا بَارِدٖ وَلَا كَرِيمٍ

كه نه خنك است، و نه خوش آيند

إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُتۡرَفِينَ

زيرا اينها پيش از اين ناز پرورده بودند

وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ

و بر گناه بزرگ [كه شرك باشد] اصرار مي‌كردند

وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

و مي‌گفتند: آيا هنگامي كه بميريم، و خاك و استخوان شويم، آيا دو باره زنده خواهيم شد

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

[و] آيا پدران پيشين ما نيز زنده خواهند شد

قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡأٓخِرِينَ

[اي پيامبر!] بگو به يقين اولين و آخرين

لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

براي روز ميعاد معلوم [كه روز قيامت باشد] جمع مي‌شوند

ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ

بعد از آن شما اي گمراهان تكذيب كننده

لَأٓكِلُونَ مِن شَجَرٖ مِّن زَقُّومٖ

به يقين كه از درخت زقوم خواهيد خورد

فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

و شكمها [ي خود] را از آن پُر مي‌كنيد

فَشَٰرِبُونَ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِيمِ

و بر روي آن از آب جوشان خواهيد نوشيد

فَشَٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِيمِ

به مانند نوشيدن شتران تشنگي زده

هَٰذَا نُزُلُهُمۡ يَوۡمَ ٱلدِّينِ

اين است مهماني اينها [مهماني اصحاب شمال] در روز قيامت

نَحۡنُ خَلَقۡنَٰكُمۡ فَلَوۡلَا تُصَدِّقُونَ

ما شما را آفريده كرده ايم، چرا باور نمي‌كنيد

أَفَرَءَيۡتُم مَّا تُمۡنُونَ

برايم خبر بدهيد، از نطفة كه در [رحم زن مي‌ريزيد]

ءَأَنتُمۡ تَخۡلُقُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡخَٰلِقُونَ

آيا [اي مشركان!] شما آنرا خلق مي‌كنيد، يا ما خلق كننده هستيم

نَحۡنُ قَدَّرۡنَا بَيۡنَكُمُ ٱلۡمَوۡتَ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

ما مرگ را در ميان شما مقدر كرده ايم، و هر گز ناتوان نيستم