إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَٱلۡفُلۡكِ ٱلَّتِي تَجۡرِي فِي ٱلۡبَحۡرِ بِمَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ وَمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن مَّآءٖ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٖ وَتَصۡرِيفِ ٱلرِّيَٰحِ وَٱلسَّحَابِ ٱلۡمُسَخَّرِ بَيۡنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
به يقين در آفرينش آسمانها و زمين، و گردش شب و روز، و كشتيهايی كه در دريا در حركت اند به مردم فائدة مى رسانند، و آبي كه الله از آسمان نازل كرده، و زمين مرده را به آن زنده گردانيده است، و در آن انواع جنبندگان را پراكنده ساخت، و در تغيير مسير بادها، وابرهاي تحت فرمان در بين آسمان و زمين، هرآينه در هر يك از اينها دلائلي بر قدرت الله متعال براي مردمي است كه ميانديشند
وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ نَبَاتَ كُلِّ شَيۡءٖ فَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهُ خَضِرٗا نُّخۡرِجُ مِنۡهُ حَبّٗا مُّتَرَاكِبٗا وَمِنَ ٱلنَّخۡلِ مِن طَلۡعِهَا قِنۡوَانٞ دَانِيَةٞ وَجَنَّـٰتٖ مِّنۡ أَعۡنَابٖ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُشۡتَبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٍۗ ٱنظُرُوٓاْ إِلَىٰ ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَيَنۡعِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمۡ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
و او آن ذاتي است كه از آسمان آبي نازل كرد، و با آن آب روييدنيهاي گوناگوني را بيرون آورديم، و از آن، سبزة را به وجود آورديم، و از آن [شاخ و برگ] سبز، دانههاي متراكم، و از شكوفة درخت خرما، خوشههاي نزديك به يكديگر بيرون آورديم، و باغهايی از انگور، و زيتون، و انار به وجود آورديم، [كه بعضي از آنها] همرنگ يكديگر] و [بعضي از آنها] غير همرنگ [با يكديگر ميباشند]، و چون ميوه داد، به ميوهاش و [بعد از آن به] دوران رسيدنش بنگريد، همانا در اين چيزها براي كساني كه ايمان آورده اند، دلائلي بر قدرت الله متعال است
قَالَ ٱهۡبِطُواْ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ وَلَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُسۡتَقَرّٞ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ
[الله] فرمود: فرود آييد، و بعضي از شما با بعض ديگر دشمن خواهيد بود، و براي شما در زمين قرارگاه، و بهرهمند شدني تا وقت معين است
قَالَ فِيهَا تَحۡيَوۡنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنۡهَا تُخۡرَجُونَ
و [الله] فرمود: در آن زيست ميكنيد، و در آن ميميريد، و [در روز قيامت] از آن بيرون ميشويد
وَهُوَ ٱلَّذِي مَدَّ ٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۡهَٰرٗاۖ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ جَعَلَ فِيهَا زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِۖ يُغۡشِي ٱلَّيۡلَ ٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
و او آن ذاتي است كه زمين را بگسترانيد، و در آن كوهها، و جويبارها را قرار داد، و در آن از همة ميوه ها دو قسم آفريد، به شب روز را ميپوشاند، و همانا در اين امور براي مردمي كه تفكر ميكنند، دلائلي [بر وحدانيت و قدرت الله] است
وَفِي ٱلۡأَرۡضِ قِطَعٞ مُّتَجَٰوِرَٰتٞ وَجَنَّـٰتٞ مِّنۡ أَعۡنَٰبٖ وَزَرۡعٞ وَنَخِيلٞ صِنۡوَانٞ وَغَيۡرُ صِنۡوَانٖ يُسۡقَىٰ بِمَآءٖ وَٰحِدٖ وَنُفَضِّلُ بَعۡضَهَا عَلَىٰ بَعۡضٖ فِي ٱلۡأُكُلِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
و در زمين قطعاتي است كنار هم، و باغهايي از انگور و كشت و خرما، كه داراي يك ريشه و چند ريشه اند، و همه از يك آب، آبياري ميشوند، و ميوه هاي بعضي از آنها را بر ميوه هاي بعض ديگر آنها برتري ميدهيم، به يقين در اين چيز ها دلائلي براي مردمي است كه انديشه ميكنند
وَٱلۡأَرۡضَ مَدَدۡنَٰهَا وَأَلۡقَيۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيۡءٖ مَّوۡزُونٖ
و زمين را گسترانيديم، و در آن كوههاي استواري قرار داديم، و در آن از هر چيزي به طور سنجيدة[1] رويانيديم
1- ـ به شكل معين، و مقدار معين، و به هدف معينى مىباشد.
يُنۢبِتُ لَكُم بِهِ ٱلزَّرۡعَ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلنَّخِيلَ وَٱلۡأَعۡنَٰبَ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
و به آن [و به آب باران] براي شما كشت و [درختان] زيتون، و خرما و انگور و از همة ميوههاي [ديگر] ميروياند، و همانا در اينها دلائلي [بر قدرت الله] براي مردمي است كه تفكر ميكنند
وَمَا ذَرَأَ لَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُخۡتَلِفًا أَلۡوَٰنُهُۥٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَذَّكَّرُونَ
و آنچه براي شما در روي زمين به رنگهاي گوناگون آفريد، و به يقين در اين چيز دليلي براي مردمي است كه پند ميپذيرند
وَهُوَ ٱلَّذِي سَخَّرَ ٱلۡبَحۡرَ لِتَأۡكُلُواْ مِنۡهُ لَحۡمٗا طَرِيّٗا وَتَسۡتَخۡرِجُواْ مِنۡهُ حِلۡيَةٗ تَلۡبَسُونَهَاۖ وَتَرَى ٱلۡفُلۡكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
واو آن ذاتي است كه دريا را [براي شما] مسخر ساخت، تا از آن گوشت تازة [كه انواع ماهيها باشد] بخوريد، و از آن زيوري [مانند: لؤلؤ و مرجان] براي پوشيدن خود بيرون آوريد، و كشتي ها را در حال شكافتن در آن [در دريا] ميبيني، و تا از فضل او طلب معيشت كنيد، و تا باشد كه شكرگزاري نماييد
وَأَلۡقَىٰ فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمۡ وَأَنۡهَٰرٗا وَسُبُلٗا لَّعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ
و در زمين كوههاي استواري را قرار داد، تا شما را نلرزاند، و رودها و راههايي را [به وجود آورد] تا باشد كه راه را دريابيد
وَٱللَّهُ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَآۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَسۡمَعُونَ
و الله از آسمان آبي را نازل كرد، و به اين آب زمين را بعد از مردنش زنده ساخت، و به يقين در آن دليلي [بر قدرت الله]، براي مردمي است كه ميشنوند
تُسَبِّحُ لَهُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ ٱلسَّبۡعُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهِنَّۚ وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمۡدِهِۦ وَلَٰكِن لَّا تَفۡقَهُونَ تَسۡبِيحَهُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ حَلِيمًا غَفُورٗا
آسمانهاي هفتگانه، و زمين، و هر كسي كه در آنها است، تسبيح او را ميگويند، و هيچ چيزي نيست، مگر آنكه با ستايش تسبيح او را ميگويد، و ليكن شما تسبيح گفتن آنان را نميفهميد، همانا او [تعالي] بردبار آمرزنده است
إِنَّا جَعَلۡنَا مَا عَلَى ٱلۡأَرۡضِ زِينَةٗ لَّهَا لِنَبۡلُوَهُمۡ أَيُّهُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا
ما آنچه را كه بر روي زمين است، زينتي براي آن قرار داده ايم، تا آنان را بيازماييم كه كدام شان نيكو كارتر عمل ميكنند
وَإِنَّا لَجَٰعِلُونَ مَا عَلَيۡهَا صَعِيدٗا جُرُزًا
و ما آنچه را كه بر روي [زمين] است، بيابان بي گياهي خواهيم ساخت
تَكَادُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ يَتَفَطَّرۡنَ مِنۡهُ وَتَنشَقُّ ٱلۡأَرۡضُ وَتَخِرُّ ٱلۡجِبَالُ هَدًّا
نزديك است كه آسمانها از اين سخن متلاشي شوند، و زمين بشكافد، و كوهها به شدت فروريزند
ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مَهۡدٗا وَسَلَكَ لَكُمۡ فِيهَا سُبُلٗا وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّن نَّبَاتٖ شَتَّىٰ
آن [الله] كه زمين را براي شما گهواره [و جاي آسايش] قرار داد، و براي شما در آن راه هايي پديد آورد، و از آسمان آبي نازل ساخت، [وميفرمايد كه:] به [وسيلة آن آب]، انواع ميوه هاي مختلف را رويانيديم
كُلُواْ وَٱرۡعَوۡاْ أَنۡعَٰمَكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ
بخوريد، و چارپايان خود را بچرانيد، به يقين در اين چيزها براي خردمندان نشانهها است
۞مِنۡهَا خَلَقۡنَٰكُمۡ وَفِيهَا نُعِيدُكُمۡ وَمِنۡهَا نُخۡرِجُكُمۡ تَارَةً أُخۡرَىٰ
شما را از [زمين] آفريديم، و در آن [زمين] شما را بازميگردانيم، و بار ديگر شما را از آن [زمين] بيرون ميآوريم
أَوَلَمۡ يَرَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ كَانَتَا رَتۡقٗا فَفَتَقۡنَٰهُمَاۖ وَجَعَلۡنَا مِنَ ٱلۡمَآءِ كُلَّ شَيۡءٍ حَيٍّۚ أَفَلَا يُؤۡمِنُونَ
آيا كساني كه كافر شدند، ندانستند كه آسمانها و زمين با هم پيوسته بودند، و ما آنها را از هم جدا كرديم، و هر چيز زندة را از آب پديد آورديم، آيا ايمان نميآورند
وَجَعَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمۡ وَجَعَلۡنَا فِيهَا فِجَاجٗا سُبُلٗا لَّعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ
و در زمين كوههاي استواري را قرار داديم، تا مبادا آنان را بلرزاند، و در ميان كوه ها راه هاي گشادة را به وجود آورديم، تا باشد كه راه [خويش را] بيابند
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمۡ فِي رَيۡبٖ مِّنَ ٱلۡبَعۡثِ فَإِنَّا خَلَقۡنَٰكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ مِنۡ عَلَقَةٖ ثُمَّ مِن مُّضۡغَةٖ مُّخَلَّقَةٖ وَغَيۡرِ مُخَلَّقَةٖ لِّنُبَيِّنَ لَكُمۡۚ وَنُقِرُّ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ مَا نَشَآءُ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى ثُمَّ نُخۡرِجُكُمۡ طِفۡلٗا ثُمَّ لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّكُمۡۖ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ لِكَيۡلَا يَعۡلَمَ مِنۢ بَعۡدِ عِلۡمٖ شَيۡـٔٗاۚ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ هَامِدَةٗ فَإِذَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡهَا ٱلۡمَآءَ ٱهۡتَزَّتۡ وَرَبَتۡ وَأَنۢبَتَتۡ مِن كُلِّ زَوۡجِۭ بَهِيجٖ
اي مردم! اگر از زنده شدن بعد از مرگ در شك هستيد، پس [بدانيد] كه ما شما را از خاك، بعد از آن از نطفه، و بعد از آن از خون بسته، و بعد از آن از پارة گوشت شكل يافته، و [يا] شكل نيافته آفريده ايم، تا اينكه [قدرت خود را] براي شما آشكار نماييم، و آنچه را بخواهيم تا مدت معيني در رحم [مادران] نگه ميداريم، بعد از آن شما را به صورت طفلي بيرون ميآوريم، سپس تا به حد رشد خود برسيد، و بعضي از شما و فات مييابند، و بعضي از شما به بدترين ايام زندگي ميرسد، تا آنجا كه بعد از دانايي چيزي را نميداند، و زمين را پژمرده ميبيني، و اما هنگامي كه بر آن آب نازل كرديم، به حركت ميآيد، و رشد ميكند، و انواع گياهان زيبا و خُرَّم را ميروياند
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَتُصۡبِحُ ٱلۡأَرۡضُ مُخۡضَرَّةًۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٞ
آيا نديدي كه الله از آسمان آبي نازل كرد، و به اثر آن آب، زمين سرسبز و خرم ميگردد، همانا الله لطيف آگاه است
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءَۢ بِقَدَرٖ فَأَسۡكَنَّـٰهُ فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابِۭ بِهِۦ لَقَٰدِرُونَ
و از آسمان آبي را به اندازة [معين] نازل كرديم، و آنرا در زمين جاي داديم، و به يقين ما به از بين بردن آن قادر هستيم
فَأَنشَأۡنَا لَكُم بِهِۦ جَنَّـٰتٖ مِّن نَّخِيلٖ وَأَعۡنَٰبٖ لَّكُمۡ فِيهَا فَوَٰكِهُ كَثِيرَةٞ وَمِنۡهَا تَأۡكُلُونَ
و براي شما به وسيلة آن آب، باغهايي از درختان خرما و انگور آفريديم، براي شما در آن بوستانها، ميوه هاي بسياري است [كه] از آنها ميخوريد
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ
آيا به زمين نگاه نكرده اند كه چه انواع بسياري از گياهان خوب در آن رويانيديم
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
به يقين در اين چيز دليلي [بر قدرت الله] است، ولي اكثر آنان ايمان نميآورند
أَمَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَنۢبَتۡنَا بِهِۦ حَدَآئِقَ ذَاتَ بَهۡجَةٖ مَّا كَانَ لَكُمۡ أَن تُنۢبِتُواْ شَجَرَهَآۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ يَعۡدِلُونَ
[آيا بتهايي را كه شريك الله ميپنداريد، بهتر اند] يا آن ذاتي كه آسمانها و زمين را آفريده كرده است، و براي تان از آسمان آبي فرود آورد كه به وسيلة آن باغهاي زيبا و خرم رويانيديم، كه شما نميتوانستيد درختانش را برويانيد، آيا با الله يكتا، معبود ديگري هست؟ بلكه آنان قوم كجروي هستند
يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ أَرۡضِي وَٰسِعَةٞ فَإِيَّـٰيَ فَٱعۡبُدُونِ
اي بندگان من كه ايمان آورده ايد! به يقين زمين من فراخ است، پس تنها مرا بپرستيد
ٱللَّهُ ٱلَّذِي يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ فَتُثِيرُ سَحَابٗا فَيَبۡسُطُهُۥ فِي ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ يَشَآءُ وَيَجۡعَلُهُۥ كِسَفٗا فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦۖ فَإِذَآ أَصَابَ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦٓ إِذَا هُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ
الله آن ذاتي است كه بادها را جهت به حركت درآوردن ابرها ميفرستد، و سپس آن [ابر ها] را به گونة كه بخواهد در آسمان ميگستراند، و آنرا قطعه قطعه ميكند، و دانه هاي باران را ميبيني كه از لابلاي آنها بيرون ميآيند، و چون آن را به كساني از بندگان خود كه بخواهد برساند، در اين وقت آنان شادمان ميشوند