لَّا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ إِن طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ مَا لَمۡ تَمَسُّوهُنَّ أَوۡ تَفۡرِضُواْ لَهُنَّ فَرِيضَةٗۚ وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى ٱلۡمُوسِعِ قَدَرُهُۥ وَعَلَى ٱلۡمُقۡتِرِ قَدَرُهُۥ مَتَٰعَۢا بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُحۡسِنِينَ

بر شما گناهي نيست كه زنان را پيش از آنكه با آنان نزديكي كرده‌ ايد، و يا [پيش از آنكه] براي شان مهري تعيين نموده باشيد، طلاق بدهيد، و براي آنها متعه بدهيد، بر توانگر به اندازة توانش، و بر تنگدست به اندازة توانش، متعة كه به طور معروف باشد، و اين حقي بر نيكوكاران است

وَإِن طَلَّقۡتُمُوهُنَّ مِن قَبۡلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدۡ فَرَضۡتُمۡ لَهُنَّ فَرِيضَةٗ فَنِصۡفُ مَا فَرَضۡتُمۡ إِلَّآ أَن يَعۡفُونَ أَوۡ يَعۡفُوَاْ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ عُقۡدَةُ ٱلنِّكَاحِۚ وَأَن تَعۡفُوٓاْ أَقۡرَبُ لِلتَّقۡوَىٰۚ وَلَا تَنسَوُاْ ٱلۡفَضۡلَ بَيۡنَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٌ

و اگر زنان را پيش از همبستر شدن با آنان طلاق داديد، و براي آنها مهري تعيين كرده بوديد، نصف آنچه را كه تعيين كرده‌ ايد [براي آنان بدهيد] مگر آنكه زنان اين حق خود را ببخشند، و يا كسي كه عقد نكاح به دست او است، [كه شوهر باشد] آن را ببخشد، و بخشيدن [مهر] به پرهيزگاري نزديكتر است، و احسان را در بين خود فراموش نكنيد، به يقين الله به آنچه مي‌كنيد، بينا است

وَلِلۡمُطَلَّقَٰتِ مَتَٰعُۢ بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُتَّقِينَ

و براي زنهاي مطلقه هدية مناسبي، كه اين حقي بر عهدة پرهيزگاران است

وَإِنۡ أَرَدتُّمُ ٱسۡتِبۡدَالَ زَوۡجٖ مَّكَانَ زَوۡجٖ وَءَاتَيۡتُمۡ إِحۡدَىٰهُنَّ قِنطَارٗا فَلَا تَأۡخُذُواْ مِنۡهُ شَيۡـًٔاۚ أَتَأۡخُذُونَهُۥ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا

و اگر اراده نموديد كه به جاي زني زن ديگري بگيريد، و براي كدام يكي از آن زنها مال بسياري را مهر داده بوديد، از آن مهر چيزي را پس نگيريد، آيا آن را به تهمت بستن و گناه آشكار پس مي‌گيريد

وَكَيۡفَ تَأۡخُذُونَهُۥ وَقَدۡ أَفۡضَىٰ بَعۡضُكُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ وَأَخَذۡنَ مِنكُم مِّيثَٰقًا غَلِيظٗا

و چگونه آن مهر را پس مي‌گيريد، در حالي كه با يكديگر آميزش داشته ‌ايد، و آن زنها از شما پيمان محكمي گرفته ‌اند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحۡصُواْ ٱلۡعِدَّةَۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ رَبَّكُمۡۖ لَا تُخۡرِجُوهُنَّ مِنۢ بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخۡرُجۡنَ إِلَّآ أَن يَأۡتِينَ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖۚ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥۚ لَا تَدۡرِي لَعَلَّ ٱللَّهَ يُحۡدِثُ بَعۡدَ ذَٰلِكَ أَمۡرٗا

اي پيامبر! چون خواستيد زنان را طلاق بدهيد، در زماني كه عدة شان [مي تواند شروع شود] طلاق بدهيد، و عده را حساب كنيد، و از خداوند كه پروردگار تان است بترسيد، آنان را از خانه هاي شان بيرون نكنيد، و آنها هم بيرون نشوند، مگر آنكه مرتكب كار زشت آشكاري شوند، و [آنچه بيان گرديد]، حدود الله است، و هر كس از حدود الله تجاوز نمايد، به تحقيق بر خود ستم كرده است، تو [اي طلاق دهنده] نمي‌داني، شايد خداوند بعد از اين، وضع [ديگري] به وجود آورد

فَإِذَا بَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمۡسِكُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ فَارِقُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٖ وَأَشۡهِدُواْ ذَوَيۡ عَدۡلٖ مِّنكُمۡ وَأَقِيمُواْ ٱلشَّهَٰدَةَ لِلَّهِۚ ذَٰلِكُمۡ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مَخۡرَجٗا

و چون عدة آنان به پايان خود نزديك شد، [يا] به شايستگي نگاه شان داريد، و يا به شايستگي از آنان جدا شويد، و دو شخص عادل را از ميان خود شاهد بگيريد، و شهادت را براي [رضاي] الله برپا داريد، به اين [چيزها] به كساني كه به الله و روز آخرت ايمان دارند، پند داده مي‌شود، و كسي كه از الله بترسد، برايش راه نجاتي را ميسر مي‌سازد

وَيَرۡزُقۡهُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَحۡتَسِبُۚ وَمَن يَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِ فَهُوَ حَسۡبُهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ بَٰلِغُ أَمۡرِهِۦۚ قَدۡ جَعَلَ ٱللَّهُ لِكُلِّ شَيۡءٖ قَدۡرٗا

و او را از جايي كه گمان ندارد، روزي مي‌دهد، و هر كس بر الله توكل كند، او برايش كافي است، به يقين الله انجام دهندة فرمان خويش است، به يقين الله براي هر چيزي اندازة قرار داده است

وَٱلَّـٰٓـِٔي يَئِسۡنَ مِنَ ٱلۡمَحِيضِ مِن نِّسَآئِكُمۡ إِنِ ٱرۡتَبۡتُمۡ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَٰثَةُ أَشۡهُرٖ وَٱلَّـٰٓـِٔي لَمۡ يَحِضۡنَۚ وَأُوْلَٰتُ ٱلۡأَحۡمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّۚ وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مِنۡ أَمۡرِهِۦ يُسۡرٗا

و آن زنان شما كه از عادت ماهانه نااميد شده اند، اگر [در مورد عدة شان] به شك افتاديد، عدة آنان و عدة زناني كه به سن حيض نرسيده اند، سه ماه است، و عدة زنان باردار، و ضع حمل است، و كسي كه ازالله بترسد، او در كارش آساني پديد مي‌آورد

ذَٰلِكَ أَمۡرُ ٱللَّهِ أَنزَلَهُۥٓ إِلَيۡكُمۡۚ وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يُكَفِّرۡ عَنۡهُ سَيِّـَٔاتِهِۦ وَيُعۡظِمۡ لَهُۥٓ أَجۡرًا

اين حكم الله است كه بر شما نازل كرده است، و كسي كه از الله بترسد،او گناهانش را از وي مي‌زدايد، و مزد بزرگى برايش مي‌دهد

أَسۡكِنُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ سَكَنتُم مِّن وُجۡدِكُمۡ وَلَا تُضَآرُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُواْ عَلَيۡهِنَّۚ وَإِن كُنَّ أُوْلَٰتِ حَمۡلٖ فَأَنفِقُواْ عَلَيۡهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّۚ فَإِنۡ أَرۡضَعۡنَ لَكُمۡ فَـَٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَأۡتَمِرُواْ بَيۡنَكُم بِمَعۡرُوفٖۖ وَإِن تَعَاسَرۡتُمۡ فَسَتُرۡضِعُ لَهُۥٓ أُخۡرَىٰ

آنها را [زنهاي معتده را] تا آنجا كه قدرت داريد، در جايي سكونت دهيد كه خود شما سكونت داريد، و به آنان زيان نرسانيد تا عرصه را بر آنان تنگ كنيد، اگر باردار باشند، تا زماني كه و ضع حمل شان صورت مي‌گيرد، به آنان نفقه بدهيد، و اگر [فرزندان تان را] براي شما شير دادند، مزد شان را بدهيد، و در بين خود به وجه شايستة مشورت كنيد، و اگر به توافق نرسيديد، زن ديگري بايد آن [كودك] را شير بدهد

لِيُنفِقۡ ذُو سَعَةٖ مِّن سَعَتِهِۦۖ وَمَن قُدِرَ عَلَيۡهِ رِزۡقُهُۥ فَلۡيُنفِقۡ مِمَّآ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُۚ لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا مَآ ءَاتَىٰهَاۚ سَيَجۡعَلُ ٱللَّهُ بَعۡدَ عُسۡرٖ يُسۡرٗا

بايد ثروتمند به اندازة ثروت خود انفاق كند، و كسي كه تنگدست است، به اندازة آنچه كه الله به او داده است، انفاق نمايد، الله هيچ كس را جز به [اندازة] آنچه كه برايش داده است، مكلف نمي‌سازد، به زودي خداوند پس از تنگدستي گشايش به وجود مي‌آورد