وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ خَلِيفَةٗۖ قَالُوٓاْ أَتَجۡعَلُ فِيهَا مَن يُفۡسِدُ فِيهَا وَيَسۡفِكُ ٱلدِّمَآءَ وَنَحۡنُ نُسَبِّحُ بِحَمۡدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَۖ قَالَ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

و آن زماني را به ياد آور كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: من در زمين جانشيني قرار مي‌دهم، آنها گفتند: آيا در زمين كسي را قرار مي‌دهي كه در آن فسادكاري و خونريزي كند؟ در حالي كه مايان تسبيح و حمد تو را مي‌گوييم، و تقديست مي‌كنيم، [پروردگار] فرمود: من {چيزهايي] را مي‌دانم كه شما نمي‌دانيد

وَعَلَّمَ ءَادَمَ ٱلۡأَسۡمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمۡ عَلَى ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ فَقَالَ أَنۢبِـُٔونِي بِأَسۡمَآءِ هَـٰٓؤُلَآءِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

و [پروردگار] تمام نامها را به آدم آموخت، بعد از آن، آنها را به فرشتگان عرضه داشت، و فرمود: اگر راست مي‏گوييد، از نامهاي اين چيزها برايم خبر بدهيد

قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ لَا عِلۡمَ لَنَآ إِلَّا مَا عَلَّمۡتَنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ

[آنها] گفتند: [الهي!]، تو منزهي، ما چيزي جز آنچه خودت به ما آموخته‌اي نمي‌دانيم، داناي با حكمت تو هستي

قَالَ يَـٰٓـَٔادَمُ أَنۢبِئۡهُم بِأَسۡمَآئِهِمۡۖ فَلَمَّآ أَنۢبَأَهُم بِأَسۡمَآئِهِمۡ قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ غَيۡبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَأَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا كُنتُمۡ تَكۡتُمُونَ

[پروردگار] فرمود: اي آدم، آنان را از نامهاي آن چيزها آگاه كن، پس از آنكه [آدم] آنان را از نامهاي آن چيزها آگاه كرد، [پروردگار] فرمود: آيا به شما نگفتم كه من، غيب آسمانها و زمين را مي‌دانم، و آنچه را كه آشكار نموده، و آنچه را كه پنهان مي‌داريد، مي‌دانم

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ وَٱسۡتَكۡبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

آن زماني را به ياد آور كه به فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده كنيد، همگي سجده كردند، به جز ابليس كه [از سجده كردن] سر باز زد، و تكبر ورزيد، از كافران شد

قُلۡ مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّـجِبۡرِيلَ فَإِنَّهُۥ نَزَّلَهُۥ عَلَىٰ قَلۡبِكَ بِإِذۡنِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَهُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

[اي پيامبر!] بگو: هر كسي كه دشمن جبرئيل باشد، [در واقع دشمن الله است] چرا كه او به فرمان الله قرآن را بر قلب تو نازل مي‌كند، قرآني كه كتابهاي پيش از خود را تصديق مي‌نمايد، و هدايت كننده و بشارت دهنده براي مؤمنان است

مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّلَّهِ وَمَلَـٰٓئِكَتِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَجِبۡرِيلَ وَمِيكَىٰلَ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَدُوّٞ لِّلۡكَٰفِرِينَ

كسي كه دشمن الله، و فرشتگان، و پيامبران، و جبرئيل و ميكائيل باشد، [بداند] كه الله يقينا دشمن كافران است

وَٱتَّبَعُواْ مَا تَتۡلُواْ ٱلشَّيَٰطِينُ عَلَىٰ مُلۡكِ سُلَيۡمَٰنَۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيۡمَٰنُ وَلَٰكِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ ٱلنَّاسَ ٱلسِّحۡرَ وَمَآ أُنزِلَ عَلَى ٱلۡمَلَكَيۡنِ بِبَابِلَ هَٰرُوتَ وَمَٰرُوتَۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنۡ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحۡنُ فِتۡنَةٞ فَلَا تَكۡفُرۡۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنۡهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَزَوۡجِهِۦۚ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنۡ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡۚ وَلَقَدۡ عَلِمُواْ لَمَنِ ٱشۡتَرَىٰهُ مَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖۚ وَلَبِئۡسَ مَا شَرَوۡاْ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمۡۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ

و از آنچه كه شياطين در زمان فرمانروايي سليمان مي‌خواندند پيروي كردند، و سليمان هرگز كافر نشده بود، بلكه شياطين كافر شده بودند، براي مردم سحر مي‌آموختند، و از آنچه كه بر دو فرشته كه هاروت و ماروت باشند، در بابل نازل شده بود، [پيروي كردند]، آن دو فرشته به هيچ كس سحر نمي‌آموختند، مگر آنكه برايش مي‌گفتند: ما وسيلة آزمايشي [براي شما] مي‌باشيم، پس مبادا كه كافر شوي، مردم از آن دو فرشته سحرهايي را مي‌آموختند كه بين شوهر و همسرش جدايي مي‌انداختند، و با اين سحر جز به اذن الله به كسي زياني نمي‌رساندند، آنها چيزهايی مي‌آموختند كه براي شان ضرر داشت نه فائده، و به تحقيق دانستند هركس كه خريدار آن سحر باشد، در آخرت بهرة ندارد، و چه زشت و ناپسند است چيزي كه خود را به آن فروخته اند، اگر مي‌دانستند

وَلَا يَأۡمُرَكُمۡ أَن تَتَّخِذُواْ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ أَرۡبَابًاۚ أَيَأۡمُرُكُم بِٱلۡكُفۡرِ بَعۡدَ إِذۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

[و پيامبر] شما را امر نمي‌كند كه فرشتگان و پيامبران را به معبودي بگيريد، آيا بعد از اينكه مسلمان شده‌ ايد، شما را به كافر شدن امر مي‌كند

إِذۡ تَقُولُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ أَلَن يَكۡفِيَكُمۡ أَن يُمِدَّكُمۡ رَبُّكُم بِثَلَٰثَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُنزَلِينَ

آنگاه كه به مؤمنان مي‌گفتي: آيا براي شما كافي نيست كه الله به سه هزار از فرشتگان كه از [آسمان] فرستاده مي‌شوند، شما را ياري كند

بَلَىٰٓۚ إِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَيَأۡتُوكُم مِّن فَوۡرِهِمۡ هَٰذَا يُمۡدِدۡكُمۡ رَبُّكُم بِخَمۡسَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُسَوِّمِينَ

بلي، اگر صبر نماييد، و تقوي پيشه كنيد، و [دشمنان] با اين جوش و خروش بر شما هجوم آورند، پروردگار تان، شما را به پنج هزار از فرشتگان كه داراي نشان هستند، مدد مي‌كند

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمۡۖ قَالُواْ كُنَّا مُسۡتَضۡعَفِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ قَالُوٓاْ أَلَمۡ تَكُنۡ أَرۡضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٗ فَتُهَاجِرُواْ فِيهَاۚ فَأُوْلَـٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَسَآءَتۡ مَصِيرًا

همانا فرشتگان در وقت قبض روح كساني كه بر خود ستم كرده ‌اند مي‌گويند: در چه حالي بوديد؟ مي‌گويند: ما در زمين مستضعف بوديم، آنها مي‌گويند: آيا زمين الله پهناور نبود كه در آن هجرت مي‌کرديد؟ جايگاه اينها دوزخ است، و [دوزخ] سرانجام بدي است

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمۡ يُوحَ إِلَيۡهِ شَيۡءٞ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثۡلَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُۗ وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلظَّـٰلِمُونَ فِي غَمَرَٰتِ ٱلۡمَوۡتِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ بَاسِطُوٓاْ أَيۡدِيهِمۡ أَخۡرِجُوٓاْ أَنفُسَكُمُۖ ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ عَذَابَ ٱلۡهُونِ بِمَا كُنتُمۡ تَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ وَكُنتُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهِۦ تَسۡتَكۡبِرُونَ

و چه كسي ‌ستمكارتر از آن كسي است كه بر الله دروغ ببندد، و يا بگويد: به من وحي نازل شده است، در حالي كه بر وي هيچ چيزي وحي نشده است، و كسي كه بگويد من هم به مانند آنچه الله نازل كرده است، نازل مي‌كنم، و اگر ستمكاران را در سكرات مرگ ببيني كه فرشتگان دستهاي خود را دراز كرده [و براي آنان مي‌گويند] جانهاي خود را بيرون كنيد، امروز به عذاب خفت باري گرفتار مي‌شويد، و اين به سبب آن است كه در بارة الله به غير حق مي‌گفتيد، و در برابر آيات او تكبر مي‌كرديد

إِذۡ تَسۡتَغِيثُونَ رَبَّكُمۡ فَٱسۡتَجَابَ لَكُمۡ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلۡفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُرۡدِفِينَ

آن زماني را [به ياد آوريد] كه از پروردگار خود طلب ياري و كمك مي كرديد، پس دعاي شما را اجابت كرد، [و فرمود] من شما را به هزار فرشته كه از پي يكديگر مي آيند، ياري مي دهم

إِذۡ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ أَنِّي مَعَكُمۡ فَثَبِّتُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ سَأُلۡقِي فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعۡبَ فَٱضۡرِبُواْ فَوۡقَ ٱلۡأَعۡنَاقِ وَٱضۡرِبُواْ مِنۡهُمۡ كُلَّ بَنَانٖ

و آن زماني را [به ياد آور] كه پروردگار تو به فرشتگان امر كرد كه من با شما هستم، پس كساني را كه ايمان آورده اند، ثابت قدم نگهداريد، به زودي در دل كساني كه كافر شده اند، هراس و ترس مي افكنم، پس گردنهاي آنان را بزنيد، و سر انگشتان شان را قطع نماييد

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ يَتَوَفَّى ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَضۡرِبُونَ وُجُوهَهُمۡ وَأَدۡبَٰرَهُمۡ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ

[اي پيامبر!] و اگر آن حالتي را مي‌ديدي كه فرشتگان جان كافران را مي‌گيرند، به صورت و پشت آنان مي‌زنند، و مي‌گويند عذاب سوزان را بچشيد

ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَيۡسَ بِظَلَّـٰمٖ لِّلۡعَبِيدِ

و اين سزاي كرداري است كه پيش فرستاده بوديد، و اينكه الله بر بندگان خود ستم نمى كند.[1]

وَلَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِيمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَآءَ بِعِجۡلٍ حَنِيذٖ

و همانا فرستادگان ما با بشارت نزد ابراهيم آمدند [و] گفتند: (سلام)، [ابراهيم] جواب سلام آنها را گفت، و طولي نكشيد كه گوسالة برياني را آورد

لَهُۥ مُعَقِّبَٰتٞ مِّنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦ يَحۡفَظُونَهُۥ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡۗ وَإِذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِقَوۡمٖ سُوٓءٗا فَلَا مَرَدَّ لَهُۥۚ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَالٍ

براي او فرشتگاني است كه از پي يكديگر مي‌آيند، كه [بنده] را به فرمان الله از پيش رو و از پشت سرش حفظ مي‌كنند، به درستى الله سرنوشت مردمي را تغيير نمي‌دهد، تا وقتي كه آنان آنچه را كه در خوبشتن دارند، تغيير بدهند، و چون الله براي مردمي [نسبت به اعمال بد شان] سرنوشت بدي را اراده نمايد، هيچ چيزي مانع آن شده نمي‌تواند، و براي آنان جز او كار سازي نيست

وَيُسَبِّحُ ٱلرَّعۡدُ بِحَمۡدِهِۦ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ مِنۡ خِيفَتِهِۦ وَيُرۡسِلُ ٱلصَّوَٰعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَن يَشَآءُ وَهُمۡ يُجَٰدِلُونَ فِي ٱللَّهِ وَهُوَ شَدِيدُ ٱلۡمِحَالِ

و رعد به حمد او، و فرشتگان از ترس او تسبيح او را مي‌گويند، و صاعقه ها را مي‌فرستد، و هر كسي را كه بخواهد به آن آسيب مي‌رساند، و آنان [با وجود مشاهدة اين دلائل] در بارة الله مجادله مي‌كنند، و او داراي عذاب شديد است

جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ يَدۡخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَأَزۡوَٰجِهِمۡ وَذُرِّيَّـٰتِهِمۡۖ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَدۡخُلُونَ عَلَيۡهِم مِّن كُلِّ بَابٖ

آنها در باغهاى جاويدان بهشتي وارد مي‌شوند، و [همچنين] هر كس ديگري از پدران، و همسران، و فرزندان شان كه نيكوكار باشند، و فرشتگان از هر دري بر آنان وارد مي‌شوند

سَلَٰمٌ عَلَيۡكُم بِمَا صَبَرۡتُمۡۚ فَنِعۡمَ عُقۡبَى ٱلدَّارِ

[و به آنها مي‌گويند] سلام بر شما باد به سبب صبر و شيکبايي که داشتيد، پس آن سرا چه نيکو است!

لَّوۡمَا تَأۡتِينَا بِٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ

اگر راست مي‌گويي چرا فرشتگان را نزد ما نمي‌آوري

مَا نُنَزِّلُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذٗا مُّنظَرِينَ

ما فرشتگان را جز به حق نازل نمي‌كنيم، و در اين حالت ديگر فرصت داده نمي‌شوند

وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرٗا مِّن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

و [اي پيامبر!] آن زماني را به ياد آور كه پروردگارت به فرشتگان فرمود: همانا من آفرينندة بشري هستم كه از گل خشكيدة لجن بويناكي است

فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ

و چون آنرا درست كردم، و از روح خود در او دميدم، براي او سجده كنيد

فَسَجَدَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ

پس همة فرشتگان با هم سجده كردند

وَنَبِّئۡهُمۡ عَن ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ

وآنان را از مهمانان ابراهيم خبر بده

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ

كه چون نزد او آمده و بر او سلام دادند، [ابراهيم] گفت: ما از شما مي‌ترسيم

قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

گفتند: نترس، ما تو را به پسري دانا مژده مي‌دهيم