وَإِذۡ نَجَّيۡنَٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ

[اي بني اسرائيل!] زماني را به ياد آوريد كه شما را از آل فرعونيان كه شما را به بد ترين وجهي آزار مي‌دادند، نجات داديم [عذاب آنان اين بود كه] پسران شما را سر مي‌بريدند، و زنان تان را [براي خدمت كردن] زنده نگه مي‌داشتند، و در اين كار، آزمايش بزرگي از جانب پروردگار تان بود

وَٱتَّبَعُواْ مَا تَتۡلُواْ ٱلشَّيَٰطِينُ عَلَىٰ مُلۡكِ سُلَيۡمَٰنَۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيۡمَٰنُ وَلَٰكِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ ٱلنَّاسَ ٱلسِّحۡرَ وَمَآ أُنزِلَ عَلَى ٱلۡمَلَكَيۡنِ بِبَابِلَ هَٰرُوتَ وَمَٰرُوتَۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنۡ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحۡنُ فِتۡنَةٞ فَلَا تَكۡفُرۡۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنۡهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَزَوۡجِهِۦۚ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنۡ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡۚ وَلَقَدۡ عَلِمُواْ لَمَنِ ٱشۡتَرَىٰهُ مَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖۚ وَلَبِئۡسَ مَا شَرَوۡاْ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمۡۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ

و از آنچه كه شياطين در زمان فرمانروايي سليمان مي‌خواندند پيروي كردند، و سليمان هرگز كافر نشده بود، بلكه شياطين كافر شده بودند، براي مردم سحر مي‌آموختند، و از آنچه كه بر دو فرشته كه هاروت و ماروت باشند، در بابل نازل شده بود، [پيروي كردند]، آن دو فرشته به هيچ كس سحر نمي‌آموختند، مگر آنكه برايش مي‌گفتند: ما وسيلة آزمايشي [براي شما] مي‌باشيم، پس مبادا كه كافر شوي، مردم از آن دو فرشته سحرهايي را مي‌آموختند كه بين شوهر و همسرش جدايي مي‌انداختند، و با اين سحر جز به اذن الله به كسي زياني نمي‌رساندند، آنها چيزهايی مي‌آموختند كه براي شان ضرر داشت نه فائده، و به تحقيق دانستند هركس كه خريدار آن سحر باشد، در آخرت بهرة ندارد، و چه زشت و ناپسند است چيزي كه خود را به آن فروخته اند، اگر مي‌دانستند

وَلَنَبۡلُوَنَّكُم بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلۡخَوۡفِ وَٱلۡجُوعِ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٰتِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّـٰبِرِينَ

و هر آينه شما را به چيزي از ترس و گرسنگي و كاهش مالي و جاني و كمبود ميوه‌ها آزمايش مي‌كنيم، و شکیبايى كنندگان را بشارت بده

ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَٰبَتۡهُم مُّصِيبَةٞ قَالُوٓاْ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ

آن‌ها که هرگاه مصیبتی به ایشان برسد می‌گویند: ما از آنِ الله هستیم، و به سوی او باز می‌گردیم

أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا يَأۡتِكُم مَّثَلُ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِكُمۖ مَّسَّتۡهُمُ ٱلۡبَأۡسَآءُ وَٱلضَّرَّآءُ وَزُلۡزِلُواْ حَتَّىٰ يَقُولَ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ مَتَىٰ نَصۡرُ ٱللَّهِۗ أَلَآ إِنَّ نَصۡرَ ٱللَّهِ قَرِيبٞ

آيا فكر مي‌كنيد كه به بهشت مي‌رويد بدون آنكه بر سر شما آن بيايد كه بر سر گذشتگان آمده بود، آنها به سختي و رنج دچار شده و آنچنان پريشان شدند كه پيامبر و كساني كه با او ايمان آورده بودند مي‌گفتند، يارى الله چه وقت مي‌رسد؟ آگاه باشيد كه ياري الله نزديك است

مَّا كَانَ ٱللَّهُ لِيَذَرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَىٰ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُطۡلِعَكُمۡ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَجۡتَبِي مِن رُّسُلِهِۦ مَن يَشَآءُۖ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ وَإِن تُؤۡمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمۡ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

الله بر اين نيست كه مؤمنان را به اين حالتي كه شما هستيد واگذارد، [بلكه مي‌خواهد] تا پليد را از شايسته تمييز دهد، و الله بر اين نيست كه شما را بر غيب مطلع گرداند، ولي الله از بين پيامبرانش هركه را خواسته باشد برمي‌گزيند، پس به الله وپيامبرانش ايمان بياوريد، واگر ايمان بياوريد، وتقوي پيشه كنيد، براي شما مزد بزرگي است

۞لَتُبۡلَوُنَّ فِيٓ أَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡ وَلَتَسۡمَعُنَّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَذٗى كَثِيرٗاۚ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ

هرآيينه شما در مالهاي تان و جانهاي تان مورد آزمايش قرار خواهيد گرفت، و از كساني كه پيش از شما براي آنان كتاب داده شده بود، و از كساني كه شرك ورزيده اند، [زخم زبان] فراواني خواهيد شنيد، و اگر صبر كنيد، و پرهيزگاري نماييد، به يقين اين از مهمترين كارها است

وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمُهَيۡمِنًا عَلَيۡهِۖ فَٱحۡكُم بَيۡنَهُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُۖ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡ عَمَّا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡحَقِّۚ لِكُلّٖ جَعَلۡنَا مِنكُمۡ شِرۡعَةٗ وَمِنۡهَاجٗاۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡۖ فَٱسۡتَبِقُواْ ٱلۡخَيۡرَٰتِۚ إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

[و اى پيامبر!] اين كتاب [قرآن] را به حق بر تو نازل كرديم، كه تصديق كننده، و نگهبان كتاب [هايي] است كه پيش از آن نازل شده است، پس در بين آنها به آنچه كه الله نازل كرده است، حكم كن، و از هوي و هوسهاي آنها در برابر آنچه كه براي تو از حق آمده است، پيروي مكن، براي هر كدام از شما راه و روش معيني قرار داديم، و اگر الله مي‌خواست، همة شما را يك امت مي‌گردانيد، ولي او مي‌خواهد شما را در آنچه كه به شما داده است، بيازمايد، پس در كارهاي خير بر يكديگر سبقت بجوييد، بازگشت همة شما به سوي الله است، و از چيزهايی كه در آن اختلاف مي‌كرديد، به شما خبر مي‌دهد

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَـٰٓئِفَ ٱلۡأَرۡضِ وَرَفَعَ بَعۡضَكُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ ٱلۡعِقَابِ وَإِنَّهُۥ لَغَفُورٞ رَّحِيمُۢ

و او آن ذاتي است كه شما را جانشينان روي زمين قرار داد، و بعضي از شما را بر بعضي ديگر، به درجاتي برتري داد، تا شما را در آنچه كه [براي شما] داده است، مورد آزمايش قرار دهد، به يقين پروردگار تو [براي كافران و عاصيان] سريع العقاب است، و به يقين كه او هرآينه [براي مؤمنان نيكوكار] آمرزندة مهربان است

وَإِذۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ

و [اي بني اسرائيل] زماني را به ياد آوريد كه شما را از فرعونيان نجات داديم، كه شما را به عذابهاي سختي شكنجه مي‌كردند، پسران تان را مي‌كشتند، و زنان تان را [جهت خدمت كردن به خود] زنده نگه مي‌داشتند، و در اين كار آزمايش بزرگي از طرف پروردگار تان بود

وَٱخۡتَارَ مُوسَىٰ قَوۡمَهُۥ سَبۡعِينَ رَجُلٗا لِّمِيقَٰتِنَاۖ فَلَمَّآ أَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ أَهۡلَكۡتَهُم مِّن قَبۡلُ وَإِيَّـٰيَۖ أَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَّآۖ إِنۡ هِيَ إِلَّا فِتۡنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَآءُ وَتَهۡدِي مَن تَشَآءُۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَاۖ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡغَٰفِرِينَ

و موسي از قوم خود هفتاد نفر [از بني اسرائيل] را براي ميقات ما برگزيد، و هنگامي كه لرزه آنان را فرا گرفت، [و همگي مردند] [موسي] گفت: پروردگارا، اگر مي‌خواستي آنان و مرا پيش از اين هلاك مي‌كردي، آيا ما را به سبب آنچه كه كم خردان ما كرده ‌اند به هلاكت مي‌رساني؟ اين جز آزمايش تو چيز ديگري نيست، هر كه را بخواهي به [وسيلة] آن گمراه مي‌كني، و هر كه را بخواهي هدايت مي‌نمايي، تو ياور ما هستي، پس ما را بيامرز، و به ما رحم كن، و تو بهترين آمرزندگاني

وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَأَوۡلَٰدُكُمۡ فِتۡنَةٞ وَأَنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

و بدانيد كه اموال شما، وفرزندان شما آزمايشي هستند، و به يقين پاداش بزرگ در نزد الله است

وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ ٱئۡذَن لِّي وَلَا تَفۡتِنِّيٓۚ أَلَا فِي ٱلۡفِتۡنَةِ سَقَطُواْۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةُۢ بِٱلۡكَٰفِرِينَ

و از آنان كسي است كه مي‌گويد: برايم اجازه بده، و مرا در فتنه مينداز، آگاه باش كه اينها هم اكنون در فتنه افتاده‌ اند، و به يقين كه دوزخ كافران را احاطه كرده است

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

و او ذاتي است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفرينش نمود، و عرش او بر آب بود، تا شما را بيازمايد كه كدام يك از شما نيكوكارتر است، و [اى پيامبر!] اگر بگويي كه شما بعد از مرگ دوباره زنده مي‌شويد، هرآينه كافران مي‌گويند: اين جز سحر آشكار چيز ديگري نيست

وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ أَنجَىٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ

و [اي پيامبر!] آن زماني را به ياد آور كه موسي براي قوم خود گفت: نعمت الله را بر خود كه شما را از آل فرعون نجات داد، به ياد آوريد، كه عذابهاي سختي براي شما مي‌رسانيدند، و پسران شما را سر مي‌بريدند، و زنهاي تانرا [جهت خدمت كردن به خود] زنده نگه مي‌داشتند، و در اين كار براي شما از طرف پروردگار تان آزمايش بزرگي بود

وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّتِي نَقَضَتۡ غَزۡلَهَا مِنۢ بَعۡدِ قُوَّةٍ أَنكَٰثٗا تَتَّخِذُونَ أَيۡمَٰنَكُمۡ دَخَلَۢا بَيۡنَكُمۡ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرۡبَىٰ مِنۡ أُمَّةٍۚ إِنَّمَا يَبۡلُوكُمُ ٱللَّهُ بِهِۦۚ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

و مانند آن زني نباشيد که بافتة خود را پس از محكم تابيدن، از هم وا مي‌تابد، تا قَسَمهاي خود را در بين خود وسيلة فريبكاري قرار دهيد، به خاطر اينكه گروهي از گروه ديگري بيشتر است[1]، [و] جز اين نيست كه الله شما را به اين وسيله مورد آزمايش قرار مي‌دهد، و به يقين آنچه را كه درآن [در بارة زنده شدن بعد از مرگ] اختلاف می‌کرديد، در روز قيامت برای شما روشن مي‌كند

وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن يُضِلُّ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَلَتُسۡـَٔلُنَّ عَمَّا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و اگر الله مي‌خواست، همة شما را يك امت قرار می‌داد، و لي هر کسى را كه بخواهد گمراه می‌کند، وهر کسى را كه بخواهد هدايت مي‌نمايد، و به يقين از آنچه به آن عمل مي‌كرديد، [در روز قيامت] باز خواست خواهيد شد

وَإِذۡ قُلۡنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِٱلنَّاسِۚ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلرُّءۡيَا ٱلَّتِيٓ أَرَيۡنَٰكَ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلنَّاسِ وَٱلشَّجَرَةَ ٱلۡمَلۡعُونَةَ فِي ٱلۡقُرۡءَانِۚ وَنُخَوِّفُهُمۡ فَمَا يَزِيدُهُمۡ إِلَّا طُغۡيَٰنٗا كَبِيرٗا

و [اي پيامبر!] آن زماني را به ياد آور كه به تو گفتيم: به يقين پروردگارت بر مردم احاطه دارد، و رؤيايي را كه [در شب اسراء و معراج] به تو نشان داديم، و آن درخت ملعوني [كه ذكر آن] در قرآن آمده است، [كه درخت زقوم باشد]، جز فتنه براي مردمان قرار نداديم، و ما آنان را مي‌ترسانيم، ولي جز بر طغيان بيشتر شان نمي‌افزايد

إِنَّا جَعَلۡنَا مَا عَلَى ٱلۡأَرۡضِ زِينَةٗ لَّهَا لِنَبۡلُوَهُمۡ أَيُّهُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا

ما آنچه را كه بر روي زمين است، زينتي براي آن قرار داده ايم، تا آنان را بيازماييم كه كدام شان نيكو كارتر عمل مي‌كنند

كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ

هر كسي چشندة مرگ است، و شما را به جهت امتحان، به بدي و نيكي مي‌آزمائيم، و به سوي ما بازگرداده مي‌شويد

وَإِنۡ أَدۡرِي لَعَلَّهُۥ فِتۡنَةٞ لَّكُمۡ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ

و نمي‌دانم شايد [اين تاخير عذاب] آزموني، و تا مدتي ماية بهره‌‌ مندي تان باشد

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَعۡبُدُ ٱللَّهَ عَلَىٰ حَرۡفٖۖ فَإِنۡ أَصَابَهُۥ خَيۡرٌ ٱطۡمَأَنَّ بِهِۦۖ وَإِنۡ أَصَابَتۡهُ فِتۡنَةٌ ٱنقَلَبَ عَلَىٰ وَجۡهِهِۦ خَسِرَ ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡخُسۡرَانُ ٱلۡمُبِينُ

و از مردم كسي است كه الله را با دو دلي مي‌پرستد، [به اين طريق] كه اگر خيري به او برسد، به آن مطمئن مي‌شود، و اگر به مصيبتي گرفتار شود، به عقب برمي‌گردد، [اين كسي است كه] زيان كار دنيا و آخرت شده است، و واين زيان آشكار و حقيقي است

لِّيَجۡعَلَ مَا يُلۡقِي ٱلشَّيۡطَٰنُ فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمۡۗ وَإِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ لَفِي شِقَاقِۭ بَعِيدٖ

تا الله آنچه را كه شيطان القاء مي‌كرد، براي كساني كه در دلهاي شان بيماري است، و براي كساني كه سنگدل هستند، آزموني قرار دهد، و به يقين ستمكاران در ستيزة ‌بسيار دور و درازي قرار دارند

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّآ إِنَّهُمۡ لَيَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشُونَ فِي ٱلۡأَسۡوَاقِۗ وَجَعَلۡنَا بَعۡضَكُمۡ لِبَعۡضٖ فِتۡنَةً أَتَصۡبِرُونَۗ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرٗا

[اي پيامبر!] و ما پيش از تو [هيچ پيامبري] از پيامبران را نفرستاديم، مگر آنكه غذا مي‌خوردند، و در بازار ها راه مي‌رفتند، و ما بعضي از شما را وسيلة امتحان بعض ديگري از شما قرار داديم، آيا صبر مي‌كنيد؟ و پروردگار تو بينا است

أَحَسِبَ ٱلنَّاسُ أَن يُتۡرَكُوٓاْ أَن يَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا وَهُمۡ لَا يُفۡتَنُونَ

آيا مردمان اين طور فكر مي‌كنند، كه چون بگويند: ايمان آورديم، بدون آنكه مورد آزمايش قرار بگيرند، به حال شان رها خواهند شد

وَلَقَدۡ فَتَنَّا ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَلَيَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْ وَلَيَعۡلَمَنَّ ٱلۡكَٰذِبِينَ

و به تحيق كساني را كه پيش از آنان بودند، مورد آزمايش قرار داديم، و هرآينه الله راست گويان، و دروغ گويان را معلوم خواهد كرد

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ فَإِذَآ أُوذِيَ فِي ٱللَّهِ جَعَلَ فِتۡنَةَ ٱلنَّاسِ كَعَذَابِ ٱللَّهِۖ وَلَئِن جَآءَ نَصۡرٞ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمۡۚ أَوَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَعۡلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و از مردمان كساني هستند كه مي‌گويند: به الله ايمان آورده ايم، و چون در راه الله مورد اذيت قرار گيرند، اذيت مردم را مانند عذاب الله مي‌پندارند، و اگر پيروزي [براي شما] از جانب پروردگار تان برسد، هرآينه مي‌گويند: ما با شما بوديم، آيا الله به آنچه در دلهاي مردم جهان است، دانا تر نيست؟

وَلَوۡلَآ أَن يَكُونَ ٱلنَّاسُ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ لَّجَعَلۡنَا لِمَن يَكۡفُرُ بِٱلرَّحۡمَٰنِ لِبُيُوتِهِمۡ سُقُفٗا مِّن فِضَّةٖ وَمَعَارِجَ عَلَيۡهَا يَظۡهَرُونَ

و اگر نه آن بود كه همة مردم يك گروه مي‌شدند، سقف خانه هاي كساني را كه به [بزرگان] رحمن كافر مي‌شدند از نقره مي‌ساختيم، و نردبانهايي [قرار مي‌داديم] كه از آنها بالا روند

فَإِذَا لَقِيتُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَضَرۡبَ ٱلرِّقَابِ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَثۡخَنتُمُوهُمۡ فَشُدُّواْ ٱلۡوَثَاقَ فَإِمَّا مَنَّۢا بَعۡدُ وَإِمَّا فِدَآءً حَتَّىٰ تَضَعَ ٱلۡحَرۡبُ أَوۡزَارَهَاۚ ذَٰلِكَۖ وَلَوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَٱنتَصَرَ مِنۡهُمۡ وَلَٰكِن لِّيَبۡلُوَاْ بَعۡضَكُم بِبَعۡضٖۗ وَٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ

و چون [در ميدان جنگ] با كافران روبرو شديد، گردنهاي [آنان] را بزنيد، و چون آنان را به خاك و خون كشيديد، و [از آنان اسيراني گرفتيد] آنان را محكم به بند بكشيد، و بعد از اينكه جنگ بار سنگين خود را بر زمين نهاد [جنگ خاتمه يافت]، آن اسيران را به احسان، و يا به فديه رها كنيد، اين است، و اگر الله مي‌خواست، [خودش] از آنان انتقام مي‌گرفت، ولي [خواست] تا عدة از شما را در برابر عدة ديگري مورد آزمايش قرار دهد، و كساني كه در راه الله كشته شوند، او اعمال [نيك] شان را هيچگاه تباه و نابود نمي‌كند

إِنَّمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَأَوۡلَٰدُكُمۡ فِتۡنَةٞۚ وَٱللَّهُ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

جز اين نيست كه اموال شما و اولاد شما ماية آزمون هستند، و مزد بزرگى در نزد الله است