قُلۡ يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۭ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ أَلَّا نَعۡبُدَ إِلَّا ٱللَّهَ وَلَا نُشۡرِكَ بِهِۦ شَيۡـٔٗا وَلَا يَتَّخِذَ بَعۡضُنَا بَعۡضًا أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُولُواْ ٱشۡهَدُواْ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

بگو: اي اهل كتاب! به سخني روي آوريد كه ميان ما و شما يكسان است، [و آن] اينكه جز الله [يكتا] ديگري را نپرستيم، و چيزي را به او شريك نياوريم، و عدة از ما عدة ديگري را به جاي الله يكتا به معبودي نگيرد، و اگر از اين [پيشنهاد] روگردان شدند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمانيم

مَا كَانَ إِبۡرَٰهِيمُ يَهُودِيّٗا وَلَا نَصۡرَانِيّٗا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفٗا مُّسۡلِمٗا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

ابراهيم نه يهودي بود و نه نصراني، بلكه موحد و مسلمان بود، و از مشركان نبود

قُلۡ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ

[اي پيامبر!] بگو: به الله، و به آنچه كه بر ما نازل شده است، و به آنچه که بر ابراهيم، و اسماعيل، و اسحاق، و يعقوب و نوادگان [او] نازل شده است، و به آنچه كه به موسي و عيسي، و به پيامبران از طرف پروردگار شان داده شده است، ايمان داريم، بين هيچ كدام از آنان فرق نمي‌گذاريم، و ما براي او تسليم مي‌باشيم

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ

اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد! به همان گونة كه سزاوار است از الله بترسيد، و جز در حالي كه مسلمان مي‌باشيد نميريد

لَا شَرِيكَ لَهُۥۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرۡتُ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

برايش شريكي نيست، و به اين چيز امر شده ‌ام، و من اولين مسلمانم

فَإِلَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أُنزِلَ بِعِلۡمِ ٱللَّهِ وَأَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

و اگر جواب شما را ندادند، پس بدانيد كه [قرآن] به علم الله نازل شده است، و اينكه جز او معبود [بر حقي] وجود ندارد، پس آيا شما مسلمان مي‌شويد

رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ

چه بسا كساني كه كافر شدند، آرزو مي‌كنند كه ايكاش مسلمان مي‌بودند

وَيَوۡمَ نَبۡعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٖ شَهِيدًا عَلَيۡهِم مِّنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَجِئۡنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَـٰٓؤُلَآءِۚ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ تِبۡيَٰنٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُسۡلِمِينَ

و روزي كه در هر امتي از خود شان شاهدي بر آنان قرار دهيم، و تو را بر آنها [بر امت تو] شاهد بگيريم، و [اين] کتابي را كه بر تو نازل کرديم، بيانگر همه چيز، و هدايت و رحمت و بشارتي برای مسلمانان است

قُلۡ إِنَّمَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

بگو: به من وحي مي‌شود كه معبود شما الهى يگانه است، پس آيا شما مسلمان مي‌شويد

وَجَٰهِدُواْ فِي ٱللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِۦۚ هُوَ ٱجۡتَبَىٰكُمۡ وَمَا جَعَلَ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلدِّينِ مِنۡ حَرَجٖۚ مِّلَّةَ أَبِيكُمۡ إِبۡرَٰهِيمَۚ هُوَ سَمَّىٰكُمُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ مِن قَبۡلُ وَفِي هَٰذَا لِيَكُونَ ٱلرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيۡكُمۡ وَتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِۚ فَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱعۡتَصِمُواْ بِٱللَّهِ هُوَ مَوۡلَىٰكُمۡۖ فَنِعۡمَ ٱلۡمَوۡلَىٰ وَنِعۡمَ ٱلنَّصِيرُ

و در راه الله همان طوري كه شايستة ‌آن است، جهاد كنيد، او شما را برگزيد، و در امور دين هيچ دشواري بر شما قرار نداد، [اين همان] ملت پدر شما ابراهيم است، او پيش از اين [در كتابهاي گذشته] و در اين [قرآن] شما را مسلمان ناميد، تا اين پيامبر بر شما شاهد باشد، و شما بر مردمان شاهد باشيد، پس نماز را برپا داريد، و زكات را اداء نماييد، و به الله تمسك بجوييد، كه او مولاي شما است، چه نيكو مولايي، و چه نيكو ياوري است

وَمَآ أَنتَ بِهَٰدِي ٱلۡعُمۡيِ عَن ضَلَٰلَتِهِمۡۖ إِن تُسۡمِعُ إِلَّا مَن يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُم مُّسۡلِمُونَ

و [اي پيامبر!] نمي‌تواني نابينايان را از گمراهي شان برگرداني، تو جز كساني را كه به آيات ما ايمان آورده اند، شنوانده نمي‌تواني، و آنها [در برابر سخنان حق] از تسليم شدگان هستند

إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ ٱلۡبَلۡدَةِ ٱلَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُۥ كُلُّ شَيۡءٖۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

[اي پيامبر بگو:] جز اين نيست كه من فرمان يافته ام كه تنها پروردگار اين شهري را كه حرمت بخشيده است [كه شهر مكه باشد]، و همه چيز از آن او است، پرستش كنم، و فرمان يافته ام كه از مسلمانان باشم

ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِهِۦ هُم بِهِۦ يُؤۡمِنُونَ

[بعضي از] كساني كه پيش از [نزول قرآن] براي آنان كتاب داده ايم، [مانند عبد الله بن سلام و سلمان فارسي] به آن ايمان مي‌آورند

وَإِذَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِهِۦٓ إِنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّنَآ إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلِهِۦ مُسۡلِمِينَ

و چون [قرآن] بر آنان تلاوت گردد، مي‌گويند: به آن ايمان آورده ايم، به يقين آن حق بوده [و] از طرف پروردگار ما است، و همانا ما پيش از [نزول] آن مسلمان بوده ايم.[1]

وَمَآ أَنتَ بِهَٰدِ ٱلۡعُمۡيِ عَن ضَلَٰلَتِهِمۡۖ إِن تُسۡمِعُ إِلَّا مَن يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُم مُّسۡلِمُونَ

و تو هدايت كنندة نابينايان از گمراهي شان نمي‌باشي، تو جز براي كساني كه به آيات ما ايمان مي‌آورند، شنوانده نمي‌تواني، و اينها هستند كه تسليم شدگان اند

إِنَّ ٱلۡمُسۡلِمِينَ وَٱلۡمُسۡلِمَٰتِ وَٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ وَٱلۡقَٰنِتِينَ وَٱلۡقَٰنِتَٰتِ وَٱلصَّـٰدِقِينَ وَٱلصَّـٰدِقَٰتِ وَٱلصَّـٰبِرِينَ وَٱلصَّـٰبِرَٰتِ وَٱلۡخَٰشِعِينَ وَٱلۡخَٰشِعَٰتِ وَٱلۡمُتَصَدِّقِينَ وَٱلۡمُتَصَدِّقَٰتِ وَٱلصَّـٰٓئِمِينَ وَٱلصَّـٰٓئِمَٰتِ وَٱلۡحَٰفِظِينَ فُرُوجَهُمۡ وَٱلۡحَٰفِظَٰتِ وَٱلذَّـٰكِرِينَ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱلذَّـٰكِرَٰتِ أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُم مَّغۡفِرَةٗ وَأَجۡرًا عَظِيمٗا

به يقين مردان مسلمان، و زنان مسلمان، و مردان مؤمن و زنان مؤمن، و مردان فرمانبردار و زنان فرمانبردار، و مردان راستگو، و زنان راستگو، و مردان صبر كننده و زنان صبر كننده، و مردان متواضع و زنان متواضع، و مردان صدقه دهنده و زنان صدقه دهنده، و مردان روزه‌گير و زنان روزه‌گير، و مردان پاكدامن و زنان پاكدامن، و مرداني كه الله را بسيار ياد مي‌كنند و زناني كه الله را بسيار ياد مي‌كنند، الله براي همة آنان آمرزش، و مزد بزرگى را آماده كرده است

قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ

[اي پيامبر!] بگو: همانا به من امر شده است كه الله را در حالي بپرستم كه دينم را براي او خالص گردانيده ام

وَأُمِرۡتُ لِأَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

و به من امر شده است كه اولين مسلمان باشم

وَمَنۡ أَحۡسَنُ قَوۡلٗا مِّمَّن دَعَآ إِلَى ٱللَّهِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

و كيست نيكو گفتارتر از كسي كه به سوي الله دعوت مي‌كند، و عمل نيكي انجام مي‌دهد، و مي‌گويد: من از مسلمانان هستم

يَٰعِبَادِ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡكُمُ ٱلۡيَوۡمَ وَلَآ أَنتُمۡ تَحۡزَنُونَ

اي بندگان من! امروز [كه روز قيامت است] بر شما نه ترسي است، و نه هم اندوهگين مي‌شويد

ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ مُسۡلِمِينَ

آناني كه به آيات ما ايمان آوردند، و مسلمان بودند

وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ إِحۡسَٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهٗا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهٗاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

و انسان را به نيكي كردن به پدر و مادرش سفارش نموديم، [و خصوصا به مادرش، زيرا] مادرش او را به زحمت حمل نمود، و به زحمت وضع حمل كرد، و دوران حمل و شير دادن، او سي ماه است، تا آنگاه كه به دوران رشد خود، و [به سن] چهل سالگي رسيد، گفت: پروردگارا! به من توفيق بده، تا نعمتت را كه بر من، و بر پدر و مادر من ارزاني داشته‌اي، به جاي آورم، و عمل نيكي انجام دهم كه سبب رضايت تو شود، فرزندان مرا برايم صالح و نيكو كار بگردان، همانا من [توبه نموده ام] و به سوي تو باز گشته ام، و من از مسلمانان مي‌باشم

أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ

آيا مسلمانان را همچون مجرمان يكسان قرار خواهيم داد

وَأَنَّا مِنَّا ٱلۡمُسۡلِمُونَ وَمِنَّا ٱلۡقَٰسِطُونَۖ فَمَنۡ أَسۡلَمَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ تَحَرَّوۡاْ رَشَدٗا

و اينكه بعضي از ما مسلمان اند، و بعضي از ما ستمگر، و كسي كه مسلمان شده باشد، [از كساني است] كه به راه راست رفته اند