مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٖ مِّن رِّجَالِكُمۡ وَلَٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّـۧنَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا
[اى مؤمنان! بدانيد كه] محمد [] پدر هيچ كسي از مردان شما نيست، بلكه رسول الله، و خاتم پبامبران است، و الله بر هر چيزي دانا است
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا
اي پيامبر! ما تو را گواه، و بشارت دهنده، و هشدار دهنده فرستاديم
وَدَاعِيًا إِلَى ٱللَّهِ بِإِذۡنِهِۦ وَسِرَاجٗا مُّنِيرٗا
و دعوت كننده به سوي الله، به اذن او، و [تو را] چراغ روشني بخشي گردانيديم
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا كَآفَّةٗ لِّلنَّاسِ بَشِيرٗا وَنَذِيرٗا وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
و [اي پيامبر!] ما تو را جز بشارت دهنده، و بيم دهنده براي همة مردم نفرستاديم، و ليكن بيشتر مردم نميدانند.
۞قُلۡ إِنَّمَآ أَعِظُكُم بِوَٰحِدَةٍۖ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثۡنَىٰ وَفُرَٰدَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُواْۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا نَذِيرٞ لَّكُم بَيۡنَ يَدَيۡ عَذَابٖ شَدِيدٖ
[اي پيامبر!] بگو: من شما را به يك چيز اندرز ميدهم، و آن اينكه خاص براي الله دو نفر دو نفر، و يك نفر يك نفر به پا خيزيد، تا بدانيد، كه در همنشين شما [كه محمد باشند] هيچ نوع ديوانگي وجود ندارد؟ او براي شما جز بيم دهندة پيش از فرا رسيدن عذاب شديد نيست.
إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
[اى محمد!] به يقين كه تو از جملة پيامبران هستي
عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
و بر راه راست [قرار داري]
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ فَٱسۡتَقِيمُوٓاْ إِلَيۡهِ وَٱسۡتَغۡفِرُوهُۗ وَوَيۡلٞ لِّلۡمُشۡرِكِينَ
[اي پيامبر!] بگو: جز اين نيست كه من مانند شما بشري ميباشم، [و] به من وحي ميشود كه پروردگار شما الهى واحد است، پس به سوي او روي آوريد، و از او طلب آمرزش نماييد، و واي بر حال مشركان
ثُمَّ جَعَلۡنَٰكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِ فَٱتَّبِعۡهَا وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ
[اي پيامبر!] بعد از آن تو را بر شريعتي از امر [دين] قرار داديم، پس، از اين شريعت پيروي كن، و از هوا و هوس كساني كه نميدانند، پيروي مكن
قُلۡ مَا كُنتُ بِدۡعٗا مِّنَ ٱلرُّسُلِ وَمَآ أَدۡرِي مَا يُفۡعَلُ بِي وَلَا بِكُمۡۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ وَمَآ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
[اي پيامبر!] بگو: من از ميان پيامبران، پديدة نو ظهوري نيستم، و نميدانم كه با من و شما چه معاملة خواهد شد، جز از آنچه كه بر من وحي ميشود، پيروي نميكنم، و من جز بيم دهندة آشكاري نيستم
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا
[اي پيامبر!] همانا ما تو را گواه، و بشارت دهنده، و بيم دهنده فرستاديم
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدٗا
او آن ذاتي است كه پيامبرش را به هدايت، و دين حق، فرستاده است، تا آنرا بر همة اديان پيروز گرداند، و كافي است كه خداوند شاهد باشد
مُّحَمَّدٞ رَّسُولُ ٱللَّهِۚ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلۡكُفَّارِ رُحَمَآءُ بَيۡنَهُمۡۖ تَرَىٰهُمۡ رُكَّعٗا سُجَّدٗا يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٗاۖ سِيمَاهُمۡ فِي وُجُوهِهِم مِّنۡ أَثَرِ ٱلسُّجُودِۚ ذَٰلِكَ مَثَلُهُمۡ فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِۚ وَمَثَلُهُمۡ فِي ٱلۡإِنجِيلِ كَزَرۡعٍ أَخۡرَجَ شَطۡـَٔهُۥ فَـَٔازَرَهُۥ فَٱسۡتَغۡلَظَ فَٱسۡتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِۦ يُعۡجِبُ ٱلزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ ٱلۡكُفَّارَۗ وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ مِنۡهُم مَّغۡفِرَةٗ وَأَجۡرًا عَظِيمَۢا
محمد [] پيامبر الله است، و كساني كه با او ميباشند، با كافران سختگير، و با يكديگر خود مهربان هستند، آنان را در حال ركوع و سجده ميبيني، كه فضل و رضايت الله را ميطلبند، بر چهره هاي شان اثر سجده نمايان است، اين است وصف آنها در تورات، و وصف شان در انجيل مانند كشتزاري است كه جوانه هايش را بيرون زده است، پس آنرا قوت بخشيده است، تا بر ساقة خود راست و استوار بايستد، به گونة كه كشاورزان را به شگفتي در آورد، تا كافران را به وسيلة شان به غيظ و خشم آورد، الله به كساني از آنها كه ايمان آوردند و كار هاي شايستة انجام دادند، وعدة آمرزش، و پاداش بزرگى داده است
هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ
اين [پيامبر] بيم دهنده اي است از [قبيل] بيم دهندگان پيشين
وَمَا لَكُمۡ لَا تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلرَّسُولُ يَدۡعُوكُمۡ لِتُؤۡمِنُواْ بِرَبِّكُمۡ وَقَدۡ أَخَذَ مِيثَٰقَكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
و شما را چه شده است كه به الله ايمان نميآوريد، در حالي كه پيامبر، شما را دعوت ميكند كه به پروردگار تان ايمان بياوريد، و اگر ايمان داريد، [بدانيد] كه از شما [در اين باره] پيمان گرفته است
وَإِذۡ قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُم مُّصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَمُبَشِّرَۢا بِرَسُولٖ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِي ٱسۡمُهُۥٓ أَحۡمَدُۖ فَلَمَّا جَآءَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
و [اي پيامبر!] زماني را به ياد آور كه عيسي بن مريم گفت: اي بني اسرائيل! من فرستادة الله به سوي شما ميباشم، و توراتي را كه پيش از من آمده است، تصديق ميكنم، و بشارت دهنده به پيامبري ميباشم كه بعد از من ميآيد، و نام او احمد است، و هنگامي كه [احمد ] معجزه هايي را براي آنان آورد، گفتند: اين سحر آشكاري است
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ
او است كه پيامبر خود [محمد ] را با هدايت و دين حق فرستاد، تا آنرا بر همة اديان چيره سازد، هرچند مشركان بد شان بيايد
هُوَ ٱلَّذِي بَعَثَ فِي ٱلۡأُمِّيِّـۧنَ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
او است كه در بين مردم بي سواد، پيامبري را از خود آنان فرستاد [كه محمد باشند]، كه آياتش را بر آنان تلاوت ميكند، و تزكية شان ميكند، و كتاب و حكمت را براي آنان ميآموزد، و اگرچه پيش از اين، در گمراهي آشكاري بودند
يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعۡنَآ إِلَى ٱلۡمَدِينَةِ لَيُخۡرِجَنَّ ٱلۡأَعَزُّ مِنۡهَا ٱلۡأَذَلَّۚ وَلِلَّهِ ٱلۡعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِۦ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَلَٰكِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ لَا يَعۡلَمُونَ
ميگويند: اگر به مدينه باز گرديم، به يقين آنكه با عزتتر ميباشد، آن كسي را كه ذليلتر است، از آنجا بيرون ميكند، در حالي كه عزت براي الله، و براي پيامبر او، و براي مؤمنان است، و ليكن منافقان نميدانند
رَّسُولٗا يَتۡلُواْ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ مُبَيِّنَٰتٖ لِّيُخۡرِجَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۚ وَمَن يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ وَيَعۡمَلۡ صَٰلِحٗا يُدۡخِلۡهُ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ قَدۡ أَحۡسَنَ ٱللَّهُ لَهُۥ رِزۡقًا
[و] پيامبري را [فرستاد] كه آيات روشنگر الله را براي شما ميخواند، تا كساني را كه ايمان آورده اند، و اعمال نيكي انجام داده اند، از تاريكي ها به سوي روشني بيرون آورد، و كسي كه به الله ايمان آورد، و عمل نيكي انجام دهد، او را به باغهايي وارد ميكند كه از پايين آنها جويها روان است، هميشه در آن، جاودانه اند، به يقين الله براي او روزي اش را نيكو ساخته است
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ
و به يقين كه تو داراي خٌلُق بزرگى هستي
وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖۚ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ
و گفتار كدام شاعر نيست، [ولي] كم ميشود كه ايمان بياوريد
وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ
وگفتار كدام كاهن نيست، [ولي] كم ميشود كه پند بپذيريد
وَأَنَّهُۥ لَمَّا قَامَ عَبۡدُ ٱللَّهِ يَدۡعُوهُ كَادُواْ يَكُونُونَ عَلَيۡهِ لِبَدٗا
و اينكه چون بندة الله برخاست كه [الله] را به نيايش بخواند، نزديك بود كه [جنيان] بر او هجوم بياورند
قُلۡ إِنَّمَآ أَدۡعُواْ رَبِّي وَلَآ أُشۡرِكُ بِهِۦٓ أَحَدٗا
[اي پيامبر!] بگو: من تنها پروردگار خود را به نيايش ميخوانم، و هيچ كسي را با او شريك قرار نميدهم
قُلۡ إِنِّي لَآ أَمۡلِكُ لَكُمۡ ضَرّٗا وَلَا رَشَدٗا
[اي پيامبر!] بگو: به يقين من نه قدرت ضرري را براي شما دارم و نه قدرت هدايتي را
قُلۡ إِنِّي لَن يُجِيرَنِي مِنَ ٱللَّهِ أَحَدٞ وَلَنۡ أَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدًا
[اي پيامبر!] بگو: هيچ كسي مرا در برابر [عذاب] الله پناه نميدهد، و به جز او هيچ پناه گاهي نمييابم
إِلَّا بَلَٰغٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِسَٰلَٰتِهِۦۚ وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَإِنَّ لَهُۥ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدًا
[و وظيفة ديگري] جز اين ندارم كه پيام و رسالتهاي الله را به انجام برسانم، و هر كس كه از [فرمان] الله و رسول او نافرماني كند، به يقين كه برايش نار جهنم است، و براي هميشه جاودانه در آن ميماند
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ رَسُولٗا شَٰهِدًا عَلَيۡكُمۡ كَمَآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ رَسُولٗا
همانا ما به سوي شما پيامبري فرستاديم كه بر شما شاهد است، همان گونه كه به سوي فرعون پيامبري فرستاديم
۞إِنَّ رَبَّكَ يَعۡلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدۡنَىٰ مِن ثُلُثَيِ ٱلَّيۡلِ وَنِصۡفَهُۥ وَثُلُثَهُۥ وَطَآئِفَةٞ مِّنَ ٱلَّذِينَ مَعَكَۚ وَٱللَّهُ يُقَدِّرُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَۚ عَلِمَ أَن لَّن تُحۡصُوهُ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡۖ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِۚ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرۡضَىٰ وَءَاخَرُونَ يَضۡرِبُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَبۡتَغُونَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَءَاخَرُونَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنۡهُۚ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَقۡرِضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗاۚ وَمَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٖ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِ هُوَ خَيۡرٗا وَأَعۡظَمَ أَجۡرٗاۚ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمُۢ
[اي پيامبر!] همانا پروردگار تو ميداند كه تو و گروهي از كساني كه با تو هستند، نزديك به دو سوم شب، و [يا] نصف آن را، و [يا] سوم آنرا [به نماز] ميايستيد، و الله شب و روز را اندازه گيري ميكند، و او دانست كه شما نميتوانيد حساب دقيق آنرا اندازه گيري كنيد، لذا از شما در گذشت، پس هر اندازة را از قرآن كه براي تان ميسر است بخوانيد، و الله دانست كه بعضي از شما مريض خواهند شد، و عدة ديگري جهت به دست آوردن نعمت الله در روي زمين به مسافرت خواهند پرداخت، و مردم ديگري در راه الله به جنگ ميروند، پس، همان اندازة را از آن بخوانيد كه براي تان ميسر است، و نماز را برپا داريد، و زكات را اداء نماييد، و به الله قرض الحسنه بدهيد، و [بدانيد هر] كار نيكي را كه پيش از خود ميفرستيد، [مزد] آنرا در نزد الله خواهيد يافت، كه آن بهتر، و مزدش بزرگتر است، و از الله طلب مغفرت نماييد، به يقين الله آمرزندة مهربان است