وَلَمَّا جَآءَ عِيسَىٰ بِٱلۡبَيِّنَٰتِ قَالَ قَدۡ جِئۡتُكُم بِٱلۡحِكۡمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعۡضَ ٱلَّذِي تَخۡتَلِفُونَ فِيهِۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

و هنگامي كه عيسي با معجزات آشكاري آمد، گفت: به يقين براي شما حكمت آورده ام، و آمده ام تا بعضي از آنچه را كه در بارة آن اختلاف مي‌كنيد، براي شما بيان نمايم، پس از [معصيت] الله بپرهيزيد، و از من پيروي نماييد

إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ رَبِّي وَرَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

همانا الله پروردگار من، و پروردگار شما است، پس او را بپرستيد كه راه راست همين است

ثُمَّ قَفَّيۡنَا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّيۡنَا بِعِيسَى ٱبۡنِ مَرۡيَمَ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡإِنجِيلَۖ وَجَعَلۡنَا فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ رَأۡفَةٗ وَرَحۡمَةٗۚ وَرَهۡبَانِيَّةً ٱبۡتَدَعُوهَا مَا كَتَبۡنَٰهَا عَلَيۡهِمۡ إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ رِضۡوَٰنِ ٱللَّهِ فَمَا رَعَوۡهَا حَقَّ رِعَايَتِهَاۖ فَـَٔاتَيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنۡهُمۡ أَجۡرَهُمۡۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ

سپس در پي آنان پيامبران [ديگر] خود را فرستاديم، سپس در پي آنان عيسي بن مريم را فرستاديم، و انجيل را به او عطاء كرديم، و در دلهاي كساني كه از او پيروي نمودند، رأفت و رحمت قرار داديم، و رهبانيتي را كه خود آنها به وجود آوردند، ما بر آنان فرض نگردانيديم، گرچه هدف آنان به دست آوردن خشنودي الله بود، ولي حق آنرا آن گونه كه شايستة آن بود، رعايت نكردند، پس به كساني از آنان كه ايمان آورده بودند، مزد شان را داديم، و بسياري از آنان فاسق اند

وَإِذۡ قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُم مُّصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَمُبَشِّرَۢا بِرَسُولٖ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِي ٱسۡمُهُۥٓ أَحۡمَدُۖ فَلَمَّا جَآءَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

و [اي پيامبر!] زماني را به ياد آور كه عيسي بن مريم گفت: اي بني اسرائيل! من فرستادة الله به سوي شما مي‌باشم، و توراتي را كه پيش از من آمده است، تصديق مي‌كنم، و بشارت دهنده به پيامبري مي‌باشم كه بعد از من مي‌آيد، و نام او احمد است، و هنگامي كه [احمد ] معجزه هايي را براي آنان آورد، گفتند: اين سحر آشكاري است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُوٓاْ أَنصَارَ ٱللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ لِلۡحَوَارِيِّـۧنَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِۖ فَـَٔامَنَت طَّآئِفَةٞ مِّنۢ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَكَفَرَت طَّآئِفَةٞۖ فَأَيَّدۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ عَلَىٰ عَدُوِّهِمۡ فَأَصۡبَحُواْ ظَٰهِرِينَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! ياوران [دين] الله باشيد، همان گونه كه عيسي بن مريم براي حواريون گفت: ياوران من در راه الله چه كساني مي‌باشند؟ حواريون گفتند: ما ياوران [دين] الله مي‌باشيم، پس گروهي از بني اسرائيل ايمان آوردند، و گروه ديگري كافر شدند، و ما كساني را كه ايمان آورده بودند، بر دشمن شان تأييد نموديم، كه سرانجام [بر آنان] پيروز شدند