إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَـٰٓئِكَ يَرۡجُونَ رَحۡمَتَ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

به يقين كساني كه ‌ايمان آورده ‌اند، و كساني كه هجرت نموده و در راه الله جهاد كرده ‌اند، اينها اميدوار رحمت الله هستند، و الله آمرزندة مهربان است

فَٱسۡتَجَابَ لَهُمۡ رَبُّهُمۡ أَنِّي لَآ أُضِيعُ عَمَلَ عَٰمِلٖ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰۖ بَعۡضُكُم مِّنۢ بَعۡضٖۖ فَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَأُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأُوذُواْ فِي سَبِيلِي وَقَٰتَلُواْ وَقُتِلُواْ لَأُكَفِّرَنَّ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡ وَلَأُدۡخِلَنَّهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ ثَوَابٗا مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسۡنُ ٱلثَّوَابِ

پس پروردگار شان دعاي آنها را قبول نمود، و [فرمود:] من كار [نيك] هيچ كسي را كه كار [نيكي] انجام دهد، خواه زن باشد، و خواه مرد، ضايع نمي‌سازم، بعضي از شما از بعض ديگر هستيد، پس كساني كه مهاجرت كردند، و از ديار خود بيرون رانده شدند، و در راه من اذيت شدند، و جهاد كردند، و كشته شدند، گناهان شان را از آنان مي‌زدايم، و آنها را به باغهايي وارد مي‌كنم كه از پايين آنها جويها روان است، اين پاداشي است از طرف الله، و اين الله است كه پاداش نيكو در نزد او است

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمۡۖ قَالُواْ كُنَّا مُسۡتَضۡعَفِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ قَالُوٓاْ أَلَمۡ تَكُنۡ أَرۡضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٗ فَتُهَاجِرُواْ فِيهَاۚ فَأُوْلَـٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَسَآءَتۡ مَصِيرًا

همانا فرشتگان در وقت قبض روح كساني كه بر خود ستم كرده ‌اند مي‌گويند: در چه حالي بوديد؟ مي‌گويند: ما در زمين مستضعف بوديم، آنها مي‌گويند: آيا زمين الله پهناور نبود كه در آن هجرت مي‌کرديد؟ جايگاه اينها دوزخ است، و [دوزخ] سرانجام بدي است

إِلَّا ٱلۡمُسۡتَضۡعَفِينَ مِنَ ٱلرِّجَالِ وَٱلنِّسَآءِ وَٱلۡوِلۡدَٰنِ لَا يَسۡتَطِيعُونَ حِيلَةٗ وَلَا يَهۡتَدُونَ سَبِيلٗا

مگر مستضعفاني از مردان، و زنان و كودكاني كه چارة ندارند، و راهي [جهت هجرت] نمي‌يابند

فَأُوْلَـٰٓئِكَ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَعۡفُوَ عَنۡهُمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَفُوًّا غَفُورٗا

اميد است الله آنها را مورد عفو قرار دهد، و الله عفو كنندة آمرزنده است

۞وَمَن يُهَاجِرۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ يَجِدۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُرَٰغَمٗا كَثِيرٗا وَسَعَةٗۚ وَمَن يَخۡرُجۡ مِنۢ بَيۡتِهِۦ مُهَاجِرًا إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ ثُمَّ يُدۡرِكۡهُ ٱلۡمَوۡتُ فَقَدۡ وَقَعَ أَجۡرُهُۥ عَلَى ٱللَّهِۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

و كسي كه در راه الله هجرت كند، در زمين اقامتگاه‌هاي بسيار و رزق و روزي فراواني مي‌يابد، و كسي كه از خانة خود به قصد هجرت به سوي الله و رسول او بيرون شود، و بعد از آن بميرد، به يقين مزد او بر لله است، و الله آمرزندة مهربان است

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ ءَاوَواْ وَّنَصَرُوٓاْ أُوْلَـٰٓئِكَ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلَٰيَتِهِم مِّن شَيۡءٍ حَتَّىٰ يُهَاجِرُواْۚ وَإِنِ ٱسۡتَنصَرُوكُمۡ فِي ٱلدِّينِ فَعَلَيۡكُمُ ٱلنَّصۡرُ إِلَّا عَلَىٰ قَوۡمِۭ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُم مِّيثَٰقٞۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

به يقين كساني كه ايمان آوردند، و هجرت كردند، و به مال و جان خود در راه الله جهاد نمودند، و آنان كه [مهاجران را] پناه داده و نصرت دادند، ياران و دوستان يكديگرند، و كساني كه ايمان آورده، و هجرت نكرده ‌اند، تا وقتي كه هجرت نكنند، براي شما از ولايت و دوستي با آنان هيچ چيزي نيست، و اگر در كار دين از شما ياري خواستند، [در اين صورت] ياري دادن آنها بر شما لازم است، مگر بر عليه كساني كه ميان شما و آنان پيماني وجود داشته باشد، و الله به آنچه مي‎كنيد، بينا است

وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٍۚ إِلَّا تَفۡعَلُوهُ تَكُن فِتۡنَةٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَفَسَادٞ كَبِيرٞ

و كساني كه كافر شدند، دوستان يكديگر اند، اگر اين دستور را به كار نبنديد، در زمين فتنه و فساد بزرگي روي خواهد داد

وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ ءَاوَواْ وَّنَصَرُوٓاْ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ حَقّٗاۚ لَّهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ

و كساني كه ايمان آوردند و هجرت نمودند و در راه الله جهاد كردند، و كساني كه [ايشان را] پناه داده، و نصرت داده‌ اند، اينها [مهاجرين و انصار] مؤمنان راستين هستند، براي آنها آمرزش و روزي خوبي مي‌باشد

وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنۢ بَعۡدُ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ مَعَكُمۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ مِنكُمۡۚ وَأُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلَىٰ بِبَعۡضٖ فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمُۢ

و كساني كه بعد از آن ايمان آورده و هجرت نموده ‌اند، و به همراه شما جهاد كردند، اينها از شما هستند، و خويشاوندان در كتاب الله به يكديگر سزاوار تر اند، همانا الله به هر چيزي دانا است

ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ أَعۡظَمُ دَرَجَةً عِندَ ٱللَّهِۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ

آناني كه ايمان آورده و هجرت نموده ‌اند، و در راه الله با مال و جان خود جهاد كرده ‌اند، در نزد الله مقام و منزلت والاتري دارند، و ايشان همان كاميابان هستند

وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ فِي ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْ لَنُبَوِّئَنَّهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗۖ وَلَأَجۡرُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ

و کسانی که پس از مورد ستم قرار گرفتن، در راه الله هجرت کردند، به يقين در اين دنيا [براي شان] جايگاه خوبي خواهيم داد، و اگر بدانند به يقين پاداش آخرت بزرگتر است

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا فُتِنُواْ ثُمَّ جَٰهَدُواْ وَصَبَرُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

آنگاه پروردگارتو برای کسانی که بعد از شكنجه شدن، هجرت کردند، سپس در [راه الله] جهاد كردند، و صبر نمودند، به يقين پروردگار تو بعد از اين چيزها آمرزندة مهربان است

وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوٓاْ أَوۡ مَاتُواْ لَيَرۡزُقَنَّهُمُ ٱللَّهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ

وكساني كه در راه الله هجرت نمودند، و بعد از آن كشته شدند، و يا مردند، هرآينه الله آنها را روزي خوبي مي‌دهد، و به يقين الله بهترين روزي دهندگان است

۞فَـَٔامَنَ لَهُۥ لُوطٞۘ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّيٓۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

و لوط به او [ابراهيم] ايمان آورد، و گفت: من به سوي پروردگارم هجرت مي‌كنم، كه او پيروزمند با حكمت است

يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ أَرۡضِي وَٰسِعَةٞ فَإِيَّـٰيَ فَٱعۡبُدُونِ

اي بندگان من كه ايمان آورده ايد! به يقين زمين من فراخ است، پس تنها مرا بپرستيد

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِنَّآ أَحۡلَلۡنَا لَكَ أَزۡوَٰجَكَ ٱلَّـٰتِيٓ ءَاتَيۡتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتۡ يَمِينُكَ مِمَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَيۡكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّـٰتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَٰلَٰتِكَ ٱلَّـٰتِي هَاجَرۡنَ مَعَكَ وَٱمۡرَأَةٗ مُّؤۡمِنَةً إِن وَهَبَتۡ نَفۡسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنۡ أَرَادَ ٱلنَّبِيُّ أَن يَسۡتَنكِحَهَا خَالِصَةٗ لَّكَ مِن دُونِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۗ قَدۡ عَلِمۡنَا مَا فَرَضۡنَا عَلَيۡهِمۡ فِيٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ وَمَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ لِكَيۡلَا يَكُونَ عَلَيۡكَ حَرَجٞۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

اي پيامبر! ما همسران تو را كه مهر شان را داده‌اي، براي تو حلال گردانيديم، و همچنين كنيزاني را كه مالك آنها شده‌اى از آنچه كه الله به تو از راه غنيمت ارزاني داشته است، و دختران عمويت را، و دختران عمه هايت را، و دختران دايي‌ات را و دختران خاله هايت را كه با تو هجرت كرده اند، و زن مؤمني كه اگر خود را به پيامبر ببخشد، اگر پيامبر خواسته باشد كه او را به همسري بگيرد، كه اين خاص براي تو است، نه براي مؤمنان ديگر، به يقين آنچه را كه بر آنان در بارة همسران شان، و در بارة كنيزان شان مقرر داشته ايم، دانسته ايم، تا بر تو هيچ مشكلي نباشد، و الله آمرزندة مهربان است

قُلۡ يَٰعِبَادِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمۡۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٞۗ وَأَرۡضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٌۗ إِنَّمَا يُوَفَّى ٱلصَّـٰبِرُونَ أَجۡرَهُم بِغَيۡرِ حِسَابٖ

[اي پيامبر!] بگو: اي بندگان من كه ايمان آورده ايد، از پروردگار تان بترسيد، براي آنان كه در اين دنيا نيكي كرده اند، پاداش نيكو است، و زمين الله واسعت دارد، جز اين نيست كه مزد شكيبايان بدون حساب داده مي‌شود

لِلۡفُقَرَآءِ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ ٱلَّذِينَ أُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأَمۡوَٰلِهِمۡ يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٗا وَيَنصُرُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلصَّـٰدِقُونَ

[و اين اموال] براي فقراي مهاجري است كه از خانه ها و اموال خويش بيرون رانده شدند، [و هدف شان] طلب فضل و رضاي الله است، و [اينها كساني اند كه] الله و رسول او را نصرت مي‌دهند، و صادقان [حقيقي] همينها هستند

وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

و [نيز براي] كساني كه پيش از مهاجران در ديار خود بوده، و ايمان آورده بودند، و كساني را كه به سوي آنان هجرت كرده اند، دوست مي‌دارند، و در دلهاي خود از آنچه به آنان [به مهاجران] داده شده است، احساس حاجت [وحسد، و اندوه] نمي‌كنند، و [اينان كساني هستند] كه ديگران را بر خود ترجيح مي‌دهند، و گرچه خود شان نيازمند باشند، و كسي كه از بخل نفس خويش در امان مانده باشد، آنها رستگارانند

وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ

و [براي] كساني كه بعد از ايشان، [بعد از مهاجرين و انصار] مي‌آيند و مي‌گويند: پروردگارا! براي ما و براي برادران ما كه به ايمان آوردن بر ما سبقت جسته بودند بيامرز، و در دلهاي ما هيچ كينة را در برابر كساني كه ايمان آورده اند قرار مده، پروردگارا! تو رؤوف [و] مهربان هستي

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا جَآءَكُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ مُهَٰجِرَٰتٖ فَٱمۡتَحِنُوهُنَّۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِإِيمَٰنِهِنَّۖ فَإِنۡ عَلِمۡتُمُوهُنَّ مُؤۡمِنَٰتٖ فَلَا تَرۡجِعُوهُنَّ إِلَى ٱلۡكُفَّارِۖ لَا هُنَّ حِلّٞ لَّهُمۡ وَلَا هُمۡ يَحِلُّونَ لَهُنَّۖ وَءَاتُوهُم مَّآ أَنفَقُواْۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّۚ وَلَا تُمۡسِكُواْ بِعِصَمِ ٱلۡكَوَافِرِ وَسۡـَٔلُواْ مَآ أَنفَقۡتُمۡ وَلۡيَسۡـَٔلُواْ مَآ أَنفَقُواْۚ ذَٰلِكُمۡ حُكۡمُ ٱللَّهِ يَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡۖ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! چون زنان مؤمن هجرت نموده، و نزد شما بيايند، آنها را امتحان كنيد الله به ايمان شان دانا تر است اگر دانستيد كه مؤمن هستند، آنان را به كافران بازنگردانيد، زيرا نه اينان [نه زنهاي مؤمن] براي آنان [براي كافران] حلال اند، و نه آنان [و نه كافران] براي اينان [براي زنهاي مؤمن]، و آنچه را كه آن [كافران] مصرف كرده اند، براي آنان پس بدهيد، و در صورتي كه براي شان مهر بدهيد، بر شما گناهي نيست كه با آنان ازدواج نماييد، و زنان كافر را در عقد نكاح خود نگه نداريد، و آنچه را كه مصرف كرده ايد، [از آنان] مطالبه نماييد، و آنچه را كه آنان [كافران] مصرف كرده اند [نيز] مطالبه نمايند، آنچه كه ذكرش رفت، حكم الله است، كه بين شما حكم مي‌كند، و الله داناي با حكمت است