وَعَلَّمَ ءَادَمَ ٱلۡأَسۡمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمۡ عَلَى ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ فَقَالَ أَنۢبِـُٔونِي بِأَسۡمَآءِ هَـٰٓؤُلَآءِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
و [پروردگار] تمام نامها را به آدم آموخت، بعد از آن، آنها را به فرشتگان عرضه داشت، و فرمود: اگر راست ميگوييد، از نامهاي اين چيزها برايم خبر بدهيد
قَالَ يَـٰٓـَٔادَمُ أَنۢبِئۡهُم بِأَسۡمَآئِهِمۡۖ فَلَمَّآ أَنۢبَأَهُم بِأَسۡمَآئِهِمۡ قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ غَيۡبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَأَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا كُنتُمۡ تَكۡتُمُونَ
[پروردگار] فرمود: اي آدم، آنان را از نامهاي آن چيزها آگاه كن، پس از آنكه [آدم] آنان را از نامهاي آن چيزها آگاه كرد، [پروردگار] فرمود: آيا به شما نگفتم كه من، غيب آسمانها و زمين را ميدانم، و آنچه را كه آشكار نموده، و آنچه را كه پنهان ميداريد، ميدانم
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ وَٱسۡتَكۡبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
آن زماني را به ياد آور كه به فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده كنيد، همگي سجده كردند، به جز ابليس كه [از سجده كردن] سر باز زد، و تكبر ورزيد، از كافران شد
وَقُلۡنَا يَـٰٓـَٔادَمُ ٱسۡكُنۡ أَنتَ وَزَوۡجُكَ ٱلۡجَنَّةَ وَكُلَا مِنۡهَا رَغَدًا حَيۡثُ شِئۡتُمَا وَلَا تَقۡرَبَا هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
و گفتيم: اي آدم! تو و همسرت در بهشت سكني گزين شويد، و از [نعمتهايش] هرچه و هر جا كه خواستيد، مرفه و فراوان بخوريد، ولي به اين درخت نزديك نشويد، كه [اگر از آن بخوريد] از ستمكران خواهيد شد
فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَٰتٖ فَتَابَ عَلَيۡهِۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
سپس آدم از پروردگار خود كلماتي را فراگرفت[1]، و الله تعالي توبة او را پذيرفت؛ زيرا الله توبه پذير مهربان است
1- ـ و با گفتن آن كلمات توبه كرد.
۞إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰٓ ءَادَمَ وَنُوحٗا وَءَالَ إِبۡرَٰهِيمَ وَءَالَ عِمۡرَٰنَ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
به يقين الله تعالى آدم، و نوح، و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان [زمان شان] برگزيد
رَبَّنَآ ءَامَنَّا بِمَآ أَنزَلۡتَ وَٱتَّبَعۡنَا ٱلرَّسُولَ فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّـٰهِدِينَ
[و حواريون گفتند:] پروردگارا! به آنچه نازل كردي ايمان آوردهايم، و از پيامبر پيروي نمودهايم، پس ما را در زمرة گواهان بنويس
۞وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ ٱبۡنَيۡ ءَادَمَ بِٱلۡحَقِّ إِذۡ قَرَّبَا قُرۡبَانٗا فَتُقُبِّلَ مِنۡ أَحَدِهِمَا وَلَمۡ يُتَقَبَّلۡ مِنَ ٱلۡأٓخَرِ قَالَ لَأَقۡتُلَنَّكَۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ ٱللَّهُ مِنَ ٱلۡمُتَّقِينَ
داستان دو فرزند آدم را بر آنان به درستي بخوان، آنگاه كه [هر كدام] قربانيی را تقديم كردند، و از يكي از آنها پذيرفته شد، و از ديگري پذيرفته نشد، آنكه قرباني اش قبول نشده بود، گفت: تو را خواهم كشت، آنكه قرباني اش قبول شده بود گفت: جز اين نيست كه الله از پرهیزگاران قبول ميكند
وَلَقَدۡ خَلَقۡنَٰكُمۡ ثُمَّ صَوَّرۡنَٰكُمۡ ثُمَّ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ لَمۡ يَكُن مِّنَ ٱلسَّـٰجِدِينَ
و [اي بني آدم!] به تحقيق كه شما را آفريديم، بعد از آن شما را شكل و صورت داديم، بعد از آن براي فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده كنيد، و آنها سجده كردند، مگر ابليس كه از سجده كنندگان نبود
وَيَـٰٓـَٔادَمُ ٱسۡكُنۡ أَنتَ وَزَوۡجُكَ ٱلۡجَنَّةَ فَكُلَا مِنۡ حَيۡثُ شِئۡتُمَا وَلَا تَقۡرَبَا هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
و اي آدم! تو و همسرت در بهشت ساكن شويد، و از هر جا كه ميخواهيد بخوريد، و به اين درخت نزديك نشويد كه از ستمكاران خواهيد شد
يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ قَدۡ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكُمۡ لِبَاسٗا يُوَٰرِي سَوۡءَٰتِكُمۡ وَرِيشٗاۖ وَلِبَاسُ ٱلتَّقۡوَىٰ ذَٰلِكَ خَيۡرٞۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ
اي بني آدم! همانا براي شما لباسي نازل ساختيم كه عورت شما را ميپوشاند، و [براي شما] زينتي است، [ولي] لباس تقوي بهتر است، اين از دلائل [قدرت] الله است، تا باشد كه پند بپذيريد
يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ لَا يَفۡتِنَنَّكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ كَمَآ أَخۡرَجَ أَبَوَيۡكُم مِّنَ ٱلۡجَنَّةِ يَنزِعُ عَنۡهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوۡءَٰتِهِمَآۚ إِنَّهُۥ يَرَىٰكُمۡ هُوَ وَقَبِيلُهُۥ مِنۡ حَيۡثُ لَا تَرَوۡنَهُمۡۗ إِنَّا جَعَلۡنَا ٱلشَّيَٰطِينَ أَوۡلِيَآءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ
اي بني آدم! شيطان شما را فريب ندهد، همان طوري كه پدر و مادر شما را [فريب داد و] از بهشت بيرون كرد، لباس شان را از [تن] شان كشيد، تا عورت آنان را براي شان نمايان سازد، او و گروهش شما را ميبينند، از جايی كه شما آنان را نميبينيد، به يقين ما شياطين را دوستان براي كساني قرار داده ايم كه ايمان نميآورند
۞يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ خُذُواْ زِينَتَكُمۡ عِندَ كُلِّ مَسۡجِدٖ وَكُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
اي بني آدم! [در وقت رفتن] به هر مسجدي، زينت خود را برگيريد، و بخوريد و بياشاميد، ولي اسراف نكنيد؛ زيرا الله تعالى اسراف كنندگان را دوست ندارد
يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ إِمَّا يَأۡتِيَنَّكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَقُصُّونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِي فَمَنِ ٱتَّقَىٰ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
اي بني آدم! هرگاه پيامبراني از خود شما نزد تان آمدند، كه آيات مرا بر شما خواندند، و كساني كه پرهيزگاري كرده و خود را اصلاح نمايند، نه ترسي بر آنان است، و نه اندوهگين ميشوند
وَإِذۡ أَخَذَ رَبُّكَ مِنۢ بَنِيٓ ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَأَشۡهَدَهُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَلَسۡتُ بِرَبِّكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ شَهِدۡنَآۚ أَن تَقُولُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّا كُنَّا عَنۡ هَٰذَا غَٰفِلِينَ
و آن زماني را به ياد آور كه پروردگار تو از پشت فرزندان آدم، ذرية آنان را بر گرفت، و آنان را بر خود شان شاهد گرفت كه آيا من پروردگار شما نيستم؟ گفتند: چرا شاهد هستيم [كه پروردگار ما هستي]، تا مبادا روز قيامت بگوييد كه ما از اين چيز بي خبر بوديم
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ قَالَ ءَأَسۡجُدُ لِمَنۡ خَلَقۡتَ طِينٗا
و آن زماني را به ياد آور كه براي فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده كنيد، همگي به جز ابليس سجده كردند، گفت: آيا براي كسي سجده كنم كه از گِل آفريدهاي
۞وَلَقَدۡ كَرَّمۡنَا بَنِيٓ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِيلٗا
و به راستی ما بني آدم را گرامی داشتيم، و آنها را در خشکی و دريا [بر مركبهاي مناسب] حمل کرديم، و از خوراكيهاي پاكيزه براي شان روزی داديم، و آنها را بر بسياري از موجوداتی که آفريده كرده ايم، برتری داديم
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ كَانَ مِنَ ٱلۡجِنِّ فَفَسَقَ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِۦٓۗ أَفَتَتَّخِذُونَهُۥ وَذُرِّيَّتَهُۥٓ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِي وَهُمۡ لَكُمۡ عَدُوُّۢۚ بِئۡسَ لِلظَّـٰلِمِينَ بَدَلٗا
و [اي پيامبر!] آن زماني را به ياد آور كه به فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده كنيد، و همگان سجده كردند، به جز ابليس كه از جنيان بود و از امر پروردگار خود سر پيچي كرد، [پس] آيا او و ذريه اش را به جاي من براي خود دوست ميگيريد، حالانكه آنان دشمنان شما هستند، ستمكاران چه جايگزين بدي را انتخاب كرده اند
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ مِن ذُرِّيَّةِ ءَادَمَ وَمِمَّنۡ حَمَلۡنَا مَعَ نُوحٖ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡرَـٰٓءِيلَ وَمِمَّنۡ هَدَيۡنَا وَٱجۡتَبَيۡنَآۚ إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُ ٱلرَّحۡمَٰنِ خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَبُكِيّٗا۩
اينها كساني از پيامبران هستند كه الله بر آنان نعمت ارزاني داشته است، از ذرية آدم، و از [ذرية] كساني كه با نوح در كشتي سوار كرديم، و از ذرية ابراهيم و [از ذرية] اسرائيل، و از كساني كه آنان را هدايت نموديم، و برگزيديم، چون بر آنان آيات رحمان خوانده ميشد، سجده كنان و گريه كنان به خاك ميافتادند
وَلَقَدۡ عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبۡلُ فَنَسِيَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا
پيش از اين از آدم پيمان گرفته بوديم، و لي او فراموش كرد، و براي او عزم استواري نيافتيم
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ
وآن زماني را [به يادر آور] كه به فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده كنيد، [همگان] سجده كردند، به جز ابليس كه [از سجده كردن] سر باز زد
فَقُلۡنَا يَـٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوّٞ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلۡجَنَّةِ فَتَشۡقَىٰٓ
و گفتيم: اي آدم! به يقين اين [ابليس] براي تو و براي همسر تو دشمن است، پس مبادا شما را از بهشت بيرون كند، كه به مشقت ميافتي
فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَـٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ
پس شيطان او را وسوسه كرد، [و] گفت: اي آدم! آيا [مي خواهي] تو را به درخت جاودانگي، و سلطنتي كه زوال ندارد، رهنمايي كنم
فَأَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۚ وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ
[آدم و همسرش] از آن درخت خوردند، و عورت شان براي شان نمودار شد، و شروع كردند از برگ [درختان] جنت بر خود شان ميچسپاندند، و آدم پروردگارش را نافرمانی کرد، پس زندگي اش فاسد شد
۞أَلَمۡ أَعۡهَدۡ إِلَيۡكُمۡ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعۡبُدُواْ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
اي بني آدم! آيا از شما عهد نگرفته بودم كه شيطان را عبادت نكنيد، زيرا او براي شما دشمن آشكاري است
مَا كَانَ لِيَ مِنۡ عِلۡمِۭ بِٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰٓ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ
هنگامي كه عالَم بالا [فرشتگان] با هم گفتگو ميكردند، من به آن علم نداشتم