فَمَنۢ بَدَّلَهُۥ بَعۡدَ مَا سَمِعَهُۥ فَإِنَّمَآ إِثۡمُهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ يُبَدِّلُونَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ

و كسي كه وصيت را بعد از اينكه مي‌شنود، تغيير بدهد، جز اين نيست كه گناه تغيير دادن آن بر عهدة كساني است كه آن را تغيير داده اند، به درستى الله شنواي دانا است

فَمَنۡ خَافَ مِن مُّوصٖ جَنَفًا أَوۡ إِثۡمٗا فَأَصۡلَحَ بَيۡنَهُمۡ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

پس كسي كه از وصيت كننده ستمي و يا گناهي احساس كند، و ميان شان اصلاح بياورد، بر وي گناهي نيست، به درستى الله آمرزندة مهربان است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ

اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! روزه بر شما فرض شده است، همان گونه كه بر كساني كه پيش از شما بودند، فرض شده بود، تا باشد كه پرهيزگار شويد

أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَۚ وَعَلَى ٱلَّذِينَ يُطِيقُونَهُۥ فِدۡيَةٞ طَعَامُ مِسۡكِينٖۖ فَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَهُوَ خَيۡرٞ لَّهُۥۚ وَأَن تَصُومُواْ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

[روزه] چند روز معيني است، پس كسي از شما كه مريض و يا در سفر باشد، و روزه نگرفت به همان اندازه از روزهاي ديگر روزه بگيرد، و بر كساني كه توانايي روزه گرفتن را ندارند، كفاره لازم است، كه مسكيني را طعام بدهند، و كسي كه كار خيري انجام بدهد، برايش بهتر است و اگر بدانيد روزه گرفتن براي شما بهتر است

شَهۡرُ رَمَضَانَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ فِيهِ ٱلۡقُرۡءَانُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَٰتٖ مِّنَ ٱلۡهُدَىٰ وَٱلۡفُرۡقَانِۚ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ ٱلشَّهۡرَ فَلۡيَصُمۡهُۖ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَۗ يُرِيدُ ٱللَّهُ بِكُمُ ٱلۡيُسۡرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ ٱلۡعُسۡرَ وَلِتُكۡمِلُواْ ٱلۡعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ ٱللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَىٰكُمۡ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

[ماه رمضان] ماهي است كه قرآن در آن نازل شده است، واين هدايتي براي مردمان، و نشانه‌هايی از هدايت، و تشخيص دهندة حق از باطل است، پس كسي كه اين ماه را دريابد، بايد آن را روزه بگيرد، و كسي كه مريض بوده و يا مسافر باشد[1]، روز هاي ديگري را روزه بگيرد، الله تعالى براي شما ارادة آسانگيري را دارد، و ارادة سخت گيري را ندارد، و تا اينكه شماره هاي روزه را كامل كنيد، و الله متعال را به پاس آنكه شما را هدايت كرده است، به بزرگي ياد كنيد، تا باشد كه شكرگزاري كنيد

وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌۖ أُجِيبُ دَعۡوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِۖ فَلۡيَسۡتَجِيبُواْ لِي وَلۡيُؤۡمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمۡ يَرۡشُدُونَ

و [اى پيامبر!] چون بندگان من در بارة من از تو بپرسند، من نزديكم و دعاي هر دعاء كنندة را اجابت مي‌كنم، پس آنان [نيز] بايد دعوت مرا بپذيرند، و به من ايمان بياورند، تا باشد كه به راه راست هدايت شوند

أُحِلَّ لَكُمۡ لَيۡلَةَ ٱلصِّيَامِ ٱلرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَآئِكُمۡۚ هُنَّ لِبَاسٞ لَّكُمۡ وَأَنتُمۡ لِبَاسٞ لَّهُنَّۗ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَخۡتَانُونَ أَنفُسَكُمۡ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡ وَعَفَا عَنكُمۡۖ فَٱلۡـَٰٔنَ بَٰشِرُوهُنَّ وَٱبۡتَغُواْ مَا كَتَبَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَكُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكُمُ ٱلۡخَيۡطُ ٱلۡأَبۡيَضُ مِنَ ٱلۡخَيۡطِ ٱلۡأَسۡوَدِ مِنَ ٱلۡفَجۡرِۖ ثُمَّ أَتِمُّواْ ٱلصِّيَامَ إِلَى ٱلَّيۡلِۚ وَلَا تُبَٰشِرُوهُنَّ وَأَنتُمۡ عَٰكِفُونَ فِي ٱلۡمَسَٰجِدِۗ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَقۡرَبُوهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ ءَايَٰتِهِۦ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

در شب روزه، آميزش با همسران تان براي شما حلال گردانيده شده است آنها براي شما لباس‌اند، و شما براي آنها لباس هستيد، الله تعالى مي‌دانست كه شما به خود خيانت مي‌كرديد، الله توبة شما را پذيرفت، و از [گناهان] شما در گذشت، پس از حالا در شبها با آنها آميزش نماييد، و آنچه را الله براي شما مقرر كرده است، طلب كنيد و بخوريد و بياشاميد، تا وقتي كه رشتة سفيد [صبح] از رشتة سياه [شب] براي شما نمايان شود، [فجر طلوع كند] بعد از آن روزه را تا شب به اتمام رسانيد، و در حالي كه در مساجد معتكف هستيد، با زنها آميزش نكنيد، اين احكام، حدود الهي است، به آن نزديك نشويد، [كه بر خلاف آن عمل كنيد] الله به اين گونه، آيات خود را براي مردمان بيان مي‌دارد، تا باشد كه پرهيزگار شوند

وَلَا تَأۡكُلُوٓاْ أَمۡوَٰلَكُم بَيۡنَكُم بِٱلۡبَٰطِلِ وَتُدۡلُواْ بِهَآ إِلَى ٱلۡحُكَّامِ لِتَأۡكُلُواْ فَرِيقٗا مِّنۡ أَمۡوَٰلِ ٱلنَّاسِ بِٱلۡإِثۡمِ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

اموال خود را در بين خود به ناحق نخوريد، و در حالي كه مي‌دانيد كار را به حاكمان نكشانيد تا چيزي از اموال مردم را به ستم وزور بخوريد

۞يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡأَهِلَّةِۖ قُلۡ هِيَ مَوَٰقِيتُ لِلنَّاسِ وَٱلۡحَجِّۗ وَلَيۡسَ ٱلۡبِرُّ بِأَن تَأۡتُواْ ٱلۡبُيُوتَ مِن ظُهُورِهَا وَلَٰكِنَّ ٱلۡبِرَّ مَنِ ٱتَّقَىٰۗ وَأۡتُواْ ٱلۡبُيُوتَ مِنۡ أَبۡوَٰبِهَاۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

[اى پيامبر!] از تو در بارة [نو شدن] ماهها مي‌پرسند، بگو: اينها نشانة اوقات براي مردم و [براي موسم] حج است، و نيكي آن نيست كه از پشت خانه‌ها به خانه داخل شويد، بلكه كار نيك آن است كه تقوي پيشه كنيد، و به خانه‌ها از درهاي آنها داخل شويد، و از الله بترسيد تا باشد كه رستگار شويد

وَقَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَكُمۡ وَلَا تَعۡتَدُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُعۡتَدِينَ

و در راه الله با كساني كه با شما مي‌جنگند، بجنگيد، ولي تجاوز نكنيد كه الله تعالى تجاوز كنندگان را دوست ندارد

وَٱقۡتُلُوهُمۡ حَيۡثُ ثَقِفۡتُمُوهُمۡ وَأَخۡرِجُوهُم مِّنۡ حَيۡثُ أَخۡرَجُوكُمۡۚ وَٱلۡفِتۡنَةُ أَشَدُّ مِنَ ٱلۡقَتۡلِۚ وَلَا تُقَٰتِلُوهُمۡ عِندَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ حَتَّىٰ يُقَٰتِلُوكُمۡ فِيهِۖ فَإِن قَٰتَلُوكُمۡ فَٱقۡتُلُوهُمۡۗ كَذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ

هر كجا آنان را [مشركان را] در يافتيد بكشيد، واز همانجا كه شما را بيرون راندند، آنان را بيرون برانيد، و فتنه از كشتن بدتر است، و با آنان در نزد مسجد الحرام پيكار نكنيد، مگر آنكه آنان در آنجا با شما پيكار كنند، و اگر با شما پيكار كردند، آنان را بكشيد، كه سزاي كافران چنين است

فَإِنِ ٱنتَهَوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

و اگر از جنگ دست برداشتند، پس به يقين الله آمرزندة مهربان است

وَقَٰتِلُوهُمۡ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتۡنَةٞ وَيَكُونَ ٱلدِّينُ لِلَّهِۖ فَإِنِ ٱنتَهَوۡاْ فَلَا عُدۡوَٰنَ إِلَّا عَلَى ٱلظَّـٰلِمِينَ

و با آنها پيكار كنيد تا فتنة باقي نماند، و دين براي الله است، و اگر [از شرك ورزيدن به الله] خودداري نمودند، پس تجاوز جز بر ستمكاران روا نيست

ٱلشَّهۡرُ ٱلۡحَرَامُ بِٱلشَّهۡرِ ٱلۡحَرَامِ وَٱلۡحُرُمَٰتُ قِصَاصٞۚ فَمَنِ ٱعۡتَدَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَٱعۡتَدُواْ عَلَيۡهِ بِمِثۡلِ مَا ٱعۡتَدَىٰ عَلَيۡكُمۡۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ

ماه حرام در برابر ماه حرام است، و حرمت شكنيها معامله به مثل مي‌شوند، هر كس بر شما تجاوز كرد، بر او به مانند آنچه كه بر شما تجاوز كرده است تجاوز كنيد، و از الله بترسيد، و بدانيد كه الله تعالى با پرهيزگاران است

وَأَنفِقُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا تُلۡقُواْ بِأَيۡدِيكُمۡ إِلَى ٱلتَّهۡلُكَةِ وَأَحۡسِنُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

و در راه الله انفاق كنيد، و خود را به دست خود به هلاكت نيندازيد، و نيكي كنيد كه الله نيكوكاران را دوست ‌دارد

وَأَتِمُّواْ ٱلۡحَجَّ وَٱلۡعُمۡرَةَ لِلَّهِۚ فَإِنۡ أُحۡصِرۡتُمۡ فَمَا ٱسۡتَيۡسَرَ مِنَ ٱلۡهَدۡيِۖ وَلَا تَحۡلِقُواْ رُءُوسَكُمۡ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ ٱلۡهَدۡيُ مَحِلَّهُۥۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ بِهِۦٓ أَذٗى مِّن رَّأۡسِهِۦ فَفِدۡيَةٞ مِّن صِيَامٍ أَوۡ صَدَقَةٍ أَوۡ نُسُكٖۚ فَإِذَآ أَمِنتُمۡ فَمَن تَمَتَّعَ بِٱلۡعُمۡرَةِ إِلَى ٱلۡحَجِّ فَمَا ٱسۡتَيۡسَرَ مِنَ ٱلۡهَدۡيِۚ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ ثَلَٰثَةِ أَيَّامٖ فِي ٱلۡحَجِّ وَسَبۡعَةٍ إِذَا رَجَعۡتُمۡۗ تِلۡكَ عَشَرَةٞ كَامِلَةٞۗ ذَٰلِكَ لِمَن لَّمۡ يَكُنۡ أَهۡلُهُۥ حَاضِرِي ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

و حج و عمره را براي الله به پايان برسانيد، و اگر [از رفتن به حج و يا عمره] بازداشته شديد، پس آنچه كه از قرباني ميسراست، [قرباني كنيد]، و تا وقتي كه قرباني به قربانگاهش مي‌رسد، سر خود را نتراشيد، و اگر كسي از شما مريض بود، و يا از سرش برايش مشكلي بود، [و سر خود را تراشيد]، بر وي فديه‌اي است از روزه گرفتن، يا صدقه دادن، و يا ذبح گوسفند، و چون ايمن شديد، پس هر كس كه پس از عمرة تمتع به حج پرداخت، بايد آنچه از هدي ميسر است، [ذبح كند]، و كسي كه [هدي] را نيابد، سه روز در حج، و هفت روز در وقتي كه بازگشتيد، روزه بگيرد، اين ده روز كامل است، [اين حج تمتع] براي كسي است كه خانواده‌اش از ساكنان مسجد الحرام نباشند، و از الله بترسيد، و بدانيد كه الله سخت كيفر است

ٱلۡحَجُّ أَشۡهُرٞ مَّعۡلُومَٰتٞۚ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ ٱلۡحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي ٱلۡحَجِّۗ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيۡرَ ٱلزَّادِ ٱلتَّقۡوَىٰۖ وَٱتَّقُونِ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ

وقت حج، ماههاي معلومي است[1]، پس كسي كه در اين ماهها حج را بر خود واجب گردانيد، [بداند كه] در اثناي [اعمال] حج، آميزش با زنان، و گناه كردن، و مجادله نمودن [روا] نيست، و هر آنچه كه از كار خير انجام مي‌دهيد، الله مي‌داند، و با خود توشه بر داريد، كه بهترين توشه پرهيزگاري است، و اي خردمندان! از من بپرهيزيد و بر حذر باشيد

لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡۚ فَإِذَآ أَفَضۡتُم مِّنۡ عَرَفَٰتٖ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ عِندَ ٱلۡمَشۡعَرِ ٱلۡحَرَامِۖ وَٱذۡكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمۡ وَإِن كُنتُم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ

بر شما گناهي نيست كه [در حج، از راه خريد و فروش] از فضل پروردگار خود برخوردار شويد، و چون از عرفات برگشتيد، در مشعر الحرام الله را ياد كنيد، و به شكرانة آنكه شما را هدايت كرد، او را ذكر كنيد، اگر چه كه پيش از اين، هرآينه از گمراهان بوديد

ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

سپس از همانجايي برگرديد كه مردم برمي‌گردند، و از الله طلب مغفرت نماييد؛ زيرا الله تعالى آمرزندة مهربان است

فَإِذَا قَضَيۡتُم مَّنَٰسِكَكُمۡ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَذِكۡرِكُمۡ ءَابَآءَكُمۡ أَوۡ أَشَدَّ ذِكۡرٗاۗ فَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا وَمَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖ

و چون مناسك حج خود را به جاي آورديد، الله را به ياد آوريد، همان طوري كه پدران خود را به ياد مي‌آوريد، و يا به ياد آوردن بهتر و بيشتري، بعضي از مردم مي‌گويند: پروردگارا!، در اين دنيا براي ما نيكي عطاء كن، و براي او در آخرت بهرة نيست

وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

و از مردمان كساني هستند كه مي‌گويند: پروردگارا! براي ما هم در اين دنيا، و هم در آخرت نيكي عطاء كن، و ما را از عذاب آتش حهنم بر كنار بدار

أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ نَصِيبٞ مِّمَّا كَسَبُواْۚ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

اينان هستند كه از دست‌آورد شان براي شان بهره‌‌ای است، و الله سريع الحساب است

۞وَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ فِيٓ أَيَّامٖ مَّعۡدُودَٰتٖۚ فَمَن تَعَجَّلَ فِي يَوۡمَيۡنِ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِۖ لِمَنِ ٱتَّقَىٰۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

الله تعالى را در ايام معدودي ذكر كنيد[1]، پس كسي كه شتاب كند، و اعمال [مني] را در دو روز [انجام دهد] بر وي گناهي نيست، و كسي كه تأخير كند، و اعمال [مني] را در سه روز انجام بدهد بر وي گناهي نيست، و از الله بترسيد، و بدانيد كه به سوي او حشر مي‌ شويد

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يُعۡجِبُكَ قَوۡلُهُۥ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَيُشۡهِدُ ٱللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلۡبِهِۦ وَهُوَ أَلَدُّ ٱلۡخِصَامِ

و بعضي از مردم گفتارش در بارة زندگي دنيا تو را به تعجب وامي‌دارد، و الله را بر آنچه كه در دل دارد، شاهد مي‌گيرد، در حالي كه سرسخت ترين ستيزه جويان است

وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُفۡسِدَ فِيهَا وَيُهۡلِكَ ٱلۡحَرۡثَ وَٱلنَّسۡلَۚ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلۡفَسَادَ

و چون [از نزد تو] بر گردد، كوشش مي‌كند كه در زمين فساد كاري نمايد، و كِشت و نسل را به هلاكت برساند، و الله فساد را دوست ندارد

وَإِذَا قِيلَ لَهُ ٱتَّقِ ٱللَّهَ أَخَذَتۡهُ ٱلۡعِزَّةُ بِٱلۡإِثۡمِۚ فَحَسۡبُهُۥ جَهَنَّمُۖ وَلَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ

و چون برايش گفته شود كه از الله بترس، غرور او را به گناه وامي‌دارد، پس جهنم براي او بس است، و به يقين كه [جهنم] بد جايگاهي است

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَشۡرِي نَفۡسَهُ ٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ رَءُوفُۢ بِٱلۡعِبَادِ

و از مردم كسانى هستند كه جان خود را جهت خوشنودي الله مي‌فروشند، و الله تعالى بر بندگان خود مهربان است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱدۡخُلُواْ فِي ٱلسِّلۡمِ كَآفَّةٗ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! به همة اسلام در آييد، و از گامهاي شيطان پيروي نكنيد؛ زيرا او براي شما دشمن آشكاري است

فَإِن زَلَلۡتُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡكُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

و اگر پس از آنكه دلائل آشكاري براي شما آمد، باز هم دچار لغزش شديد، پس بدانيد كه الله، پيروزمند با حكمت است

هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن يَأۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ فِي ظُلَلٖ مِّنَ ٱلۡغَمَامِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ

آيا در انتظار [چيز ديگري] جز اين مي باشند كه الله، و فرشتگان در سايبانهايی از ابر به نزد آنان بيايد، و كار يكسره شود، و بازگشت همة امور به سوي الله است